فصل اوّل: سه دلیل از دلائل امامت امیر المؤمنین علیه السّلام ،مطلب دوّم: تکرار وصیّت به قرآن کریم و عترت در موارد مختلف

مطلب دوّم: تکرار وصیّت به قرآن کریم و عترت در موارد مختلف

بر اهل اطّلاع مخفى نیست که رسول خدا صلّى الله علیه وآله وسلّم توصیه به قرآن و عترت علیهم السّلام را در موارد مختلف و مواطن متفاوت تکرار فرموده اند که به چهار مورد آن اشاره مى شود:

مورد اوّل:

هنگام مراجعتشان از شهر طائف، که آنچه مربوط به این مورد است را «ابن ابى شیبه» ذکر کرده است، و «ابن حجر مکّى» در کتاب خودش «الصّواعق المحرقة»(1) از او نقل مى کند.

مورد دوّم:

در حجّة الوداع در ضمن اعمال حجّ، و در عرفه مستقلاًّ، و آنچه مربوط به این مورد است را «متّقى هندى» در کنز العمّال(2) از «ابن ابى شیبه» نقل مى کند، و نیز: ترمذى در «صحیحش»(3) طبرانى در کتاب «المعجم الکبیر»(4)، ابن اثیر جزرى در کتاب «جامع الاصول»(5) و دیگران که ذکر نامشان بطول مى انجامد آورده اند.

مورد سوّم:

هنگام مراجعت از حجّة الوداع در روز غدیر خم در ضمن خطبه طولانى و مفصّل غدیر، که مطالب مربوط به این مورد را احمد بن حنبل در «المسند»(6)، دارمى در «السّنن»(7)، بیهقى در «السّنن الکبرى»(8)، ابن کثیر در «البدایة والنّهایة»(9) و دیگران نقل کرده اند.

مورد چهارم:

هنگام رحلت جانگدازشان در حالیکه حجره شریف مملوّ از جمعیّت بود، که وقایع مربوط به این مورد را ابن ابى شیبه(10)، بزّار(11)، ابن حجر مکّى(12) و دیگران نقل کرده اند.

(1) الصّواعق المحرقة: 64.
(2) کنز العمّال: 1/48.
(3) صحیح ترمذى: 5/621.
(4) المعجم الکبیر: 3/63، شماره 2679.
(5) جامع الاصول: ج1/277.
(6) مسند احمد: ج3/17.
(7) سنن دارمى: ج2/310.
(8) سنن بیهقى: ج2/148.
(9) البدایة والنّهایة: ج5/209.
(10) سمط النّجوم العوالى: ج2/502، شماره 136 به نقل از «ابن ابى شیبه».
(11) کشف الاستار عن زوائد البزّار: ج3/221، حدیث 2612.
(12) الصّواعق المحرقة: 89.