هیئت  عزاداران  حضرت زهرا سلام الله علیها

هیئت عزاداران حضرت زهرا سلام الله علیها

اصفهان، خمینی شهر، جوی آباد،خ شمس ،خ پروین ،جنب مسجد حضرت امیر، خیمه گاه فاطمی،احیاءگران فاطمیه
هیئت  عزاداران  حضرت زهرا سلام الله علیها

هیئت عزاداران حضرت زهرا سلام الله علیها

اصفهان، خمینی شهر، جوی آباد،خ شمس ،خ پروین ،جنب مسجد حضرت امیر، خیمه گاه فاطمی،احیاءگران فاطمیه

رفتار امام جواد (ع) در انتقام از قاتلان مادرشان زهراء (س) چگونه بود؟


ریاحین : تمام اهل‎بیت (ع) نسبت به ستمی که بر مادرشان حضرت زهرا (س) صورت گرفت، بسیار حساس بودند، طوری که در سیرۀ رفتاری آنان به وضوح قابل درک است و به مناسبتها و صورتهای مختلف خشم و بی‎‎زاریشان را نشان می‌‎دادند.

ریاحین : تمام اهل‎بیت (ع) نسبت به ستمی که بر مادرشان حضرت زهرا (س) صورت گرفت، بسیار حساس بودند، طوری که در سیرۀ رفتاری آنان به وضوح قابل درک است و به مناسبتها و صورتهای مختلف خشم و بی‎‎زاریشان را نشان می‌‎دادند.

حضرت زهرا (س) نه تنها مادر و پناهگاه مؤمنان، محبان و شیعیان‎‎اند، بلکه نسبت به خود فرزندانشان یعنی دوازده معصوم (ع) و حتی پدرشان از جایگاه و مقامی والا برخوردار بودند، آنان قاتلان مادرشان را لعنت می‌کردند، هماچنانکه دربارۀ شهادت امام حسین (ع) نیز این مسئله از سوی تمام اهل‎بیت (ع) و حتی انبیا (ع) به وضوح روشن است.

لعنی که امام عالم می‌کند، با لعن ما مومنان و محبان بسیار متفاوت است، وقتی امام عالم لعن می‌کند، اثر آن روی فرد مورد نظر می‌نشیند و دمار از روزگار او در می‌آورد. به عنوان مثال، زکری ابن آدم می‎گوید: خدمت‏ حضرت رضا(ع) نشسته‏ بودم که امام جواد(ع) را پیش او آوردند، این در حالی بود که سن آن حضرت از کمتر از چهار سال بود، امام جواد(ع) دستهایش را بر زمین گذاشت، سرش را به طرف آسمان ‏بلند کرد و در فکرى عمیق فرو رفت، امام رضا(ع) فرمودند: ای فرزندم! به چه چیزی فکر می‌کنی؟

امام جواد (ع) فرمودند: به آن کسانی که به مادرم فاطمۀ زهرا (س) ظلم کردند، فکر می‌کنم و به خدا قسم اگر خدا به من اجازه دهد آنان را از قبرستان بیرون آورده، زنده کرده و زنده زنده در آتش می‎سوزاندم تا وقتی که بمیرند و سپس آنها را به آتش جهنم می‌فرستم. امام رضا (ع) نزدیک فرزندشان شدند و پیشانی او را بوسیدند و فرمودند: پدر و مادرم به فدایت، به راستی که تو صاحب آن هستی، یعنی صاحب امانت و به عبارت دیگر، صاحب امامت و ولایت هستی.

کمی در این فعل امام جواد (ع) دقیق شویم، رفتار یک امام در مقابل یک امام دیگر با موضوع انتقام از قاتلان مادر، به راستی در صحنه به صحنۀ زندگی تمام ائمه (ع) برای بشریت دریا دریا درس نهفته است، امام جواد (ع) رفتاری در قبال دشمنان و ظالمان به مادرشان نشان می‌‎دهند که برای ما درس بزرگی است، این فعل امام جواد (ع) به نظر قرارست در آینده انجام شود، نگاه امام به افقهای دور دست و به آینده است؛ به آینده‎‎ای که در آن فضا قرارست انتقام ظلمها و ستمهای دشمنان گرفته شود، امام (ع) تبرّی از دشمنانشان را با نگاه به آینده مطرح می‌کنند، با هر یادی که از ستمهای آنان می‌کنند، روحیۀ تبرّی را در خود تقویت و شدیدتر می‌کنند تا در فضایی مناسب آن را اجرا کنند.

حال ما جوانان بیاییم به پیروی از رفتار امام عالم، تولّی و تبرّی خویش را جهت بدهیم تا در فضای آینده که به تعبیر مقام معظم رهبری «آینده روشن است و به شما جوانان تعلق دارد»، خودمان را برای حضور در آن صحنه‎ها و انجام بهترین رفتارها آماده کنیم.

متن حدیث:
عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ هَارُونَ بْنِ مُوسَى عَنْ أَبِیهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحَسَنِ بْنِ أَحْمَدَ بْنِ الْوَلِیدِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ الْبَرْقِیِّ عَنْ زَکَرِیَّا بْنِ آدَمَ قَالَ: «إِنِّی لَعِنْدَ الرِّضَا إِذْ جِی‏ءَ بِأَبِی جَعْفَرٍ ع وَ سِنُّهُ أَقَلُّ مِنْ أَرْبَعِ سِنِینَ فَضَرَبَ بِیَدِهِ إِلَى الْأَرْضِ وَ رَفَعَ رَأْسَهُ إِلَى السَّمَاءِ فَأَطَالَ الْفِکْرَ فَقَالَ لَهُ الرِّضَا ع بِنَفْسِی فَلِمَ طَالَ فِکْرُکَ فَقَالَ فِیمَا صُنِعَ بِأُمِّی‏ فَاطِمَةَ أَمَا وَ اللَّهِ لَأُخْرِجَنَّهُمَا ثُمَّ لَأُحْرِقَنَّهُمَا ثُمَّ لَأُذْرِیَنَّهُمَا ثُمَّ لَأَنْسِفَنَّهُمَا فِی الْیَمِّ نَسْفاً فَاسْتَدْنَاهُ وَ قَبَّلَ بَیْنَ عَیْنَیْهِ ثُمَّ قَالَ بِأَبِی أَنْتَ وَ أُمِّی أَنْتَ لَهَا یَعْنِی الْإِمَامَةَ».


إثبات الوصیة: ۱۸۴، بحار الأنوار (ط - بیروت)، ج‏۵۰، ۵۹

مجلس عزاداری به مناسبت فرا رسیدن شهادت امام جواد علیه السلام



مجلس عزاداری به مناسبت فرا رسیدن شهادت امام جواد علیه السلام
به مناسبت فرا رسیدن ایام شهادت حضرت امام محمد تقی علیه السلام، مجلس سوگواری در دفتر حضرت آیت الله یثربی دام ظله برگزار می شود.

بسمه تعالی

 

آجرک الله یا بقیة الله

 

صلی الله علیک یا جوادالأئمه علیه السلام

 

در سالروز شهادت نهمین امام معصوم، حضرت جوادالأئمه علیه السلام، مجلس سوگواری و توسل برگزار می شود.

 

زمان: دوشنبه 23 شهریور ماه، برابر با 30 ذی القعده 1436.

 

ساعت: 12 رسمی.

 

مکان: خیابان معلم، معلم 14، پلاک 8.

 

دفتر حضرت آیت الله یثربی دامت برکاته



بیانات حضرت آیت الله علوی بروجردی به مناسبت شهادت حضرت جواد الائمه امام محمد تقی (علیه السلام)



بیانات حضرت آیت الله علوی بروجردی به مناسبت شهادت حضرت جواد الائمه امام محمد تقی (علیه السلام)

بسم الله الرحمن الرحیم

 در آستانه سالروز شهادت حضرت امام جواد ـ‌علیه‌السلام‌ـ هستیم. هاله­ای از غربت، نام مبارک ایشان را فرا گرفته است؛ چون هم روایاتی که از ایشان نقل شده کم است و هم دوران عمر ایشان بسیار کوتاه بود. در این گفتار، برای تیمن و تبرک، حدیثی از آن حضرت ذکر کرده، مطالبی درباره زندگی ایشان بیان می‌کنیم.

