لحظه داغ فراق

   هنگامى که حضرت صدیقه طاهره __سلام الله علیها__  به رسیدنِ لحظه مرگ یقین کرد ام ایمن و اسماء دختر عُمیس را فراخواست و فرستاد تا حضرت امیرالمومنین __علیه السّلام__ را بیاورند. حضرت تشریف آورد .آن گاه فاطمه __سلام الله علیها__ فرمود:
    __ای عموزاده ، اجل من فرا رسیده است. ساعت به ساعت خود را در حال پیوستن به پدرم مى ‏بینم. من بار دیگر مطالبى را  که در خاطر خود دارم به تو وصیت میکنم.

حضرت على بن ابى طالب __علیه السّلام__ فرمود:
   __اى دختر پیغمبر هر وصیتى که دوست دارى بکن.
   سپس حضرت امیر بالاى سر آرام جانش نشست و دستور داد افرادى که در  اتاق بوده اند بیرون بروند. در این هنگام حضرت فاطمه __علیها السلام__ فرمود:    __عموزاده، آیا در این مدتى که تو با من معاشرت داشتى ، آیا دروغ و خیانت و مخالفتى از من دیده اى؟

حضرت امیر __علیه السّلام__ فرمود:
     __هرگز ، پناه می برم  به خدا ! تو به وجود خدا داناتر ی ؛ و نیکوکارتر و پرهیزکارتر و گرامیتر هستی ، و از خدا خائف‏تر از آنى که تو را به علت سرکشی نمودن سرزنش نمایم.حاشا! چقدر جدائی و فقدان تو براى من ناگوار است،بانو!  اما چه می توان کرد که تقدیر چنین رقم خورده است! به خدا قسم که تو مصیبت پیامبر خدا را براى من زنده کردى . حقا که فراق تو بسیار براى من سنگین و بسی گرانبار است. إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَیْهِ راجِعُونَ‏ !به خدا قسم که این مصیبت دردناکترین و غصه‏ دارترین مصیبتى است که هیچ تسلیت و تعزیتى  آن را تسکین نمیکند و جانشین آن نخواهد شد.

ثُمَّ بَکَیَا جَمِیعاً سَاعَهً وَ أَخَذَ عَلَى رَأْسِهَا وَ ضَمَّهَا إِلَى صَدْرِهِ ثُمَّ قَالَ أُوصِینِی بِمَا شِئْتِ فَإِنَّکِ تجدنی [تَجِدِینِی‏] فِیهَا أَمْضِی کَمَا أَمَرْتِنِی بِهِ وَ أَخْتَارُ أَمْرَکِ عَلَى أَمْرِی
  
    یعنی حضرت على و زهراء __علیهماالسّلام__  ساعتی باهم گریستند.
[آه، چه صحنه دردناکیست!]
    آن گاه حضرت امیر سر مبارک فاطمه  را برداشت و به سینه خود نهاد .
[آه، چه صحنه دردناکیست!]
   و به آن بانو فرمود:
    __هر وصیتى که دارى بگو، هرچه دستورم دهی اجرا می کنم و امر تو را بر خواست خود مقدم میدارم…

حضرت فاطمه __سلام الله علیها__  فرمود:
   __اى عموزادهء رسول الله__ صلى اللَّه علیه و آله__خدا تو را بهترین جزا عطا کند.  من اولا به تو وصیت میکنم که بعد از من با اَمامَه دختر خواهرم ازدواج کنی ، زیرا او براى فرزندانم نظیر خودم خواهد بود، و مردان چاره ‏اى ندارند جز اینکه باید ازدواج نمایند.
    سپس فرمود:
    __ای عموزاده، وصیت میکنم که تابوتى برایم تهیه نمائى، زیرا دیدم که ملائکه شکل و شمایل آن تابوت را به من نشان دادند.
   امیر المؤمنین فرمود:
    __اوصاف آن تابوت را براى من شرح بده.
   آن حضرت مشخصات آن را شرح داد و امیرالمومنین على __علیه السّلام__ آن را فراهم فرمودد. آن تابوت اولین تابوتى بود که بر روى زمین ساخته شد، و پیش از آن کسى نظیر آن را ندیده بود ،و پس آن هم دیگر ساخته نشد.
    فاطمه __سلام الله علیها__ پس از این جریان به حضرت امیر رو کرد و گفت:     __ از این گروهى که در حق من ظلم کردند و حق مرا غصب نمودند ،مبادا احدی در تشییع جنازه ‏ام حاضر شوند! زیرا اینان دشمن من و دشمن رسول خدا هستند. مبادا بگذارى احدى از آنان و پیروانشان بر جنازه‏ ام نماز بخوانند! مرا شبانه در آن موقعى که چشمها همه بخواب رفته اند دفن کن.

     پس از این وصیت، حضرت فاطمه __سلام الله علیها__ از دنیا رفت و مومنان را و آسمانیان را  در اندوهی بزرگ فرو برد.
      [بحارالانوار، ج۴۳، ص۱۹۱‌]