درخواست مقام محمود از پروردگار

درخواست مقام محمود از پروردگار

حضرت آیت الله یثربی دامت برکاته، در دویست و ششمین جلسه از جلسات به سوی معرفت، به تشریح تقاضاهای شیعیان در زیارت عاشورا پرداختند.

در این جلسه که در روز شامگاه چهارشنبه پنجم آذر ماه، مطابق با سوم ماه صفر برگزارشد، استاد برجسته دروس خارج حوزه علمیه قم با استناد به فرازهایی از زیارت عرشی عاشورا ابراز داشتند: حضرت سیّدالشهدا علیه السلام با قیام عظیم خود، محبوب پروردگار شد؛ از این رو ایشان هر چه که از خداوند بخواهند، مورد استجبات پروردگار قرار می گیرد. شیعیان و ارادتمندان به خاندان اهل بیت علیهم السلام به واسطه آبرویی که حضرت سیّدالشهدا علیه السلام در بارگاه الهی دارند، از ایشان می خواهند که در دنیا و آخرت آنان را سعادتمند نمایند.

استاد معظم در ادامه افزودند: مهم ترین آداب تقاضا به بارگاه الهی آن است که سرمایه های ماندگار و فناناپذیری همچون محبّت و ولایت به حضرت سیّدالشهدا علیه السلام را از خداوند بخواهیم؛ نه سرمایه های دنیوی که همه آنها از دست رفتنی و فناپذیر است. یکی دیگر از سرمایه های ماندگار، مقام معیّت با حضرت سیّدالشهدا علیه السلام در دنیا و آخرت است که شیعیان در زیارت عاشورا این مقام را از خداوند درخواست می دارند.

رئیس حوزه علمیه کاشان، مقام محمود را مقام شفاعت دانستند و اظهار داشتند: شیعیان در زیارت عاشورا از حضرت سیدالشهدا علیه السلام مقام محمود را درخواست می کنند؛ با رجوع به آیات و روایات فهمیده می شود که منظور از مقام محمود، مقام شفاعت است، به این معنا که هر شیعه ای با رسیدن به این مقام می تواند در روز قیامت، برای شیعیان گنهکار شفاعت نماید.

معظم له در ادامه به خصوصیات انتقام گیرنده خون حضرت سیدالشهدا علیه السلام اشاره نمودند و تصریح کردند: یکی دیگر از خواسته ها و تقاضاهای شیعیان در این زیارت عرشی، آن است که خداوند، آنان را در سپاه خونخواهان حضرت سیّدالشهدا علیه السلام قرار دهد؛ بعضی افراد گمان می کنند که هر شخصی که پرچم خونخواهی حضرت امام حسین علیه السلام را برافراشت، او خونخواه حقیقی است؛ این در حالی است که در زیارت عاشورا، برخی از ویژگی خونخواه حقیقی بیان شده که تمام این ویژگی ها در حضرت بقیّة الله عجل الله تعالی فرجه الشریف جمع شده است.

استاد معظم، مهم ترین ویژگی انتقام گیرنده خون حضرت سیّد الشهدا علیه السلام را دارا بودن مقام امامت بر شمردند و خاطر نشان کردند: مقام امامت مقامی نیست که با تشکیل سقیفه یا رأی گیری، به انسان عادی داده شود؛ بلکه این مقام، منصبی الهی است که خداوند به والاترین انسان ها، عطا نموده است. این همان مقامی است که حضرت ابراهیم علیه السلام برای فرزندان خود طلب نمود؛ اما خداوند، این مقام را به انسان های عادی و قوم ظالمان عطا نکرده است.