روابط اجتماعی و تکامل عقل در کلام امام جواد(ع)

شیخ مفید در کتاب امالی حدیثی کوتاه و بسیار راه‌گشا از امام جواد ـ‌علیه‌السلام‌ـ نقل می‌کند. در این روایت، جناب عبدالعظیم حسنی ـ‌رضوان‌الله‌تعالی‌علیه‌ـ نقل می‌کند که امام جواد ـ‌علیه‌السلام‌ـ فرمود: مُلاقاه الاْخوانِ نَشْرَه، وَتَلْقیحٌ لِلْعَقْلِ وَإنْ کانَ نَزْراً قَلیلاً.[1] امام ـ‌علیه‌السلام‌ـ در این حدیث می­فرمایند: سعی کنید با دیگران معاشرت داشته باشید؛ خودتان را از جامعه منزوی نکنید. برخی از افراد خود را تافته جدابافته می­دانند؛ برخی گمان می‌کنند که تنها خودشان خلوص دارند و همه کارهای دیگران ریایی است؛ برخی نیز بدگمان‌اند و خیال می‌کنند هر کسی که به ایشان سلام کند، نظری دارد. چنین ذهنیت‌هایی در ما نیز ممکن است باشد. امام ـ‌علیه‌السلام‌ـ می‌فرمایند که فارغ از چنین ذهنیت‌هایی، با هر کسی بنشینید و هم‌سخن شوید. جواب سلام‌ها را بدهید و سعی کنید باب صحبت با افراد را باز کنید؛ چون مُلاقاه الاْخوانِ نَشْرَه؛ دیدار دوستان و برادارن، گشایشی است؛ برای اینکه شما دیدگاه خود را در برابر دیگران ارائه می­کنید و اگر اشکالی داشته باشد، دوستانتان به شما تذکر می‌دهند.

امام بلافاصله می­فرمایند: وتَلْقیحٌ لِلْعَقْلِ؛ یعنی این معاشرت‌ها، باعث باروری عقل شما می‌شود. لقاح یعنی باروری؛ ملاقات و برخورد سلول‌های ماده و نر را ـ ‌چه در گیاه، ‌چه در حیوان و چه در انسان ‌ـ لقاح می‌گویند. به تعبیر امام جواد ـ‌علیه‌السلام‌ـ عقل بر اثر معاشرت‌ها و دیدارهای دوستان، بارور می­شود. گیاه یا حیوان اگر بارور نباشد، بی‌ارزش است؛ چون باقی نمی­ماند و پایان یافتن عمرش، نسلش هم از بین می‌رود. عقل نیز همین گونه است؛ در صورتی که شخص با دیگران معاشرت نداشته باشد، عقل او عقیم می‌شود.

شرایط اجتماعی شیعیان در دوران امام جواد(ع)

امام ـ‌علیه‌السلام‌ـ در زمانی شیعیان را به حضور در اجتماع سفارش می‌کنند که شیعیان در جامعه آن روز، خود به‌ خود منزوی بودند؛ حاکمان آن زمان و دیگر فرقه‌ها سعی می­کردند شیعیان را منزوی کنند. امام در چنین شرایطی به شیعیان توصیه می‌کنند که باب رفاقت با افراد را باز کنید. امام در این حدیث به ما سفارش می‌کنند تا جایی که می­توانیم در فکر افراد رسوخ کنیم؛ اگر از نظر عقیده­ با ما موافق نیستند، در کارهای روزمره با آنها معاشرت داشته باشیم؛ در خرید و فروش، با ایشان مذاکره کنیم؛ در صف نماز کنار هم بنشینیم؛ از یکدیگر احوال‌پرسی کنیم؛ به عیادت بیمارانشان برویم. به هر صورت باید خودمان را در اجتماع نگه داریم و در سطح بالایی حضور داشته باشیم. مخالفان می­خواهند ما را منزوی کنند؛ ولی ما نباید منزوی شویم. امام می‌فرمایند: وقتی می‌خواهند شما را منزوی کنند، شما خودتان را به رخ بکشید؛ نگذارید شما را منزوی کنند؛ در هر جایی که ممکن است، حضور داشته باشید. دشمنان می­خواهند با منزوی کردن شما حق را منزوی کنند؛ می­خواهند اساس حقانیت را به انزوا بکشانند. شما نگذارید چنین بشود. آنها می­خواهند شما را منزوی کنند؛ شما هم با انجام کارهایی که با دیگران سر و کار ندارد، آنها را یاری نکنید.

امام سجاد(ع) و برقراری روابط اجتماعی

به عنوان نمونه می توان با وجود شرایط بسیار بدی که در زمان امام سجاد ـ‌علیه‌السلام‌ـ در مدینه حاکم داشت، اما آن حضرت رابطه خود را با جامعه قطع نکرد. پس از شهادت سیدالشهدا ـ‌علیه‌السلام‌ـ چنان شرایط برای اهل‌بیت ـ‌علیهم‌السلام‌ـ نامناسب شده بود که امام سجاد ـ‌علیه‌السلام‌ـ می­فرمودند: ما به اندازه ده نفر هم علاقه­مند و محب نداریم. اگر امام می­فرمودند به اندازه ده نفر شیعه­ای که شمشیر بردارد و از ما حمایت کند، نداریم، چندان عجیب نبود؛ امیرالمؤمنین و امام حسن ـ‌علیهما‌السلام‌ـ هم نداشتند؛ اما امام سجاد ـ‌علیه‌السلام‌ـ می­فرمایند: ده نفر محب و دوستدار هم در مدینه نداریم؛ یعنی حتی کسانی هم که برای خون‌خواهی امام حسین ـ‌علیه‌السلام‌ـ قیام کردند، پس از آنکه یزید شدت عمل نشان داد و آن وقایع تلخ در مدینه روی داد، علاقه خود را از اهل‌بیت ـ‌علیهم‌السلام‌ـ سلب کردند.

امام سجاد ـ‌علیه‌السلام‌ـ در چنین شرایطی که ظاهراً هیچ کاری نمی‌توانست بکند و هیچ راهی برایش نمانده بود، با این حال با اهل فضل در ارتباط بودند و بیانات ارزشمندی را در قالب دعا تعلیم می­کردند که صحیفه سجادیه یادگاری گران‌قدر از همان روزگار است. همچنین آن حضرت مقید به تربیت افراد بودند. ایشان افراد را می‌فرستادند تا از بازار برده‌فروشان، غلام و کنیز بخرند. چنان‌که نقل شده است، در برخی از اوقات در منزل امام ـ‌علیه‌السلام‌ـ چهارصد تا پانصد غلام و کنیز بود. امام آنها را می‌خریدند و در منزل خود به تعلیم و تربیت ایشان می‌پرداخت؛ به گونه‌ای که گاهی از میان ایشان نخبه­هایی تربیت می­شدند. آن‌گاه به بهانه­های مختلف، آنها را آزاد می­کردند.

امامان ما در ارتباط با جامعه به دنبال این بودند که انسان‌ها را تربیت کنند؛ حال، یا از راه خرید بردگان و تربیت آن­ها در محضر امام سجاد ـ‌علیه‌السلام‌ـ و یا در قالب آموزش طلبه­هایی که خدمت امام باقر و امام صادق ـ‌علیهما‌السلام‌ـ می­آمدند. پیشوایان ما این مذهب را این گونه نگه‌داری کردند.

روابط اجتماعی و بهره‌برداری از فرصت‌های کوتاه

خودتان را مطرح کنید؛ نگذارید شما را منزوی کنند؛ چه در سطح بین‌المللی و چه در سطح داخلی. کسی که حرف دارد، با چند ناسزا از میدان فرار نمی­کند. نباید به این امور توجه کرد. انسانی که با چند ناسزا و حرف‌های درشت، از میدان فرار می‌کند، شایسته زندگی شرافتمندانه نیست.

بنابراین، دیدار دوستان و برادران و هماهنگی با یکدیگر، موجب بارور شدن عقل‌ها می‌شود. هر کسی در عقل محدود خودش تفکری دارد که با مشورت با دیگران، از عقل آنها هم استفاده می‌کند و عقل خود را کامل و بارور می‌سازد؛ وَإنْ کانَ نَزْراً قَلیلاً؛ هرچند این ارتباط، یک فرصت کوتاه و در حد یک سلام و احوال‌پرسی باشد. سعی کنیم به هر اندازه‌ای که می‌توانیم، با دیگران ارتباط برقرار کنیم. این ارتباط مارا زنده نگه می‌دارد.

حضور امام جواد(ع) در دستگاه خلافت

امام جواد(ع) و دامادی مأمون

 وجود مقدس امام جواد ـ‌علیه‌السلام‌ـ در زندگی کوتاهشان مصیبت‌های زیادی را متحمل شدند. مأمون، امام رضا ـ‌علیه‌السلام‌ـ را به شهادت رسانده بود و از آنجا که در این خصوص نزد بسیاری از شیعیان متهم بود و می‌خواست خود را از این اتهام تبرئه کند، امام جواد ـ‌علیه‌السلام‌ـ را به دامادی خود برگزید. مأمون با این کار، همچنین قصد داشت که ارتباط خود را با اهل‌بیت ـ‌علیهم‌السلام‌ـ حفظ کند و از این ناحیه نزد مردم مشروعیتی به دست آورد؛ همان مشروعیتی که با انتصاب امام رضا ـ‌علیه‌السلام‌ـ به ولایت‌ عهدی درصدد کسب آن بود و با شهادت آن حضرت در حال از بین رفتن بود. دامادی مأمون برای امام جواد ـ‌علیه‌السلام‌ـ بسیار سخت بود؛ هم از این جهت که دختر مأمون ویژگی‌های خاص خود را داشت و امام از جانب او سختی‌های زیادی متحمل می­شد، و هم به دلیل حضور در دستگاه سلطنت.

