امام حسن عسکری علیه السلام: امیر مؤمنان على علیه السلام به مردى نگریستند و در چهره او نشانه ترس دیدند. به او فرمودند:

امام حسن عسکری علیه السلام:

امیر مؤمنان على علیه السلام به مردى نگریستند و در چهره او نشانه ترس دیدند. به او فرمودند: در چه حالى؟ گفت: از خدا مى ترسم. فرمودند: «اى بنده خدا! از گناهانت و از عدالت خدا درباره ظلم هایى که به بندگان خدا کرده اى بترس و خدا رادر آنچه تو را موظّف نموده، پیروى کن و از او در آنچه صلاح تو درآن است، نافرمانى نکن. پس از آن، از خدا نترس؛ زیرا او به هیچ کس ظلم نمى کند و هرگز کسى را بیش ازاستحقاقش مجازات نمى کند. مگر این که نگران عاقبت بد باشى، به این که سرنوشت، دگرگون شود و تغییر یابد. پس اگر خواستى از عاقبت بد درامان باشى، بدان هر خیرى که به تو مى رسد، از لطف خدا و توفیق اوست و هر شرّى به تو مى رسد، به جهت مهلت دادن خدا به تو و بردبارى اش درباره توست».

تفسیر امام حسن عسکرى علیه السلام، ص۲۶۵، ح۱۳۳

بیانات آیت الله علوی بروجردی به مناسبت میلاد با سعادت امام حسن عسکری علیه السلام در جمع فرماندهان سپاه

استفاده از فرصت در شدائد و استقامت در راه خدا سبب یاری خداوند و نزول ملائکه بر انسان ها خواهد بود

بسم الله الرحمن الرحیم

در ایام ولادت با سعادت امام حسن عسکری ^{علیه اسلام} هستیم و طبعا این وظیفه را داریم که این ولادت را به محضر فرزند ایشان، مولا و ولی نعمتمان، صاحب الزمان حضرت حجت بن الحسن ^{عجل الله فرجه} تبریک عرض کنیم؛ از این رو، به مناسبت این ولادت مبارک، نکاتی را به محضر دوستداران اهل بیت بیان می‌کنیم:

دوران امامت امام عسکری

 دوران امامت امام حسن عسکری ^{علیه اسلام} حدود شش سال بود؛ یعنی ایشان از سنّ بیست و دو سالگی که وجود مقدس امام هادی ^{علیه اسلام} از دنیا رفتند تا بیست و هشت سالگی که به دست معتمد عباسی مسموم و شهید شدند، شش سال امامت داشتند؛ اگرچه این بزرگوار، در مدینه متولد شدند ولی عمده زندگی ایشان در منطقه سامرا بوده است.

شرایط سخت دوران امام حسن عسکری

  البته، ایشان همانطور که از لقبشان (عسکر به معنای لشکر) پیداست، در یک پادگان نظامی و تحت نظارت در منطقه سامرا زندگی می کردند. این مکان، پادگانی بوده که وقتی بنی عباس در بغداد احساس خطر کردند، مقر خود را به آنجا، منتقل کردند و آنجا را به عنوان یک شهر نظامی بنا کردند. به طوری که همه افراد نظامی خودشان هم در آنجا ساکن بودند و مجموعه این شهر، یک پادگان لشکری بود.

    حکومت وقت امام هادی و امام عسکری ^{علیهما اسلام} را به این شهر منتقل کردند و در آنجا سکونت دادند و لذا امام هادی^{علیه اسلام} هم همین شرایط سخت را داشتنند؛ اما امام عسکری ^{علیه اسلام} نه تنها دوران شش ساله امامتشان در این منطقه گذشت، بلکه همه عمرشان را در سامرا بودند؛ به طوری که ایشان حتی نتوانستند به حج مشرف شوند. لذا، بسیار شایسته است اگر کسی برای عمره مستحبی به مکه مشرف می‌شود به نیابت از ایشان اعمال و مناسک عمره را به جا آورد.

اداره امور شیعیان در دوران امامت امام عسکری

 اما نکته مهم آن است که امام عسکری بعد از امام هادی ^{علیه اسلام} پیشوای شیعه و میلیون ها پیرو  در سر تا سر دولت اسلامی و حتی بیرون از دولت اسلامی آن زمان ـ که به برکت سفر امام رضا ^{علیه اسلام} تشیع توسعه پیدا کرد ـ بودند و از طریق وکلا و نیز مکاتبات و نامه‌های زیادی که برای ایشان نوشته می شود امور مسلمین را اداره می کردند به طوری که شیعیان مسائل خود را از راه های دور و نزدیک از ایشان می‌پرسند؛ و امام نیز آنها را جواب می‌دادند و امور آنان را از همان شهر پادگانی اداره می‌کردند و مقدار زیادی از نشر مکتب و نشر معالم و حقایق مکتب از آنجا صورت می گرفت.[1]

توسعه تشیع در زمان امام رضا

   البته قسمتی از توسعه جغرافیایی شیعه همانطور که اشاره شد به برکت سفر امام رضا ^{علیه اسلام} به سوی ایران است که در تاریخ شیعه،آثار این سفر، بسیار بابرکت برای شیعه بود؛ شیعه یعنی اسلام اصیلی که پیغمبر اکرم ^{صلی الله علیه و آله} با وحی الهی آن را بیان فرموده بود. لذا، بسیاری از مردم عاشقانه و والهانه در این مسیر گام برداشتند و در طول مسیر سفر امام هشتم خیلی از آنها با ایشان ملاقات می‌کردند تا وقتی که ایشان به خراسان رسید و در آنجا نیز به مناسبتهای مختلف مانند نماز عید و نماز باران انبوهی از جمعیت مردم عاشقانه دور ایشان جمع می شدند و از معالم مکتب و اسلام اصیل آگاه می شدند.

   امام رضا ^{علیه اسلام} در این مسیر چنان مکتب شیعه و اسلام اصیل را تبیین و تعریف کردند و نقشه دشمنان اسلام که می خواستند اسلام اصیل را به انحراف  بکشاند از بین بردند. آنها در صدد این بودند که اسلام اصیل مخفی بماند و به جای اسلام اصیل و مکتب پیغمبر، اسلام خلیفه زده و حکومت ساختگی تشکیل شود که فقط توجیه کننده ظلم افراد ظالم باشد نه مروج اسلام ناب؛ اما    امام رضا ^{علیه اسلام} آن اسلام اصیل را معرفی کردند، و لذا، بعد از ایشان، این معارف اوج گرفت و ادامه یافت. لذا، بقیه ائمه اطهار از نسل امام هشتم به نام ابن الرضا ^{علیه اسلام} شناخته می شدند ؛ یعنی همه این تحولات در زیر سایه همان تحولی بود که علی بن موسی الرضا با آن سفرشان ایجاد کردند.

اداره امور شرعی مردم از طریق وکلای ائمه

 در دوران حضرت رضا ^{علیه اسلام} ، وکلای ایشان در همه شهرهای مختلف حضور داشتند و ائمه بعد از ایشان نیز همین روش را ادامه دادند و وکلای مختلفی را نصب کردند تا جایی که تعداد وکلای امام عسکری ^{علیه اسلام} در دوران شش ساله امامتشان از تمام ائمه بیشتر بود و حتی در بلاد روم نیز ایشان وکیل داشتند و در قم احمد بن اسحاق به عنوان وکیل ایشان در همین شهر بوده و فعالیتهای خوبی را انجام داده است و حتی مسجدی به امر و دستور امام عسکری ساخته می‌شود و به نام حضرت نامگذاری می شود.  

  تلاش دشمنان امام عسکری در نابود ساختن نور امام زمان

  به هر روی، دشمن چون می دانستند فرزند امام عسکری نابود کننده همه ظالمان و طاغوتیان خواهد بود، ایشان را در شرایط سختی قرار دادند تا مبادا فرزند از حضرت و منجی عالم بشریت متولد شود تا عالم را متحول کند؛ اما علی رغم همه دشمنی ها و کنترل ها امام زمان به دنیا آمد و حکومت و حتی افرادی مثل برادر ایشان که با حکومت ظالم در ارتباط بودند از این ماجرا چیزی نفهمیدند، و لذا وقتی آقا حجت بن الحسن ^{عجل الله تعالی فرجه الشریف} برای خواندن نماز میت بر جنازه پدر بیرون آمد جعفر کاملا تعجب کرده بود که این بچه کیست و از کجا آمده است.

  البته، امام عسکری ^{علیه اسلام} این مولود مخفی را به برخی از  اصحاب خودش معرفی کردند که یکی از آن افراد، همین وکیل حضرت یعنی احمد بن اسحاق در قم بوده است. وی می‌گوید من خودم آقا را دیدم و ایشان را بوسیدم و همه آن مطالبی را که برای معرفی مقام امامت ایشان لازم بود از امام عسکری ^{علیه اسلام} گرفتم. این در حالی که است که امام کاملا در داخل شهر پادگانی و تحت نظارت حکومت بودند.

تبدیل مشکلات به فرصتها

 نکته ای که از سیره این امام همام برای ما مایه یادگیری است آن است که شدائد و مشکلات نباید انسان را تسلیم خود کند و او را از مسیرش متوقف کند. بعضی از افراد در مقابل مشکلات تسلیم می‌شوند اما بعضی از افراد مشکلات را تبدیل به فرصت می‌کنند؛ یعنی اکنون که من این نقیصه و مشکل را پیدا کردم، باید آن را مثل یک فرصت غنیمت بدانم و در رفعش تلاش مضاعفی کنم و خود این هم برای من ایجاد تجربه مضاعفی می‌کند که در آینده این تجربه بیشتر به کار من می‌آید.

    از این رو، در شریعت به ما دستور داده شده از این فرصتها بهره برداری کنیم و از پیش آمدن مصائب و ناراحتی‌ها وحشت نکنیم و در مقابل آن عقب نشینی نکنیم.

   در بین شما عزیزان، کسانی هستند در جنگ تحمیلی حضور داشته اند. واقعا جنگ از برخی جهات مصیبت های بسیار برای مردم داشت، به طوری که بسیاری از مردم غیر نظامی در زیر بمباران ها و موشک ها شهید شدند؛ ولی آنها جنگ را تبدیل به فرصت کردند و خودشان را ساختند؛ به طوری که  امروز در قضایای پیش آمده در رابطه با عربستان سعودی، آنها هر کاری را انجام می‌دهند و هر نوع حرفی را میزنند اما جرات ندارند، صحبت از حمله نظامی کنند. و این به خاطر آن است که ما در آن زمان، هرچند خیلی از رزمندگان و مردم عادی در خرمشهر بدون اسلحه و سلاح پیشرفته مقاومت کردند و شهید شدند؛ در آن زمان مردم ما مشکل را تبدیل به فرصت کردند تا آینده را بسازند.

    امروز شیعه در مقابل بد خواهان خود قرار دارد و آنها برای نظام جمهوری اسلامی خیلی از مشکلات مانند تحریمها را ایجاد کردند، ولی این گونه نیست که همه جا تحریم بد باشد؛ بلکه این ما هستیم که باید هر حالتی که پیش میاید آن را به فرصت تبدیل کنیم و از آن بهره برداری کنیم. یعنی همین تحریم سبب شد استعدادهایی شکوفا شود، تا جایی که مثلا در پزشکی ما در دوران تحریم کنونی در آسیا و در خاورمیانه به مرتبه بسیار بالایی رسیده است تا جایی که از دیگر کشورها برای انجام برخی اعمال جراحی به ایران می آیند.

   امام عسکری ^{علیه اسلام} نیز با مشکلات عظیمی که سر راه حرکت مکتب بود مانند سکونت در پادگان و شهر نظامی و آن کنترل حداکثری که در آنجا وجود داشت، از این فرصت استفاده کرد و در همان خانه ای که نشسته بودند این ارتباط را بین شیعیان خود برقرار کرد تا افرادی که ورزیده شدند به عنوان رابط امام با مردم معرفی شدند و آنها نیز اسراری مانند وجود مقدس امام زمان را حفظ ‌کردند.

  اگر در برخی از روایات ما آمده است که نام امام زمان ^{عجل الله تعالی فرجه الشریف} که نام مبارک پیامبر اکرم ^{صلی الله علیه و آله}است، اسم ایشان را بیان نکنید؛ برای مسائل امنیتی و دوران خفقان در آن زمان بوده است، تا به این بهانه ماموران حکومتی موجبات آزار و اذیت یا کشتن شیعیان را فراهم نکنند؛ زیرا حکومت آن زمان به قدری ظالم بودند که حتی بعد از شهادت امام عسکری ^{علیه اسلام} ، اهل و عیال ایشان را از خانه بیرون و تبعید کردند و اموال و خانه و ارث ایشان را نیز به برادرش دادند، و گفتند که امام فرزندی نداشته است، لذا ارث حضرت را به برادرش دادند تا هیچ اثری از امام عسکری ^{علیه اسلام} باقی نماند؛ اما آنها نمی‌دانستند؛ امام زمان به حکمت الهی در پس پرده غیبت رفته است  که این غیبت امروزه بیش از هزار و دویست سال از آن گذشته است ولی ایشان این مکتب را نگه داشته است و این هم خود فرصتی را برای شیعه فراهم کرده است که در دوران غیبت خودش را نشان بدهد.

   بنابراین، استفاده از فرصت در شدائد و استقامت در راه خدا سبب یاری خداوند و نزول ملائکه بر انسان ها خواهد بود؛ چرا که خود این سختی ها هم نعمت خدا است و ما باید در این نعمتها خودمان را بسازیم و همانند آن کسانی باشیم که در شعب ابی طالب همراه پیغمبر ^{صلی الله علیه و آله} استقامت کنیم.

 امروز امید مردم جهان در اعتلای کلمه اسلام و کلمه توحید به جوانان غیور و مسلمان است که در همه زمینه های اعتقادی، اخلاقی و علمی خود را تربیت کنند و این فرصتها را مغتنم بدانند. اگر در این زمان هم خداوند نعمت امنیت و آسایش را به ما عنایت کرده است، باید بیشترین بهره برداری را از این مسئله داشته باشیم.

     ما این میلاد را به محضر مبارک آقا حجت بن الحسن صاحب الزمان ^{عجل الله تعالی فرجه الشریف} تبریک عرض می‌کنیم و از محضر مبارک ایشان می‌خواهیم که دست عنایتشان را همچون گذشته بر سر ما نگه دارند و خداوند ان شاء الله برکات وجود مقدس ایشان را بر همه شما عزیزان که ارتش مکتبی ما هستید و کسانی هستید که با عقیده و ایمان در این مسیر حرکت می‌کنید و همه شهدای بزرگوار ما و امام شهیدان و آن کسانی که در این مسیر تلاش می‌کنند و مقام معظم رهبری عائد و واصل بفرماید. والسلام.

---

[1] . فضای پادگان و جایی که امام علیه السلام در آن زندگی می کردند به حدی امنیتی و در تحت کنترل ماموران خلیفه بود که تا آن زمان و در زمان هیچ امامی سابقه نداشت

بیانات حضرت آیت الله علوی بروجردی در آستانه شهادت مظلومانه امام حسن عسکری علیه السلام

با وجود محدودیت امام ع، رشد حرکت شیعه بسیار زیاد شده بود و لذا حکومت احساس خطر می‌کرد

بسم الله الرحمن الرحیم

مظلومیت امام عسکری

   این روزها، ایام شهادت امام حسن عسکری، پدر بزرگوار امام حجت بن الحسن است که از دیده ها غایب است و ما در دورانی هستیم که امام و قائدمان از دیده ها پنهان است و در این ایام، پدر بزرگوار ایشان در حد اعلای مظلومیت در سامرا و در سن بیست و هشت سالگی به شهادت رسیدند.

رشد حرکت شیعه در دروان امام عسکری

   ایشان در طول مدت عمرشان، به صورت محترمانه در یک منطقه پادگانی و عسکری زندانی بودند و درفضای امنیتی و نظامی به سر می بردند؛ اما در دوران امام عسکری با همه این محدودیت ها و فشارها و علی رغم عمر کوتاه ایشان، تعداد وکلایشان نسبت به سایر ائمه اطهار ^{علیهم السلام} و حتی از امام هادی^{علیه السلام} بیشتر بوده است و مکاتبه‌های بسیاری از آن زمان تا کنون باقی مانده است.

