آفرینش نورى اهل بیت

احمد بن حنبل از عبدالرزاق از معمر از زهرى از خالد بن معدان از زاذان این گونه روایت مى کند که سلمان گوید: پیامبر خدا صلى اللّه علیه وآله فرمود:
کنت أنا وعلی بن أبی طالب نوراً بین یدی اللّه تعالى قبل أن یخلق آدم بأربعة آلاف عام، فلمّا خلق آدم قسّم ذلک النور جزءین؛ جزء أنا وجزء علی؛1
من و على بن ابى طالب چهار هزار سال پیش از آفرینش آدم، نورى در پیشگاه خداوند بودیم، پس هنگامى که آدم آفریده شد، آن نور را دو بخش کرد: بخشى من شدم و بخشى دیگر على.
روایت دیگرى را در این زمینه گنجى از خطیب بغدادى و ابن عساکر از ابن عباس نقل کرده اند که پیامبر صلى اللّه علیه وآله فرمود:
خلق اللّه قضیباً من نور قبل أن یخلق الدنیا بأربعین ألف عام، فجعله أمام العرش، حتّى کان أوّل مبعثی، فشقّ منه نصفاً فخلق منه نبیّکم، والنصف الآخر علی بن أبی طالب؛2
خداوند چهل هزار سال پیش از آفرینش دنیا شاخه اى از نور آفرید و آن را پیشاپیش عرش خود قرار داد تا این که ابتداى مبعث من شد. پس نیمى از آن را جدا نمود و پیامبر شما را از آن آفرید و از نیمه دیگر نیز على را.
حاکم نیشابورى حدیث دیگرى را از جابر بن عبداللّه روایت کرده است که پیامبر خدا صلى اللّه علیه وآله به على علیه السلام مى فرمود:
یا علی! الناس من شجر شتّى وأنا وأنت من شجرة واحدة؛
اى على! تمامى مردم از ریشه ها و اصل هاى گوناگون هستند؛ ولى من و تو از یک ریشه و درخت هستیم.
آن گاه پیامبر خدا صلى اللّه علیه وآله این آیه را خواندند:
(وَجَنّاتٌ مِنْ أَعْناب وَزَرْعٌ وَنَخیلٌ صِنْوانٌ وَغَیْرُ صِنْوان یُسْقى بِماء واحِد)؛3
و باغ هایى از انگور و کشتزارها و درختان خرما، چه از یک ریشه و چه از ریشه هاى گوناگون که با یک آب سیراب مى شوند.
حاکم نیشابورى پس از نقل این حدیث مى گوید:
این حدیث از نظر سند کاملاً درست است.4


1 . تذکرة خواصّ الامّه: 46، الریاض النضره: 2 / 217.
2 . کفایة الطالب: 314.
3 . سوره رعد: آیه 4.
4 . المستدرک على الصحیحین: 2 / 241