ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | 4 | |||
5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 |
12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
ایشان از هر جهت،مولودی با برکت و پر برکت هستند، اما با مرور بر زندگی امام جواد علیه السلام جهات ناراحت کننده و تاثرآوری نیز وجود دارد: امام جواد در سن و سال کمبه امامت میرسند و طول دوران امامتشان نیز بسیار کوتاه است. همچنین، وقتی که ایشان از دنیا میروند،فرزند بزرگوارشان امام علی بن محمد علیه السلام 8 سال سن دارد؛ یعنی هنوز به بلوغ شرعی نرسیدند. همه دوران حیات وجود مقدس حضرت جواد علیه السلام در حصر رسمی و همانند حصری بود که گویا فرد در قفسی طلایی نگهداری میشود.
در دوران کودکی آن حضرت نیز پدر گرامی ایشان، علی بن موسی الرضا علیه السلام به سفر برده شدند و در همان سفر نیز به شهادت رسیدند که البته، این سفر، سفر مبارکی بود؛ یعنی در این سفر، همه معارف شیعه تبیین شد و نام شیعه به وسیله ایشان اوج میگیرد و به دنبال آن احادیث امامیه پخش میشود. فرمایشات و مناظرات آن حضرت نیز این معنا را ثابت میکند؛ مناظرههایی که به ضرر مامون تمام میشود، ولی مایه برتری نام امام علی بن موسی رضا علیه السلام میشود؛ به طوری که سیطره معنوی ایشان در دنیای اسلام روز افزون میشود؛ تا آنجا که ائمه بعدی با نام ابن الرضا شناخته میشوند.
اما در مقابل، مامون که از خلفای بنی عباس است فردی زیرک بوده و گاهی علما را جمع میکرد تا در باب اثبات ولایت امیرالمومینین علیه السلام بحث کنند، همه شبهات آنان را پاسخ میداد و لذا، در ظاهر، او دشمن امام رضا علیه السلام نشان داده نمی شود به طوری که گاهی در بین مردم تبلیغ می کرد که علی بن موسی رضا علیه السلام سزاوار بر خلافت است و من هر کار کردم آن را نپذیرفته است و لذا، به اجبار، ولی عهدی را به ایشان دادیم. او در ظاهر ابراز میکند که خلافت حق ایشان است، اما در خفا ایشان را به قتل تهدید میکند. سیاست مامون بسیار خطرناک و پیچیده بوده است؛ به طوری که حتی برخی از اعلام شیعه همانند سیدبن طاووس نمیپذیرد که مامون، امام رضا تهدید را کشته باشد.
بنابراین، امام علیه السلام باید در مقابل او باید به نحوی عمل نماید که فعالیت و عملکرد او را خنثی کند. لذا، ایشان با کلمات و حرکات خودش، و با اینکه قصر مامون را محل ملاقات با مردم قرار داد، توانست در بین مردم رفت و آمد کند و شخصیت مامون را به مردم بشناساند؛ به طوری که وقتی امام علیه السلام به دست مامون به شهادت رسیدند، وی دیگر نتوانست در خراسان بزرگ آن زمان که حتی شامل قسمتی از افغانستان و مرو بود، بماند.
وی به سمت بغداد مهاجرت کرد و در آنجا همه بنی عباس از عمل مامون خوشحال بودند، ولی مردم از کار او متنفر بودند و آنقدر بر مامون فشار آوردند که وی برای تطهیر خودش از این ماجرا، در مقام دلجویی از امام جواد درآمد و دختر خود را به امام جواد علیه السلام داد و داماد خودشقرار داد که این لکه را از دامن خودش پاک کنند، اما امام جواد علیه السلام با این که در آن قفس طلایی محاصره شد ولی نگذاشتند که آن وسعتی که امام رضا علیه السلام در کار شیعه آفریده بود از بین برود و لذا ایشان آن را سازماندهی کرد؛ یعنی افرادی خاص، از کسانی که معتمد امام علیه السلام بودند به عنوان وکلای امام نصب شدند که بعدا در زمان امام هادی علیه السلام بیشتر هم شدند و زمان امام عسکری علیه السلام به اوج خود رسیدند.
