جامعه ما یک جامعه دینی است، نمادهای دینی در آن کاملا آشکار است اما به نظر نمی رسد این نمادها در زندگی ما تمام و کمال رعایت می شود و در تمام شوون اجتماعی و سیاسی خود به آنها مقید هستیم و البته این هم بدان معنا نمیباشد که جامعه ما کاملا از اصول اخلاقی و رفتاری پیامبر فاصله گرفته است.
متن گفت و گوی شفقنا با آیت الله محمدجواد علوی بروجردی را می خوانید:
* بنا به روایتها و احادیث موجود، فلسفه بعثت پیامبر اتمام مکارم اخلاق در جامعه است و این امر اهمیت و جایگاه ویژه اخلاق در اسلام را نشان میدهد. به این ترتیب توجه و اجرای اصول اخلاقی اصل مهمی در جامعه است. به نظر جنابعالی جوامع اسلامی تا چه میزان در پیاده کردن اخلاق اسلامی موفق بودند؟ آیا اخلاق اجرا شده در این کشورها مصداق اخلاق نبوی و علوی است؟
به گزارش شبکه جهانی حضرت اباالفضل العباس علیه السلام به نقل از خبرگزاری اهلبیت(ع) ـ ابنا ـ شیعیان پیروان اهل بیت علیه السلام در سالروز ولادت پیامبرصلی الله علیه و آله و امام صادق علیه السلام به حضور در حرم مولایشان امیرالمومنین علی علیه السلام این عید بزرگ را جشن گرفتند.
السَّلامُ عَلَیْکَ یَا رَسُولَ اللهِ وَ رَحْمَةُ اللهِ وَ بَرَکَاتُهُ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا مُحَمَّدَ بْنَ عَبْدِ الله
السَّلامُ عَلَیْکَ یَا خِیَرَةَ اللهِ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا حَبِیبَ اللهِ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا صِفْوَةَ اللهِ
السَّلَامُ عَلَى الصَّادِقِ بْنِ الصَّادِقِینَ وَ أَبِی الصَّادِقِینَ حُجَّةِ اللهِ وَ ابْنِ حُجَّتِهِ عَلَى الْعَالَمِینَ
الصَّادِقِ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا مَوْلَایَ یَا أَبَا عَبْدِ اللهِ وَ رَحْمَةُ اللهِ وَ بَرَکَاتُه
ولادت با سعادت اشرف مخلوقات عالم، خاتم الانبیاء، رسول خدا؛
حضرت محمد بن عبدالله(صلی الله علیه و آله و سلّم)
و نیز ولادت با سعادت ششمین امام معصوم، رئیس مذهب جعفری؛
حضرت امام جعفر صادق(علیه السّلام)
بر امام زمان(علیه السّلام) و تمام شیعیان و پیروان ایشان تبریک و تهنیت باد.
به همین مناسبت چهار داستان زیبا وخواندنی تقدیم میکنم:
شش سفارش مهم رسول خدا(ص) به حضرت علی(ع)
ادامه مطلب ...خداوند به ما توفیق معرفت، عبادت و عمل به دستوراتش عنایت فرماید. آمین
برای رزق دنیا، به هر کاری دست نزنید
قَالَ رَسُولُ الله(ص): «إِنَّهُ وَ اللهِ مَا مِنْ عَمَلٍ یُقَرِّبُکُمْ مِنَ النَّارِ إِلَّا وَ قَدْ نَبَّأْتُکُمْ بِهِ وَ نَهَیْتُکُمْ عَنْهُ وَ مَا مِنْ عَمَلٍ یُقَرِّبُکُمْ مِنَ الْجَنَّةِ إِلَّا وَ قَدْ نَبَّأْتُکُمْ بِهِ وَ أَمَرْتُکُمْ بِهِ فَإِنَّ الرُّوحَ الْأَمِینَ نَفَثَ فِی رُوعِی أَنَّهُ لَنْ تَمُوتَ نَفْسٌ حَتَّى تَسْتَکْمِلَ رِزْقَهَا فَأَجْمِلُوا فِی الطَّلَبِ وَ لَا یَحْمِلَنَّکُمُ اسْتِبْطَاءُ شَیْءٍ مِنَ الرِّزْقِ أَنْ تَطْلُبُوا مَا عِنْدَ اللهِ بِمَعَاصِیهِ فَإِنَّهُ لَا یُنَالُ مَا عِنْدَ اللهِ إِلَّا بِطَاعَتِهِ»؛[1]
رسول خدا(ص) فرمود: سوگند به خدا هیچ کارى نیست که شما را به دوزخ نزدیک کند جز اینکه من شما را به آن آگاه ساختم و از آن بازداشتم
امام علی(علیه السلام):
فى صِفَةِ النَّبىِّ صلى الله علیه و آله : طَبیبٌ دَوّارٌ بِطِبِّهِ قَد أَحکَمَ مَراهِمَهُ و َأَحمى (أمضى) مَواسِمَهُ یَضَعُ ذلِکَ حَیثُ الحاجَةُ إِلَیهِ مِن قُلوبٍ عُمىٍ و َآذانٍ صُمٍّ و َأَلسِنَةٍ بُکمٍ، مُتَتَبِّعٌ بِدَوائِهِ مَواضِعَ الغَفلَةِ و َمَواطِنَ الحَیرَةِ... ؛
در توصیف پیامبر صلى الله علیه و آله مى فرماید: پزشکى است که با دانش خود، همواره میان مردم مى گردند، مرهم هایش را به خوبى فراهم و ابزار کارش را آماده کرده و آنها را هر جا که لازم باشد، از دلهاى کور و گوشهاى کر و زبان هاى گنگ به کار مى برد. غفلت گاه ها و جایگاه هاى حیرت را جستجو و با داروى خود آنها را درمان مى کند.
نهج البلاغه(صبحی صالح) ص156 ، خطبه 108
به گزارش شبکه جهانی حضرت اباالفضل العباس علیه السلام به نقل ازشیعه نیوز
سوال :آیا قرآن برای پیامبر اسلام صلی الله علیه واله معجزه های دیگری غیر از قرآن اثبات می کند؟
پاسخ :
آیات قرآن حاکى است که پیامبر علاوه بر قرآن، معجزات دیگری نیز داشت، قرآن
براى یک فرد مسیحى اگر کتاب الهى نباشد یک سند قطعى تاریخى بشمار مى رود،
از این جهت ما در این جا با یک رشته آیات بر مطلب خود، استدلال می کنیم
:
آیات مورد نظر
:
شق القمر:(اِقْتَرَبَتِ السّاعَةُ وَ انْشَقَّ الْقَمَرُ * وَ إِنْ یَرَوا آیَةً یُعْرِضُوا وَ یَقُولُوا سِحْرٌ مُسْتَمِرٌّ).(قمر/1 و2).
«رستاخیز نزدیک شد وماه شکافت اگر معجزه اى ببینند از آن روى برمى گردانند و مى گویند همان سحر و جادوى مستمر است»
.
مفسّران اسلامى مانند: زمخشرى در کشاف، طبرسى در مجمع البیان و فخر رازى در مفاتیح الغیب، و ابن مسعود در تفسیر خود و ... مى نویسند
:
مشرکان قریش خدمت پیامبر رسیدند و از او درخواست کردند که براى اثبات نبوت ورسالت خود ماه را دو نیم کند، حضرتش فرمود: اگرچنین کنم ایمان مى آورید؟ همگى گفتند: آرى! پیامبر از خدا درخواست کرد که خواسته آنان را عملی کند، آنگاه با انگشت خود اشاره کرد و ماه دو نیم شد و فرمود: شاهد باشید.
ممکن است سؤال شود که: نزدیکى قیامت با دو نیم شدن ماه به دست پیامبر(صلی الله علیه واله) چه تناسبى دارد که کنار هم آمده اند
.
پاسخ آن روشن است زیرا انشقاق قمر، و ظهور پیامبر خاتم، از شرایط و علایم قیامت است از این جهت این جمله به هم عطف شده اند و از نظر قرآن، علایم قیامت محقق گردیده است چنانکه مى فرماید:
1. ( هَلْ یَنْظُرُونَ إِلاّ السّاعَةَ أَنْ تَأْتِیَهُمْ بَغْتَةً وَ هُمْ لا یَشْعُرُونَ ).( زخرف/66).
«آنان انتظار مى کشند که رستاخیز به طور ناگهانى فرا رسد ولى (بدانید) که علایم آن محقّق شده است».
2. ( وَ إِنْ یَرَوا آیَةً یُعْرِضُوا وَ یَقُولُوا سِحْرٌ مُسْتَمِرٌّ ) .
«اگر معجزه اى ببینند از آن اعراض مى کنند و مى گویند این سحر وجادوى مستمر است».
مقصود از
«آیه» که به معنى نشانه است غیر از قرآن است به دلیل این که مى
گوید:«یَرَوا » (ببینند) واگر مقصود، قرآن بود مناسب بود که به جاى دیدن،
لفظ «نزول» و مانند آنرا به کار ببرد
.
این «معجزه دیده شده» ، همان «شق قمر» است که در آیه ى پیش وارد شده است
.
با دقّت در این فراز، روشن مى گردد که ظرف و زمان دو نیم شدن ماه، در این جهان است نه در آستانه ى آخرت، زیرا در آن زمان کسى نمى تواند بگوید این همان سحر مستمرى است که نیاکان ما نیز با آن روبرو بودند!
معراج پیامبر ادامه مطلب ...
به گزارش شبکه جهانی حضرت اباالفضل العباس علیه السلام به نقل از خبرگزاری اهلبیت(ع) ـ ابنا ـ برخلاف تبلیغات پرسر و صدائی که به مناسبت هفته وحدت به راه انداختهایم، امت اسلامی این روزها دچار اختلاف و انشقاق شدید است.
هر چند ما مسلمانان در تمام نقاط جهان از فرا رسیدن سالروز میلاد پیامبر اکرم شادمانی میکنیم، ولی واقعیت اینست که همه غمگین و نگران سرنوشت امت اسلامی هستیم.
اگر جشنها و شادمانیهای این روزهای ما به معنای اینست که ما مسلمانان با اعمال و گفتارمان قلب پیامبر را شاد کردهایم و بنای پیروی از آن حضرت و عمل به قرآن کریم را داریم، چنین چیزی صحت ندارد بلکه باید اعتراف کنیم که پیامبر اسلام در میان امت خود، غریب و مهجور است.
این از عجایب روزگار است که پیامبری در سرتاسر جهان حدود دو میلیارد نفر پیرو داشته باشد ولی در میان آنها احساس غربت کند. چه کسی عامل پدید آمدن این واقعیت تلخ است؟
چرا امت اسلامی به چنین وضعیت نامطلوبی دچار شده؟
راه چاره چیست و چه کسانی باید برای حل این معضل قیام کنند؟
امت اسلامی، در شرایط کنونی، بهترین سرزمینها را در اختیار دارد، بیشترین ثروتهای زیر زمینی متعلق به مسلمانان است، ملتهای مسلمان از نیروی انسانی با استعداد، هوشمند و توانائی برخوردارند و امکانات و توانائیهای جهان اسلام میتواند زمینه را برای تبدیل شدن ملتهای مسلمان به قدرت برتر جهان فراهم سازد.
با اینحال، اکنون جنگ و کشتار و آوارگی و فقر و تفرقه در میان مسلمانان حرف اول را میزنند. بسیاری از دولتمردان حاکم بر کشورهای اسلامی مهرههائی دردست قدرتهای استعماری هستند.
خشونت به نام اسلام و قتل و غارت همراه با فریاد "الله اکبر" توسط افراطیون مسلمان، چهره اسلام را به صورت وارونه در جهان معرفی میکند.
ثروتهای خدادادی کشورهای اسلامی هزینه انواع سلاحهائی میشود که دشمنان اسلام با قیمتهای گزاف به مسلمانان میفروشند تا یکدیگر را بکشند و هر روز بنیه امت اسلامی را با پول خود مسلمانان ضعیفتر کنند. مفتیهای زبان و قلم به مزد، پول میگیرند و طبق میل قدرتهای استعماری فتوا میدهند و تخیلات کثیف و آلوده خود را به اسلام منتسب میکنند. رسانههای صهیونیستی و همپالگیهای استعماری آنها هم این فتواها و صحنههای شرم آور خلق شده توسط افراطیون جاهل و متحجر را آلت دست یا جیرهخوار قدرتهای غربی هستند در بوق و کرنا میکنند و جلوی چشمان مردم سراسر جهان به نمایش میگذراند تا اسلام را آنگونه که خود میخواهند معرفی کنند و به تاخت و تازهای خود در کشورهای اسلامی ادامه دهند و خون مسلمان را هرچه بیشتر بمکند.