مأمون با تزویج دخترش به امام، می‌خواست آن حضرت را در بساط سلطنت داخل کند و بدین وسیله ایشان را به همه آلودگی‌های حکومت بیالاید. برای نمونه، در مجلس عقد امام جواد ـ‌علیه‌السلام‌ـ نوازنده معروفی را آورده بودند که در آن مجلس ساز بزند و بخواند. وقتی شروع به نوازدگی کرد، امام در او تصرف ولایتی کردند؛ به گونه‌ای که برای همیشه ساکت شد.

امام جواد(ع) و انجام وظیفه در شرایط سخت

امام ـ‌علیه‌السلام‌ـ در دستگاه خلافت و با چنین محدودیت‌هایی، می­خواهد وظیفه امامت خویش را هم انجام دهد. ازاین‌رو امام جواد ـ‌علیه‌السلام‌ـ با فشارهای بسیار زیادی روبه‌رو بود؛ آن گونه که امام حسن و امام حسین ـ‌علیهما‌السلام‌ـ نیز چنین در فشار نبودند. از سوی دیگر، امام باید به کارهای شیعیان رسیدگی می‌کرد. بنابراین افرادی را برای این کار تعیین فرمود و به اطراف و اکناف فرستاد که یکی از ایشان، جناب عبدالعظیم حسنی ـ‌علیه‌السلام‌ـ بود. در عین حال، محدودیت‌های امام بسیار زیاد بود. اطراف خانه امام را مأموران خلیفه پر کرده بودند و تمام رفت‌وآمدها و حرکت‌های امام را گزارش می‌کردند.

از سوی دیگر، امام افزون بر عمر کوتاه و محدودیت‌های سخت و شدید، بسیار خردسال بود و از این ناحیه نیز با مشکلاتی مواجه بود. در میان شیعیان بحث‌هایی مطرح شده بود که مگر می‌شود امام کودک باشد؛ به همین دلیل، برخی از شیعیان انتظار داشتند که امام باید گوشه‌ای از علم و کرامات خود را نشان دهد؛ چنان‌که در مجلس مناظره با یحیی‌بن‌اکثم، مقام علمی خود را نشان داد.

در چنین شرایطی، امام جواد ـ‌علیه‌السلام‌ـ چنان تفکر شیعه را تحکیم بخشید و بنیاد تشیع را پاس داشت که پس از ایشان، خلفا امام هادی و امام حسن عسکری ـ‌علیهما‌السلام‌ـ را به داخل پادگان بردند و آن بزرگواران را در آنجا محصور کردند. نفوذ امام جواد ـ‌علیه‌السلام‌ـ در مردم و بازخورد گسترده فعالیت‌های امام در جامعه چنان بود که خلفا درباره امام هادی و امام عسکری ـ‌علیهما‌السلام‌ـ سختگیری را از حد گذراندند؛ به ویژه شرایط را در پادگان نظامی چنان بر امام عسکری ـ‌علیه‌السلام‌ـ سخت کردند که کار به غیبت امام دوازدهم انجامید. خواجه طوسی می‌گوید: «وجوده(امام علیه السلام) لطفٌ وتصرفه لطفٌ آخر وعدمه منّا»[2]؛  غیبت، مشکل ماست.

حضور امام در اجتماع

در هر صورت، امام جواد ـ‌علیه‌السلام‌ـ در آن شرایط سخت نیز وظایف خود را انجام داد. امام در این شرایط نیز روابط خود را قطع نمی‌کند و به حفظ یاران و نیز پرورش نیروهای ارزشی می‌پردازد؛ چنان‌که نقل شده است، یک‌سال پس از شهادت امام رضا ـ‌علیه‌السلام‌ـ به طوس می‌آید و یکی از یاران نزدیک پدرش را از زندان مأمون بیرون می­آورد. این داستان، نشانگر حضور امام جواد ـ‌علیه‌السلام‌ـ در عرصه‌های مختلف جامعه است.

برای بررسی حضور امام و فعالیت‌های ایشان، باید به این دو جنبه توجه داشته باشیم:

نخست اینکه مامون می­خواست برای حفظ مشروعیت خودش، امام جواد ـ‌علیه‌السلام‌ـ را در اختیار خودش داشته باشد و چنین وانمود کند که ایشان هم یکی از افراد حکومت است. پدرش ولایت‌عهدی ما را پذیرفت؛ ولی عمرش به دنیا نبود. خود او نیز در دستگاه ما حضور دارد و یکی از افراد ماست.

دوم اینکه امام جواد ـ‌علیه‌السلام‌ـ نیز از سوی دیگر، در داخل آن حصر وظایف امامت را انجام می‌داد و این وظایف را چنان به انجام رساندند که اساس مکتب تشیع برای همیشه باقی ماند.

 سلام و صلوات خدا بر وجود اقدس و مطهر امام جواد ـ‌علیه‌السلام‌ـ و پدران و فرزندان گرامی و معصومش باد.

والسلام علیکم ورحمه الله وبرکاته



[1] شیخ مفید، الامالی، ص 328، ح13.

[2] خواجه نصیر الدین طوسی، کتاب تجرید الاعتقاد ( مبحث الإمامة)، علامه الحلی، کشف المراد فی شرح الاعتقاد، ص388.   


برگزاری مراسم شهادت حضرت امام محمدتقی جواد الائمه علیه السلام در دفتر حضرت آیت الله علوی بروجردی




برگزاری مراسم شهادت حضرت امام محمدتقی جواد الائمه علیه السلام در دفتر حضرت آیت الله علوی بروجردی






بسم الله الرحمن الرحیم 

السَّلامُ عَلَیْکَ یَا أَبَا جَعْفَرٍ مُحَمَّدَ بْنَ عَلِیٍّ الْبَرَّ التَّقِیَّ الْإِمَامَ الْوَفِیَّ السَّلامُ عَلَیْکَ أَیُّهَا الرَّضِیُّ الزَّکِیُّ

به مناسبت شهادت حضرت جواد الائمه

امام محمد تقی (علیه السلام) 

مراسم عزاداری و سوگواری در

دفتر حضرت آیت الله علوی بروجردی (مدظله العالی)

برگزار میگردد.

سخنرانان مراسم:

خطیب ارجمند حضرت حجت الاسلام  والمسلمین آقای علیرضا صادقی 

خطیب ارجمند حضرت حجت الاسلام والمسلمین  آقای سید حسین مومنی

زمان:  دوشنبه 23 شهریورماه مصادف با 30 ذی القعده 1436

ساعت 11 صبح

مکان: قم، خیابان انقلاب (چهارمردان)، کوچه 6، بیت حضرت آیت الله العظمی بروجردی (قدس سره)


پایگاه اطلاع رسانی دفتر حضرت ایت الله علوی بروجردی (مدظله العالی)


امام جواد(علیه السلام) : به تأخیر انداختن توبه، فریبْ‏خوردگى است.



امام جواد(علیه السلام)

تَأخیرُ التَّوبَةِ إغترارٌ؛
به تأخیر انداختن توبه، فریبْ‏خوردگى است. 

گزیده تحف العقول: ح256 

بیانات حضرت آیت الله علوی بروجردی دامت برکاته به مناسبت میلاد امام جواد علیه السلام




بیانات حضرت آیت الله علوی بروجردی دامت برکاته به مناسبت میلاد امام جواد علیه السلام

حضرت آیت الله علوی بروجردی دامت برکاته  با اشاره به میلاد این امام همام فرمودند:

سختی‌های دوران امام جواد علیه السلام

ایشان از هر جهت،مولودی با برکت و پر برکت هستند، اما با مرور بر زندگی امام جواد  علیه السلام جهات ناراحت کننده و تاثرآوری نیز وجود دارد: امام جواد در سن و سال کمبه امامت می‌رسند و طول دوران امامتشان نیز بسیار کوتاه است. همچنین، وقتی که ایشان از دنیا می‌روند،فرزند بزرگوارشان امام علی بن محمد علیه السلام  8 سال سن دارد؛ یعنی هنوز به بلوغ شرعی نرسیدند. همه دوران حیات وجود مقدس حضرت جواد  علیه السلام در حصر رسمی و همانند حصری بود که گویا فرد در قفسی طلایی نگهداری می‌شود.

