گزیده ناگفته هایی از حقایق عاشورا، کوفه در کنترل ابن زیاد

کوفه در کنترل ابن زیاد

با این اقدامات، شهر کوفه به طور کامل تحت تسلّط و قدرت ابن زیاد قرار گرفت و این در حالى بود که سیدالشهداء علیه السلام نیز در کربلا به سر مى بردند.
در چنین زمانى و پس از اجراى این برنامه ها، ابن زیاد بر فراز منبر قرار گرفت و خطاب به مردم گفت:
اى مردم، یزید پس از معاویه بهترین بندگان و بى نیاز کننده شما در اموال و روزى دنیاست! او به من دستور داده که رزق شما را تا صد درهم و یا صد دینار از بیت المال افزایش دهم و این پول را برایتان نگه دارم. به من دستور داده تا شما را از کوفه به جنگ دشمنش روانه کنم، پس گوش دهید و اطاعت کنید.1

  در جاى دیگر مى گوید:

از بزرگ و کوچک کسبه و دیگر مردم هیچ کس باقى نماند و همگى باید در لشگر با من همراه شوند و هر کس که از لشگر ما تخلّف کند، ما نسبت به جان و مال او مسئولیّتى نداریم.2
و نیز نوشته اند:
ابن زیاد پس از آن که مردم را به جنگ با سیدالشهداء علیه السلام متوجّه نمود، مأمورانى را به کوچه ها و محلّه ها فرستاد تا جست و جو کنند تا اگر کسى را یافتند که از حکم او سرپیچى نموده است دست گیر کرده و نزد او بیاورند.3
بدین ترتیب ابن زیاد همه را به جز کسانى که در زندان ها بودند و یا به گونه اى از شهر خارج شده بودند و در نخلستان ها پناه گرفته بودند به سوى کربلا حرکت داد به طورى که کسى در کوفه باقى نماند; از این رو کسانى که مى خواستند خود را به اردوگاه امام حسین علیه السلام برسانند، ناگزیر در میان لشگریان ابن زیاد قرار گرفتند تا بتوانند به گونه اى خود را به امام حسین علیه السلام برسانند. از این رو پس از رسیدن به کربلا، جمعى از آنان موفّق، به ملحق شدن به آن حضرت شدند و در رکاب حضرت شهید شدند. نام و مشخصات برخى از کسانى که براى پیوستن به سیدالشهداء علیه السلام از این طریق استفاده کردند در تاریخ آمده است. این گروه در تاریکى شب به لشگر امام حسین علیه السلام پیوستند و از همین جا مى توان حدس زد که افراد دیگرى نیز با همین قصد با لشگر عمر سعد همراه شده بودند، ولى موفّق نشدند لذا باید گفت که این افراد از قبل هدایت شده بودند، نه این که شب یا روز عاشورا از ظلمت به نور منتقل گردند.
از جمله این افراد مى توان به قاسم بن حبیب أزدى، عمرو بن ضبیعه، حلاس بن عمرو أزدى (رئیس امنیت شهر کوفه در زمان حکومت امیرالمؤمنین علیه السلام)، مسعود بن حجاج تمیمى و پسرش عبدالرحمان اشاره کرد.4


1 . الفتوح: 5 / 89 .
2 . انساب الاشراف: 3 / 178.
3 . الفتوح: 5 / 157، بغیة الطالب فی تاریخ حلب: 6 / 2626 ـ 2627، الاخبار الطوال: 254.

4 . ابصار العین فى انصار الحسین: 186 ـ 193.

کتب و تألیفات کتاب های اعتقادی گزیده ناگفته هایی از حقایق عاشورا