 بنابراین، با وجود محدودیت امام ^{علیه السلام}، رشد حرکت شیعه بسیار زیاد شده بود و لذا حکومت احساس خطر می‌کرد و ایشان را تحت نظارت و زندانی قرار داد؛ ولی به خاطر پشتوانه مردمی تا مدتها جرأت به شهادت رساندن امام را نداشتند؛ زیرا این مسئله برای حکومت دارای هزینه سنگینی بود و بعد از شهادت هم هزینه آن را دادند، تا آنکه بعد از فشارهایی که پس از شهادت امام حسن عسکری ^{علیه السلام} بر روی این خانواده پیش آمد دوران غیبت اتفاق افتاد.

 من در گذشته این نکته را بیان کرده‌ام، روایاتی که از بردن نام حضرت صاحب الزمان ^{عجل الله تعالی فرجه الشریف} منع می‌کند، فقط حمل بر احترام نیست بلکه با قراین موجود در روایات یک وجه دیگری هم دارد؛ و آن عبارت است از حفظ جان شیعیان؛ چرا که حکومت می‌خواسته است که اصلا فرزندی به نام فرزند امام عسکری در اذهان و در خارج وجود نداشته باشد و لذا بعد از شهادت امام حسن عسکری خانواده حضرت را هم از شهر بیرون بردند به جاهای دور دست انتقال دادند و حتی اموال امام را هم تقسیم کردند که مردم خیال کنند ایشان فرزندی ندارد و لذا حتی این اموال را بین ورثه زنها و برادر ایشان مانند جعفر و دیگران، تقسیم کردند. لذا، حکومت به نام امام زمان ^{عجل الله تعالی فرجه الشریف}  خیلی حساس بودند. از این رو، نام امام بین یک طیف خاصی از خواص حضرت امام عسکری ^{علیه السلام} مطرح بود.

وقتی از آن عالم بزرگ و صحابی امام عسکری ^{علیه السلام} درباره فرزند ایشان سوال می‌کنند، می‌فرماید: امام فرزندی ندارد، ولی وقتی که او را قسمش می‌دهند و او نیز اطمینان پیدا می‌کند، می‌گوید: امام فرزندی دارد که من او را در آغوش کشیده ام و خودم او را بوسیده‌ام؛ اما شما را به خدا قسم می دهم که به کسی نگویید که جان شیعه به خطر می‌افتد و همین تعداد شیعه هم که مانده ازبین میرود.

سختی کار نواب امام زمان

در این شرایط، وکلای امام کارها را انجام می‌دادند و بعد از شهادت هم، نواب خاصه امام عصر کارها را بر عهده داشتند. البته، نواب خاصه هم تحت فشارهای عجیب و غریبی بودند. هرچند آنان از محدثین بزرگی بودند، اما از طریق از طریق کسب و کار، امرار معاش داشتند. لذا، حتی ایشان بین همه مردم به عنوان نایب مطرح نبودند و فقط خواص شیعه می‌دانستند.

 لذا شهادت امام عسکری ^{علیه السلام} در سن بیست و هشت سالگی یکی از واقعه های بسیار تاسف بار در تاریخ اسلام هست، مخصوصا، مظلومیتی که خانواده امام بعد از شهادت امام تحمل کردند تا جایی که حتی برای نماز بر جنازه مطهر امام، جعفر بیرون آمده بود تا اینکه ناگهان امام زمان در شکل فرد خردسالی ظهور کردند و جعفر را کنار زدند و خود نماز را اقامه کردند؛ و بعد که نماز تمام شد وارد آن سرداب مقدس شدند و مسئله غیبت شروع شد. این امر برای شیعه یک واقعه ای است که هیچ وقت فراموش شدنی نیست.

امام که در دوران شبابیبه شهادت رسیدند اصلا حج و عمره مشرف نشدند چون نمی‌توانستند از آن محدوده خارج شوند تا اینکه تحت کنترل به شهادت رسیدند.

به هر حال، ما این مصیبت جانکاه را به ولی نعمتمان وجود مقدس امام حجت بن الحسن تسلیت عرض می‌کنیم و از محضر مقدسشان استدعا می‌کنیم که ما را جز کسانی که عزادار و متاثر در عزای پدر بزرگوارشان هستند، محسوب بفرمایند. و خداوند صبر و اجر جزیل به وجود اقدس ایشان عنایت بفرماید،‌ و دعای ایشان را در مورد شیعه و آن کسانی که از روز آغاز غیبت تا به امروز این طائفه را حفظ کردند از محدثان و علما، و سایر کارگزاران مستجاب فرماید.

 ما از وجود اقدسشان می‌خواهیم که دعا گو و مستغفر برای همه این کسانی باشند که بار طائفه را بدوش کشیدند و پرچم را از دوشی به دوشی دیگر تا به امروز منتقل کردند و خداوند دعای وجود اقدس حضرتش را شامل همه این افراد بفرماید و ما هم اگر قابلیت داریم مشمول مجموعه دعای ایشان قرار بدهد. والسلام

بازدید از کارگاه ساخت ضریح حرمین عسکریین علیهما السلام ، حضرت آیت الله یثربی دامت برکاته، به همراه خانواده شان،

بازدید از کارگاه ساخت ضریح حرمین عسکریین علیهما السلام

در روز نهم خرداد 1394، جمعی از طلاب مرکز فقهی اهل بیت علیهم السلام، تحت اشراف حضرت آیت الله یثربی دامت برکاته، به همراه خانواده شان، در کارگاه ساخت ضریح مطهر حرمین عسکریین علیهما السلام حضور یافته و این ضریح مقدس را زیارت کردند.

از رسول خدا که رو به اصحاب خود فرمودند : ای بنده ی خدا دوست داشته باش بخاطر خدا و کینه داشته باش

امام عسگری نقل میفرماید :

از رسول خدا که رو به اصحاب خود فرمودند :

ای بنده ی خدا دوست داشته باش بخاطر خدا و کینه داشته باش بخاطر خدا و ولی قرار بده بخاطر خدا ودشمنی کن بخاطر خدا پس بدرستی که ولایت خدا بدست نمی آید مگر به این امر و هیچکس طعم ایمان را نمیچشد هر چند نماز و روزه او زیاد باشد مگر اینکه اینگونه باشد ....
پس شخصی از آن حضرت پرسید :
از کجا بدانم من در راه خدا دوستی و دشمنی کردم و چه کسی ولی خداست تا من اورا ولی قرار دهم و چه کسی دشمن خداست تا با او دشمنی کنم ؟ پس آن حضرت به امیر المومنین حضرت علی ابن ابی طالب اشاره کردند و فرمودند :
آیا این شخص را میبینی ؟
گفت :بله .
فرمودند :
دوست این شخص دوست خداست پس او را دوست بدار و دشمن این شخص دشمن خداست پس با او(دشمن خضرت علی ) دشمنی کن .
و فرمودند : دوست این شخص را دوست داشته باش هر چند که با پدر تو و فرزند تو جنگ کرده باشد و با دشمن این شخص دشمنی کن هر چند او پدر تو یا فرزند تو باشد .)
علل الشرایع 1/141 ، باب 119

زیارت، چیستی، هدف و چرای تأکید بر آن

چیستى معناى زیارت‏

واژه «زیارت» از «زَور» گرفته شده است، ابن فارس واژه شناس معروف، در کتاب معجم مقاییس اللغه می‌نویسد:
الزاء والواو والراء، أصل واحد یدلّ على المیل والعدول؛1
این واژه که از حروف «ز»، «و» و «ر» تشکیل شده، نشان دهنده تمایل و عدول است. حالِ زایر نیز از همین مقوله است؛ چرا که وقتى فردى به زیارت فرد دیگرى مى‏رود، تمایل به سوى او یافته و از دیگران عدول مى‏کند. زایر یعنى کسى که به یک طرف میل پیدا مى‏کند و از ماسواى آن عدول مى‏نماید. پس واژه «زَور» به معناى میل و عدول است. براى مثال، زایرى که به آستان بوسى و زیارت امام رضا علیه السلام شرف‏یاب مى‏شود، در واقع به حضرتش میل نموده و خود را با تمام وجود در محضر آن حضرت مى‏بیند و از ماسواى آن بزرگوار عدول و اعراض کرده است.
محدّث بزرگوار شیخ طریحى در مجمع البحرین مى‏نویسد: در دعایى آمده است:
اللهمَّ اجعلنی من زوّارک؛2
خدایا! مرا از زایران خود قرار بده.
این دعا چه معنایى دارد؟ چرا که خداى تعالى جسم نیست تا مکانى خاصّ و جهتى معیّن داشته باشد.
معناى دعا چنین است: خدایا! مرا آن چنان قرار بده که فقط به تو تمایل و توجّه داشته باشم.
وقتى انسان به خدا تمایل نمود، در واقع از ماسواى حضرت بارى تعالى اعراض و عدول کرده است و از کسانى شده که به آن درگاه باشکوه پناه آورده، از او یارى طلبیده و کارى با ماسواى او ندارد.
صاحب مجمع البحرین در ادامه مى‏نویسد: در حدیث آمده است:
من فعل کذا فقد زار اللَّه فی عرشه؛3
هر که فلان عمل را انجام دهد، خدا را در عرش خودش زیارت کرده است.
یعنى خدا را قصد کرده و به او تمایل نموده و از ماسواى خدا عدول و اعراض کرده است.
به سخن دیگر، اثر این عمل چنین است که خداى تعالى این شخص را به خود اختصاص مى‏دهد، تمایل او را به سوى خودش قرار داده و او را از ماسواى خود منقطع مى‏نماید.
زیارت در حقیقت، حضور حقیقى زایر نزد زیارت شونده است. از این رو، در بعضى کلمات آمده: «الزیارة حضور الزائر عند المزور».
بعضى گمان مى‏کنند که این حضور همان حضور ظاهرى جسمى است و حال این که روایاتى براى زیارت حضرت رسول صلى اللَّه علیه وآله و ائمه اطهار علیهم السلام از راه دور داریم که نشان مى‏دهد مراد حضور واقعى قلبى است که همان «میل»و «توجّه» است و تحقق عنوان «زیارت» و ترتّب آثار آن دائر مدار حضور و توجّه باطنى است؛ از این رو خیلى از اوقات انسان در زیارت‏گاه حضور بدنى دارد، امّا چون قلب او و فکرش در جاى دیگر است اثرى بر آن حضور بار نمى‏شود.
به راستى چه مقام والا و با شکوهى است که تمام تمایل و توجّه انسان فقط به سوى خداوند متعال باشد، به گونه‏اى که همواره به طرف حضرت حق حرکت کند، ماسواى او را پشت سر قرار دهد و از هر آن چه جز اوست عدول نماید که در نتیجه چنین انسانى ممحّض و خالص در خداوند متعال مى‏گردد. اگر خداوند این کار را با انسانى انجام دهد و او را بپذیرد، او را از «مخلَصین» (خالص شدگان) براى خود قرار داده است.
این چه مقام والایى است؛ مقامى که تمام تلاش‏گران راه توحید در پى آن بوده‏اند و اساساً هدف همین بوده است!
زنده بودن امامان‏
اکنون به اجمال باید یادآور شد که بر حسب دلالت آیات و روایات و ادلّه دیگر ما معتقدیم که انبیاى الهى و اوصیاى آن‏ها زنده هستند. آن بزرگواران زایران خویش را مى‏شناسند و به آن‏ها عنایت دارند.
در کامل الزیارات آمده است: حضرت امام صادق علیه السلام درباره حضرت سیدالشهداء علیه السلام فرمود:
وإنّه لینظر إلى زوّاره، فهو أعرف بهم وبأسمائهم وأسماء آبائهم وما فی رحالهم من أحدهم بولده، وإنّه لینظر إلى من یبکیه فیستغفر له ویسأل أباه الاستغفار له ویقول له: أیّها الباکی! لو علمت ما أعدّ اللَّه لک لفرحت أکثر ممّا حزنت، وإنّه لیستغفر له من کلّ ذنب وخطیئة؛4 

بیانات حضرت آیت الله علوی بروجردی(دامت برکاته) در شهادت امام عسکری علیه السلام

شرایط خفقان بعد از شهادت امام عسکری فوق العاده و بسیار عجیب و غریب بود

حضرت آیت الله علوی برجردی ^{سلمه الله} با اشاره به سالروز شهادت امام حسن عسکری فرمودند:

    این ایام مصادف است با شهادت وجود مقدس حضرت ابو محمد حسن بن علی العسکری ^{علیه‌السلام} والد ماجد و بزرگوار مولایمان حجت بن الحسن المهدی ^{عجل الله فرجه الشریف} است که به عنوان عرض ادب به محضر ایشان جملاتی را در این رابطه عرض می‌کنیم.‌

   قطعا ایام شادی و سرور ائمه هم بعد از این ایام است؛ چرا که آغاز امامت آقا حجت بن الحسن ^{علیه السلام}، یکی از اسباب شادی در این ایام است.

آغاز امامت امام زمان در شرایط خفقان بود

   اما یک نکته‌ای که ما باید به آن توجه کنیم روزهای آغازین غیبت، و ‌آن شرایطی است که شیعه در آن سال‌ها در آن اوضاع و احوال به سر می‌برد. آنقدر شرایط در آن زمان سخت بود که شیعه‌ها، یا پیروان ائمه، نمی‌توانستند اظهار کنند که امام عسکری^{علیه‌السلام} فرزندی داشته است، و لذا روایاتی که درباره حرمت نام ایشان داریم که مبادا نام ایشان را ببرید از باب احترام نیست بلکه از این باب است که نام ایشان مجوّز قتل افراد زیادی می‌گردید. لذا باید مردم انکار می‌کردند که حضرت عسکری^{علیه‌السلام} فرزندی داشته است، اصلا مردم و حتی حکیمه خاتون تا شب ولادت حضرت از حمل نرجس خاتون مطلع نبودند؛ بلکه افراد خاصی از اصحاب حضرت عسکری ^{علیه‌السلام}  بودند که امام خودشان آنها را می‌بردند که ببینید این فرزند ایشان و امام بعد از ایشان است. البته، کسانی هم بعدا خدمت حضرت حجت ^{عجل الله فرجه} در زمان حضرت امام عسکری ^{علیه‌السلام}رسیدند. بعضی از اصحاب هم  خدمت امام می‌رفتند و از امام سوال می‌کردند که آقا بعد از شما، امام چه کسی است؟ ایشان نیز حضرت حجت ^{عجل الله فرجه} را نشانشان می‌دادند، در زمان امام عسکری علیه السلام حکومت خیلی تلاش کرد بفهمد کی و چه زمانی حضرت به دنیا می­آید. به مجرد شهادت امام ^{علیه‌السلام} حکومت زمان، جعفر برادر آن حضرت را جلو آورد که بر جنازه ایشان نماز بخواند. اما زمانی که وی برای نماز آماده می‌شود یک طفل 5 یا 6 ساله بیرون آمد و فرمود که عمو کنار برو که من باید بر جنازه پدرم نماز بخوانم و هیچ مقاومتی هم از جعفر نشد؛ حتی مثل اینکه تمام ماموران کور و کر شدند تا ایشان، نماز را بر پیکر پدرشان خواندند. بعد این طفل به خانه آمدند و وارد سرداب، که خانه امام عسکری ^{علیه‌السلام} است،‌ شدند و دیگر کسی ایشان را ندید. ماموران همه جا را گشتند ولی آن حضرت را ندیدند، آنها تمام خانه‌های شیعیان را جست و جو کردند و تمام اموال حضرت عسکری را هم تقسیم کردند و به جعفر دادند. زن و عیالات  حضرت عسکری ^{علیه‌السلام} را جمع کردند و به خانه‌ای دور از دسترس بردند؛ به طوری که از برخی از اینها هیچ نام و نشانی در تاریخ نمانده است که چه بر سرشان آمده است. علتش نیز آن بود که اگر یک شیعه‌ای آمد تا سوال کند که آیا امام عسکری ^{علیه‌السلام} پسری داشته یا نه؟ اصلا به اینها دسترسی نداشته باشد که آنها جواب بدهند.

دشمنی حکومت در زمان امام عسکری با شیعیان

   حکومت هم بر این اساس تبلیغ می کرد که اساسا فرزندی برای امام نیست و امامت هم منقرض شده است تا خیال همه راحت باشد. جعفر هم به عنوان متصدی امر شیعه در خانه نشست. چرا که اساسا همه شیعیان جزو خواص نبودند بلکه بسیاری از آنها از عوام مردم بودند تا اینکه کم کم به وسیله نواب و به وسیله افراد خاص در میان برخی از مردم شیعه ندا داده شد ما امام داریم و امامت منقرض نشده است، ولی شرایط زمانه بسیار سخت بود.