آنها همانند قضیه امام رضا علیه السلام فقها را جمع کردند که با آقا جواد الائمه علیه السلام نیز بحث کنند؛ که به قول خودشان برای رسوا کردن امام و فاش کردن دروغهای ایشان کاری کرده باشند، ولی در واقع، این کار موجب عظمت امام علیه السلام شد؛ تا جایی که حتی آنان که در مقابل خلیفه تعظیم میکردند در دل به امام جواد علیه السلام رغبت پیدا کردند، و حتی بعدا، عمده مریدان امام هادی علیه السلام از میان خلفا و دستگاه خلافت بود، تا جایی که حتی مادر متوکل برای امام علیه السلام پول میفرستاد و مرید امام بود.
امام جواد علیه السلام در یک فرصت کمِ تاریخی قرار گرفت. ما میبینیم که ائمه اطهارعلیهم السلام، حرکت مبارکی را برای تحفظ بر وحی و برای تحفظ اصالتی که از دو لب پیامبر صلی الله علیه و آله به عنوان وحی خارج شد انجام دادند در حالی که معاندان و منافقان تلاش کردند انحراف ایجاد کنند و به نام اسلام جاهلیت را عرضه کنند. این حرکت از فاطمه سلام الله علیها برای حفظ شرع اسلام شروع شد. البته، شیعه بعد از کشته شدن سیدالشهدا علیه السلام و واقعه عاشورا در دوران امام سجاد علیه السلام یکی از تلخ ترین دوران خودش را گذراند ولی در زمان امام صادق و امام باقر علیهما السلام به اوج رسید و در زمان امام رضا علیه السلام به شکوفایی رسید و بعد از این اوجی که عملکرد علی بن موسی رضا علیه السلام آن را آفرید، امام جواد علیه السلام در مقام تثبیت آن، نقش بسیار بزرگی را داشت و بعدا امام هادی علیه السلام هم به تبعیت از امام جواد علیه السلام در این تثبیت نقش ایفا کردند و این تثبیت در زمان امام عسکری علیه السلام که حصر ائمه به نهایت خود میرسد، به اوج رسید و مردم آمادگی غیبت را کم کم پیدا کردند.
نتیجه هم این شد که امروز، آوازه تشیع در همه جا پخش شده است و در گوشه – کنار دنیا اشهد ان علیا ولی الله گفته میشود. کشورهای متعددی دارای اکثریت شیعه هستند،و در مناطق دیگر هم شیعه وجود دارد.
امروز مکتب و معارف اهل بیت قابل عرضه به دنیا است و این برکات جز از برکت مجاهدات مثل امام جواد علیه السلام نیست؛ امام جوادی که حتی قبل از ولادتش و در آغاز ولادش مورد اشکال تراشی قرار می گرفت که امام رضا علیه السلام فرزندی ندارد یا این مولود به صورت امام شباهت ندارد حتی تا جایی که آنها قیافه شناس میآورند که ببینند آیا او فرزند امام هست یا نه؟ یعنی به امام اعتماد نمیکنند و به قیافه شناس اعتماد میکنند و آنها که به عنوان همراه امام بودند نه تنها همراه نبودند بلکه برای آن حرکت بازدارنده بودند.
ما امروز در روز ولادت با سعادت امام جواد علیه السلام با آقا حجت بن الحسن عجل الله فرجه عهد میکنیم که هر قدم ما با آگاهی و درایت باشد و اگر نمیتوانیم در حرکت شیعه و در حرکت اهلبیت علیهم السلام سهیم باشیم و نقشی داشته باشیم، لااقل مانع نباشیم. ما امیدواریم و از آقا حجت بن الحسن عجل الله فرجه میخواهیم که ایشان دعا بفرمایند که این عنایت شامل ما باشد که ما در این مسیر از آگاهیهای لازم برخوردار باشیم که مانع از اشتباه ما بشود، که ناآگاهی هر یک از ما مساوی با ناآگاهی و سقوط یک امت است.