در آستانه هفته وحدت، چگونه میتوان خبر کشف کمربند انفجاری بسته شده به کمر دختربچه 8 ساله مسلمانی را که برادر او آن کمربند را به او بسته بود تا خود را در میان جمع مسلمانان منفجر کند و جان آنان را بگیرد، توجیه کرد؟
چگونه میتوان خبر فتوای کثیف آن مفتی وهابی که تجاوز به خواهر را برای تروریستهای فعال در سوریه مجاز میداند و نام آن را "نکاح جهاد" میگذارد، را شنید و آرزوی مرگ نکرد؟
این اقدامات و تهمتهای ننگ آور به اسلام را چگونه میتوان تحمل کرد و در عین حال به مناسبت سالگرد میلاد پیامبر اکرم به جشن و پایکوبی پرداخت؟
روشن است که همدستی دیکتاتورهای جهان عرب با مفتیان پول پرست در اجرای طرحهای استعماری قدرتهای غربی، این صحنههای ننگ آور را پدید آورده و این روزگار سیاه را برای امت اسلامی رقم زده است. بنابر این، ضرورتی ندارد وقت خود را برای جستجوی عاملان این خیانت تلف کنیم. آنچه مهم است پیدا کردن راهی برای مقابله با این توطئه و متوقف ساختن این خیانت بزرگ است.
به گزارش شبکه جهانی حضرت اباالفضل العباس علیه السلام به نقل از شیعه نیوز، فضیلت پیامبر اعظم، حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه وآله بر سایر انبیای بزرگ خدا با دلایل مختلف قرآنی، روایی و عقلی ثابت میشود. در این نوشتار، برخی دلایل قرآنی این مسأله را از زبان و قلم استاد گرانقدر آیتالله عبدالله جوادی آملی پی میگیریم.
حضرت آیت الله علوی بروجردی سلمه الله در دیدار جمعی از سربازان سپاه و آموزشیاران قران کریم، ضمن خیر مقدم به آنان فرمودند: نخستین معلم قرآن مجید، شخص نبی مکرم اسلام صلیالله علیه وآلههستند که قرآن مجید در غار حرا و با نزول آیات (اقرا بسم ربک الذی خلق، خلق الإنسان من علق،اقرا و ربک الاکرم الذی علم بالقلم) به ایشان وحی شد.[1]
معظم له با اشاره به آنکه در ایامی قرار داریم که شهادت رسول الله صلیالله علیه وآله سپری شده و ایام ولادت ایشان نزدیک است، در رابطه با نقش پیامبرصلیالله علیه وآله در پیشرفت اسلام فرمودند: ما غیر ازآنکه معتقدیم رسول الله صلیالله علیه وآلهپیغمبر گرامی خداوند بوده و اطاعتش واجب است، باید یک مسئله را به صورت تاریخی تحلیل کنیم و آن، پیدایش رسول اکرم صلیالله علیه وآلهدر عربستان، و تأثیر ایشان بر اوضاع جهان آن روز و تغییر جامعه عربی بود؛ یعنی در روزگاری که منطقه دور افتاده حجاز و مکه، آنقدر بیاهمیت بود که حتی با وجود شورش و درگیری در آن، خسرو پرویز پادشاه ایران، به این نتیجه رسیده بود که شبه جزیره عربستان آن قدر ارزش ندارد که برای دفع آن توطئهها، به آنجا لشکری را بفرستد، مردی عرب در این شبه جزیره به حق قیام کرد و در حدود 30 سال تربیت مردم، نه تنها آنان را متحول کرد، بلکه دو ابر قدرت آن روز، یعنی ایران و روم را مسخر ساخت.
پیامبر اکرم صلی الله علیه وآلهاین شبه جزیره را چنان سامان داد، که عربهایی که در نزد دیگر دولتها هیچ قدر و قیمتی نداشتند، بر دنیای آن روز حاکم گشتندو امپراتوری بزرگی به نام حکومت اسلامی شکل گرفت.