آوازه شیعه در دوران امام رضا علیه السلام

در دوران کودکی آن حضرت نیز پدر گرامی ایشان، علی بن موسی الرضا علیه السلام به سفر برده شدند و در همان سفر نیز به شهادت رسیدند که البته، این سفر، سفر مبارکی بود؛ یعنی در این سفر، همه معارف شیعه تبیین شد و نام شیعه به وسیله ایشان اوج می‌گیرد و به دنبال آن احادیث امامیه پخش می‌شود. فرمایشات و مناظرات آن حضرت نیز این معنا را ثابت می‌کند؛ مناظره‌هایی که به ضرر مامون تمام می‌شود، ولی مایه برتری نام امام علی بن موسی رضا  علیه السلام می‌شود؛ به طوری که سیطره معنوی ایشان در دنیای اسلام روز افزون می‌شود؛ تا آنجا که ائمه بعدی با نام ابن الرضا شناخته می‌شوند.

نفاق مامون در برابر امام رضا  علیه السلام

  اما در مقابل، مامون که از خلفای بنی عباس است فردی زیرک بوده و گاهی علما را جمع می‌کرد تا در باب اثبات ولایت امیرالمومینین علیه السلام بحث کنند، همه شبهات آنان را پاسخ می‌داد و لذا، در ظاهر، او دشمن امام رضا  علیه السلام نشان داده نمی شود به طوری که گاهی در بین مردم تبلیغ می کرد که علی بن موسی رضا  علیه السلام سزاوار بر خلافت است و من هر کار کردم آن را نپذیرفته است و لذا، به اجبار، ولی عهدی را به ایشان دادیم. او در ظاهر ابراز می‌کند که خلافت حق ایشان است، اما در خفا ایشان را به قتل تهدید می‌کند. سیاست مامون بسیار خطرناک و پیچیده بوده است؛ به طوری که حتی برخی از اعلام شیعه همانند سیدبن طاووس نمی‌پذیرد که مامون، امام رضا تهدید را کشته باشد.

بنابراین، امام  علیه السلام باید در مقابل او باید به نحوی عمل نماید که فعالیت و عملکرد او را خنثی کند. لذا، ایشان با کلمات و حرکات خودش، و با اینکه قصر مامون را محل ملاقات با مردم قرار داد، توانست در بین مردم رفت و آمد کند و شخصیت مامون را به مردم بشناساند؛ به طوری که وقتی امام علیه السلام به دست مامون به شهادت رسیدند، وی دیگر نتوانست در خراسان بزرگ آن زمان که حتی شامل قسمتی از افغانستان و مرو بود، بماند.

تلاش مامون برای تطهیر چهره خلافت

   وی به سمت بغداد مهاجرت کرد و در آنجا همه بنی عباس از عمل مامون خوشحال بودند، ولی مردم از کار او متنفر بودند و آنقدر بر مامون فشار آوردند که وی برای تطهیر خودش از این ماجرا، در مقام دلجویی از امام جواد درآمد و دختر خود را به امام جواد  علیه السلام داد و داماد خودشقرار داد که این لکه را از دامن خودش پاک کنند، اما امام جواد  علیه السلام با این که در آن قفس طلایی محاصره شد ولی نگذاشتند که آن وسعتی که امام رضا  علیه السلام در کار شیعه آفریده بود از بین برود و لذا ایشان آن را سازماندهی کرد؛ یعنی افرادی خاص، از کسانی که معتمد امام  علیه السلام بودند به عنوان وکلای امام نصب شدند که بعدا در زمان امام هادی  علیه السلام بیشتر هم شدند و زمان امام عسکری  علیه السلام به اوج خود رسیدند.

ادامه حرکت شیعه در زمان امام جواد

آنها همانند قضیه  امام رضا  علیه السلام فقها را جمع کردند که با آقا جواد الائمه  علیه السلام نیز بحث کنند؛ که به قول خودشان برای رسوا کردن امام و فاش کردن دروغ‌های ایشان کاری کرده باشند، ولی در واقع، این کار موجب عظمت امام  علیه السلام شد؛ تا جایی که حتی آنان که در مقابل خلیفه تعظیم می‌کردند در دل به امام جواد  علیه السلام رغبت پیدا کردند، و حتی بعدا، عمده مریدان امام هادی علیه السلام  از  میان خلفا و دستگاه خلافت بود، تا جایی که حتی مادر متوکل برای امام  علیه السلام پول می‌فرستاد و مرید امام بود.

امام جواد  علیه السلام در یک فرصت کمِ تاریخی قرار گرفت. ما می‌بینیم که ائمه اطهارعلیهم السلام، حرکت مبارکی  را برای تحفظ بر وحی و برای تحفظ اصالتی که از دو لب پیامبر صلی الله علیه و آله به عنوان وحی خارج شد انجام دادند در حالی که معاندان و منافقان تلاش کردند انحراف ایجاد کنند و به نام اسلام جاهلیت را عرضه کنند. این حرکت از فاطمه سلام الله علیها برای حفظ شرع اسلام شروع شد. البته، شیعه بعد از کشته شدن سیدالشهدا علیه السلام  و واقعه عاشورا در دوران امام سجاد علیه السلام  یکی از تلخ ترین دوران خودش را گذراند ولی در زمان امام صادق و امام باقر علیهما السلام به اوج رسید و در زمان امام رضا  علیه السلام به شکوفایی رسید و بعد از این اوجی که عملکرد علی بن موسی رضا  علیه السلام آن را آفرید، امام جواد علیه السلام  در مقام تثبیت آن، نقش بسیار بزرگی را داشت و بعدا امام هادی  علیه السلام هم به تبعیت از امام جواد علیه السلام در این تثبیت نقش ایفا کردند و این تثبیت در زمان امام عسکری  علیه السلام که حصر ائمه به نهایت خود می‌رسد، به اوج رسید و مردم آمادگی غیبت را کم کم پیدا کردند.

گسترش شیعه مرهون تلاشهای امام جواد است

نتیجه هم این شد که امروز، آوازه تشیع در همه جا پخش شده است و در گوشه – کنار دنیا اشهد ان علیا ولی الله گفته می‌شود. کشورهای متعددی دارای اکثریت شیعه هستند،‌و در مناطق دیگر هم شیعه وجود دارد.

امروز مکتب و معارف اهل بیت قابل عرضه به دنیا است و این برکات جز از برکت مجاهدات مثل امام جواد  علیه السلام نیست؛ امام جوادی که حتی  قبل از ولادتش و در آغاز ولادش مورد اشکال تراشی قرار می گرفت که  امام رضا  علیه السلام فرزندی ندارد یا این مولود به صورت امام شباهت ندارد حتی تا جایی که آنها قیافه شناس می‌آورند که ببینند آیا او فرزند امام هست یا نه؟ یعنی  به امام اعتماد نمی‌کنند و به قیافه شناس اعتماد می‌کنند و آنها که به عنوان همراه امام بودند نه تنها همراه نبودند بلکه برای آن حرکت بازدارنده بودند.

 ما  امروز در روز ولادت با سعادت امام جواد  علیه السلام با آقا حجت بن الحسن عجل الله فرجه عهد می‌کنیم که هر قدم ما با آگاهی و درایت باشد و اگر نمی‌توانیم در حرکت شیعه و در حرکت اهلبیت علیهم السلام سهیم باشیم و نقشی داشته باشیم، لااقل مانع نباشیم. ما امیدواریم و از آقا حجت بن الحسن عجل الله فرجه می‌خواهیم که ایشان دعا بفرمایند که این عنایت شامل ما باشد که ما در این مسیر از آگاهی‌های لازم برخوردار باشیم که مانع از اشتباه ما بشود، که ناآگاهی هر یک از ما مساوی با ناآگاهی و سقوط یک امت است.



برپایی مراسم شام ولادت حضرت امام محمد تقی جواد الائمه (علیه السلام) در دفتر حضرت آیت الله علوی بروجردی



برپایی مراسم شام ولادت حضرت امام محمد تقی جواد الائمه (علیه السلام) در دفتر حضرت آیت الله علوی بروجردی

.

.

.

.

 .


اللهم عجل لولیک الفرج والعافیة والنصر

مجلس توسل به آقا بقیة الله الاعظم حضرت حجت بن الحسن العسکری روحی لتراب مقدمه الفداء در

شام ولادت حضرت جواد الائمه (علیه السلام) 

بر پایی این مراسم هر سال بنابر عنایت خاص و فرمایش حضرت آیت الله العظمی بروجردی (قدس سره)

به حضرت آیت الله سید محمد جواد علوی بروجردی در این بیت شریف می­باشد.