   به هر حال، سال­ها گذشت و بسیاری از آنها که شیعه بودند خبری نداشتند که امام دارند، و این گونه نبود که نواب اربعه در میان مردم نشسته و مرجعیت داشته باشند؛ بلکه همه در کتمان و خفا بود؛ یعنی شرایط خفقان بعد از شهادت امام عسکری فوق العاده و بسیار عجیب و غریب بود.  کسی جرات نداشت که نام حضرت را ببرد. اصولا بردن نام آن حضرت، مساوی با مرگ و  افشاء اسرار  بود و لذا بزرگانی مثل احمد بن اسحاق به اصحابش می‌فرمود که مبادا اسم امام زمان را ببرید و با اینکه خودش آن حضرت را دیده بود ولی انکار می‌کرد؛ چرا که افشاء اسم آن امام باعث می‌شد تا عده‌ای را به تیغ حکومت بسپارید. این شرایط شیعه در عصر غیبت بود.

استمرار دشمنی‌ها با مکتب شیعه

   از آن روزگار تا به امروز 1400 سال گذشته است و آن کسانی که جعفرها را می‌آوردند و تربیت و ترویج می‌کردند هنوز هم در عصر ما هستند و حتی از جهت اداره و نیز اکثریت مسلمانان از نظر عددی طرفدار آنها هستند. لذا آنچه باید در آغاز امامت آقا به آن توجه کنیم این است که دیروز شیعه در آن شرایط بود و امروز شیعه در وضعیتی است که صدایش را علنی بلند می‌کند؛ یعنی کشورهایی که  اشهد ان علیاً ولی الله می‌گویند فقط ایران نیست، بلکه عراق، آذربایجان، بحرین، افغانستان، پاکستان و ... هم هستند. آن روزگار و آن شرایط تبدیل به این شرایط شده است.

انگلیس مسبب ترویج وهابیت و سلفیه است

   البته، بعضی از اوقات صحبت‌هایی می‌شود که ساده انگارانه است؛ مثل اینکه می‌گویند در واقع همین شیعه هستند که باعث به وجود آمدن که غلات، تکفیری‌ها و داعش شدند؛ در حالی که باید توجه کرد که داعش ربطی به عقیده آن سنی ندارد، بلکه قدرت‌های جهانی، سیاست‌ها و اهدافی را که می‌خواهند در منطقه پیش ببرند، سبب شده تا یک مشت جوان احمق وسیله و ملعبه آنها برای پیشبرد آن اهداف ‌شوند. این گروه‌های تکفیری از90 سال قبل یعنی از روزی که تفکر ابن تیمیه در عربستان رسمی شد، هستند. در آن روز ابوطالب یزدی را کشتند و حالا جور دیگری مردم را می‌کشند و سر می‌برند؛ در آن زمان این تفکر شروع شد، از همان روز اول انگلیس‌ها بودند که باعث فریفتن «شریف حسین»[1] شدند و و وقتی خلافت عثمانی ساقط شد او را هم کنار زدند و سعود بن عبدالعزیز را سر کار آوردند.

حرکت داعش مانع پیشرفت اسلام است

   حرکت تکفیری در آغاز با سیاست شروع شده و لذا امروز اسلام در حال رشد است، گاهی از اوقات من نشریات کلیسایی را مطالعه می‌کنم، می‌بینم آنها نوشتند: اسلام در حال پیشرفت و رشد است. و یکی از کسانی که واقعا از این جهت ناراحت است، خود دستگاه واتیکان است. الان هم هر چند که دستگاه واتیکان داعش را محکوم می‌کند، ولی در دلش به آنها می‌خندد و به این حرکتی که شروع کرده و موفق بودند، راضی هستند؛ چرا که با جنایاتی که آنها مرتکب می­شوند بهتر از این نمی‌توان اسلام در این قرن معرفی کرد؛ یعنی ایلام را یک آیین وحشی که زن  و بچه را می‌کشد و هنوز در قرن بیست و یکم زنها را مثل برده خرید و فروش می‌کند. براستی در مقام قضاوت، این کاری که انجام می‌شود به نفع چه کسانی است؟ چه کسانی از آن بهره می‌برند؟ الان یهودی‌ها و مسیحی‌ها واقعا از این قضیه خوشحال هستند. بلکه همین‌ها هستند که داعش را حمایت و به وجود آوردند.

  ما برای نگه داری مردم خودمان ابزاری مانند عاشورا و همین محرم و صفر داریم که چقدر باعث ارتباط تنگاتنگ ما با مردم می‌شود. ما جوانان‌مان را با نهج البلاغه و صحیفه سجادیه می‌توانیم نگه داریم اما آنهایی که این ابزار را ندارند چگونه می­خواهند جوانانشان را نگه دارند. آنها با عصبیت می‌خواهند آنها را نگه دارند.

تعصب عامل استمرار وهابیت شده است

ما نباید کاری کنیم که آنها عصبیت به خرج بدهند. قبلا از  طریق یکی از دفاتر مراجع افرادی از طلبه‌های قم برای تبلیغ به سیستان و بلوچستان می‌رفتند. از وزارت کشور پیغام دادند این افراد که برای تبلیغ به سیستان و بلوچستان می‌روند لعن خلفاء را روی در و دیوار می‌نویسند. البته این سخن را برخی از بزرگان و علمای اهل تسنن سیستان و بلوچستان مطرح کردندتا فتنه درست کنند، تا اینکه به لطف الهی کیدشان بر ملا شد به طوری که بعد از شش هفت ماه رئیس جمهور وقت تماس گرفت و گفت برای ما کشف شده که یک عده از خود وهابی‌ها این کار را کرده بودند و ما می­خواهیم که شما از آن مرجع بزرگوار عذر خواهی کنید؛ یعنی وقتی از ناحیه ما کاری نکنند، از ناحیه خودشان بساط لعن را فراهم می‌کنند البته بعضی از سایت‌ها هم واسطه کار می‌شوند تا آنها بتوانند افراد انتحاری را تحریک کنند، اما ریشه اصلی در جای دیگر است.

  بنابراین، این مسائل باعث نشود که ما ساده انگاری کنیم و بگوییم داعش از این جهت درست شده که چهار تا شیعه در اینجا نشستند و مجلس لعن گرفتند، بلکه این قضایا که امروزه در گوشه و کنار است قبلا شدیدتر از آن هم بوده است ولی، چرا آن وقت داعش پیدا نشده است؟! البته ما نمی‌خواهیم عمل خلاف برخی از جهال را تایید کنیم، اما نباید از حقوق شیعه کوتاه آمد. چرا که غیر از شیعه، تمام مکتب­ها و تفکرها انحرافی و توجیه گر اقدامات ظالمانه خلفاست. داعش یک ریشه طولانی تاریخی دارد، اینها می‌خواهند جلوی اسلام را بگیرند، جلوی اسلام را گرفتن با سرنیزه و تفنگ نمی‌تواند باشد بلکه باید به وسیله خودمان باشد. و لذا، همان بچه 14 یا 15 ساله را تحریکش می‌کنند تا جلیقه انتحاری بپوشد و خودش را منفجر کند به او می­گویند: تو به از کشته شدن بلافاصله در آغوش حوری بهشتی چشم باز کند. در واقع او دارد مقاصدی که واتیکان و یهودی ها دارند را پیاده می­کند. باید این واقعیت را فهمید و دست یهودیت و مسیحیت را در پیدایش داعش در دست هم دانست. دست عربستان و قطر هم در دست آنها است.

غرب خود مروج تفکر سلفی است

  آن کسانی که دلارهای نفتی آنها آنقدر اضافه هست که فقط صرف تجملات، ولخرجی­ها و ... می­شود مثلا این آقا که شاهزاده سعودی است، ماشین بنز خریده که میلیون‌ها دلار ارزش آن است. چرا؟ برای اینکه تمام سطح این ماشین را الماس کار گذاشتند، قبلا طلا بوده و الان الماس به کار بردند، خوب این پول همین جور در خدمت مسیحیت و یهودیت هم خرج می‌کنند. اینها امام المسلمین و امام الحرمین هستند که این گونه پول خرج می‌کنند و در همه مساجد و نمازها در سرتاسر اسلام آنها را دعایشان می­کنند.

