جلسات مذهبی باید جامعه را از ابتلا به بیماری‌های اعتقادی مصونیت ببخشد

بنا برسنت سنوات گذشته، ظهر 21 ماه مبارک رمضان مراسم عزای شهادت امیرالمومنین علیه السلام با حضور گسترده مردم و با سخنرانی آیت الله یثربی در مسجد جامع حبیب بن موسی (علیهماالسلام) برگزار شد.

حضرت آیت الله یثربی در آغاز سخنان خود اظهار داشتند: وقتی امام مجتبی علیه السلام از دفن پدر بازگشتند، روی منبر ایستادند و فرمودند: مردم! دیشب کسی از میان شما رفت که هیچ یک از گذشتگان و آیندگان نمی توانند و نتوانسته اند در علم، حلم و عمل از او پیشی بگیرند.

ایشان افزودند: فهم کلام امام مجتبی علیه السلام نیازمند تفقه است، یعنی مغز و گوهر کلام را باید از ظواهر و زوائد زدود و به این نکته رسید که یک امام در تعریف امام قبل از خود می فرمایند: هیچ یک از گذشتگان نتوانسته اند در علم و حلم و عمل از او پیشی بگیرند که یکی از این گذشتگان، حضرت آدم علیه السلام است که عالم به اسماء الهی و ظرف همه دانش ها و علومی بود که ملائکه از فهم آن عاجز بودند.

استاد برجسته دروس خارج حوزه علمیه قم در ادامه روایتی را از امام صادق علیه السلام بیان داشتند که میفرمایند: تمام دانش انبیای الهی که علم شان به سرچشمه علوم و خزائن وصل است و همه اسراری که اوصیاء میدانند و آن سنگینی و بار گران که بر دوش اولیا است در مقابل علم و دانشی که ما ائمه داریم مثل یک قطره در مقابل دریا است.

ایشان با اشاره به روایتی درباره واقعه مباهله، به جداناپذیربودن امیرالمومنین علیه السلام از رسول الله صلوات الله علیه اشاره کردند و افزودند: رسول اکرم صلی الله علیه و آله وسلم خطاب به امیرالمومنین می فرمایند: «کسی که تو را بکشد و به شهادت برساند مرا کشته و به شهادت رسانده است» ولذا امروز تنها روز شهادت امیرالمومنین علیه السلام نیست روز شهادت رسول الله (صلی الله علیه وآله وسلم) است و این عزاداری و تکریم که امروز ما انجام می دهیم عزاداری و تکریم خود رسول الله (صلی الله علیه وآله وسلم) است.

معظم له با بیان این که شیاطین امروز برای نسل جوان شیعه دام هایی با ظاهر شیعی قرار می دهند، تصریح کردند: این وسوسه ها امروز از داخل خود شیعه و گاهی هم در لباس روحانیت می آیند و شیعیان را با شعار های زیبا و فریبنده وسوسه می کنند و جامعه را تحت مخاطره قرار می دهند.

ایشان افزودند: جلسات در این ایام باید مدرسه، مکتب و کلاس درسی باشد که جامعه ما و جوانهای ما را از ابتلا به انواع بیماری های اعتقادی مصونیت ببخشد.

ایشان تأکید کردند: شعار تقریب و نزدیکی فرق اسلامی شعار پسندیده ای است و در عصر ائمه سلام الله علیهم مذاهب مختلف شیعه و غیر شیعه در کنار هم زندگی می کردند و حرمت همدیگر را نگه میداشتند و ما شیعیان نیز وظیفه داشتیم که اگر آنها بیمار شدند به عیادتشان برویم و اگر از دنیا رفتند در تشیع جنازه آنها شرکت کنیم و اگر کمک خواستند کمک شان کنیم، ولی به ما نگفتند برای خوشایند آنها دست ازمبانی اعتقادی خودتان بردارید، نگفتند از شعائری که اساس و کیان تشیع و ایمان را تشکیل می دهد دست بردارید.

حضرت آیت الله یثربی با ابراز نگرانی از طرح شعارهای انحرافی و بازگشت جامعه به زمانی که هزاران انسان در جهالت ماندند و میراث جهالت را برای نسل های خود به یادگار گذاشتند، بیان داشتند: غصه اینجاست که امیرالمومنین (علیه السلام) با آن عظمت و قوت و وسعت دانش پای منبر بنشیدند و بر بالای منبر کسی بنشیند که میگوید شیطانی در وجود من است که مرا وسوسه میکند.

ایشان با بیان این که کسی که شیطان، مقهور عظمت او و مبهوت عبودیت اوست در پای منبر و کسی که به اقرار خود، زن های پشت پرده از او بیشتر می فهمند بر روی منبر نشست، تاکید کردند: ما نمی خواهیم جامعه به زمانی برگردد که زنهای خانه دار از خلیفه خود بیشتر بفهمند، چرا که آن روز روز سقوط و نابودی جامعه است، روزی است که مظاهر استبداد و زورگویی بر جامعه حاکم می شود.

آیت الله یثربی با تأکید بر این که عهدنامه امیرالمومنین با مالک اشتر باید مبنای عمل مدیران و مجریان در دستگاه های اجرایی باشد، اظهار داشتند: امیدواریم که دست اندرکاران ما نیز توجه داشته باشند که حضرت، مالک را سفارش میکنند که قلبت را سرشار و مالامال از رحمت به مردم و رعیت کن، غیر از رحمت دوست شان بدار، و آن گونه که دوست داری خداوند در هنگام مرگ در برابر خطاها و اشتباهات تو معامله کند در برابر خطاها و اشتباهات مردم رفتار کن.

معظم له در پایان به ذکر روایتی در خصوص رفتار امیرالمومنین (علیه السلام) در دوران زمامداری پرداخته و بیان داشتند: مردی یهودی در جنگ جمل زره امیرالمومنین (علیه السلام) را که به زمین افتاده بود برمیدارد، امیرالمومنین (علیه السلام) او را در کوفه دیدند و فرمودند این زره مال من است که در دست توست و مرد یهودی نیز انکار کرد. پیش قاضی شریح رفتند و قاضی بر حسب ظاهر، حکم به این کرد که زره به مرد یهودی تعلق دارد. یهودی به گریه افتاد و گفت من عمدا این کار را کردم، می خواستم ببینم دین شما برای امام المسلمین چه جایگاهی قائل است و همانجا مسلمان شد.