زعیم عالیقدر مرحوم حضرت آیت الله العظمی حاج آقا سید حسین طباطبایی بروجردی در عالم رویا تذکراتی را به آقای حسامی نسبت به سبط معظم و یادگار مکرم خود حضرت آیت الله علوی بروجردی مطرح می­فرمایند: که از جمله آنها، تشکیل مراسم توسل به آقا امام زمان حضرت بقیة الله الاعظم (عجل الله تعالی فرجه الشریف) در شام ولادت حضرت جواد الائمه (علیه السلام) می­باشد، تا انشاء الله مشمول عنایات ویژه حضرت حجت بن الحسن عجل الله تعالی فرجه الشریف قرار بگیریم.

زمان : چهارشنبه 10 رجب  1436 ـ 9 اردیبهشت 1394

 بعد از نماز مغرب و عشاء 

با حضور فضلا، دانشمندان، طلاب و اقشار مختلف مردم

سخنران مراسم:

دانشمند محترم و خطیب ارجمند 

حجت الاسلام والمسلمین آقای یثربی

به همراه مداحی مداح اهل بیت (علیهم السلام):

آقای سید رضا تحویلدار

مکان: خیابان انقلاب (چهارمردان)- کوچه 6 - بیت حضرت آیت الله العظمی بروجردی (قدس سره)

این(امام جواد علیه الاسلام)مولودى است که پر برکت ‏تر از او براى شیعه ما به دنیا نیامده است




امام رضا(علیه السلام)



هذا [الامامُ الجَوادُ(ع)] المَولُودُ الَّذی لَم یُولَد مَولُودٌ أعظَمُ بَرَکَةً عَلى شیعَتِنا مِنهُ.


این(امام جواد علیه الاسلام)مولودى است که پر برکت ‏تر از او براى شیعه ما به دنیا نیامده است.

کافی(ط-الاسلامیه) ج1 ، ص321

زیارت، چیستی، هدف و چرای تأکید بر آن



چیستى معناى زیارت‏


واژه «زیارت» از «زَور» گرفته شده است، ابن فارس واژه شناس معروف، در کتاب معجم مقاییس اللغه می‌نویسد:
الزاء والواو والراء، أصل واحد یدلّ على المیل والعدول؛1
این واژه که از حروف «ز»، «و» و «ر» تشکیل شده، نشان دهنده تمایل و عدول است. حالِ زایر نیز از همین مقوله است؛ چرا که وقتى فردى به زیارت فرد دیگرى مى‏رود، تمایل به سوى او یافته و از دیگران عدول مى‏کند. زایر یعنى کسى که به یک طرف میل پیدا مى‏کند و از ماسواى آن عدول مى‏نماید. پس واژه «زَور» به معناى میل و عدول است. براى مثال، زایرى که به آستان بوسى و زیارت امام رضا علیه السلام شرف‏یاب مى‏شود، در واقع به حضرتش میل نموده و خود را با تمام وجود در محضر آن حضرت مى‏بیند و از ماسواى آن بزرگوار عدول و اعراض کرده است.
محدّث بزرگوار شیخ طریحى در مجمع البحرین مى‏نویسد: در دعایى آمده است:
اللهمَّ اجعلنی من زوّارک؛2
خدایا! مرا از زایران خود قرار بده.
این دعا چه معنایى دارد؟ چرا که خداى تعالى جسم نیست تا مکانى خاصّ و جهتى معیّن داشته باشد.
معناى دعا چنین است: خدایا! مرا آن چنان قرار بده که فقط به تو تمایل و توجّه داشته باشم.
وقتى انسان به خدا تمایل نمود، در واقع از ماسواى حضرت بارى تعالى اعراض و عدول کرده است و از کسانى شده که به آن درگاه باشکوه پناه آورده، از او یارى طلبیده و کارى با ماسواى او ندارد.
صاحب مجمع البحرین در ادامه مى‏نویسد: در حدیث آمده است:
من فعل کذا فقد زار اللَّه فی عرشه؛3
هر که فلان عمل را انجام دهد، خدا را در عرش خودش زیارت کرده است.
یعنى خدا را قصد کرده و به او تمایل نموده و از ماسواى خدا عدول و اعراض کرده است.
به سخن دیگر، اثر این عمل چنین است که خداى تعالى این شخص را به خود اختصاص مى‏دهد، تمایل او را به سوى خودش قرار داده و او را از ماسواى خود منقطع مى‏نماید.
زیارت در حقیقت، حضور حقیقى زایر نزد زیارت شونده است. از این رو، در بعضى کلمات آمده: «الزیارة حضور الزائر عند المزور».
بعضى گمان مى‏کنند که این حضور همان حضور ظاهرى جسمى است و حال این که روایاتى براى زیارت حضرت رسول صلى اللَّه علیه وآله و ائمه اطهار علیهم السلام از راه دور داریم که نشان مى‏دهد مراد حضور واقعى قلبى است که همان «میل»و «توجّه» است و تحقق عنوان «زیارت» و ترتّب آثار آن دائر مدار حضور و توجّه باطنى است؛ از این رو خیلى از اوقات انسان در زیارت‏گاه حضور بدنى دارد، امّا چون قلب او و فکرش در جاى دیگر است اثرى بر آن حضور بار نمى‏شود.
به راستى چه مقام والا و با شکوهى است که تمام تمایل و توجّه انسان فقط به سوى خداوند متعال باشد، به گونه‏اى که همواره به طرف حضرت حق حرکت کند، ماسواى او را پشت سر قرار دهد و از هر آن چه جز اوست عدول نماید که در نتیجه چنین انسانى ممحّض و خالص در خداوند متعال مى‏گردد. اگر خداوند این کار را با انسانى انجام دهد و او را بپذیرد، او را از «مخلَصین» (خالص شدگان) براى خود قرار داده است.
این چه مقام والایى است؛ مقامى که تمام تلاش‏گران راه توحید در پى آن بوده‏اند و اساساً هدف همین بوده است!
زنده بودن امامان‏
اکنون به اجمال باید یادآور شد که بر حسب دلالت آیات و روایات و ادلّه دیگر ما معتقدیم که انبیاى الهى و اوصیاى آن‏ها زنده هستند. آن بزرگواران زایران خویش را مى‏شناسند و به آن‏ها عنایت دارند.
در کامل الزیارات آمده است: حضرت امام صادق علیه السلام درباره حضرت سیدالشهداء علیه السلام فرمود:
وإنّه لینظر إلى زوّاره، فهو أعرف بهم وبأسمائهم وأسماء آبائهم وما فی رحالهم من أحدهم بولده، وإنّه لینظر إلى من یبکیه فیستغفر له ویسأل أباه الاستغفار له ویقول له: أیّها الباکی! لو علمت ما أعدّ اللَّه لک لفرحت أکثر ممّا حزنت، وإنّه لیستغفر له من کلّ ذنب وخطیئة؛4  ادامه مطلب ...

عزاداری شیعیان در شهادت امام جواد علیه السلام




 


کاظمین در شب و روز شهادت امام جواد علیه السلام شاهد جمع کثیری از شیعیان و موالیان آن حضرت بود که بدون هراس از تهدیدات تروریست های تکفیری به حرم امامین جوادین آمده بودند .


در شب شهادت امام جواد علیه السلام علی رغم کسانی که با وسایل نقلیه خود را به حرم آن امام همام آمده بودند . تعداد زیادی نیز  پای پیاده برای اقامه عزای  جواد الائمه بسوی کاظمین رهسپار شدند و پیاده روی آنها تا بعد از نیمه شب نیز ادامه داشت که یاد وخاطره پیاده روی اربعین را در اذهان زنده کرد .


در شهر مقدس کربلا  نیز شیعیان و موالیان امام جواد علیه السلام در قالب دسته جات سینه زنی و زنجیر زنی به بین الحرمین آمدند و با اقامه شعائر مراتب تسلیت خود را به ابی عبد الله الحسین ابراز داشتند .


کربلای معلی در آستانه زیارت عرفه مالامال از جمعیت زواری است که از کشور های مختلف خود را به بهشت روی زمین رساندند تا روزهای باقی مانده تا عرفه را در جوار امام حسین علیه السلام باشند .


شایان ذکر است یکی از اعمال مهم روز عرفه زیارت اباعبد الله الحسین میباشد .

