هیئت  عزاداران  حضرت زهرا سلام الله علیها

هیئت عزاداران حضرت زهرا سلام الله علیها

اصفهان، خمینی شهر، جوی آباد،خ شمس ،خ پروین ،جنب مسجد حضرت امیر، خیمه گاه فاطمی،احیاءگران فاطمیه
هیئت  عزاداران  حضرت زهرا سلام الله علیها

هیئت عزاداران حضرت زهرا سلام الله علیها

اصفهان، خمینی شهر، جوی آباد،خ شمس ،خ پروین ،جنب مسجد حضرت امیر، خیمه گاه فاطمی،احیاءگران فاطمیه

صفوان جمال ،از اصحاب امام صادق علیه السلام و حضرت موسى بن جعفر علیهما السلام بود

صفوان جمال

صفوان جمّال، از اصحاب امام صادق علیه السلام و حضرت موسى بن جعفر علیهما السلام بود و از آن رو «جمّال» (شتربان) خوانده مى‏شد که شغل شتربانى داشت و از راه کرایه دادن شترهایش به مسافران، روزگار مى‏گذراند. حضرت موسى بن جعفر علیهما السلام روزى به او فرمودند:
«کل شی‏ء منک حسن جمیل ما خلا شیئاً واحداً... إکرائک جمالک من هذا الرجل؛(1) همه چیز تو خوب است جز آن‏که شترهایت را به این مرد (هارون) اجاره مى‏دهى».
این تعبیر حضرت که فرمود: «همه کار تو خوب است جز یک کار» کم‏تر درباره کسى از صحابه به کار رفته است و نشان از خوبى و ولاى صفوان نسبت به اهل‏بیت علیهم السلام دارد.
  وانگهى هارون - که قلمرو حکومتش از چین تا اروپا و افریقا گسترده بود - کم‏ترین نیازى به شترهاى صفوان نداشت و از چنان موقعیتى برخوردار بود که در روز جمعه بر فراز صدها هزار منبر به نام او به عنوان خلیفه و امام مسلمانان خطبه مى‏خواندند.
در تاریخ آمده است که هارون روزى نگاهى به آسمان انداخت و خطاب به ابرها - که در حال حرکت بودند - گفت: هر کجا خواستید ببارید چون حاصل بارش شما به دست من مى‏رسد! چنین کسى با چنان اقتدارى به یقین نیازى به صفوان و شتران او نداشت، بلکه، به دنبال چیز دیگرى بود.
او که از ارادت صفوان به حضرت موسى بن جعفر علیهما السلام آگاه بود مى‏خواست تا شاید بدین وسیله، صفوان را به خود متمایل کند. شاید فکر مى‏کرد این کار باعث مى‏شود صفوان یکى دوبار در سال نزد او رفت و آمد کند و همین اندازه هم براى هارون مهم بود، اما حضرت باعث شدند همین مقدار ارتباط هم گسسته شود و به صفوان فرمودند:
آیا مى‏پسندى که هارون زنده از حج بازگردد و کرایه شترهایت را بپردازد؟
صفوان گفت: آرى، وقتى حضرت همین مقدار را هم نادرست دانستند، صفوان شترهایش را یک‏جا فروخت.
«بى‏تردید حضرت مى‏دانستند که بدون شترهاى صفوان نیز کار هارون متوقف نمى‏ماند، ولى شاید قصد شریف‏شان این بود که چنین گناهى نیز در نامه عمل این مؤمن نباشد».


 1) وسائل الشیعه، ج 16، ص 259، حدیث 21508.

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد