هیئت عزاداران حضرت زهرا سلام الله علیها
اصفهان، خمینی شهر، جوی آباد،خ شمس ،خ پروین ،جنب مسجد حضرت امیر، خیمه گاه فاطمی،احیاءگران فاطمیه
هیئت عزاداران حضرت زهرا سلام الله علیها
اصفهان، خمینی شهر، جوی آباد،خ شمس ،خ پروین ،جنب مسجد حضرت امیر، خیمه گاه فاطمی،احیاءگران فاطمیهدرباره من
سلام بر آنان که در فراق یار در کوچه پس کوچه های تنهایی سر به دیوار انتظار نهاده اند و چشم به راه نیم نگاه مهدی فاطمه اند... ای گل نرگس... چه میشد که ما را در جمع پروانه هایت پذیرا می شدی؟ چه میشد که تشعشع گرمی نگاهت به سویمان روانه می شد؟ نظری فرما بر کوچه تاریکمان. که همه پروانه شمع توایم. همه پروانه ها در این کوچه تاریک به امید حس کردن گرمای وجودت گرد هم آمده اند. مولا جان نظری فرما... این صفحات برگ برگ روزهای انتظاریست که به امید آمدنش از پس هم ورق می زنیم... العجل العجل یا مولای یا صاحب الزمان یا مهدی ادرکنی (عج)... هنـــــــوزم انتـــــظار و انتـــــظار اسـت هنـــوزم دل به سـینه بیـقـــــرار است هنـــــــوزم خـــواب میبینم به شبــــها همان مردی که بر اسبی سوار است همـــان مــردی که آیـــد جمعـه روزی و این پایــــان خــــوب انتــــــظار است اللهم عجل لولیک الفرج
ادامه...
رسول اکرم (صل الله علیه و آله) :پدر آخر الزمان یعنی نزدیک ظهور
رسول اکرم (صل الله علیه و آله)
سه پرچم در یک سال و یک ماه و یک روز خروج می کند 1-سفیانی.2-خراسانی3-یمانی
ارشاد مفید.ص239
رسول اکرم (صل الله علیه و آله)
در آخر الزمان یعنی نزدیک ظهور زمین لرزه بسیار می شود.
روزگار رهایی .ص854
پیامبر اکرم(صلی اله علیه وآله وسلم):به وسیله على علیه السلام هدایت مى یابید و به وسیله حسن احسان مى شوید
پیامبر اکرم(صلی اله علیه وآله وسلم):
بى اُنذِرتُم وَ بِعَلىِّ بنِ أبى طالِبِ اهْتَدَیتُم... وَ بِالْحَسَنِ اُعْطیتُمُ الإْحسانُ وَ بِالْحُسَینِ تَسعَدونَ وَ بِهِ تَشقونَ ألا وَ إنَّ الْحُسَینَ بابٌ مِن أبوابِ الْجَنَّةِ مَن عاداهُ حَرَّمَ اللّهُ عَلَیهِ ریحَ الْجَنَّةِ؛
به وسیله من هشدار داده شدید و به وسیله على علیه السلام هدایت مى یابید و به وسیله حسن احسان مى شوید و به وسیله حسین خوشبخت مى گردید و بدون او بدبخت. بدانید که حسین درى از درهاى بهشت است، هر کس با او دشمنى کند، خداوند بوى بهشت را بر او حرام مى کند.
البرهان فی تفسیر القرآن ج3 ، ص232
فصل اوّل: سه دلیل از دلائل امامت امیر المؤمنین علیه السّلام ،طریق پنجم،ابن تیمیّه مى گوید: این حدیث (حدیث ثقلین) دروغ است.
طریق پنجم
ابن تیمیّه مى گوید: این حدیث (حدیث ثقلین) دروغ است.
چه راه آسان و خوبى! چرا اهل سنّت از این راه با همه سهولتى که دارد غافل بودند؟ چرا خود را به زحمت تحریف «حدیث ثقلین» انداختند تا موجبات بدنامى و خیانت را براى خودشان فراهم آورند؟ چرا «حدیث ثقلین» را طرف معارضه با عبارتى موهوم و ساختگى بنام «حدیث اقتداء به شیخین» قرار دادند تا آن همه حمله هاى صحیح به آنان شود؟ چرا ابن جوزى خودش را به زحمت تضعیف رجال سند «حدیث ثقلین» مى اندازد؟ و چرا و چرا...؟!!
اى کاش تمام اینها از فکر بکر و وذوق سلیم و نظر ثاقب!!! ابن تیمیّه الهام مى گرفتند و بجاى آن راههاى پر پیچ و خم، به این ساده ترین راه!! چنگ زده و خیال خود و شیعه امامیّه را در ارتباط با تمسّک به «حدیث ثقلین» راحت مى کردند.
آرى، بین ابن تیمیّه و امثال او و بین اهلبیت پیامبر خوب حاکمى است خدا، و او بهترین حاکمین است.
وصلّى الله على محمّد وآله الطّاهرین
فصل اوّل: سه دلیل از دلائل امامت امیر المؤمنین علیه السّلام ،طریق چهارم،حدیث ثقلینى که در آن بجاى کلمه «عترت و اهلبیت»،
طریق چهارم
چهارمین راهى که براى از کار انداختن «حدیث ثقلین» بکار رفته است «معارضه» است.
حال باید دید مبتکرین!! این طریق، چه امورى را معارض «حدیث ثقلین» قرار داده اند؟
فصل اوّل: سه دلیل از دلائل امامت امیر المؤمنین علیه السّلام ،طریق سوّم،«مسلم بن حجّاج» صاحب کتاب «صحیح مسلم»
طریق سوّم
سوّمین حیله اى که براى از کار انداختن «حدیث ثقلین» بکار برده اند، تحریف حدیث شریف است، البتّه تحریف به معناى نقصان، به این معنى که: قسمتى از حدیث را که دلالت کامل «حدیث ثقلین» مبتنى بر آنست، حذف کرده و نقل ننموده اند، و از کسانى که متمسّک به این حیله شده اند «مسلم بن حجّاج» صاحب کتاب «صحیح مسلم» از صحاح ششگانه، و «خطیب بغدادى» در کتاب «تاریخ بغداد» مى باشند.
خطیب در کتاب تاریخش بعد از ذکر سند، «حدیث ثقلین» را بدینگونه نقل مى کند:
«إنَّ رَسُولَ اللهِ صلّى الله عَلَیْهِ (وآله) وَسَلَّمَ قالَ: یا أیُّها النّاسُ، إنِّی فَرَطٌ لَکُمْ وَأَنْتُمْ وارِدُونَ علَیَّ الحَوْضَ، وَإنّی سائِلُکُمْ حینَ تَرِدُونَ عَلَیّ عَنِ الثَّقَلَیْنِ، فَانْظُرُوا کَیْفَ تَخْلُفُونی فیهِما: الثّقْلُ الأکْبرُ کِتابُ اللهِ، سَبَبٌ طَرَفُهُ بِیَدِ اللهِ وَطَرَفُهُ بِأَیْدیکُمْ، فَاسْتَمْسِکُوا بِهِ وَلا تَضِلُّوا وَلا تُبَدِّلُوا».
فصل اوّل: سه دلیل از دلائل امامت امیر المؤمنین علیه السّلام ، طریق دوّم، بخارى در کتاب «التاریخ الصّغیر»(1) چنین مى نویسد:
طریق دوّم
این طریق را ابو عبدالله بخارى صاحب کتاب «صحیح بخارى» به احمد بن حنبل (پیشواى حنابله) نسبت مى دهد. بخارى در کتاب «التاریخ الصّغیر»(1) چنین مى نویسد:
درباره روایتى که عبدالملک از عطیّه از ابى سعید خُدرى از رسول خدا صلّى الله علیه (وآله) وسلّم بعنوان «حدیث ثقلین» نقل شده است، احمد بن حنبل مى گوید: این گونه احادیث که از کوفیّین نقل شده است، از نظر متن ناشناخته است و مورد قبول نمى باشد.
در مقام جواب از این کشفیّات جناب بخارى باید گفت:
فصل اوّل: سه دلیل از دلائل امامت امیر المؤمنین علیه السّلام ،طریق اوّل مبتکر!! این طریق «ابوالفرج ابن جوزى» است.
طریق اوّل
مبتکر!! این طریق «ابوالفرج ابن جوزى» است.
و ما تاکنون غیر از «ابن جوزى» به کس دیگرى برخورد نکرده ایم که «حدیث ثقلین» را از نظر سند تضعیف کرده باشد، و لذا تعجّبى ندارد اگر مى بینیم عدّه زیادى از بزرگان محقّقین عامّه بعد از ابن جوزى، او را در این کار تخطئه کرده و عملش را مردود دانسته اند.
و ما اکنون فقط به ذکر اسامى معدودى از کسانیکه ابن جوزى را نسبت به تضعیف سند «حدیث ثقلین» تخطئه کرده اند اکتفاء مى نمائیم: ادامه مطلب ...
فصل اوّل: سه دلیل از دلائل امامت امیر المؤمنین علیه السّلام ،مطلب دوّم: تکرار وصیّت به قرآن کریم و عترت در موارد مختلف
مطلب دوّم: تکرار وصیّت به قرآن کریم و عترت در موارد مختلف
بر اهل اطّلاع مخفى نیست که رسول خدا صلّى الله علیه وآله وسلّم توصیه به قرآن و عترت علیهم السّلام را در موارد مختلف و مواطن متفاوت تکرار فرموده اند که به چهار مورد آن اشاره مى شود:
مورد اوّل:
هنگام مراجعتشان از شهر طائف، که آنچه مربوط به این مورد است را «ابن ابى شیبه» ذکر کرده است، و «ابن حجر مکّى» در کتاب خودش «الصّواعق المحرقة»(1) از او نقل مى کند.
مورد دوّم:
در حجّة الوداع در ضمن اعمال حجّ، و در عرفه مستقلاًّ، و آنچه مربوط به این مورد است را «متّقى هندى» در کنز العمّال(2) از «ابن ابى شیبه» نقل مى کند، و نیز: ترمذى در «صحیحش»(3) طبرانى در کتاب «المعجم الکبیر»(4)، ابن اثیر جزرى در کتاب «جامع الاصول»(5) و دیگران که ذکر نامشان بطول مى انجامد آورده اند.
مورد سوّم:
هنگام مراجعت از حجّة الوداع در روز غدیر خم در ضمن خطبه طولانى و مفصّل غدیر، که مطالب مربوط به این مورد را احمد بن حنبل در «المسند»(6)، دارمى در «السّنن»(7)، بیهقى در «السّنن الکبرى»(8)، ابن کثیر در «البدایة والنّهایة»(9) و دیگران نقل کرده اند.
مورد چهارم:
هنگام رحلت جانگدازشان در حالیکه حجره شریف مملوّ از جمعیّت بود، که وقایع مربوط به این مورد را ابن ابى شیبه(10)، بزّار(11)، ابن حجر مکّى(12) و دیگران نقل کرده اند.
(1) الصّواعق المحرقة: 64.
(2) کنز العمّال: 1/48.
(3) صحیح ترمذى: 5/621.
(4) المعجم الکبیر: 3/63، شماره 2679.
(5) جامع الاصول: ج1/277.
(6) مسند احمد: ج3/17.
(7) سنن دارمى: ج2/310.
(8) سنن بیهقى: ج2/148.
(9) البدایة والنّهایة: ج5/209.
(10) سمط النّجوم العوالى: ج2/502، شماره 136 به نقل از «ابن ابى شیبه».
(11) کشف الاستار عن زوائد البزّار: ج3/221، حدیث 2612.
(12) الصّواعق المحرقة: 89.
فصل اوّل: سه دلیل از دلائل امامت امیر المؤمنین علیه السّلام ،مطلب اوّل: اقتران «حدیث ثقلین» با احادیث دیگر
مطلب اوّل: اقتران «حدیث ثقلین» با احادیث دیگر
فصل اوّل: سه دلیل از دلائل امامت امیر المؤمنین علیه السّلام ،جهت سوّم: دلالت «حدیث ثقلین»
جهت سوّم: دلالت «حدیث ثقلین»
در صفحات گذشته که از الفاظ مختلف «حدیث ثقلین» بحث مى کردیم، اجمالى از دلالت این حدیث شریف را بر منصب منیع خلافت و امامت بیان کردیم، و گفتیم که حدیث شریف به حساب لفظ «خلیفتین» نصّ در امامت و خلافت مى باشد، ولى کیفیّت دلالت الفاظى مانند «أخذ» و «تمسّک» و «اعتصام» بدینگونه است که: چون این الفاظ دلالت بر وجوب تبعیّت و پیروى و اطاعت مطلق بدون قید و شرط مى نمایند، قهراً مفاد حدیث، امامت و خلافت خواهد بود، زیرا شکّى نیست که بین اطاعت مطلق و بین امامت و خلافت، تلازم و همبستگى تامّ غیر قابل انکار وجود دارد.
براى تثبیت آنچه بیان شد مى توانید به بیانات شارحین «حدیث ثقلین» از اعلام و مشاهیر اهل سنّت مراجعه نمائید، مثلاً مناوى در «شرح جامع صغیر» و ملاّ على قارى در «شرح مشکاة»، و نیز به کتابهاى «نسیم الرّیاض»، «شرح المواهب اللَّدُنیّة»، «السّراج المنیر فى شرح الجامع الصّغیر»، «الصّواعق المحرقة»، و «جواهر العقدین» و تألیفات زیاد دیگر، که مؤلّفین آنها همه تصریح نموده اند که مفاد «حدیث ثقلین» عبارتست از تشویق و وادار نمودن و برانگیختن جمیع امّت به اینکه از رفتار و کردار و اقوال خاندان نبوّت علیهم السّلام پیروى کرده و حجّت بدانند، و معالم دینشان را از آنان گرفته و آنان را مقتداى خود در جمیع امور قرار دهند.
براى نمونه به کلام چند تن از آنان توجّه نمائید:
فصل اوّل: سه دلیل از دلائل امامت امیر المؤمنین علیه السّلام ،جهت دوّم: راویان «حدیث ثقلین»
جهت دوّم: راویان «حدیث ثقلین»
در بین اصحاب رسول خدا صلّى الله علیه وآله وسلّم بیش از سى نفر «حدیث ثقلین» را از آن سرور نقل کرده اند، و ما عدّه اى از آنها را ذیلاً نامبر مى کنیم:
فصل اوّل: سه دلیل از دلائل امامت امیر المؤمنین علیه السّلام ،جهت اوّل: تحقیق در الفاظ «حدیث ثقلین»
جهت اوّل: تحقیق در الفاظ «حدیث ثقلین»
این حدیث شریف، مشهور است به «حدیث ثَقَلیْن»، و ثَقَلَیْن، تثنیه «ثَقَل» مى باشد، و کلمه ثَقَل در لغت به معناى آن چیزى است که مسافر با خود حمل مى کند، و ناگفته نماند که عدّه اى از محدّثین و اهل لغت، این کلمه را «ثِقْلَیْن» یعنى به کسر ثاء و سکون قاف، قرائت کرده اند، که در این صورت تثنیه ثِقْل، خواهد بود، و ثِقْل در لغت به معناى بار سنگین و گنج آمده است، ولى به نظر مى رسد کلمه «ثقلین» در این حدیث شریف، به فتح ثاء و قاف باشد.
فیروز آبادى در کتاب «القاموس المحیط» مى گوید: و ثَقَل (به حرکت قاف) متاع مسافر و اثاثیه او و نیز هر چیز نفیسى را که پنهان و محفوظش مى دارند گویند، و از همین لغت است حدیث شریف: إِنِّی تارِکٌ فِیْکُمُ الثَّقَلَیْنِ، کِتابَ اللهِ وَعِتْرَتِی(1).
و اینکه ما ضبط اوّل را بر ضبط دوّم ترجیح دادیم بدین جهت است که: تناسب ضبط اوّل (که ثَقَلَیْن باشد) با موقعیّتى که این حدیث شریف از رسول خدا صلّى الله علیه وآله وسلّم صادر گردیده بیشتر است، توضیح مطلب اینکه:
حدیث غدیر ،واقعه غدیر از جلوه خاصّى برخوردار است
حدیث غدیر
الحمدلله ربّ العالمین، والصّلاة والسّلام على سیّدنا ونبیّنا محمّد وآله الطیّبین الطّاهرین، ولعنة الله على أعدائهم أجمعین من الأوّلین والآخرین.
بحث ما در اطراف «حدیث غدیر» است، حدیث شریفى که در سایه اهتمام حقّ سبحانه و تعالى و رسول مکرّم صلوات الله علیه وآله وسلّم و ائمّه اطهار علیهم السّلام و بزرگان صحابه و علماء در طىّ قرون، از اهمیّت خاصّى برخوردار است، و در قرآن کریم آیه مبارکه (یا أیُّهَا الرَّسُوْلُ بَلِّغْ ما اُنْزِلَ إلَیْکَ مِنْ رَبِّکَ) ـ المائده: 5/67. ترجمه: اى پیامبر، به خلق برسان آنچه را از خدایت بر تو نازل شده، از جمله آیاتى است که مستقیماً مربوط به «روز غدیر» مى باشد.
لازم به تذکّر است که این آیه کریمه گرچه در قرآن کریم در ضمن آیاتى است که خداوند متعال در آن آیات، اهل کتاب را مخاطب قرار داده است(1) ولکن کاملاً و بدون کم و کاست قابل تطبیق بر امّت رسول خدا صلّى الله علیه وآله وسلّم نیز مى باشد، زیرا در مقام تطبیق این آیات مبارکه با این امّت مى توان چنین گفت: و اى کاش امّت اسلامیّه ایمان آورده بودند، و اگر آنان ایمان آورده و تقوى پیشه مى کردند، البتّه گناهانشان را مى پوشاندیم و آنان را در بهشت پرنعمت وارد مى کردیم، و اگر آنان به دستورات قرآن و فرمایشات رسول خدا صلّى الله علیه وآله وسلّم کاملاً عمل مى نمودند و آنچه را که در قرآن درباره امیرالمؤمنین و اهلبیت طاهرینش علیهم السّلام نازل شده است را بر دیده جان نهاده و قلباً مى پذیرفتند، البتّه از نعمت هاى آسمان و زمین بهره مند مى شدند، و از امّت اسلام نیز عدّه اى معتدل و میانه رو و بسیارى بدکردارند.
متن حدیث غدیر ،احمد بن حنبل (رئیس فرقه حنبلى ها) در کتاب «مسندش»
متن حدیث غدیر
احمد بن حنبل (رئیس فرقه حنبلى ها) در کتاب «مسندش» به سند صحیح از زید بن ارقم چنین نقل مى کند که:
همراه رسول خدا صلّى الله علیه (وآله) وسلّم در وادى بنام «خمّ» فرود آمدیم، سپس پیامبر امر به نماز فرمودند و در شدّت گرما نماز را بپا داشتند، پس از آن براى ما خطبه اى ایراد فرمودند، و براى آن سرور توسّط پارچه اى که بر درخت خار تنومند بیابانى انداخته بودند سایبانى مهیّا شده بود، سپس آن بزرگوار در ضمن خطبه اش چنین فرمودند: آیا نمى دانید و شهادت نمى دهید که من نسبت به هر مؤمنى از خودش به او سزاوارترم؟ همه مخاطبین در جواب گفتند: آرى، حضرت فرمودند: پس هرکه من مولاى اویم پس على مولاست او را، خدایا دشمن باش هرکه با على دشمن است، و دوست بدار آنکه با او از در دوستى درآید(1). ادامه مطلب ...