 


برگزاری مراسم شهادت امام محمدتقی جواد الائمه علیه السلام در دفتر حضرت آیت الله علوی بروجردی


برگزاری مراسم شهادت امام محمدتقی جواد الائمه علیه السلام در دفتر حضرت آیت الله علوی بروجردی






السَّلامُ عَلَیْکَ یَا أَبَا جَعْفَرٍ مُحَمَّدَ بْنَ عَلِیٍّ

به مناسبت سالروز شهادت جانگداز

حضرت ­جواد الائمه امام محمد تقی (علیه السلام)

در دفتر حضرت آیت الله علوی بروجردی (مدظله)

به سوگ می­نشینیم

*****

 زمان: روز پنجشنبه 29 ذی ­القعده 1435 مصادف با 3 مهر 1393

سخنران:  دانشمند محترم و خطیب ارجمند

حجت الاسلام و المسلمین آقای

سید حسین ­مؤمنی

همراه ­با مداحی مداح­ان اهل بیت(علیهم السلام)

شروع مراسم : 10 صبح

مکان: قم- خیابان انقلاب- کوچه 6-

(بیت حضرت آیت الله العظمی بروجردی (قدس سره

پایگاه اطلاع رسانی دفتر حضرت آیت الله علوی بروجردی (دامت برکاته)


بیانات آیت الله علوی بروجردی به مناسبت شهادت امام جواد علیه السلام بعد از درس خارج فقه


بیانات آیت الله علوی بروجردی به مناسبت شهادت امام جواد علیه السلام بعد از درس خارج فقه

در آستانه شهادت امام محمد تقی جواد الائمه هستیم از این­رو چند جمله ای را برای تبرک و تیمن عرض می­کنم

امام جواد مصداق کامل متقی

   یکی از بهترین مصادیق در مورد متقیان، وجود مقدس امام محمد بن علی الجواد علیه السلام است. زندگانی امام جواد علیه السلام که در عنفوان جوانی و در سن کمتر از30 سال، شربت شهادت نوشید، برای همه طالبان هدایت درس آموز است؛ ایشان جوان‌ترین امامی هستند که به دست ظلمه به شهادت رسیدند.

 البته، مهم آن است که توجه داشته باشیم فشاری که از ناحیه حکومت بر امام جواد علیه السلام از ناحیه حکومت آمده بود، حتی قابل مقایسه با سختی دوران امام عسکری و امام هادی علیهما السلام نیست؛ یعنی این فشار، بسیار مضاعف است و علتش گسترش شیعه با سفر پدر بزرگوار ایشان به ایران و خراسان است که منجر به شهادت آن حضرت توسط مامون گردید و پس از این شهادت، مامون به عراق و بغداد برگشت و از روی تظاهر سعی کرد، تا با امام جواد علیه السلام به خوبی رفتار کند و در عین حال کاملا ایشان را حتی در خانه خودش زیر نظر بگیرد.

سفر امام رضا به ایران سبب توسعه معارف شیعه گردید

  وجود مقدس علی بن موسی الرضا علیه السلام با سفرشان به ایران و قبول ولایت عهدی که هنوز هم برخی نسبت به آن منتقد هستند، که البته انتقادات نیز به سبب حجیت قول و فعل معصوم، ناموجه و بی اعتبار است، اما این سفر، باعث شد که معارف اهل بیت علیهم السلام ، و ارزشهای واقعی اسلام در دنیا بسط پیدا کند ؛ به طوری که شیعه قبل از سفر امام رضا علیه السلام با بعد از سفر ایشان اصلا قابل مقایسه نیست و بسیار اوج گرفت.

ناکامی اهداف مامون از فراخوانی امام رضا به ایران

   البته، مامون می‌خواست که از این شرایط به نفع خودش بهره برداری کند و مخالفتها را با بنی عباس از بین ببرد و لذا، دست به دامن امام علیه السلام شد که ایشان را جلو بیاورد؛ اما وقتی امام رضا علیه السلام جلو آمد، عملا دست مامون نسبت به مقاصد خودش بسته شد؛ چرا در این وضعیت، علی بن موسی الرضا علیه السلام زمام دار و حاکم بر دلها بود و لذا، مامون تحمل نکرد؛ در حالی که وی در بین خلفای بنی عباس انسان فاضلی بوده و برخی آثار او هنوز وجود دارد. گاهی با بعضی از علمای عصر خودش در اثبات ولایت امیرالمومنین علیه السلام مناظره می‌کرد و بر آنها، غالب هم می‌شد؛ بنابراین، او آدمی بود که علماً معتقد بود که امامت برای علی بن موسی الرضا علیه السلام است و این مطلب را کاملا می‌فهمید، اما کسی بود که ریاست و مقام، برایش از خود امام علیه السلام اهمیت بیشتری داشت و لذا امام را مسموم کرد و در این مسئله نیز خیلی زیرکی به خرج داد که مردم متوجه نشوند؛ که البته عاقبت هم رسوا گردید؛ ولی به قدری زیرک بود که در بین علمای ما مثل جناب سید بن طاووس هنوز در این مسئله تامل دارد که آیا واقعا، مامون، امام رضا علیه السلام را کشته است؟

نقشه مامون درباره امام جواد برای پوشش شهادت امام رضا

  به هر حال، او در این قضیه رسوا گردید و لذا در مقام برآمد که به نوعی آب رفته را به جوی برگرداند و از این رو، پس از شهادت امام رضا علیه السلام به بغداد برگشت و امام جواد علیه السلام را زیر پر و بال خود گرفت، تا جایی که برخی خیال کردند که احساس پشیمانی داشته و در صدد جبران ما فات بود؛ اما واقعیت این نیست.

  واقعیت آن است که شیعه با سفر پر برکت امام هشتم به ایران، گسترش پیدا کرد و کلام و بیان اهل بیت علیهم السلام به همه جا رسید و معارف شیعه خودش را نشان داد و طبق این اصول، مردمی که توجهشان به امام رضا علیه السلام بود الان، به امام جواد علیه السلام توجه دارند و لذا، مامون سعی کرد که با جواد الائمه علیه السلام از در دوستی وارد شود و او را داماد خودش قرار داد؛ که در واقع به معنای آن بود که امام جواد علیه السلام تحت پوشش امنیتی در قصر خودش قرار گرفت و لذا، دوران زندگی آقا جواد الائمه علیه السلام در زمان مامون و بعد از او، در یک محدودیت عجیب و غریبی گذشته است؛ در حالی که وکلای حضرت، نسبت به زمان موسی بن جعفر علیه السلام و ارتباط ایشان نیز با مردم خیلی بیشتر شده است، درحالی که آنها در این مدت کم و با تمام این فشارها، باز هم برای امام مامور و جاسوس گذاشتند که یکی از آنها همسر خودش بود.

جاذبه امام جواد برای دشمنان

البته امام، علی رغم این فشارها با اخلاق و معنویت خودشان، حتی در دل عمال عباسی نفوذ کند، به طوری که یکی از بزرگترین مریدان و مخلصین ائمه، خود افراد دستگاه حکومت بودند. همچنین، آن حضرت توانست که با مردم نیز نامه نگاری کند و حتی در بعضی از موارد در امور مالی آنان، تصرف کند و خمس را زیاد و کم کند که ما در بحث خمس آنها را بیان کردیم.

لزوم توجه به میراث گرانقدر امام جواد

  آنچه امروز برای ما از امام جواد علیه السلام به جا مانده، میراث بسیار گران­قدری است که با توجه به اینکه شأن امام به خصوص امام جواد علیه السلام برای ما ناشناخته است، شایسته است تا بیشتر در مورد ظرف زمانی حیات آن حضرت بررسی کنیم و حوادث مختلفی که امام با آن مواجه بوده را دریابیم تا بتوانیم قدری از عظمت مقام امام را درک کنیم.

  به هر حال درآستانه شهادت این امام بزرگوار هستیم و حتما آقایان اهتمام داشته باشند که در مجالس عزا شرکت کنند و علاوه براینکه باید آقا علی بن موسی الرضا علیه السلام تسلیت بگوییم، در اینجا در کنار حضرت فاطمه معصومه علیها السلام هستیم و ایشان هم تعلق خاطر فوق العاده‌ای به امام جواد دارند، و باید برای عرض ادب و تسلیت به ایشان هم اهتمام ویژه‌ای داشته باشیم.



امام رضا(علیه السلام): این (امام جواد(ع))مولودى است که پر برکت ‏تر از او براى شیعه ما به دنیا نیامده است.


امام رضا(علیه السلام):


هذا [الامامُ الجَوادُ(ع)] المَولُودُ الَّذی لَم یُولَد مَولُودٌ أعظَمُ بَرَکَةً عَلى شیعَتِنا مِنهُ.


این (امام جواد(ع))مولودى است که پر برکت ‏تر از او براى شیعه ما به دنیا نیامده است.


کافی(ط-الاسلامیه) ج1 ، ص321


ولادت با سعادت حضرت جواد الائمه علیه السلام مبارک باد



ولادت با سعادت حضرت جواد الائمه علیه السلام مبارک باد


ولادت سراسر نور نهمین اختر تابناک امامت و ولایت حضرت جواد الائمه علیه السلام را به ساحت مقدس حضرت صاحب الامر، مهدی موعود ارواحنافداه و مسلمانان جهان تبریک عرض می نماییم.
 
 
جهت دریافت تصویر با کیفیت بالا کلیک کنید


سالروز ولادت با سعادت حضرت جواد الائمه علیه السلام






● سرآغاز سخن

در میان اهل بیت امام علی بن موسی الرضا علیهما السلام و در محافل شیعه از حضرت امام جواد علیه السلام به عنوان مولودى پرخیر و برکت یاد مى شود؛ چنان که صنعانى مى گوید: روزى در محضر امام رضا علیه السلام بودم. فرزندشان ابوجعفر را که خردسال بود آوردند. امام فرمودند: این مولودى است که براى شیعیان ما با برکت تر از او زاده نشده است.
شاید چنین تصور شود که امام جواد علیه السلام ازامامان قبلى براى شیعیان با برکت تر بوده اند. این مطلب قابل قبول نیست. بررسى موضوع و ملاحظه شواهد و قراین نشان مى دهد تولد حضرت جواد علیه السلام در شرایطى صورت گرفت که خیر و برکت خاصى براى شیعیان به ارمغان آورد.


عصر امام رضا علیه السلام مشکلات خاص خود را داشت و حضرت رضا علیه السلام در معرفى امام بعدى با مسایلى رو به رو گردیدند که در عصرامامان قبل سابقه نداشت. از یک سو، پس از شهادت امام کاظم علیه السلام گروهى که به «واقفیه» معروف شدند بر اساس انگیزه هاى مادى، امامت امام رضا علیه السلام را منکر شدند و از سوى دیگر، امام رضا علیه السلام تا حدود چهل و هفت سالگى داراى فرزند پسر نشد. چون احادیث رسیده از پیامبر اکرم صلى الله و علیه وآله حاکى بود که امامان دوازده نفرند و نه نفر آنان از نسل مبارک امام حسین علیه السلام خواهند بود، فقدان فرزند براى امام رضا علیه السلام هم امامت خود آن حضرت و هم تداوم امامت را با پرسش رو به رو مى ساخت.


واقفیان نیز این موضوع را دستاویز قرار داده، امامت امام رضا علیه السلام را انکار مى کردند. اعتراض حسین بن قیاماى واسطى به امام هشتم علیه السلام در این باره و پاسخ آن حضرت، بر درستى این سخن گواهى مى دهد. ابن قیاما که از سران واقفیه بود. درنامه اى امام رضا علیه السلام را عقیم خواند و نوشت: چگونه ممکن است امام باشى در صورتى که فرزند ندارى؟ امام در پاسخ فرمودند: از کجا مى دانى من داراى فرزند نخواهم شد. سوگند به خدا، بیش از چند روز نمى گذرد که خدای سبحان پسرى به من عطا مى فرماید و این پسر، حق را از باطل جدا مى کند. 


خطر دیگرى که در این مقطع حساس شیعیان را تهدید مى کرد، قدرت گرفتن مذهب «معتزله » بود. مکتب اعتزال به مرحله رواج و رونق گام نهاده بود و حکومت وقت نیز از آنان پشتیبانى مى کرد. معتزلیان دستورها و مطالب دینى را به عقل خود عرضه مى کردند. آنچه عقلشان صریحا تایید مى کرد، مى پذیرفتند و بقیه را انکار مى کردند. چون نیل به مقام امامت امت در سنین خردسالى با عقل ظاهر بین آنان قابل توجیه نبود، پرسشهاى دشوار و پیچیده اى مطرح مى کردند تا به پندار خود آن حضرت را در میدان رقابت علمى شکست دهند.


البته امام جواد علیه السلام با پاسخ های قاطع از این مناظره ها سربلند برون آمده، هرگونه تردید در مورد امامت خود را از بین بردند و اصل امامت را تثبیت فرمودند. به همین خاطر، در زمان امام هادى علیه السلام این موضوع مشکلى ایجاد نکرد؛ زیرا براى همه روشن شده بود که در برخوردارى از این منصب الهى، خردسالى تاثیرى ندارد.

● عصر تهاجم عقیدتى


امام جواد علیه السلام با دو خلیفه نیرنگ باز عباسى یعنى مامون و معتصم معاصر بودند. به گواهى متون تاریخى مامون مکارترین و منافق ترین خلفاى عباسى است. او کسى است که براى کسب پیروزى نهایى و قطعى بر اندیشه شیعه، بسیار کوشید. هدف نهائى مامون از تشکیل مجالس مناظره با امامان شیعه، شکست آنان و در نهایت سقوط مذهب تشیع بود. او مى خواست براى همیشه ستاره تشیع خاموش گردد و بزرگترین منبع و مصدر مشکلات و خطراتى که مامون و دیگر حاکمان غاصب و ستمگر را تهدید مى کرد، از میان برداشته شود. مامون به حمید بن مهران - که در خواست مناظره با امام رضا علیه السلام کرده بود.- گفت: نزد من هیچ چیز از کاهش منزلت وى محبوب تر نیست. 


او همچنین به سلیمان مروزى گفت: به خاطر شناختى که از قدرت علمى ات دارم، تو را به مباحثه با او(امام رضا علیه السلام) مى فرستم وهدفى ندارم جز این که او را فقط در یک مورد محکوم کنى.
در چنین عصرى امام جواد علیه السلام قاطعانه و با صلابت در برابر انحراف ها، کجروى ها، مسامحه ها، توهین ها و دیگر حیله ها و مکرهاى خلفاى باطل ایستادند و از حقانیت دین دفاع کردند.

● امام جواد علیه السلام و انتقام از قاتلان حضرت زهرا علیها السلام 

ادامه مطلب ...

برپایی مراسم شام ولادت حضرت امام محمد تقی(جواد الائمه) در دفتر حضرت آیت الله علوی بروجردی



برپایی مراسم شام ولادت حضرت امام محمد تقی(جواد الائمه) در دفتر حضرت آیت الله علوی بروجردی






اللهم عجل لولیک الفرج والعافیة والنصر

مجلس توسل به آقا بقیة الله الاعظم حضرت حجت بن الحسن العسکری روحی لتراب مقدمه الفداء در

شام ولادت حضرت جواد الائمه علیه السلام 

بر پایی این مراسم هر سال بنابر عنایت خاص و فرمایش حضرت آیت الله العظمی بروجردی (قدس سره)

به حضرت آیت الله سید محمد جواد علوی بروجردی در این بیت شریف می­باشد.

زعیم عالیقدر مرحوم حضرت آیت الله العظمی حاج آقا سید حسین طباطبایی بروجردی در عالم رویا تذکراتی را به آقای حسامی نسبت به سبط معظم و یادگار مکرم خود حضرت آیت الله علوی بروجردی مطرح می­فرمایند: که از جمله آنها، تشکیل مراسم توسل به آقا امام زمان حضرت بقیة الله الاعظم عجل الله تعالی فرجه الشریف در شام ولادت حضرت جواد الائمه می­باشد، تا انشاالله مشمول عنایات ویژه حضرت حجت بن الحسن عجل الله تعالی فرجه الشریف قرار بگیریم.

تاریخ مراسم : شنبه 10 رجب  1435 ـ 20 اردیبهشت 1393

شروع مراسم :  بعد از نماز مغرب و عشاء 

با حضور فضلا، دانشمندان، طلاب و اقشار مختلف مردم

سخنران مراسم:

دانشمند محترم و خطیب ارجمند 

حجت الاسلام والمسلمین آقای سید حسین مومنی

و مداحی:

آقای حمزه علیپور



قال جواد (علیه السلام): سه چیز است که اگر در کسى باشد سبب خوشنودى خداست:



قال جواد (علیه السلام):



ثَـلاثٌ یَبْلُغْنَ بِالْعَبْدِ رِضْوانَ اللّه ِ تَعالى: کِثْـرَةُ الاْءسْتِغفـارِ وَلِینُ الْجانِبِ وَکَثْرةُ الصَّدَقَةِ. وَثَـلاثٌ مَنْ کُنَّ فیهِ لَمْ یَنْـدَمْ: تَرْکُ الْعَجَلةِ وَالمْشَوَرَةِ وَالتَّوَکُّلِ عَلىَ اللّه ِ عِنْدَ الْعَزْمِ.

سه چیز است که اگر در کسى باشد سبب خوشنودى خداست: * زیاد استغفار کردن * همنشینى خوب *  و زیاد صدقه دادن، و سه چیز است که هرکس دارا باشد پشیمان نمى شود : * پرهیز از عجله و شتاب * مشورت در کارها * و توکل بر خدا وقتى تصمیم به انجام کارى گرفتی.
«الفصول المهمه، صفحه 275

روایتی از امام جواد علیه السلام درباره حضرت ولی عصر عجل الله تعالی فرجه



 
روایت اول:
حَدَّثَنَا عَبْدُ الْعَظِیمِ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عَلِیِّ بْنِ الْحَسَنِ بْنِ زَیْدِ بْنِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ علیه السلام الْحَسَنِیُّ قَالَ دَخَلْتُ عَلَى سَیِّدِی مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیِّ بْنِ مُوسَى بْنِ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ علیهم السلام وَ أَنَا أُرِیدُ أَنْ أَسْأَلَهُ عَنِ الْقَائِمِ أَ هُوَ الْمَهْدِیُّ أَوْ غَیْرُهُ فَابْتَدَأَنِی فَقَالَ لِی یَا أَبَا الْقَاسِمِ إِنَّ الْقَائِمَ مِنَّا هُوَ الْمَهْدِیُّ الَّذِی یَجِبُ أَنْ یُنْتَظَرَ فِی غَیْبَتِهِ وَ یُطَاعَ فِی ظُهُورِهِ وَ هُوَ الثَّالِثُ مِنْ وُلْدِی وَ الَّذِی بَعَثَ مُحَمَّداً ص بِالنُّبُوَّةِ وَ خَصَّنَا بِالْإِمَامَةِ إِنَّهُ لَوْ لَمْ یَبْقَ مِنَ الدُّنْیَا إِلَّا یَوْمٌ وَاحِدٌ لَطَوَّلَ اللَّهُ ذَلِکَ الْیَوْمَ حَتَّى یَخْرُجَ فِیهِ فَیَمْلَأَ الْأَرْضَ قِسْطاً وَ عَدْلًا کَمَا مُلِئَتْ جَوْراً وَ ظُلْماً وَ إِنَّ اللَّهَ تَبَارَکَ وَ تَعَالَى لَیُصْلِحُ لَهُ أَمْرَهُ فِی لَیْلَةٍ کَمَا أَصْلَحَ أَمْرَ کَلِیمِهِ مُوسَى علیه السلام إِذْ ذَهَبَ لِیَقْتَبِسَ لِأَهْلِهِ نَاراً فَرَجَعَ وَ هُوَ رَسُولٌ نَبِیٌّ ثُمَّ قَالَ علیه السلام أَفْضَلُ أَعْمَالِ شِیعَتِنَا انْتِظَارُ الْفَرَج‏
عبد العظیم حسنىّ گوید: بر مولاى خود امام جواد علیه السّلام وارد شدم و مى‏خواستم از قائم پرسش کنم که آیا مهدى هم اوست یا غیر او؟ امام آغاز سخن کرد و فرمود: اى ابو القاسم قائم ما همان مهدىّ است کسى که باید در غیبتش او را انتظار کشند و در ظهورش او را فرمان برند و او سومین از فرزندان من است و سوگند به کسى که محمّد صلّى اللَّه علیه و آله و سلّم را به نبوّت مبعوث فرمود و ما را به امامت مخصوص گردانید اگر از عمر دنیا جز یک روز باقى نمانده باشد خداوند آن روز را طولانى گرداند تا در آن قیام کند و زمین را پر از عدل و داد نماید همچنان که آکنده از ظلم و جور شده باشد و خداى تعالى امر او را در یک شب اصلاح فرماید چنان که امر موسى کلیم اللَّه علیه السّلام را اصلاح فرمود، او رفت تا براى خانواده‏اش شعله‏اى آتش بیاورد امّا چون برگشت، رسول و پیامبر بود.
سپس فرمود: برترین اعمال شیعیان ما انتظار فرج است.
عبد العظیم حسنىّ گوید: به امام جواد علیه السّلام گفتم: امیدوارم شما قائم اهل بیت محمّد باشید کسى که زمین را پر از عدل و داد نماید همچنان که آکنده از ظلم و جور شده باشد. فرمود: اى أبو القاسم! هیچ یک از ما نیست جز آنکه قائم به امر خداى تعالى و هادى به دین الهى است، امّا قائمى که خداى تعالى توسّط او زمین را از اهل کفر و انکار پاک سازد و آن را پر از عدل و داد نماید کسى است که ولادتش بر مردم پوشیده و شخصش از ایشان نهان و بردن نامش حرام است، و او همنام و هم کنیه رسول خدا صلّى اللَّه علیه و آله و سلّم است و او کسى است که زمین برایش در پیچیده شود و هر دشوارى برایش هموار گردد و از اصحابش سیصد و سیزده تن به تعداد اصحاب بدر از دورترین نقاط زمین به گرد او فراهم آیند و این همان قول خداى تعالى است که فرمود: ایْنَ ما تَکُونُوا یَأْتِ بِکُمُ اللَّهُ جَمِیعاً إِنَّ اللَّهَ عَلى‏ کُلِّ شَیْ‏ءٍ قَدِیرٌ
و چون این تعداد از اهل اخلاص به گرد او فراهم آیند خداى تعالى امرش را ظاهر سازد و چون عقد که عبارت از ده هزار مرد باشد کامل شد به اذن خداى تعالى قیام کند و دشمنان خدا را بکشد تا خداى تعالى خشنود گردد.
عبد العظیم گفت: اى سرورم چگونه مى‏ دانید که خداى تعالى خشنود گردیده است؟ فرمودند: در قلبش رحمت می افکند و چون به مدینه درآید لات و عزّى را بیرون کشیده و آن دو را بسوزاند.
روایت دوم:
حَدَّثَنَا الصَّقْرُ بْنُ أَبِی دُلَفَ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا جَعْفَرٍ مُحَمَّدَ بْنَ عَلِیٍّ الرِّضَا علیه السلام یَقُولُ إِنَّ الْإِمَامَ بَعْدِی ابْنِی عَلِیٌّ أَمْرُهُ أَمْرِی وَ قَوْلُهُ قَوْلِی وَ طَاعَتُهُ طَاعَتِی وَ الْإِمَامُ بَعْدَهُ ابْنُهُ الْحَسَنُ أَمْرُهُ أَمْرُ أَبِیهِ وَ قَوْلُهُ قَوْلُ أَبِیهِ وَ طَاعَتُهُ طَاعَةُ أَبِیهِ ثُمَّ سَکَتَ فَقُلْتُ یَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ فَمَنِ الْإِمَامُ بَعْدَ الْحَسَنِ فَبَکَى ع بُکَاءً شَدِیداً ثُمَّ قَالَ إِنَّ مِنْ بَعْدِ الْحَسَنِ ابْنَهُ الْقَائِمَ بِالْحَقِّ الْمُنْتَظَرَ فَقُلْتُ لَهُ یَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ لِمَ سُمِّیَ الْقَائِمَ قَالَ لِأَنَّهُ یَقُومُ بَعْدَ مَوْتِ ذِکْرِهِ وَ ارْتِدَادِ أَکْثَرِ الْقَائِلِینَ بِإِمَامَتِهِ فَقُلْتُ لَهُ وَ لِمَ سُمِّیَ الْمُنْتَظَرَ قَالَ لِأَنَّ لَهُ غَیْبَةً یَکْثُرُ أَیَّامُهَا وَ یَطُولُ أَمَدُهَا فَیَنْتَظِرُ خُرُوجَهُ الْمُخْلِصُونَ وَ یُنْکِرُهُ الْمُرْتَابُونَ وَ یَسْتَهْزِئُ بِذِکْرِهِ الْجَاحِدُونَ وَ یَکْذِبُ فِیهَا الْوَقَّاتُونَ وَ یَهْلِکُ فِیهَا الْمُسْتَعْجِلُونَ وَ یَنْجُو فِیهَا الْمُسْلِمُون‏
‏صقر بن أبى دلف گوید: از امام جواد علیه السّلام شنیدم که مى‏ فرمودند: امام پس از من فرزندم علىّ است، دستور او دستور من و سخن او سخن من و طاعت او طاعت من است و امام پس از او فرزندش حسن است، دستور او دستور پدرش و سخن او سخن پدرش و طاعت او طاعت پدرش باشد، سپس سکوت کرد.
گفتم: اى فرزند رسول خدا! امام پس از حسن کیست؟ او به شدّت گریست و سپس فرمود: پس از حسن فرزندش قائم به حقّ امام منتظر است، گفتم: اى فرزند رسول خدا! چرا او را قائم مى‏گویند؟ فرمود: زیرا او پس از آنکه یادش از بین برود و اکثر معتقدین به امامتش مرتدّ شوند قیام مى‏کند، گفتم: چرا او را منتظر مى‏گویند؟ فرمود: زیرا ایّام غیبتش زیاد شود و مدّتش طولانى گردد و مخلصان در انتظار قیامش باشند و شکّاکان انکارش کنند، و منکران یادش را استهزا کنند، و تعیین‏کنندگان وقت ظهورش دروغ گویند، و شتاب‏کنندگان در غیبت هلاک شوند، و تسلیم‏شوندگان در آن نجات یابند.