هیئت عزاداران حضرت زهرا سلام الله علیها
اصفهان، خمینی شهر، جوی آباد،خ شمس ،خ پروین ،جنب مسجد حضرت امیر، خیمه گاه فاطمی،احیاءگران فاطمیه
هیئت عزاداران حضرت زهرا سلام الله علیها
اصفهان، خمینی شهر، جوی آباد،خ شمس ،خ پروین ،جنب مسجد حضرت امیر، خیمه گاه فاطمی،احیاءگران فاطمیهدرباره من
سلام بر آنان که در فراق یار در کوچه پس کوچه های تنهایی سر به دیوار انتظار نهاده اند و چشم به راه نیم نگاه مهدی فاطمه اند... ای گل نرگس... چه میشد که ما را در جمع پروانه هایت پذیرا می شدی؟ چه میشد که تشعشع گرمی نگاهت به سویمان روانه می شد؟ نظری فرما بر کوچه تاریکمان. که همه پروانه شمع توایم. همه پروانه ها در این کوچه تاریک به امید حس کردن گرمای وجودت گرد هم آمده اند. مولا جان نظری فرما... این صفحات برگ برگ روزهای انتظاریست که به امید آمدنش از پس هم ورق می زنیم... العجل العجل یا مولای یا صاحب الزمان یا مهدی ادرکنی (عج)... هنـــــــوزم انتـــــظار و انتـــــظار اسـت هنـــوزم دل به سـینه بیـقـــــرار است هنـــــــوزم خـــواب میبینم به شبــــها همان مردی که بر اسبی سوار است همـــان مــردی که آیـــد جمعـه روزی و این پایــــان خــــوب انتــــــظار است اللهم عجل لولیک الفرج
ادامه...
29 ذی القعده - شهادت حضرت امام جواد(ع)
شد خزان در جوانی بهارم همدمی غیر از اشکم ندارم
ظلمِ کافر آتشم زد زهر همسر آتشم زد
لیکن از اینها فزونتر داغ مادر آتشم زد
من غریبم...
*آتش غم زد از دل شراره مثل بابا جگرم شد پاره پاره
در غریبی ناله دارم سر به خاکِ غم گذارم
دارم این دَم بین حجره تشنه لب جان می سپارم
من غریبم...
*همچون لاله پژ مردن چه سخت است
تشنه لب جان سپردن چه سخت است
آه از اندوه و غوغا قتلگاه و خیل اَعداء
شد لبش چون چوب خشکی
از عطش فرزند زهرا(س)
من غریبم...
زَنَد گلِ امام رضا میان حجره دست و پا
شده زمین کاظمین ز داغ او چو کربلا
حجّت خدا جواد یوسف رضا جواد کشته ی جفا جواد
جانِ ما فدایِ تو...
*سرشک غم شده روان بهار تو شده خزان
تویی همان که چون حسین به کام تشنه داده جان
عاقبت شدی فدا از جفای اَشقیاء ای گل امام رضا
جان ما فدای تو...
* زِ روضه های کربلا غمِ تو را نشانه بود
تنت غریب و بی کفن به رویِ بام خانه بود
مقتدای عالمین ای شهید کاظمین جلوه ی غمِ حسین
جان ما فدای تو...
*زدن به جسمِ جدِّ تو به قتلگه چه ساده بود
تن شهیدِ کربلا به موج خون فتاده بود
زندگیِ من حسین پاره پاره تن حسین شاه بی کفن حسین...
می کشی مرا حسین...
جواد الائمّه شده کشته ز کینه دوباره شد عزادار شهیده ی مدینه
به دل سوزِ شرر دید رضا داغ پسر دید
واویلا...
گلِ امامِ هشتم به احوال پریشان شهید راه اسلام شده با لبِ عطشان
به بزم سوگ لاله زند فاطمه (س)ناله
از آن زهر کاری چه ناله ها زدی تو به حُجره بمیرم که دست و پا زدی تو
شود جان به فدایت فدایِ ناله هایت
غَمَت گشته جاری کرانه تا کرانه تنت بی کفن ماند به رویِ بام خانه
شده زنده برامان غمِ شاهِ شهیدان
به قتلگه فتاد و ، سری به تن ندارد زند فاطمه(س) ناله، حسین کفن ندارد
دگر جان شده بر لب امان از دل زینب
*آه و واویلا صد آه و واویلا زهرِ کینه شد ، قاتلِ مولا
گشته ای مردم ، پژ مرده و پرپر لاله ی سرخِ گلشنِ حیدر
در میانِ حجره دست و پا می زد با لبِ عطشان ناله ها می زد
از جفای آن بد طینتِ ناکام پیکرش مانده بی کفن بر بام
لیکن از بال و پرِ ، پرنده ها سایبان دارد پیکرِ مولا
دل بسوزد بر آن سیّدِ عطشان بی سر و مجروح،بی کفن ،عریان
یا ذبیح الله،مَولایَ ثارالله ... یوسف زهرا(س)،ابی عبدالله
در عزایت ای گل خیر النساء(س) حضرت سلطان شده صاحب عزا
حبّ تو آغشته با آب و گِلم نام زیبای تقی ذکر دلم
گشته جاری اشک غم از دیده ها در عزایت یا جواد ابنُ الرّضا
عشق رویت در سرشت عاشقان کاظمین تو بهشت عاشقان
نذر وادیِ غمت جان و تنم سائلِ بابُ المرادِ تو منم
حجت اللّهی و رکنِ عدل و داد یا جواد و یاد جواد و یا جواد
ای فدای روضه ی جانسوز تو آهِ جانسوز شرر افروز تو
در میان حجره ای در بسته ای تشنه و بی جان و دل شکسته ای
زهر کینه شعله بر جانت زده عالم از سوز دلت آتشکده
ای به قربانِ تو و سوزِ دلت همدمت گردیده آقا قاتلت
ای به قربان طنینِ یا ربت فاطمه(س)یا فاطمه(س)ذکر لبت
روضه ات سوزی به سینه می دهد اَشهدت بوی مدینه می دهد
نور هر قلبی ز خورشید ولاست کاظمینت بهر ما چون کربلاست
شد عطش غالب به جسم و جان تو یا حسین،ذکرِ لبِ عطشان تو
حجره ات گردیده وادیِ بلا زنده داغ شهید کربلا
او که لب تشنه به گودالِ شرف داده جان بهر رسیدن بر هدف
او که غرق نیزه و شمشیر بود نعره های قاتلش،تکبیر بود
او که پیش چشم زینب،خواهرش جلوه گر شد بر سرِ نیزه ، سرش
میزد جوون امام رضا میون حجره دست و پا
زنده شده داغ روضه ی علی اکبر لیلا
زهر جفا شعله ها میزد به پیکر مولای ما
پیچیده تو وادیّ بغداد عطر نوای یا زهرا(س)
مرثیه میخونیم با ناله ما همه
رو چِشا اشک غم رو لبا زمزمه
جواد الائمه عزیز فاطمه(س)
خراب این غم گردیدم و مستِ سبوی کاظمین
کبوترِ دلِ من آقا پر زده سوی کاظمین
تا دمِ مردن هستم آقا سائل کوی کاظمین
عطر بهشتی داره خیلی شمیم و بوی کاظمین
کاظمین شاهدِ ناله ها میزدی
از عطش تو حجره دست و پا میزدی
جواد الائمه ...
خدا رو شکر که تنها بودی میون حجره ای آقا
بعدِ شهادت هم بردنِت به بامِ خانه یا مولا
سایبون پیکر پاکت بال و پرِ پرنده ها
بیا یه قدری گریه کنیم برا شهید کربلا
امون از غربت ذبیحِ بی کفن
یوسفِ خونیِ پاره پاره بدن
یا حسین یا حسین یا حسین
عزای جواد الائمّه رسیده ناله دارد مادری قامت خمیده
واویلا واویلا...
در دلها گشته به پا شور قیامت یا حجّت بن الحسن سرت سلامت
واویلا واویلا...
زهرِ کینه زد آتش بر جسم و جانش آزرده شد از جفا روح و روانش
واویلا واویلا...
ام الفضلِ ملعونه همراهِ اَعداء کف می زد با ناله ی جانسوز مولا
واویلا واویلا...
سر بر خاکِ حجره ی غربت گذارد با ناله ی یا حسین جان می سپارد
واویلا واویلا...
عطش شده غالب بر سبط پیمبر گویا اشکش شد جاری در غم اصغر(ع)
واویلا واویلا...
شش ماهه ای که از رویِ دستِ بابا با تیرِ سه شعبه شد زائرِ زهرا(س)
