ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | 4 | |||
5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 |
12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
گذشت
در روایت است که: قلمرو حکومت
ظاهرى حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام بیش از نصف ساکنان زمین و
قریب پنجاه کشور فعلى را فرا مىگرفت. در آن زمان یکى از خوارج
نادان و کجنهاد به ایشان گفت: «اتق
اللَّه فانک میت»؛(1) از خدا بترس، زیرا روزى خواهى
مُرد».
حضرت بدون آنکه برآشوبد به او فرمود:
آرى مى میرم. به خدا سوگند به ضرب شمشیر کشته خواهم شد و
محاسنم از خون سرم خضاب خواهد شد و این قضاى حتمى و عهدى معهود
است و هر که دروغ بندد، نومید مىگردد.
«امروزه اگر کسى مانند این سخن را نه به حاکمان و کارگزاران،
که به یک مقام جزء نظامى بگوید، بى کیفر نمى ماند. با آنکه
پاسخ ندادن به بىادبى آن خارجى عنود، ممکن بود باعث دلیر شدن
دیگران شود، اما حضرت بزرگوارانه از کنار آن بىادبى گذشتند».
1) بحارالانوار، ج 42، ص 195.