اشعار فاطمیه - امام زمان(عج)

اشعار امام زمان(عج) – فاطمیه

گر آن یار نگاهی به دل ما می کرد

گره از کار فرو بسته ی ما وا می کرد

نفسش جان جهان زنده نماید ورنه

دیگران هم بکنند آنچه مسیحی می کرد

کاش آن عرش نشین پادشه کشور جود

گذری از ره ما خاک نشین ها می کرد

گویی از صحبت ما سخت به تنگ آمده بود

داشت با مادر خود فاطمه نجوا می کرد

شاید این زمزمه اش بود که فرزندت کاش

زود می آمد و زخم تو مداوا می کرد

دوش در لحن سکوتش غم جانکاهی داشت

غربتش در دل ماتم زده غوغا میکرد

گویی از صحبت ما نیز به تنگ آمده بود

داشت با مادر خود فاطمه نجوا میکرد

حتم دارم دل اگر از پی نجوایی رفت

تربت گم شده ی فاطمه پیدا میکرد.....

******************

اشعار امام زمان(عج) – فاطمیه

بگو برای رضای شما چه باید کرد ؟

برای آمدنت جز دعا چه باید کرد

چه سخت می گذرد روزها بدون شما

 بگو برای ظهور شما چه باید کرد

دلم ز کثرت غفلت ز یاد تو مرده

بدون ذکر تو آب بقا را چه باید کرد

عجیب شهر دل آشفته پر از کدورت شد

نمانده مهر و خلوص و صفا ...چه باید کرد

شکست عهد من و قلب پاک تو با هم

مرا بخوانی اگر بی وفا ؛ چه باید کرد

کبوتر حرم خیمه گاه تو نشدم

چه شد که مانده ام از تو جدا چه باید کرد

عجل اگر برسد رخصتم نفرمایید

 برای رفتن تا کربلا، چه باید کرد

به سینه ای که شکسته چه مرهمی داری

  برای آنکه بگیرد شفا، چه باید کرد

تو را به ناله زهرا، تو را به اشک علی

  برای یاری حق شما چه باید کرد

کسی که دغدغه وصل یار را دارد

همیشه از گنه و معصیت ابا دارد

کسی که وقت اذان گریه می کند چشمش

دگر ز دیدن نا محرمان حیا دارد

کسی که می شنود روضه های غربت را

  برای آمدن منتقم دعا دارد

دوباره مرغ دلم روی بام تنهایی

به لب ترانه یا بن الحسن بیا دارد

برای آنکه بیایی به ما سری بزنی

دلم توسل بر مادر شما دارد

نگاه ملتمس و ابریم خدا رو شکر

به راه مانده و دلشوره تو را دارد

شبیه قلب تو این قلبهای خسته ما

ز داغ فاطمیه تا ابد عزا دارد

مرا به وقت زیارت تو همسفر فرما

که با تو رفتن کرب و بلا صفا دارد

دل مرا به دم خویش کبریایی کن

به نام مادر سادات کربلایی کن

******************

اشعار امام زمان(عج) – فاطمیه

غم هجران ز پی اش وصل نگاری دارد

هر زمستان ز پی خویش بهاری دارد

ظلمت شب به سپیدی سحر ختم شود

عمر عاشق چه بسا لیل و نهاری دارد

به طواف گل روی تو جهان مفتخر است

گردش نُه فلک پیر مداری دارد

گو بر آن خائن خود کیش که در خانه ما...

....خادم آن است که با ما سر و کاری دارد

هر کسی مانده به پای تو به پایش هستی

چه غمش آنکه ز عشق تو حصاری دارد

مادرت گفت علی هیزم خشک آوردند

حق طلب جان محیای شراری دارد

پسر یاس مدینه دل ما را دریاب

آخرین مرحم سینه دل ما را دریاب

******************

اشعار امام زمان(عج) – فاطمیه

روزی که آفتاب تو تابیده می شود

لبخندهای مادرتان دیده می شود

احساس می کنیم که با درد آمدیم

وقتی بساط فاطمیه چیده می شود

روز حساب وقت عبور از پل صراط

اعمال با ولای تو سنجیده می شود

در آستان فیض شما بین نوکران

هر کس مطیع هست پسندیده می شود

فرقی نمی­کند به کنار تو یا که دور

هر جا کنیم خدمت تو دیده می شود

پای رضای تو که آید گناه خلق

با گوشه­ی نگاه تو بخشیده می شود

انگار در حریم خودت راه دادی­ام

وقتی که باز سرشک من از دیده می شود

  یک بار شد سوال کنیم یارمان ز ما

هر روز چند مرتبه رنجیده می شود

وقت سلام مادرتان هست العجل

مجلس به نام مادرتان هست العجل

******************

اشعار امام زمان(عج) – فاطمیه

گاهی خیال میکنم از من بــــریده ای

جــایی دگر  نگاردگر برگزیده ای

گاهی خیال میکنم ازاشک چشم من

تنها نفاق و درد دورویـی خریده ای

گاهی خیال میکنم ازجمعه خسته ای

آنقدر طعم تلخ غریبی چشیده ای

گاهی خیال میکنم ازگوشه ی بـقیع

بغضی برای سینه ی من آفریده ای

گاهی خیال میکنم هروقت آمــدی

اجری برای عاشق درخون تپیده ای

گاهی خیال میکنم ازداغ مــادرت

  مثل حسن چقدرلبت را گزیــده ای

دور ازخیال میشوم و مــیزنم صدا

هرجاصدا زدم تو صدایم شنیده ای

******************

اشعار امام زمان(عج) – فاطمیه

آقا دلت گرفته و چشمت بهاری است

از دیده ی تو کوثر احساس جاری است

آقا به یاد فاطمه شوریده می شوی

آری اساس عشق به زهرا مداری است

عرض ادب به ساحت مادر فریضه است

این اشکها نشانه ی والا تباری است

ما کارمان دعای فرج خواندن است وبس

این روزها که کار شما گریه زاری است

روضه کجا گرفته ایی ، ای وارث فدک

این روضه بی خزان و همیشه بهاری است

بر شیعه زخم خنجرشان کارگر نبود

این زخم سیلی است که بر شیعه کاری است

آقا شما بپرس : که پهلو شکسته را

دیگر چه جای هر شب ناقه سواری است

کوچه به کوچه ، شهر ، به صبح ظهورتان

از خون سرخ مادرتان ، لاله کاری است

******************

اشعار امام زمان(عج) – فاطمیه

ما سائلیم و نوکریت آبروی ما

یاایهاالعزیز نظر کن به سوی ما

تا کی برای نافله های سحرگهی

با خون دل شود دل شبها وضوی ما

گر مانده ایم شکر خدا پای پرچمت

بر تار موی تو گرهی خورده موی ما

ساقی اشک بر دل ما هم سری بزن

بوی می طهور تو دارد سبوی ما

همچون نسیم دربدرم می کنی چرا؟

پس کی رسد به خیمه ی تو جستجوی ما

آیا شود که نیمه شبی بهر درد دل

بد بگذرانی و شوی هم گفتگوی ما

ای شهریار عشق به نام مقدست

باشد وصال تو همه ی آرزوی ما

روضه گرفته ایم قدم رنجه ایی کنی

شاید فتد مسیر عبورت به کوی ما

از لحظه ایی که حرمت مادر شکسته شد

بعضی نهفته مانده ز غم در گلوی ما

ای نازنین فاطمه برگزد از سفر

خیمه نشین فاطمه برگرد از سفر

******************

اشعار فاطمیه – امام زمان(عج)

بهار بی گل

عید آمد و بهار دل ما نیامده

باد صبا ز کوی مسیحا نیامده

فصل بهار،بی گل و سنبل نمی شود

یعنی چرا مسافر زهرا نیامده

این جمعه هم برای فرج گریه می کنم

چون حجت الهی دنیا نیامده

در بین گریه گویمش ای دلربای من

آیا هنوز نوبت فردا نیامده ؟!

گویم به او که بر دل ما هم سری بزن

با این که بر من این تقاضا نیامده

در دفترم نوشته ام آقا بیا بیا

امَا هنوز نشانی از امضا نیامده

شاید که من لیاقت دیدن نداشتم

یک بار هم به خواب من آقا نیامده

محسن بریز اشک جدایی در این زمان

چون آن غریب خسته ی صحرا نیامده

*******************

اشعار امام زمان(عج) – فاطمیه

به لحظه ای که در آن شعله ها نوا کرده

برای آمدنت مادرت دعا کرده

برای اینکه بگیری تو انتقامش مرا

میان نافله هایش چه ناله ها کرده

اگر که شیعه شدیم اعتقاد مااین است

به یمن توست به ما هم گر اعتنا کرده

تو گفته ای که بود الگوی تو مادر تو

همان که شیر خدا بر وی اقتدا کرده

هزار سال گذشته هنوز عزاداری

تمام عمر تو را غصه اش عزا کرده

شنیده ام که بدست شماست پیرهنش

نگه به پیرهنش بادلت چها کرده

برای زخم کبودش بیار دارویی

همان که بهر ظهورت خدا خدا کرده

******************

اشعار امام زمان(عج) – فاطمیه

دردم مداوا میکنی مثل همیشه

عقده ز دل وا میکنی مثل همیشه

آیینه زیبا می شود با یک نگاهت

دل را تو شیدا میکنی مثل همیشه

دروازه لطف و کرم را می گشائی

وقتی که لب وا می کنی مثل همیشه

از گوشه چشمت کرم می ریزد آقا

از بس که غوغا میکنی مثل همیشه

پرونده اعمال ما گرچه سیاه است

می دانم امضا میکنی مثل همیشه

دل مرده ام اما تو با یک گوشه چشمی

کار مسیحا میکنی مثل همیشه

بهر ظهور خود چرا ای یوسف عشق

امروز و فردا میکنی مثل همیشه

تو مثل بابایت علی غمهای خود را

با چاه نجوا میکنی مثل همیشه

تو مثل زهرا مادرت از بس که خوبی

با ما مدارا میکنی مثل همیشه

شبهای جمعه کربلا همراه مادر

تو روضه برپا میکنی مثل همیشه

******************

اشعار امام زمان(عج) – فاطمیه

بالی برای رفتن تا آسمان بده

راهی برای دیدن رویت نشان بده

ما مردمان ساده دل این زمانه ایم

اصلا خودت بیا و دعا یادمان بده

ما با سه شنبه های شما خو گرفته ایم

اندازه لیاقتمان جمکران بده

برگرد و تکیه بر روی دیوار کعبه کن

ظهری به وقت شرعی زهرا اذان بده

خود را معرفی کن و یابن الحسن بخوان

و بعد قبر مادر خود را نشان بده....

******************

اشعار امام زمان(عج) – فاطمیه –

بعد از گذشت این همه لیل و نهارها

تازه شدیم مثل همه بی قرارها

غفلت که همدم همه ی لحظه های ماست

کوتاه کرده دست مرا از نگارها

میل گناه در دل ما موج می زند

بیهوده نیست این همه دوری ز یارها

در این زمانه هیچ کسی فکر یار نیست!

یعنی گرفته آینه ها را غبارها

در راه وصل او قدمی برنداشتیم

جا مانده ایم گوشه ی تنگ حصارها

افعال خویش را همه توجیه می کنیم

با کثرت مشاغل و با این شعارها ...

این چه بساطی است که ما در می آوریم

بی حرمتی به او بُوَد این گونه کارها

دیدار یار لازمه اش پاکی است و بس

تقوا مداری است نشان عیارها

خواهیم اگر که او نظری هم به ما کند

باید شویم آینه ی مهزیارها

او را به حق پهلوی زهرا قسم دهیم

شاید نجاتمان دهد از گیر و دارها

******************

اشعار امام زمان(عج) – فاطمیه –

دلهای ما لب تشنه‌ی باران نورت

چشم انتظار صبح زیبای ظهورت

می باری عطر روشنای صبح دم را

بر جاده های شب زده وقت عبورت

ما را ببر با خود به دیدار خداوند

از سمت سهله جمکران، از کوه طورت

آقا اگر هم قلب ما از جنس سنگ است

شاید شود نیمه شبی سنگ صبورت

هر روز بین کوچه های فاطمیه

لبریز ماتم می شود چشم غیورت

صاحب عزا با واهمه می خوانم امشب

مرثیه های مادرت را در حضورت

حس می کنی آن التهاب شعله ها را

لحظه به لحظه ، مو به مو ، صورت به صورت

هر روز قبر بی نشانی ندبه دارد

چشم انتظار صبح زیبای ظهورت

 

******************

اشعار امام زمان(عج) – فاطمیه –

بهار انتقام

مجنون حریف غصه ی لیلا نمی شود

زخم فراق بی تو مداوا نمی شود

فالی زدم به حضرت حافظ جواب داد

بخت همیشه بسته ی ما وا نمی شود

آب از سرم گذشته در این موج بی کسی

ساحل حریف طعنه ی دریا نمی شود

من آمدم به درد دلم چاره ای کنی

حالا مگر به جان تو فردا نمی شود

قدری بیا و حال خراب مرا ببین

حالی بپرس کم ز تو آقا نمی شود

دلخوش به هیئتم که همیشه حضور تو

جز در هوای روضه ی سقا نمی شود

جان دو دست حضرت عباس جان مشک

آقا بیا که بخت دلم پا نمی شود

آقا به جان پهلوی زهرا ظهور کن

درد مدینه بی تو مداوا نمی شود

آقا شنیده ایم که بهار ظهور تو

بی انتقام حضرت زهرا نمی شود

******************

اشعار امام زمان(عج) – فاطمیه –

مجنون شدم که راهی صحرا کنی مرا

 گاهی غبار جاده‌ی لیلا کنی مرا

کوچک همیشه دور ز لطف بزرگ نیست

قطره شدم که راهی دریا کنی مرا

پیش طبیب آمده‌ام درد می‌کشم

 شاید قرار نیست مداوا کنی مرا

من آمدم که این گره‌ها واشود همین

 اصلا بنا نبود ز سر واکنی مرا

حالا که فکر آخرتم را نمی‌کنم

 حق می‌دهم که بنده‌ی دنیا کنی مرا

من سالهاست میوه‌ی خوبی نداده‌ام

 وقتش نیامده که شکوفا کنی مرا؟

آقا برای تو نه برای خودم بد است

 هر هفته در گناه تماشا کنی مرا

من گم شدم تو آینه‌ای گم نمی‌شوی

 وقتش شده بیایی و پیدا کنی مرا

این بار با نگاه کریمانه‌ات ببین

 شاید غلام خانه‌ی زهرا کنی مرا