امروز غرب خوشحال است که دارد با داعش مبارزه می‌کند. شما اگر واقعا می‌خواهید با داعش مبارزه کنید، مساجد اینها را در سراسر دنیای اسلام ببندید. در حالی که تفکر تکفیری را اینها در دنیا دارند اشاعه می‌دهند. آیا اینها دلشان برای اسلام سوخته است یا میخواهند جلوی اسلام را بگیرند؟

ما باید توجه داشته باشیم که  تفکر و تشیعی که حجت بن الحسن در راس این تفکر است، باید از این قضایا محفوظ باشد. آنها شیعه را هم می‌کشند چون ما را از یهودی‌ها هم بدتر می‌دانند چرا؟ چون ما اسلام اصیل هستیم و آن اسلامی که بتواند قلب‌ها را جلب کند ما هستیم. در حالی که آنها کسانی هستند که می‌گویند اطاعت حاکم ظالم به عنوان اولی الامر واجب است، ولی ما می‌گوییم که این اطاعت حرام است. پس این تفکر شیعه است که در دنیا دارد جا باز می‌کند نه تفکر آنها؛ یعنی بالاخره نهج البلاغه خودش را نشان می‌دهد و این یک واقعیت است و وقتی این گونه است، آنها باید با شیعه دشمن باشند و اگر دشمنی نکنند ما تعجب می‌کنیم، این واقعیت قصه است.

عالم به زمان خویش باشید

در پایان شایسته است به کلام امام صادق ^{علیه السلام} توجه کنیم که  فرمودند: «العالم بزمانه لا تهجم علیه اللوابس»[2]  کسی که عارف به زمان خودش باشد، اشتباهات به او هجوم نمی‌آورد و ما باید این چنین باشیم. ان شا الله؛ به هر حال ما این مصیبت بزرگ را به محضر آقا حجت بن الحسن تسلیت عرض می‌کنیم آجرکم الله در این مصیبت عظمی. به همه عزیزان تسلیت عرض میکنیم و امامت آقا را به محضر همه عزیزان و جامعه شیعه تبریک می‌گوییم و امیدواریم که خداوند به ما آن شناخت و عرفان کافی را نسبت به امام زمان ^{عجل الله فرجه} عنایت فرماید و والسلام.

---

[1] . مرحوم کلینی، الکافی، ج 1 ، کتاب العقل والجهل ، ص26، الحدیث 29.

[2]. پس از اضمحلال امپراطوری عثمانی و حذف استیلای آنان بر جزیرة العرب در سالهای اولیه بعد از جنگ اول جهانی، شریف حسین(بزرگِ خاندان هاشمی) که از سال ۱۹۰۸ میلادی شریفِ مکه و امیر حجاز بود با حمایت انگلیسی‌ها قدرت گرفت، پس از فروپاشی امپراطوری عثمانی در سال ۱۹۲۴ میلادی، شریف حسین خود را خلیفهٔ مسلمین خواند

بازدید آیت الله العظمی وحید خراسانی از مراحل ساخت ضریح امامین عسکریین علیهما السلام

به گزارش شیعه ویوز ، آیت‌‌‌الله العظمی وحید خراسانی، از مراجع عظام تقلید، با حضور در محل کارگاه ساخت ضریح حرم امامین عسکریین علیهما السلام در شهرقم، از مراحل ساخت این ضریح مطهر بازدید کردند.

در این مراسم باشکوه و آکنده از معنویت، معظم له ضمن زیارت ضریح مطهر و صندوق‌‌‌های مضاجع شریف و درب‌‌‌های ورودی حرم مطهر، با حضور در کارگاه ساخت، با چشمانی اشکبار و حالتی معنوی به قلم‌‌زنی بخش‌‌هایی از ضریح مقدّس پرداختند.

در خلال این دیدار که با حضور جمعی از طلاب و فضلا همراه بود، مسئولان مربوطه درباره روند ساخت این ضریح مطهّر گزارش‌‌هایی را به معظم له ارائه دادند.

آیت‌‌الله العظمی وحید خراسانی ضمن اظهار ارادت به اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام به‌خصوص امامین عسکریین علیهما‌‌السلام، با قدردانی از دست‌‌اندرکاران این کار بزرگ، برای آنان توفیق خدمت‌گزاری به مکتب اهل بیت علیهم السلام را آرزو نمودند.

بازدید آیت‌الله العظمی صافی گلپایگانی از ضریح مطهر امامین عسکریین علیهما السلام

به گزارش شیعه ویوز ، آیت الله العظمی صافی گلپایگانی از مراجع تقلید، با حضور در کارگاه ساخت ضریح امامین عسکریین علیهما السلام، این ضریح مطهّر را زیارت کردند.

در این مراسم باشکوه و آکنده از معنویت، معظم له ضمن زیارت ضریح مطهر، صندوق های مضاجع شریف و درب های ورودی حرم مطهر، با حضور در کارگاه ساخت این ضریح، با چشمانی اشکبار و حالتی معنوی به قلم زنی بخش هایی از ضریح مقدّس پرداختند.

آیت الله صافی گلپایگانی ضمن اظهار ارادت به اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام، به خصوص امامین عسکریین علیهما السلام، با قدردانی از دست اندرکاران این کار بزرگ فرمودند: "اقدام شما عزیزان در ساخت این ضریح مطهّر، اقدامی است که جز با توجه حضرت ولی عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف امکان پذیر نیست. قدر این توفیقی که نصیب شما شده است را بدانید و خدا را شاکر باشید."

مراحل پایانی بازسازی سرداب مقدس سامرا

	»» تصاویر مراحل پایانی بازسازی سرداب مقدس سامرا   مراحل پایانی بازسازی سرداب مقدس سامرا  سرداب مقدس، زیرزمینى است در سامرَا، کنار مزار امام هادى و امام حسن عسکرى(علیه السلام) آن سرداب محل زندگى وعبادت امام هادى و امام حسن عسکرى و حضرت مهدى(عجل الله تعالی فرجه شریف) بوده وتمام دیدارها با حضرت مهدى(عجل الله تعالی فرجه الشریف)در زمان پدرش در همین منزل و سرداب انجام مى گرفته است. خانه امام عسکرى (علیه السلام) همانند دیگر خانه هاى عراق، شامل غرفه اى براى مردان، غرفه اى براى زنان و سرداب بوده که سرداب نیز شامل غرفه هایى براى مردان و زنان بوده است ودر تابستان از شدت گرما به این سرداب پناه مى برده اند. مقدس شمردن آن سرداب از سوى شیعیان موجب شدکه دشمنان اهل بیت، شیعیان را متهم کنند بر اینکه آن ها مى گویند امام زمان در این سرداب مخفى شده است اما شیعیان از چنین اعتقادى منزه هستند. شیعیان سرداب را به این دلیل مقدس مى شمارندکه محل زندگى ونیایش سه امام معصوم، همچنین محل زندگى حضرت حکیمه خاتون ونرجس خاتون بوده است. و اما موقعیت کنونی سرداب سامرا: امروزه هرکس از هر نقطه شهر سامرا به مرکز شهر نگاه کند، دوگنبد با شکوه مى بیندکه یکى از آن ها باکاشى هاى طلایى براق و دیگرى باکاشى هاى رنگى زیبائى پوشیده شده است. هر یک از این گنبدها به ساختمان مستقلى تعلق دارند. گنبد بزرگ طلایى بر بالاى ضریح مطهرکه مرقدهاى مقدس امام دهم (علیه السلام)و امام یازدهم(علیه السلام)در آن جاى دارد، قرارگرفته است. ولى گنبدهاى کوچک بر بالاى ساختمان مسجد جامع شهر ساخته شده است. ساختمان حرم مطهر به شکل مستطیل وساختمان مسجد جامع به صورت مستقل از ساختمان حرم، ولى متصل به صحن حرم است وسرداب غیبت درست در زیر ساختمان مسجد قرارگرفته و در طول تاریخ بارها در بنا و بخش هاى مختلف آن تعمیرات و تغییراتى انجام شده است.

