ریحانه رسول الله(صلى الله علیه وآله وسلم) مناقب آن حضرت (علیه السلام)

ریحانه رسول الله(صلى الله علیه وآله وسلم)

مناقب آن حضرت (علیه السلام)

آیه شریفه تطهیر و آن حضرت:

به اعتراف عامه و خاصه او یکى از پنج نفرى است ( على و فاطمه و حسن و حسین (علیهم السلام) ) که آیه شریفه تطهیر در شأن آنان نازل شد .^۱

او کسى است که خداوند عالم هر رجس و پلیدى را از روح او زدوده و قلبش را به طهارتى مطهّر فرموده که خزینه اسرار کتاب او باشد، و به آن عصمت، شایسته تفسیر وحى او و اجراى مقررات دین و آئین او گردد.

آیه شریفه مباهله و آن حضرت:

به اعتراف عامه و خاصه فقط او و حضرت امام حسین (علیهما السلام) مراد پروردگار متعال از کلمه «ابنائنا» در آیه شریفه مباهله مى باشند.^۲

او کسى است که در مباهله با نصارى ثابت شد که آبروئى در درگاه خدا دارد که اگر دست به دعا بردارد اراده او به امرى وابسته است که ( إِنَّمَا أَمْرُهُ إِذَا أَرَادَ شَیئًا أَنْ یقُولَ لَهُ کُنْ فَیـکُـونُ )^۳

او چهارمین از اهل کساء است:

عامه و خاصه روایت کردند که حضرت رسول (صلى الله علیه وآله وسلم) على و فاطمه و حسن و حسین (علیهم السلام)را در زیر عبائى جمع نموده و فرمود: اینان اهل بیت من هستند که خداوند متعال آنان را از هر رجس و گناهى پاک نموده است.^۴

 او از آل حضرت محمد (صلى الله علیه وآله وسلم) است:

به اعتراف عامه و خاصه او یکى از آل محمد است که در هر نماز بر آنان درود فرستاده مى شود ، و نماز بدون صلوات بر محمد و آل محمد (صلى الله علیه وآله وسلم)قبول نمى شود . (اللّهم صلّ على محمّد وآل محمّد)^۵

او بضعه رسول خدا (صلى الله علیه وآله وسلم) است:

عامه و خاصه روایت کردند که او و برادرش حضرت امام حسین (علیهما السلام) پاره تن رسول خدا (صلى الله علیه وآله وسلم)مى باشند .^۶

او کسى است که رسول خدا (صلى الله علیه وآله وسلم) فرمود: هرکس این را اذیت کند مرا اذیت کرده و هر کس مرا اذیت کند، خدا را اذیت کرده است.^۷ کسى که اذیت او اذیت خدا و رسول است، کسى است که اراده و کراهت او، اراده و کراهت خداست، و این مقام، همان عصمت کبرى است، که مقام خلیفه خدا و خلیفه رسول خداست.

او زینت بهشت است:

عامه و خاصه روایت نمودند که خداوند به او و برادرش بهشت را زینت نموده است.^۸ آن بهشتى که خانه و کاشانه تمام انبیا و اوصیا و اولیاى خداست، مزین به وجود امام حسن مجتبى (علیه السلام)است.

او بهترین پدر و مادر و بهترین

جدّ و جدّه را داراست:

عامه و خاصه در این امر اتفاق داشته و آن را از زبان رسول خدا (صلى الله علیه وآله وسلم) روایت کردند.^۹

پدر او سید اوصیا، و مادر او سیده نساء، و جدّ او سید انبیا، و جدّه او خدیجه کبرى است، که رسول خدا در شب معراج به جبرئیل فرمود: حاجتى دارى ؟ گفت: حاجت من این است که سلام من و خدا را به خدیجه برسانى.^۱۰

دوستى او دوستى خدا است:

عامه وخاصه روایت کردند که حضرت رسول (صلى الله علیه وآله وسلم)در حالى که امام حسن (علیه السلام) را به دوش خود گرفته بود، مى فرمود:« خدایا من او را دوست دارم، پس او را دوست بدار، و دوست بدار هر کس او را دوست دارد.»^۱۱

و آنچه از روایات صحیحه نزد عامه و خاصه استفاده مى شود این است که محب آن حضرت محبوب خداست، و چون روح ناپاک ممکن نیست محبوب خدا باشد روشن مى شود که محبّت آن حضرت اکسیرى است که مس دل را منقلب به طلاى خالص مى کند.

چنانکه تابش شعاع خورشید خاک را پاک و قذارات^۱۲ را به طیبات مبدل مى کند، شعاع محبت این شمس ولایت سیئات را به حسنات مبدل مى کند.

ریحانه رسول خدا (صلى الله علیه وآله وسلم) است:

عامه و خاصه روایت کردند که حضرت رسول (صلى الله علیه وآله وسلم) فرمود: «حسن و حسین دو ریحانه^۱۳من از دنیا هستند.»^۱۴

سرور جوانان بهشت است:

عامه و خاصه روایت کردند که رسول خدا (صلى الله علیه وآله وسلم)فرمود: «حسن و حسین دو آقا و سرور جوانان بهشت هستند . »^۱۵

جوانانى که یکى از آنان عیسى بن مریم است.