عـدالت اقـتـصـادی امام علی علیه السلام

 عـدالت اقـتـصـادی امام علی علیه السلام

( به امام گفتند که مردم به دنیا دل بسته‏ اند ، معاویه با هدایا و پول‏ هاى فراوان آنها را جذب مى ‏کند

شما هم ازاموال عمومى به اشراف عرب و بزرگان قریش ببخش واز تقسیم مساوى بیت المال دست

بردار تا به تو گرایش پیدا کنند )

آیا به من دستور مى ‏دهید براى پیروزى خود ، از جور و ستم درباره امّت اسلامى که بر آنها ولایت دارم ،

استفاده کنم ؟

به خدا سوگند ، تا عمر دارم ، و شب و روز برقرار است و ستارگان از پى هم طلوع و غروب مى‏ کنند ،هرگز چنین کارى نخواهم کرد

اگر این اموال از خودم بود به گونه‏ اى مساوى در میان مردم تقسیم مى‏ کردم تا چه رسد که جزو اموال

خداست آگاه باشید

بخشیدن مال به آنها که استحقاق ندارند ، زیاده روى و اسراف است ، ممکن است در دنیا مقام بخشنده ی

آن را بالا برد ، امّا در آخرت پست خواهد کرد ، در میان مردم ممکن است گرامى ‏اش بدارند ،

امّا در پیشگاه خدا خوار و ذلیل است.

کسى مالش را در راهى که خدا اجازه نفرمود مصرف نکرد و به غیر اهل آن نپرداخت

جز آن که خدا او را از سپاس آنان محروم فرمود و دوستى آنها را متوجّه دیگرى ساخت ،

پس اگر روزى بلغزد و محتاج کمک آنان گردد ، بدترین رفیق و سرزنش کننده‏ ترین دوست خواهند بود.

برچسب‌ها: عـدالت اقـتـصـادی امام علی علیه السلام, خطبه 126 نهج البلاغه