امام حسن عسکری(علیه السلام): عبادت کردن به زیادی روزه و نماز نیست، بلکه (حقیقت) عبادت

^{امام حسن عسکری(علیه السلام)}:

لُیست العِبادَةُ کَثرَةَ الصیّامِ وَ الصَّلوةِ وَ انَّما العِبادَةُ کَثرَةُ التَّفَکُّر فی أمر اللهِ؛

عبادت کردن به زیادی روزه و نماز نیست، بلکه (حقیقت) عبادت، زیاد در کار خدا اندیشیدن است.

(تحف العقول، ص448)

حدیثی از امام عسکری علیه السلام درباره مقام حضرت زهراسلام الله علیها



یک آیه قرآنی در مورد مودت اهل بیت علیه السلام

 خداوند کریم در آیه 23 سوره شوری می فرمایند:

«ذَلِکَ الَّذِی یُبَشِّرُ اللَّهُ عِبَادَهُ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ قُل لَّا أَسْأَلُکُمْ عَلَیْهِ أَجْرًا إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبَى وَمَن یَقْتَرِفْ حَسَنَةً نَّزِدْ لَهُ فِیهَا حُسْنًا إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ شَکُورٌ:

این همان [پاداشى] است که خدا بندگان خود را که ایمان آورده و کارهاى شایسته کرده ‏اند [بدان] مژده داده است بگو به ازاى آن [رسالت] پاداشى از شما خواستار نیستم مگر دوستى درباره خویشاوندان و هر کس نیکى به جاى آورد [و طاعتى اندوزد] براى او در ثواب آن خواهیم افزود قطعا خدا آمرزنده و قدرشناس است.»

 
چند حدیث در مودت اهل بیت علیه السلام
 
در قرآن و روایات اسلامی بر مودت و محبت اهل بیت پیامبرصلی الله علیه وآله تأکید فراوان شده است و این تنها بدان جهت نیست که آنان ذریه پیامبرصلی الله علیه و آله و از نسل اویند، بلکه از آن جهت است که آنان دارای فضایل و کمالات و به عبارت دیگر جامع همه صفات کمال و جمالند. به تعبیر دقیقتر مظهر صفات جمال و جلال الهی اند، لذا در حقیقت، دوست داشتن آنان با آن جامعیت، محبت به خوبیهایی است که در آنان به نحو کامل تجلّی نموده و منبع همه این خوبیها خداوند متعال است. پس در حقیقت محبت و اظهار عشق و ارادات قلبی به اهل بیت علیه السلام محبت و اظهار ارادات به خداوند متعال است و از آنجا که محبّت، نیرویی است که انسان را به سوی محبوب سوق می دهد، پس از جنبه تربیتی، محبت به خوبان، انسان را به خوبیها سوق می دهد.
 
رسول خداصلی الله علیه اله فرمودند: «أساس الاسلام حبّی و حبّ أهل بیتی: اساس اسلام، دوستی من و اهل بیت من است و نیز فرمودند: «لکلّ شیء أساس و أساس الاسلام حبّنا أهل البیت: برای هر چیزی اساسی است و پایه اسلام حب ما اهل بیت است.
 
همچنین آن حضرت فرمودند: «حبّ آل محمد یوماً خیر من عباده سنه و من مات علیه دخل الجنّه: یک روز دوستی آل محمد، بهتر از یک سال عبادت است و کسی که بر آن دوستی بمیرد داخل بهشت می شود. پیامبرصلی الله علیه واله اشاره به علی علیه السلام کرد و فرمود: «أیّها الناس امتحنوا أولادکم بحبّه، فانّ علیّاً لا یدعو الی ضلاله، و لا یبعد عن هدی، فمن أحبّه فهو منکم، و من أبغضه فلیس منکم: ای مردم! اولاد خود را به دوستی علی امتحان نمایید، زیرا او شما را گمراه نمی کند و از هدایت دور نمی سازد. پس هر یک از اولاد شما که علی را دوست بدارد از شماست، و هر کدام که او را دشمن بدارد از شما نیست.»

احادیثی در مقام حضرت زهراسلام الله علیها

امام صادق علیه السلام می فرمایند: «... فمن عرف فاطمة حق معرفتها فقد ادرک لیلة القدر: هر کس به شناخت حقیقی فاطمه علیها السلام دست یابد، بی گمان شب قدر را درک کرده است .» پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله می فرمایند: «من احب فاطمة ابنتی فهو فی الجنة معی ومن ابغضها فهو فی النار: هر کس فاطمه دخترم را دوست بدارد، در بهشت با من است، و هر کس با او دشمنی ورزد، در آتش [دوزخ] است .» همچنین پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله می فرمایند: «انی سمیت ابنتی فاطمة لان الله عزوجل فطمها وفطم من احبها من النار: من نام دخترم را فاطمه گذاشتم; زیرا خدای عزوجل فاطمه  و هر کس که او را دوست دارد، از آتش دوزخ دور نگه داشته است .»

دیدار طلاب کردستان با حضرت آیت الله علوی بروجردی دامت برکاته ،قرآن راه و نقشه طریق برای بشریت است

قرآن راه و نقشه طریق برای بشریت است

بسم الله الرحمن الرحیم

تبریک به مناسبت میلاد امام عسگری

    حضرت آیت الله علوی بروجردی ^{دام ظله} در دیدار با طلاب محترم استان کردستان، ضمن خیر مقدم به آنان، روز ولادت با سعادت امام ابومحمد حسن بن علی عسکری ^{علیه السلام} را به محضر والد بزرگوار ایشان، و مولا و مقتدای شیعه، حضرت حجت بن الحسن ^{عجل الله فرجه}   و حضار در مجلس، تبریک داشتند

طلاب تحت عنایت امام زمان هستند

   ایشان در ادامه فرمودند: شما طلاب عزیز که مسیر تعلیم و تعلم دین را انتخاب کردید و برای یاری امام زمان ^{عجل الله فرجه} حرکت کردید و سربازی ایشان را به عنوان هدف زندگی خودتان پذیرا شدید، قطعاً مورد عنایت خاص آقا حجت بن الحسن ^{عجل الله فرجه} هستید.

رسمی شدن مذهب شیعه از زمان آیت الله بروجردی

     ایشان با اشاره ارتباط نزدیک طلاب کردستانی با اهل تسنن، فرمودند: بیش از 50 سال پیش،    با تلاش و پی‌گیری حضرت آیت الله العظمی بروجردی ^{رحمه الله}  سبب شد تا شیخ محمود شلتوت که بزرگ‌ترین مقام علمی و فتوایی اهل تسنن و رئیس جامع الأزهر بود، فتوایی صادر کند که در آن شیعه امامی اثنی عشری را به عنوان مذهبی رسمی اعلام شود؛ اساسا، مرحوم آیت الله العظمی بروجردی بسیار آرزو داشتند که این فتوا صادر شود. چرا که در زمان سید مرتضی که مذاهب اربعه رسمی شدند، علمای سنی، با تلاشهای بسیار مرحوم سید مرتضی اما موفق نشد تا شیعه را همانند مذاهب چهار گانه اهل تسنن به عنوان مذهب رسمی اعلام کنند؛ ولی در زمان ایشان این نقیصه جبران شد. و لذا، بیت ایشان، به نحوی خانه تقریب بین مذاهب است. جریان تقریب بین مذاهب به قدری مهم شد که کتاب‌هایی مانند تفسیر مجمع البیان طبرسی، کتاب مختصر النافع مرحوم علامه حلی در فقه و  کتاب کلامی المراجعات مرحوم شریف الدین که آیت الله بروجردی به الازهر هدیه داده بود، توسط دانشگاه الأزهر چاپ شد. اینها از جمله اقداماتی بود که در مقام تقریب در آن زمان انجام شد و قدم‌هایی بزرگی در این راستا محسوب می‌شد.

مبنای تقریب از دیدگاه آیت الله بروجردی ^{رحمه الله}

سیره امام‌حسن‌عسگری‌ علیه السلام و دفاع ازمعارف اسلام

به گزارش شبکه جهانی حضرت اباالفضل العباس علیه السلام به نقل از شیعه نیوز، ایرنا نوشت: از سویی سیره امامان علیه السلام با درجات بسیار بالاتر ابعاد گوناگونی دارد که یکی از آن ابعاد، دفاع از حریم حرمت عقاید، معارف و فرهنگ اسلام ناب است. آنها در این رهگذر کوشش فراوان کردند و حتی در سخت ترین اوضاع، در برابر تحریف گران و راهزنان طریق عقیده می ایستادند و به عالمان شیعه تاکید می ورزیدند که در حفظ مرزهای عقاید و فرهنگ اسلام تا آخرین توان خود بکوشند.

