روایات لعن کردن

روایات لعن کردن

در پست قبلی گفتم که  امروز احادیثی در مورد وجوب برائت  از دشمنان خدا و پیامبر و اهل بیت علیهم السلام  و نیز معرفی دشمنان  اهل بیت  رو براتون میذارم .  در واقع  خداوند  کار ما رو راحت کرده . چون علاوه بر اینکه  برائت از دشمنان  اهل بیت رو  برای ما  واجب کرده  ، به اهل بیت علیهم السلام دستور داده   که این دشمنان رو به ما بشناسونند  تا ما دچار گمراهی نشیم . 

رسول الله صلی الله علیه واله وسلم  صراحتا فرمود : یا علی اگر بنده ای  هزار سال خدا را عبادت کند  و روز ها روزه بگیرد و شب ها شب زنده داری کند و به اندازه  کوه احد  طلا و نقره داشته باشد  و همه انها را در راه خدا انفاق کند  و در بین صفا و مروه مظلوما کشته شود   ، ‌اگر ولایت توو فرزندان تو  را نداشته باشد  هیچ یک از اعمالش قبول نمیشود  و حتی بوی بهشت  هم به مشامش نمی رسد  و نیز ولایت تو بدون  برائت  از دشمنان تو و دشمنان  فرزندان  تو قبول نیست (1).

امام صادق علیه السلام  :

دروغ میگوید  کسی که  ادعا کند  ما را دوست دارد  و از دشمنان ما برادت  نمیجوید .  (‌2)

امام صادق علیه السلام فرمودند:

هر کس در کفر دشمنان ما (اهل بیت ) و کسانی که به ما ظلم کرده اند شک کند او خود کافر است (3)

امیرالمؤمنین(علیه‌السلام) فرمودند:

والله اگر این امت روی خاک بایستند با پای برهنه در حالی که بر سر خود خاکستر ریخته باشند و گریه و زاری کنند و بر کسانی که آن‌ها را گمراه کرد‌ه‌اند و راه خدا را بسته‌اند و مردم را به سوی جهنم خوانده‌اند؛ لعنت کنند باز این امت در لعن و بیزاری کم کاری کرده‌اند. (4)

در روایت آمده است:

مرد خیاطی دو پیراهن نزد امام صادق(علیه‌السلام) آورد و عرض کرد: من هنگام دوختن یکی از این دو پیراهن صلوات بر محمد و آل محمد می‌فرستادم و هنگام دوختن دیگری لعن بر دشمنان محمد و آل محمد(صلی الله علیه و آله) می‌فرستادم. شما کدامیک را اختیار می‌نمایید؟ امام صادق(علیه‌السلام) پیراهنی را که با ذکر لعن دوخته شده بود انتخاب نمودند و فرمودند: من این پیراهن را بیشتر دوست دارم. (5)

امیرالمؤمنین(علیه‌السلام) در حال طواف کعبه بود مردی پرده خانه کعبه را گرفته و صلوات بر محمد و آل محمد(صلی الله علیه و آله) می‌فرستاد، حضرت بر او سلام نمود. بار دوم حضرت او را دیدند ولی سلام نکردند. آن مرد عرض کرد یا امیرالمؤمنین! چرا این بار به من سلام ننمودید؟ حضرت فرمود: نخواستم تو را از ذکر لعن که این بار می‌گفتی باز دارم. چرا که لعن از صلوات بر محمد و آل محمد(صلی الله علیه و آله) بالاتر است. (6)

امام محمد باقر علیه السلام فرمودند:

ای اباحمزه ! همانا کسی (واقعا) بندگی خدا را می کند که شناخت به او داشته باشد. واما کسی که شناخت به او ندارد مانند کسی است که عبادت و بندگی غیر او را می کند این چنین که مخالفین را در گمراهی می بینی. ابوحمزه می گوید عرض کردم: خدا امور شما را اصلاح فرماید معرفت و شناخت خدا چیست ؟ حضرت فرمودند: شناخت خدا و معرفت به او چنین است که در پیروی از امیرمومنان علی علیه السلام و اقتدا به او و پیشوایان هدایت(امامان) بعد از او، و برائت و بیزاری از دشمنان ایشان به سوی خدا، تایید و تصدیق خدا و رسول ص را بکند. ابوحمزه می گوید: عرض کردم خدا امور شما را اصلاح فرماید چه عملی را انجام دهم تا حقیقت ایمان را در خود کامل کنم؟ حضرت فرمودند: دوستی کن با دوستان خدا و دشمنی کن با دشمنان خدا و با راستگویان باش همانطور که خدا تو را امر فرمود. (کونوا مع الصادقین)ابوحمزه گوید عرض کردم: دوستان چه کسانی هستند؟ حضرت فرمودند: دوستان خدا حضرت محمد رسول خدا ص و علی و حسن و حسین و علی بن حسین علیهم السلام پس امر منتهی به ما میشود و سپس به سوی فرزندشان جعفر علیه السلام اشاره نمود و فرمودند: پس هر کس که دوست بدارد ایشان را همانا دوستدار دوستان خداست و با راستگویان است. همانطور که خدا به او فرمان داده است. ابوحمزه گوید: عرض کردم خدا امور شما را اصلاح فرماید، دشمنان خدا چه کسانی هستند؟ حضرت فرمود: چهار بت هستند. عرض کردم: چه کسانی هستند؟ فرمودند: ابوالفصیل و رمع و نعثل و معاویه (ابوبکر و عمر و عثمان و معاویه) و هر کس که متدیّن به دین آنها باشد. پس هر کس که با آنان دشمنی کند همانا با دشمنان خدا دشمنی کرده است. ( 7)

امام صادق علیه السلام فرمودند: دوستی اولیای پروردگار واجب و بیزاری جستن از دشمنان اولیای خدا نیز واجب است. بیزاری از کسانی که به آل پیامبر ص ظلم نمودند و نسبت به آنان پرده دری کردند. فدک را از حضرت فاطمه سلام الله علیها گرفتند و او را از ارث محروم داشتند و حقوق او و همسرش را غصب نمودند. و برای آتش زدن خانه حضرت فاطمه سلام الله علیها همت گماردند و ظلم به آنها را پایه ریزی کردند و سنت رسول الله ص را تغییر دادند واجب است. همچنین واجب است بیزاری جستن از ناکثین و قاسطین و مارقین و نیز بیزاری از تمامی انصاب و ازلام و پیشوایان گمراهی و رهبران ظلم از ابتدا تا انتهایشان. و نیز واجب است بیزاری از شقی ترین اولین و شقی ترین آخرین، پی کننده شتر ثمود و قاتل امیرالمومنین علیه السلام و نیز واجب است بیزاری از تمامی قاتلان اهل بیت علیهم السلام. ( 8 )

 امام باقر علیه السلام فرمودند:

همانا آن دو شیخ (عمر و ابابکر) از دنیا رفتند وتوبه نکردند و به یاد نیاوردند آن ظلمهایی که در حق امیرالمومنین علیه السلام روا داشتند پس لعنت خدا و فرشتگان و همه مردم بر آن دو باد. (9)

امام کاظم علیه السلام فرمودند:

اولی و دومی همان دو نفری هستند که به اندازه چشم به هم زدنی ایمان نیاوردند.(10)

امام کاظم علیه السلام فرمودند:

هردو نفر (عمر و ابابکر) کافرند. نفرین و لعنت خدا و فرشتگان و همه مردم بر آنها باد. به خدا سوگند هیچگاه به دل ایمان نداشتند ... همیشه حیله باز و اهل شک و ریب و نفاق بودند تا ملائکه عذاب, آنها را قبض روح و به جایگاه ذلت و خواری در دارالمقام (دوزخ) فرستادند (11)

ابوحمزه ثمالی می گوید:

به امام سجاد علیه السلام عرض کردم:

از شما درباره فلانی و فلانی (عمر و ابابکر) سوال دارم ؟ حضرت در پاسخ فرمودند: لعنت خدا بر آن دو باد به عدد تمام لعنت های الهی و به خدا سوگند آن دو مردند در حالی که کافر و مشرک به خدای بزرگ بودند. (12)

ابو علی خراسانی از غلام امام سجاد علیه السلام نقل می کند که او گفت:

در خدمت امام سجاد علیه السلام خلوتی داشتیم به او عرض نمودم: از من بر شما حقی است اگر من را از احوال آن دو (عمر و ابابکر) با خبر نسازید ؟ پس حضرت فرمودند: آن دو کافرند و هر کس محبت آنها را داشته باشد کافر است.(13)

شیخ مفید از طریق اهل سنت به اسناد خویش از محمد بن سائب و او از کلبی نسابه نقل نموده که گفت: هنگامی که امام صادق علیه السلام به عراق آمده و در منزل حیره اقامت گزیدند. ابوحنیفه به محضر آن حضرت شرفیاب شده و در مورد مسائلی از حضرت سوال نمود که از جمله آنها این بود: فدایت شوم امر به معروف چیست؟ فرموند: ای ابا حنیفه ! معروف نزد اهل آسمان و زمین, امیرالمومنین علیه السلام است. عرض کرد: فدایت گردم منکر چیست؟ فرمود: منکر آن دو نفر هستند که در حق او ظلم کردند و خلافتش را غصب کردند و مردم را بر او مسلط نمودند. عرض کرد: پس این که می بینیم مردم معصیت می کنند و آنها را نهی از معاصی می نماییم چیست؟ فرمود: آن امر به معروف و نهی از منکر نیست بلکه (آنچه که گفتم) خیری است مقدم بر آنچه که تو می گویی.(14)

فضیل بن رسان از امام باقر علیه السلام نقل می کند که حضرت فرمودند:

مثال ابوبکر و پیروانش مثال فرعون و فرعونیان است و مثال امام علی علیه السلام و شیعیانش مثال موسی علیه السلام و پیروانش است(15)

امام صادق علیه السلام فرمودند:

کسی که ذره ای از محبت اولی و دومی را به دل داشته باشد استحقاق بهشت ندارد(16)

سلمان فارسی رحمه الله به عمر گفت: از رسول خدا صلی الله علیه واله در مورد آیه: در آن روز (قیامت) کسی مانند او عذاب نمی شود و کسی مانند او به بند کشیده نمی شود. (فجر 25-26)

سوال کردم. حضرت فرمودند:

به درستی که آن شخص تو هستی ای عمر . او به سلمان گفت ساکت شو! (17)

حسین بن ثویر و ابوسلمه سراج نقل کرده اند که: