چشم‏پوشى از خطاى دیگران‏ ،یا رسول اللَّه، فلان منافق را احضار کنید و از او بپرسید چرا این کارها را مى‏کند؟

چشم‏پوشى از خطاى دیگران‏

در تفسیر آیه 61 سوره توبه(1) آمده است:

چون یکى از منافقان، رسول‏ خداصلى الله علیه وآله را به سُخره گرفت، جبرئیل نازل شد و عرض کرد:

یا رسول اللَّه، فلان منافق را احضار کنید و از او بپرسید چرا این کارها را مى‏کند؟

این مورد، یک استثنا بود و شاید هیچ مورد دیگرى پیدا نشود که پیامبر کسى را به خاطر مسخره کردن خود احضار کرده و بازخواست نموده باشد. این مورد هم بنابر مصلحت بوده و پیامبر صلى الله علیه وآله دستور داشته‏ اند.
پیامبر آن شخص را خواستند و از او توضیح خواستند، عرض کرد، یا رسول اللَّه، هر کسى این حرف را زده دروغ گفته، من چنین کارى نکرده ‏ام. پیامبر صلى الله علیه وآله چیزى نفرمودند و ساکت شدند. آن منافق هم چنین برداشت کرد که رسول خدا صلى الله علیه وآله حرف او را باور کرده است. در صورتى که محال است پیامبر صلى الله علیه وآله حرف این منافق را که بر خلاف سخن خدا و جبرئیل بود باور کند، اما پیامبر صلى الله علیه وآله نخواست با او حتى ترش‏رویى کند. امّا این شخص به جاى پندآموزى به میان مردم رفت و گفت عجب پیامبرى است!
جبرئیل به او مى‏ گوید من مسخره‏ اش کرده‏ ام، باور مى‏ کند. من مى‏ گویم چنین کارى نکرده ‏ام، باز باور مى‏ کند. گویى او گوش است، یعنى هر سخنى که به او بگویند باور مى‏ کند.
خداى عزّوجل در پاسخ به این یاوه سرایى‏ ها، فرمود:
«قل أُذُنُ خَیرٍ لَّکُم»(2)؛ اگر هم گوش است، گوش خوبى براى شماست. 

---

 1) و منهم الذین یؤذون النبى و یقولون...» توبه (9)، آیه 61.
 2) توبه (9)، آیه 61.