حضرت محسن بن علی در احادیث معصومین(علیهم السلام)

حضرت محسن بن علی در احادیث معصومین(علیهم السلام)

امام صادق(علیه السلام) فرمود:

هنگامی که روز قیامت شود، رسول خدا(صلی الله علیه و آله) خوانده می شود، پس حضرت در حالی که ردای قرمز پوشیده است، طرف راست عرش می ایستد. آنگاه ایراهیم (علیه السلام) خوانده می شود و در حالی که ردای سفید پوشیده، در طرف چپ عرش می ایستد. آنگاه فاطمه (صلوات الله علیها) همراه با زنان و مردان ذریه اش و شیعیان خوانده می شود، پس بدون حساب داخل بهشت می شوند؛ آن گاه منادی از بطون عرش از جانب پروردگار با عظمت و آن جایگاه رفیع ندا می دهد: ای محمد! بهترین پدر، پدر تو باشد، و او ابراهیم است. و بهترین برادر، برادر توست، و اوست علی بن ابی طالب(علیه السلام)؛ و بهترین فرزندان، دو فرزند تو هستند، و آن دو حسن و حسین (صلوات الله علیهما) اند؛ و بهترین جنین، جنین توست و او محسن (علیه السلام) است.

بحارالانوار ج7 ص328

فیض کاشانی نقل می کند:

عمر بن خطاب (خلیفه دوم) به قنفذ بن عمران دستور داد تا با تازیانه ای که در دستش بود، فاطمه(سلام الله علیها) را بزند، قنفذ هم آنقدر با تازیانه به پشت و پهلوی مبارک حضرت زد تا این که توانست فاطمه را از علی (صلوات الله علیهما) جدا کند. جای ضربات تازیانه بر بدن مبارک و شریف فاطمه باقی ماند، و آن ضربه ها در سقط شدن جنینی که فاطمه (سلام الله علیها)حامله بود، بیشترین تاثیر را داشت و پیغمبر نام او را محسن گذاشته بود.

نوادر الاخبار ص183

امیر المومنین (صلوات الله علیه) بعد از شهادت محسن(صلوات الله علیه) به فضه فرمود:

او را در انتهای خانه دفن کن، او به جدش (صلی الله علیه و آله) پیوست.

الهدایه الکبری ص 417

امام صادق(علیه السلام) فرمود:

وقتی حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف) ظهور کند ... محسن(صلوات الله علیه) را در حالی که آغشته به خونش است، خدیجه بنت خویلد و فاطمه بنت اسد، مادر امیرالمومنین(صلوات الله علیهما) که دو جده او هستند، می آورند ... و یک طرف مادرش فاطمه زهرا(صلوات الله علیها) می گرید و فریاد می زند:« این همان روزی است که شما وعده داده شدید» و جبرئیل فریاد بر می آورد و می گوید:«مظلوم است، پس یاری اش فرما» - یعنی محسن را- و محسن(صلوات الله علیه) می گوید: من مظلوم هستم، یاری ام فرما... .

مفضل به امام صادق(علیه السلام) عرض کرد: مولای من! آیا سوالی بپرسم؟

فرمود: بپرس.

عرض کرد: مولای من! چه می گویید درباره ی فرمایش حق تعالی: (و اذا المووده سئلت بای ذنب قتلت)؟

فرمود: ای مفضل! عامه می گویند که آن درباره هر جنینی از اولاد مردم است که مظلومانه کشته می شود.

مفضل گفت: آری مولای من اکثرشان چنین می گویند.

فرمود: وای بر آنها! از کجا می گویند که آیه برای آنهاست؟ این آیه در قرآن فقط مخصوص ماست و آن محسن(علیه السلام) است؛ چرا که او از ماست و خداوند می فرماید: (بگو من از شما برای رسالتم چیزی نمی خواهم،جز دوستی با خویشان نزدیکم) و همانا که آن «مووده» از اسامی مودّت است، پس از کجا می گویند که برای هر جنینی از اولاد مردم است؟ و آیا مودت و نزدیک بودن به رسول خدا (صلی الله علیه و آله) برای غیر ما هم هست؟

ای مفضل! به خداوند (عزوجل) قسم که منظور از جنین، محسن(علیه السلام) است؛ چرا که او از ماست و نه غیر، پس هرکه غیر این را بگوید، تکذیبش کنید.

بحارالانوار ج53 ص23