هیئت  عزاداران  حضرت زهرا سلام الله علیها

هیئت عزاداران حضرت زهرا سلام الله علیها

اصفهان، خمینی شهر، جوی آباد،خ شمس ،خ پروین ،جنب مسجد حضرت امیر، خیمه گاه فاطمی،احیاءگران فاطمیه
هیئت  عزاداران  حضرت زهرا سلام الله علیها

هیئت عزاداران حضرت زهرا سلام الله علیها

اصفهان، خمینی شهر، جوی آباد،خ شمس ،خ پروین ،جنب مسجد حضرت امیر، خیمه گاه فاطمی،احیاءگران فاطمیه

ایمان، پذرش قلبی و عمل


ایمان، پذرش قلبی و عمل
حضرت آیت الله یثربی دامت برکاته، در دویست و سی و سومین جلسه از سلسله جلسات به سوی معرفت، کم ارزش بودن ایمانِ بدونِ عمل را تبیین نمودند.

این جلسه که در شامگاه چهارشنبه، 28 بهمن ماه 1394، مطابق با 8 جمادی الأول 1437  برگزار شد، استاد برجسته دروس خارج حوزه علمیه قم، اظهار داشتند: در منابع روایی، چندین مرتبه، حدیث «هل الدین الّا الحبّ»، «آیا دین جز دوست ‌داشتن است» از زبان مبارک حضرات معصومین علیهم السلام بیان شده است. این نکته اهمیت فراوان و رکن بودن دوستی و محبت خالصانه به پروردگار و اهل بیت علیهم السلام را آشکار می سازد.

استاد معظم در ادامه خاطرنشان کردند: این دوستی و محبت به برگزیدگان الهی و اهل بیت علیهم السلام می تواند موجب آرامش و تطهیر نفس شود که باید خود را در عمل نشان دهد. دوست داشتنی که در عمل خود را آشکار کند، همان «مودتی» است که به عنوان اجر رسالت رسول اکرم صلی ‌الله ‌علیه‌ و آله‌ در آیه شریفه « قل لا أسألکم علیه أجرا إلّا المودة فی القربی » ذکر شده است.

آیت الله یثربی دامت برکاته با اشاره به معنای اصطلاحی دین و ارتباط آن با ایمان ابراز داشتند: دین مجموعه از قواعد و قوانینی است که با التزام عملی به آن، می تواند راه سعادتمندی انسان را هموار نماید و او را به سر مقصود نهایی برساند. وقتی دین تبدیل به باور قلبی شد، آن گاه به ایمان تبدیل می شود. در این صورت، چه در پنهان و چه در آشکار، هرگز از فرامین الهی و دستورات اهل بیت علیهم السلام تخطی نمی کند.

ایشان افزودند: حضرت امیرالمومنین علیه‌السلام در روایتی، دین اسلام بدون التزام قلبی و عمل را برای مسلمان بدون اثر دانسته‌اند. همچنین حضرت امام صادق علیه السلام کسانی را که در زبان ادعای ایمان دارند؛ اما در اعضا و جوارح آنان، اثری از ایمان مشاهده نمی شود، لعن نموده اند.

استاد معظم در پایان، به مناسبت فرا رسیدن ایام انتخابات این چنین توصیه نمودند: انتخابات امری است که در تمام دنیا متداول است. باید مراقب بود این مساله به گناه آلوده نشود. هرگز نباید دین خود را برای دنیای دیگران تباه کرد و باید زبان را از آلودگی غیبت، تهمت، زشت‌گویی و بدگویی، حفظ نمود؛ چرا که زبان آلوده، توفیق حمد و ثنای الهی را نخواهد یافت.

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد