بیانات حضرت آیت الله علوی بروجردی در آستانه شهادت مظلومانه امام حسن عسکری علیه السلام

با وجود محدودیت امام ع، رشد حرکت شیعه بسیار زیاد شده بود و لذا حکومت احساس خطر می‌کرد

بسم الله الرحمن الرحیم

مظلومیت امام عسکری

   این روزها، ایام شهادت امام حسن عسکری، پدر بزرگوار امام حجت بن الحسن است که از دیده ها غایب است و ما در دورانی هستیم که امام و قائدمان از دیده ها پنهان است و در این ایام، پدر بزرگوار ایشان در حد اعلای مظلومیت در سامرا و در سن بیست و هشت سالگی به شهادت رسیدند.

رشد حرکت شیعه در دروان امام عسکری

   ایشان در طول مدت عمرشان، به صورت محترمانه در یک منطقه پادگانی و عسکری زندانی بودند و درفضای امنیتی و نظامی به سر می بردند؛ اما در دوران امام عسکری با همه این محدودیت ها و فشارها و علی رغم عمر کوتاه ایشان، تعداد وکلایشان نسبت به سایر ائمه اطهار ^{علیهم السلام} و حتی از امام هادی^{علیه السلام} بیشتر بوده است و مکاتبه‌های بسیاری از آن زمان تا کنون باقی مانده است.

 بنابراین، با وجود محدودیت امام ^{علیه السلام}، رشد حرکت شیعه بسیار زیاد شده بود و لذا حکومت احساس خطر می‌کرد و ایشان را تحت نظارت و زندانی قرار داد؛ ولی به خاطر پشتوانه مردمی تا مدتها جرأت به شهادت رساندن امام را نداشتند؛ زیرا این مسئله برای حکومت دارای هزینه سنگینی بود و بعد از شهادت هم هزینه آن را دادند، تا آنکه بعد از فشارهایی که پس از شهادت امام حسن عسکری ^{علیه السلام} بر روی این خانواده پیش آمد دوران غیبت اتفاق افتاد.

 من در گذشته این نکته را بیان کرده‌ام، روایاتی که از بردن نام حضرت صاحب الزمان ^{عجل الله تعالی فرجه الشریف} منع می‌کند، فقط حمل بر احترام نیست بلکه با قراین موجود در روایات یک وجه دیگری هم دارد؛ و آن عبارت است از حفظ جان شیعیان؛ چرا که حکومت می‌خواسته است که اصلا فرزندی به نام فرزند امام عسکری در اذهان و در خارج وجود نداشته باشد و لذا بعد از شهادت امام حسن عسکری خانواده حضرت را هم از شهر بیرون بردند به جاهای دور دست انتقال دادند و حتی اموال امام را هم تقسیم کردند که مردم خیال کنند ایشان فرزندی ندارد و لذا حتی این اموال را بین ورثه زنها و برادر ایشان مانند جعفر و دیگران، تقسیم کردند. لذا، حکومت به نام امام زمان ^{عجل الله تعالی فرجه الشریف}  خیلی حساس بودند. از این رو، نام امام بین یک طیف خاصی از خواص حضرت امام عسکری ^{علیه السلام} مطرح بود.

وقتی از آن عالم بزرگ و صحابی امام عسکری ^{علیه السلام} درباره فرزند ایشان سوال می‌کنند، می‌فرماید: امام فرزندی ندارد، ولی وقتی که او را قسمش می‌دهند و او نیز اطمینان پیدا می‌کند، می‌گوید: امام فرزندی دارد که من او را در آغوش کشیده ام و خودم او را بوسیده‌ام؛ اما شما را به خدا قسم می دهم که به کسی نگویید که جان شیعه به خطر می‌افتد و همین تعداد شیعه هم که مانده ازبین میرود.

سختی کار نواب امام زمان

در این شرایط، وکلای امام کارها را انجام می‌دادند و بعد از شهادت هم، نواب خاصه امام عصر کارها را بر عهده داشتند. البته، نواب خاصه هم تحت فشارهای عجیب و غریبی بودند. هرچند آنان از محدثین بزرگی بودند، اما از طریق از طریق کسب و کار، امرار معاش داشتند. لذا، حتی ایشان بین همه مردم به عنوان نایب مطرح نبودند و فقط خواص شیعه می‌دانستند.

 لذا شهادت امام عسکری ^{علیه السلام} در سن بیست و هشت سالگی یکی از واقعه های بسیار تاسف بار در تاریخ اسلام هست، مخصوصا، مظلومیتی که خانواده امام بعد از شهادت امام تحمل کردند تا جایی که حتی برای نماز بر جنازه مطهر امام، جعفر بیرون آمده بود تا اینکه ناگهان امام زمان در شکل فرد خردسالی ظهور کردند و جعفر را کنار زدند و خود نماز را اقامه کردند؛ و بعد که نماز تمام شد وارد آن سرداب مقدس شدند و مسئله غیبت شروع شد. این امر برای شیعه یک واقعه ای است که هیچ وقت فراموش شدنی نیست.

امام که در دوران شبابیبه شهادت رسیدند اصلا حج و عمره مشرف نشدند چون نمی‌توانستند از آن محدوده خارج شوند تا اینکه تحت کنترل به شهادت رسیدند.

به هر حال، ما این مصیبت جانکاه را به ولی نعمتمان وجود مقدس امام حجت بن الحسن تسلیت عرض می‌کنیم و از محضر مقدسشان استدعا می‌کنیم که ما را جز کسانی که عزادار و متاثر در عزای پدر بزرگوارشان هستند، محسوب بفرمایند. و خداوند صبر و اجر جزیل به وجود اقدس ایشان عنایت بفرماید،‌ و دعای ایشان را در مورد شیعه و آن کسانی که از روز آغاز غیبت تا به امروز این طائفه را حفظ کردند از محدثان و علما، و سایر کارگزاران مستجاب فرماید.

 ما از وجود اقدسشان می‌خواهیم که دعا گو و مستغفر برای همه این کسانی باشند که بار طائفه را بدوش کشیدند و پرچم را از دوشی به دوشی دیگر تا به امروز منتقل کردند و خداوند دعای وجود اقدس حضرتش را شامل همه این افراد بفرماید و ما هم اگر قابلیت داریم مشمول مجموعه دعای ایشان قرار بدهد. والسلام