امام باقر علیه السلام فرمود: 

دانشمندان پیروان ما همانند مرزدارانی هستند که در برابر ابلیس و لشکرهایش صف کشیده اند و از حمله وری آنها به شیعیان که توانایی دفاع از خود را ندارند، جلوگیری می کنند و نیز از تسلط ابلیس و پیروان ناصبی او بر آنها جلوگیری می کنند. آگاه باشید ارزش آن دانشمندان شیعه که چنین خود را در معرض دفاع قرار داده اند، هزاران بار بالاتر از سپاهیانی است که در برابر هجوم دشمنان اسلام از کفار پیکار می کنند. زیرا دانشمندان شیعه نگهبانان عقاید و فرهنگ اسلام، و مدافع دین دوستان ما هستند، در حالی که مجاهدان، حافظ مرزهای جغرافیایی می باشند.

امام حسن عسکری (علیه السلام) همانند سایر ائمه معصومین برای دفاع از عقاید و فرهنگ اسلام ناب در سخت ترین شرایط در برابر تحریف گران و راهزنان طریق عقیده ایستادگی کرده و چه در عصر پدر و چه در دوران شش ساله امامت خود (از سال ۲۵۴ تا ۲۶۰ هجری قمری) علاوه بر طاغوت ستیزی، همواره با فرقه هایی که به نام اسلام، اسلام ناب را تحریف می کردند، مبارزه می کرد و به طور مکرر در مورد خطر آنها به شیعیان هشدار می داد. 

مقاله اى به مناسبت ایام شهادت اباالامام المنتظر صلوات الله علیهما ، امام عسکرى علیه السلام

● دوران کودکى

امام عسکرى علیه السلام در دوران کودکى شاهد اهانتهاى متوکل عباسى به اهل بیت عصمت علیهم السلام، به ویژه پدر بزرگوارش امام هادى علیه السلم، بود. او مى  دید دشمن زیارت جدش امام حسین صلوات الله علیه را ممنوع و حتى مزار مقدسش را با خاک یکسان  کرده است.
متوکل به خاطر احساس ترس از گرایش مردم به اهل بیت علیهم السلام فرمان داد امام هادى علیه السلام و خاندانش را دستگیر و از مدینه به سامرا منتقل  کنند.
امام عسکرى علیه السلام یورشهاى ناجوان مردانه و دور از ادب ماموران حکومت  به  خانه پدرش را مشاهده کرد و سرانجام در شهادت مظلومانه پدر ارجمندش به سوگ  نشست.

●فرمانروایان آن روزگار

بنى عباس، که پس از بنى امیه با زور و تزویر به  حکومت دست  یافتند، براى مردم چیزى جز وحشت، اختناق و ستم به ارمغان  نیاوردند. آنها جنگیدند، غارت کردند و مردم را در بیچارگى، فقر و اندوه فروبردند. امویان کافرانه و آشکارا به اسلام ضربه مى زدند، ولى عباسیان منافقانه  و پنهانى. فرزندان عباسى در پى آن بودند که با رنگ دین به نظام سیاسى خویش  تقدس بخشند، اما تفکر اهل بیت  علیهم السلام سدى استوار در برابر هواهاى نفسانى شان پدید آورده بود.
آنها در ظاهر خویش را جانشینان رسول خدا صلى الله علیه وآله معرفى مى کردند، باعوام  فریبى به نام دین از مردم بهره مى کشیدند و اهداف خود را پیش مى بردند. ستمگران بنى عباس، در سایه زور و تزویر، از کیسه بیت  المال کاخ هاى  باشکوه  مى ساختند، ماموران و چاپلوسان را ثروتمند مى ساختند و بى خبر از وضعیت دشوار زندگى مردم به خوشگذرانى مى پرداختند. فاصله طبقات فقیر و غنى هر روز بیشتر مى شد. و سرنیزه  هاى حکومت  براى خاموش  ساختن فریاد اعتراض مردم تیزتر.

● خلفاى دوران امام: 

دل نوشته ها و مراثی در سوگ شهادت امام حسن عسکری(علیه السلام)

عشق، غربت، شهادت

دریا به دریا، موج غم از سینه خالی می‏کنم
صحرا به صحرا با غمت، آشفته حالی می‏کنم
با نغمه‏های نوحه‏گر، هم‏رنگ باران می‏شوم
یاد از نگاه عاشقت، یاد از زلالی می‏کنم!
تا بشنوم یک پاسخی، از داغ بی‏پایان تو هر جمله از بغض گلویم را، سئوالی می‏کنم
آه، ای تمام تنهایی! ای تمام غربت! آیا کسی از ژرفای غریبی‏ات آگاه شد؟ آیا کسی غریبانه‏های اندوهت را شناخت؟

آیا کسی پی به راز نگاهت برد؛ آن گاه که عطر حضورت را فوج فوج دشمن، در میان گرفته بود و چون گل، در احاطه چشمانی خوارتر از خار، درس مهر و عاطفه، به آسمان و زمین می‏آموختی؟

سامرا؛ بهشت ویران.

سامرا؛ غم غربتِ غم یار.

سامرا؛ سند مظلومیت شیعه.

سامرا؛ حدیث غربت.

سامرا؛ زخمی بر دل (قلب) شیعه.

سامرا؛ بقیع دوم.

سامرا؛ حدیث غمبار شیعه.

سامرا؛ در قلب هر شیعه.

سامرا؛ میراث دار بقیع.

خرابی سامرا تا کی؟

نگذاریم ویرانی سامرا چون بقیع، عادتمان شود.

***

سروده: اسماعیل مهدی‌پور

گلدسته‌هایش با نگاهم آشنا بود

گویی قنوتی سبز و ذکر ربنا بود

آنگه که بر تن بود دست عسکریین

کی لشکر کفار را در شهر جا بود

روزی که سر از تن برفت و دستها ماند

گویی که عاشورای سرخ سامرا بود

گلدسته ها با خاک یکسان شد دوباره

این ظلم از بوش و بلر در عصر ما بود

در ظهر عاشورا اگر دستان عباس

از پیکر ماه بنی هاشم جدا بود

در کربلای سامرا در قرن حاضر

از سامرا سر رفت و دستانش به جا بود

از انفجار مرقد قدس دو خورشید

آوای غم، رنگ عزا در ماسوا بود

از انگلیس دون و آمریکای ملعون

در جای جای این وطن ماتم به پا بود

هان ای جوان مردان قرآنی کجایید

این بارگاه قدس آل مصطفی بود

اینجا مزار مادر و بابای مهدی است

این خانه بیتی از بیوتات خدا بود

تا کی سکوت مرگبار و سازش زشت

این بزدلی ها در شریعت کی روا بود

ای زادگان حضرت موسی بن جعفر(ع)

ای حامیان دین و قرآن و پیامبر(ص)

ای وارثان خون خورشید حسینی

ای رهروان راه و افکار خمینی

هان ای مسلمانان بپا وقت قیام است

دشمن درون خانه خوابیدن حرام است

شفای چشمان نابینا

در مجلس نضربن جابر خدمت

 حضرت امام حسن عسگری علیه السلام

 رسید  و گفت:

 یابن رسول الله،

 پسرم از هر دو چشم نابیناست.

 دعا فرمایید که

خداوند دیده هایش را به او برگرداند.

 حضرت فرمودند:

 او را حاضر کن.

 او را حاضر کردند

 و حضرت دست مبارک بر چشمان او کشیدند

و به اذن الهی به دعای

 امام حسن عسگری علیه السلام

چشمانش روشن گردید .

و بینا شد.  

هشتم ربیع الاول

شهادت یازدهمین

ستاره ی پرفروغ

سپهر امامت و لایت

حضرت امام حسن عسگری علیه السلام

بر دوستدارا و ارادتمندانش

بویژه بر فرزند گرامی امی

حضرت مهدی علیه السلام

تسلیت و تعزیت باد