نخستین فردى که به پیامبر خدا صلّى اللّه علیه وآله ملحق مى گردد

سرانجام، هنگام شهادت پیامبر خدا صلّى اللّه علیه وآله فرا رسید، حضرتش در آن لحظات حسّاس، دخترش فاطمه علیها السلام را خواند و آهسته به او چیزى گفت; فاطمه علیها السلام گریست. دیگر بار او را فرا خواند و آهسته به او چیزى گفت; فاطمه علیها السلام خندید(1).
هنگامى که پیامبر خدا صلّى اللّه علیه وآله دار فانى را وداع گفت، عایشه، فاطمه علیها السلام را سوگند داد تا این راز را باز گوید تا بداند که پیامبر صلّى اللّه علیه وآله به او چه گفته است.
فاطمه علیها السلام فرمود:
«سارّنی رسول اللّه (أو: سارّنی النبیّ) فأخبرنی أنّه یقبض فی وجعه هذا فبکیتُ، ثمّ سارّنی فأخبرنی أنّی أوّل أهل بیته أتْبعه فضحکتُ»
«پیامبر خدا صلّى اللّه علیه وآله(2) آهسته به من گفت که در این بیمارى، دار فانى را وداع خواهد گفت; من گریستم. آن گاه دیگر بار آهسته به من خبر داد که من نخستین فرد از اهل بیتش هستم که در پى او خواهم رفت; پس من خندیدم».

این حدیث در صحیح مُسلم و بُخارى و سنن تِرمذى و المستدرک حاکم و کتاب هاى دیگر نیز آمده است(3).

(1) در برخى از عبارات این حدیث آمده است که راز گویى پیامبر صلّى اللّه علیه وآله با فاطمه علیها السلام، بر عایشه گران آمد.
(2) على رغم این که در منابع اهل سنّت درود و صلوات پس از نام مبارک پیامبر خدا صلى اللّه علیه وآله به صورت ناقص (ابتر) آمده است، ما طبق فرمایش حضرتش، درود و صلوات را به صورت کامل آورده ایم.
(3) صحیح بُخارى / کتاب بدء الخلق، صحیح مُسلم، فضائل فاطمه، صحیح تِرمذى و المستدرک: 4 / 272.