متن حدیث غدیر ،احمد بن حنبل (رئیس فرقه حنبلى ها) در کتاب «مسندش»

متن حدیث غدیر

قبل از ورود در بحث از سند و دلالت «حدیث غدیر» بر خلافت و جانشینى بلافصل مولانا امیرالمؤمنین علیه السّلام، ناگزیریم به یک یا دو متن از حدیث غدیر که در مصادر معتبره اهل سنّت موجود است اشاره نمائیم:
احمد بن حنبل (رئیس فرقه حنبلى ها) در کتاب «مسندش» به سند صحیح از زید بن ارقم چنین نقل مى کند که:
همراه رسول خدا صلّى الله علیه (وآله) وسلّم در وادى بنام «خمّ» فرود آمدیم، سپس پیامبر امر به نماز فرمودند و در شدّت گرما نماز را بپا داشتند، پس از آن براى ما خطبه اى ایراد فرمودند، و براى آن سرور توسّط پارچه اى که بر درخت خار تنومند بیابانى انداخته بودند سایبانى مهیّا شده بود، سپس آن بزرگوار در ضمن خطبه اش چنین فرمودند: آیا نمى دانید و شهادت نمى دهید که من نسبت به هر مؤمنى از خودش به او سزاوارترم؟ همه مخاطبین در جواب گفتند: آرى، حضرت فرمودند: پس هرکه من مولاى اویم پس على مولاست او را، خدایا دشمن باش هرکه با على دشمن است، و دوست بدار آنکه با او از در دوستى درآید(1).  
و نسائى، صاحب کتاب «سنن» (یکى از کتب ششگانه و معتبر نزد اهل سنّت) به سند صحیح از ابى الطّفیل از زید بن ارقم چنین نقل مى کند:
هنگامى که رسول خدا صلّى الله علیه (وآله) وسلّم از حجّة الوداع مراجعت مى فرمود و در غدیر خمّ فرود آمد امر فرمودند که بوته هاى بزرگ را از ریشه به درآورده و در یک جا جمع نمودند (که به این ترتیب، جاى بلندى فراهم آمد که حضرت بر فراز آن ایراد خطبه نمایند) سپس فرمود: گویا بسوى حقّ تعالى خوانده شده ام پس اجابت دعوت او را نمودم (اِخبار است به قُرب رحلت)، و بدرستیکه در میان شما دو گوهر گرانبها بجاى مى گذارم، یکى از آن دو بزرگتر از دیگرى است: قرآن کتاب خدا، و عترتم که اهلبیت من هستند، پس توجّه داشته باشید که بعد از من درباره آن دو چگونه رفتارى خواهید داشت، پس بدرستیکه آن دو هرگز از یکدیگر جدا نمى شوند تا اینکه بر من در حوض کوثر وارد شوند، سپس فرمودند: خداوند مولاى من است و من ولىّ هر مؤمنى هستم، پس از آن دست على را گرفته فرمود: هرکس من ولىّ اویم پس این على ولىّ اوست، خدایا دوست بدار کسى را که دوست اوست، و دشمن باش کسى را که دشمن اوست.
ابوالطّفیل مى گوید: به زید بن ارقم گفتم: آیا خودت این کلام را از رسول خدا (صلّى الله علیه وآله وسلّم) شنیدى؟ زید گفت: بدرستیکه (و در بعضى از الفاظى که از زید نقل شده، بجاى «بدرستیکه» گفت: والله) در آن سرزمین تیغزار احدى نبود مگر اینکه با چشمش آن حضرت را مشاهده کرد و دو گوشش این کلام را شنید(2).
این بود متن حدیث شریف غدیر با دو عبارت به سند معتبر از زید بن ارقم.
در اینجا توجّه به چند نکته ضرورى است که به آنها اشاره مى شود:


(1) مسند احمد بن حنبل، ج5/501، حدیث شماره 18838، چاپ دار احیاء التّراث العربى، بیروت ـ 1414 هـ.ق.
(2) فضائل الصّحابة، ص15، حدیث شماره 45 ـ چاپ دار الکتب العلمیّة ـ بیروت، خصائص امیرالمؤمنین علیه السّلام، ص96، حدیث 79 ـ چاپ مکتبة المعلاّ، کویت ـ 1406 هـ.ق.