یگانگى تبار

پیامبر خدا صلى اللّه علیه وآله و امیر مؤمنان على علیه السلام از یک ریشه و تبارند

در این باره گنجى حدیثى را از طبرانى و ابن عساکر حدیثى را از ابوامامه باهلى نقل مى کنند که پیامبر خدا صلى اللّه علیه وآله فرمود:

إنّ اللّه خلق الأنبیاء من شجر شتّى وخلقنی وعلیّاً من شجرة واحدة، فأنا أصلها، وعلی فرعها، وفاطمة لقاحها، والحسن والحسین ثمرها؛ فمن تعلّق بغصن من أغصانها نجا، ومن زاغ عنها هوى، ولو أنّ عبداً عَبَدَ اللّه بین الصفا والمروة ألف عام ثمّ ألف عام، ثمّ لم یدرک محبّتنا أکبّه اللّه على منخریه فی النار؛
خداوند تمام پیامبران را از ریشه ها و درختان گوناگونى آفرید و من و على را از یک درخت. پس من ریشه آن درخت هستم، على شاخه آن، فاطمه بارورساز آن، حسن و حسین میوه آن درخت هستند. پس هر کس به شاخه اى از شاخه هاى آن درآویزد، رستگار شود و هر کس از آن منحرف گردد، به هلاکت مى رسد و اگر بنده اى هزار سال بین صفا و مروه خداوند را پرستش نماید و هزار سال دیگر نیز همین گونه باشد؛ ولى دوستى ما را درک ننماید، خداوند او را با رو در آتش اندازد.
آن گاه پیامبر خدا صلى اللّه علیه وآله این آیه را قرائت فرمود:
(قُلْ لا أَسْئَلُکُمْ عَلَیْهِ أَجْرًا إِلاَّ الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبى)؛1
]به مسلمانان[ بگو: از شما هیچ اجر و پاداشى نمى خواهم مگر مهرورزى به خاندانم.2


1 . سوره شورى: آیه 23.
2 . کفایة الطالب: 220.