رسول اکرم (ص) منشاء تحول و تغییر اساسی
البته اینکه در زمانهای بعد، زمامداران اسلامی منحرف شدند، مسئله دیگری است؛ اما سوال اساسی این است که رسول الله صلیالله علیه وآله و به تعبییر آن روز عربها، محمد امین چگونه این تحول را ایجاد شد؟
چگونه فردی که تا مدتها در غار حرا تنها بود و فقط خدیجه کبری سلام الله علیها برای ایشان غذا میآورد، و یا تا مدتها، فقط امیرالمومنین سلام الله علیه و حضرت خدیجه سلام الله علیهابه ایشان ایمان داشتند و نماز جماعتی پیامبر صلیالله علیه وآله در کنار کعبه فقط با همین سه نفر برگزار میشد؛ تاریخ عمومی عالم را در آن روزگار تغییر داد؟
جواب این پرسش آن است که او یک معلم قرآن بود.و لذا ما هم که معلم قرآن هستیم، باید کار ایشان را بسنجیم و تحلیل کنیم. ایشان با آموزههای قرآنی و تربیت مردم، جزیرة العرب بیاهمیت آن روز را زنده کرد، پس چرا ما امروز نتوانیم کسانی را که پای درس و جلسه ما مینشینند، زنده کنیم؟ در حالات نبی گرامی اسلام صلیالله علیه وآله آمده وقتی بعد از چهار سال دعوت پنهان، دعوت خود را آشکار کرد، نوعا جوانان در مکه به ایشان رو آوردند، و آنقدر ایشان مورد استقبال جوانان بود که در خانوادههای مشرک و بت پرست اختلاف ایجاد شد. البته، پیغمبر صلالله علیه وآله مورد اذیت و آزار قرار میگرفت، حتی در نهایت شدت مورد ضرب و جرح قرار گرفت، بدترین فحشها به ایشان داده میشد که کمترین آن دیوانه بود؛ ولی با این حال، آن حضرت در کوچه و خیابان، و در بازار عکاظ راه میافتادند و میفرمودند: «قولو لا اله الا الله تفلحوا»، یعنی هیچ معبودی جز الله نیست. در مقابل، افراد مشرک مغرض هم به ایشان سنگ میزدند و میخندیدند و میگفتند که او مردی دیوانه است. وقتی آن حضرت معجزهای را ظاهر میکردند، آنان میگفتند که وی ساحر است، وقتی یک سوسمار به زبان میآمد و شهادتین را میگفت، آنان در مقابل میگفتند که او عجب ساحر و جادوگری قوی است.
پیشرفت اسلام با مجاهدت و اخلاق نیکوی رسول الله (ص)
ادامه مطلب ...
بسم الله الرحمن الرحیم
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دفتر حضرت آیت الله علوی بروجردی، ایشان در دیدار با جمعی از مربیان قرآن سپاه با اشاره به فرارسیدن ماه ریبع الاول فرمودند: اول معلم قرآن خود رسول الله (ص) هستند، ما نیز که پیرو آن حضرت هستیم، باید از ایشان الگو بگیریم.
وی با اشاره به سجایای اخلاقی پیامبر اکرم(ص) افزود: پیغمبر(ص) کتک می خورد، اذیت میشد، به آن حضرت سنگ میزدند و ...، ولی با این حال از دعوت و هدایت مردم دست نکشیدند.
آیت الله علوی بروجردی با بیان این که نبی مکرم اسلام(ص) با اخلاق نیکو مردم را جذب کرد و در قرآن این مدال افتخار را به سینه ایشان زدند «وَإِنَّکَ لَعَلی خُلُقٍ عَظِیمٍ(قلم/آیه 4)"، ابراز داشت: متاسفانه اخلاق در جامعه کمرنگ است
وی تاکید کرد: کسانی که در برابر اسلحه تسلیم نمی شوند، در مقابل خلق نیکو تسلیم می شوند؛ این را بدانیم که اخلاق نبی مکرم اسلام(ص) ایشان را محبوب دل ها کرد.
وی تصریح کرد: اگر در اسلام انحراف ایجاد نکرده بودند و سفارش رسول الله(ص) اجراء می شد، اسلام زمین گیر نمی شد، در دنیا فراگیر می گردید.
استاد حوزه علمیه قم خطاب به مربیان قرآن گفت: کار شما، ادامه کار پیغمبر(ص) است و در سعی کنید در حد توان از سیره آن حضرت الگو بگیریدو عملکردتان با آنچه می گویید، منطبق باشد.
آیت الله علوی بروجردی در پایان با اشاره به این که معلم قرآن باید مودب به آداب قرآنی باشد، یادآور شد: ما می توانیم همان حرکتی که پیامبر(ص) آن روز ایجاد کرد، را احیا و ادامه دهیم و با نفوذ در دل ها، دل های متفرق را با هم جمع کنیم. ادامه مطلب ...
بسم الله الرحمن الرحیم
در روز هفدهم ربیع الاول برترین و والا مقام ترین بنده محبوب خداوند ،خاتم انبیاء محمد مصطفی صلی الله علیه و آله و سلم به دنیا آمد و عالم ایجاد را به وجود خویش منور فرمود .
پیامبری که خداوند او را با کلماتی مثل: شاهد، مبشر، نذیر و سراج منیر ستوده است .ونیز در شان او فرموده است : و ما ارسلناک الا رحمة للعالمین. او پیامبر رحمت و دریای مهربانی و تجسم زیبایی ها بود پیامبری که سنگش زدند ،خاکستر بر سرش ریختند و به او جسارتها کردند ، او در عوض نفرین برای قوم خویش دعا می کرد. دین او نیز ،دین رحمت و شفقت و مهربانی است .
فضایل آن حضرت را نمی توان درک یا احصاء نمود او کسی است که در اقرار به ربوبیت خداوند متعال بر اولین و آخرین سبقت گرفت . امام ائمه، حبیب خداوند و در یک کلام مثل اعلای خداوند سبحان بود .
آنقدر در درگاه خدا به عبادت ایستاد تا پای مبارکش ورم کرد. جابر بن عبدالله می گوید : هر گاه چیزی از رسول خدا درخواست میشد، پاسخ منفی نمی داد .
دشمنان او آن حضرت را به امانت می شناختند تا جایی که در میان آنان به امین مشهور شد و نیز او را به راست گویی قبول داشتند .مجلس او ،مجلس علم و حلم و حیا و وقار بود . بسیار سکوت می کرد و در جایی که نیاز نبود سخن نمی گفت . خنده او تبسم بود و در حال خشنودی و غضب به جز سخن حق چیزی نمی فرمود . هنگامی که کسی به نزد او می نشست بر نمی خاست تا آن شخص برخیزد .
امام صادق علیه السلام که ولادت با سعادت ایشان نیز در هفدهم ربیع واقع شد و دریایی از علوم و معارف نبوی از لسان مبارک آن حضرت برای ما به یادگار مانده و از جمله، بسیاری از فضائل و مناقب رسول خدا را نیز آن حضرت بیان کرده اند ، می فرمایند: رسول خدا لحظات خویش را بین اصحابش تقسیم می کرد پس به این و آن به مقدار مساوی می نگریست .هرگز پاهای مبارک خویش را بین اصحابش دراز نکرد و اگر مردی با آن حضرت دست می داد دست خود را رها نمی کرد تا او رها کند .
چگونه می توان مناقب کسی را بیان کرد که خدای متعال خویشتن را به سبب به معراج بردن او تسبیح کرده و فرموده « سبحان الذی اسری بعبده لیلا من المسجد الحرام الی المسجد الاقصی» و او را برگزیده تا با او در ملاء اعلی نجوا کند «فاوحی الی عبده ما اوحی»
بخشی از مواعظ گهربار پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله وسلم خطاب به حضرت ابوذر:
روزهایى بس شیرین و به یادماندنى و تاریخ ساز پیامبر صلی الله علیه و آله را نمى توان با الفاظ و سخنان ناقص انسانهاى ناقص توصیف و تعریف کرد.
او هرگز در این واژه ها نمى گنجد و فراتر از آن است. انسان کاملى که تمام افلاک و موجودات را خدا به خاطر او آفرید و اگر او نبود، هیچ چیز نبود. «لولاک لما خلقت الافلاک» و الاانسانى که تا قاب قوسین او ادنى بالا رفت و به جایى رسید که جبرئیل آن ملک مقرب و واسطه وحى الهى به آنجا هرگز نرسد و با صراحت به او عرض کرد: اگر یک مو بالاتر روم به نور تجلى بسوزد پرم. ولى رسول الله رفت و به جایى رفت که نه در خرد آید و نه بر ورق نگاشته شود و نه حتى در و هم و خیال! اوست کسى که خدایش درباره اش فرمود: «و انک لعلى خلق عظیم » پس ما به جاى اینکه حرفى بزنیم که نه آغازش و نه انجامش ما را به جایى مى رساند چرا که جز آفریده اش و برادرش کسى او را نخواهد شناخت «یا على ما عرف الله الا انا و انت و ما عرفنى الا الله وانت و ما عرفک الا الله و انا» پس روا است که لب فرو بندیم و سخن کمتر گوئیم.
بیائیم در این سخن ربانى که پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم را داراى منشى سترگ و اخلاقى عظیم معرفى مى کند بیاندیشیم و از زبان روایت نمى از این اقیانوس پرفیض برگیریم، شاید برخى عزیزان به کار بندند و از رسول الله صلی الله و علیه و آله الگوى زندگى بگیرند که قرآن فرمود:
«و لکم فى رسول الله اسوه حسنه».
جمله هایى کوتاه در منش و روش زندگى حضرت صلی الله و علیه و آله بیان مى شود که هم برکت است و پر مایه برکتى است و هم برنامه به زیستى و خداپسندانه: