نوجوانی تازه دامادم، نوا دارم عمو
صحبتی از ابتدا تا انتها دارم عمو
تا که یابم اذن میدان و شوم قربان تو
همره خود دست خطی آشنا دارم عمو
همچنان حُجّاج مُحرم گشته ام بر گرد تو
شوق طی صد صفا و صد منا دارم عمو
از سم اسبان دشمن پیکرم شد پایمال
پیکری گلگون شده از اشقیا دارم عمو
برگ پاییزی شدم هر سو کشانم روی خاک
جسم پرپر روی خاک کربلا دارم عمو
شاعر: مصطفی فروردین