ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | 4 | |||
5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 |
12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
حضرت عسکری کلمات بسیاری دارد که ما به چند جمله از کلمات آن حضرت اکتفا می کنیم، امید است مایة سعادت و سر مشق همة ما باشد.
اتّقوالله وکونوا لنا زیناً ولا تکونوا علینا شیناً اجلبوالنا کل مودّة وادفعوا عنّا کلّ قبیح.
یعنی :‹‹تقوا را پیشه کنید و برای ما اهل بیت زینت باشید و ننگ برای ما نباشید. مودّت و محبّت مردم را به سوی ما جلب کنید و قبح و زشتی را از ما دفع نمائید.
نظیر این کلمات از سایر ائمه نیز ذکر شده است. چنانچه امام صادق(ع) می فرمود: کونوا دعاةً الی الله بغیر السنتکم.
دعوت مردم به سوی خدا به واسطة اعمال شما باشد.
خصلتان لیس فوقهما شیء الایمان و نفع الاخوان.
دو صفت است که بالای آن صفتی و خویی نیست. ایمان به خداوند متعال و نفع رسانیدن به برادران مؤمن.
راستی اگر انسان این دو صفت را دارا باشد همه چیز را دارا است. اگر رابطه اش با خدا محکم باشد و ایمان داشته باشد، ایمانی که او را از گناه و تعدّی باز دارد، ایمانی که او را به عبادت و خوبی وادارد؛ و رابطه اش با مردم نیز محکم باشد و سرلوحة زندگی او خدمت به دیگران باشد، و از خدمت به دیگران لذّت ببرد، سعادت دارین را قطعاً نصیب خود کرده است.
ما اقبح بالمؤمن ان تکون له رغبة تذلّه.
چه ننگ است برای مؤمن که تمایل مذلّت آمیز داشته باشد.
من کان الورع سجیّته و الافضال حلیته انتصر من اعدائه بحسن الثّناء علیه و یحضن بالذّکر الجمیل من وصول النّقص الیه.
هر که ورع و تقوا پیشة او باشد و دیگر گرایی و کرم و سخاوت زینت او باشد یاری می شود از دشمن به اینکه تعریف او کند و نگاه داشته می شوداز اینکه او را بر بدی یاد کند.
گویا حضرت می فرمایند که تقوا و سخاوت اثر وضعی دارد و آن اثر و ضعی این است که دشمن به طور ناخود آگاه از او تعریف می کند و از تنقیص او خود داری می کند.
من رکب ظهر الباطل نزل به دارالنّدامة.
هر که باطل، سیره و روش او باشد منتهای سیر او نیست جز پشیمانی.