ریحانه رسول الله(صلى الله علیه وآله وسلم) رفتار آن حضرت (علیه السلام) با مردم

ریحانه رسول الله(صلى الله علیه وآله وسلم) 

رفتار آن حضرت (علیه السلام) با مردم

http://www.wahidkhorasani.com/web/index.php?option=com_content&view=article&id=1584&Itemid=471&lang=fa

آن حضرت (علیه السلام) غلام سیاهى را دید که گرده نانى در دست داشت، لقمه اى خود مى خورد و لقمه اى به سگ مى داد، تا نان تمام شد.

امام (علیه السلام) پرسید چه تو را واداشت که لقمه اى خود بخورى و لقمه اى به آن حیوان بدهى. غلام عرض کرد: از چشمان نگران حیوان حیا کردم که او را مغبون کنم. امام (علیه السلام)فرمود: غلام چه کسى هستى؟ گفت: غلام ابان بن عثمان. پرسید: این باغ از کیست؟ گفت: از ابان بن عثمان. امام (علیه السلام) به غلام فرمود: تو را قسم مى دهم که از اینجا نروى تا من برگردم.

آن حضرت غلام و باغ را خرید، و نزد غلام برگشت، فرمود: تو را خریدم. غلام ایستاد و گفت: السمع والطاعة براى خدا و رسول و براى تو اى مولاى من. فرمود: باغ را هم خریدم، و تو را براى خدا آزاد کردم، و باغ را به تو بخشیدم.^۱

 این چنین از احسان انسانى به حیوانى تقدیر کرد، و غلام را از بندگى به آزادى و از فقر به غنا رساند.

مردى نزد آن حضرت آمد، از فقر و تهیدستى خود بعد از ثروت شکایت کرد، امام (علیه السلام) فرمود: من آنچه را شایسته تو است نمى توانم انجام دهم، و هر چه بسیار باشد در راه خدا اندک است، اگر میسور را قبول کنى انجام دهم. گفت: اى پسر دختر رسول خدا قلیل را قبول مى کنم، و عطا را شکر مى کنم.

امام (علیه السلام) وکیل خود را حاضر کرد، و آنچه نزد او بود حساب کرد. فرمود: آنچه هست را بیاور. پنجاه هزار درهم حاضر کرد. فرمود:پانصد دینارى که با تو بود چه کردى؟ گفت: نزد من است. امر فرمود آن را هم آورد. پانصد دینار و پنجاه هزار درهم به مردى که عرض حاجت کرده بود، داد، و پس از آن زبان به عذر خواهى از کمى عطا گشود.^۲

چنین کسى خلیفة الرحمان است، که مظهر رحمتى است که «وسعت کل شىء» .