گزارشی از مراسم شب شهادت امام محمد باقر علیه السلام در مسجد اعظم قم

کسانی که در مدرسه ولایت تربیت می شوند در هرجا که حضور پیدا کنند رافع خوف از مردم است

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی آیت الله علوی بروجردی به نقل از خبرگزاری حوزه، حجت الاسلام والمسلمین حسین  انصاریان  شب گذشته در مراسم شب  شهادت امام محمد باقر(ع) در مسجد اعظم گفت: دنیا درگیر یک نزاع بزرگ است که یک طرف آن حق و طرف دیگر شیطان است و این جریان تاریخی در سیر تحولات بشری رخ نمایی کرده است.

وی افزود: خداوند محور جبهه حق است و انبیای الهی را برای هدایت مردم در همین مسیر به سوی مردم گسیل کرده است و به همین دلیل است که پیامبر خاتم(ص) با بزرگترین معجزه الهی یعنی قرآن برای هدایت مردم مبعوث می شوند.

حجت الاسلام والمسلمین انصاریان بیان کرد: قرآن کریم در هرجا که نور را می آورد به شکل مفرد می آورد و ظلمت را به شکل جمع بیان می کند؛ توحید و نبوت و امامت و احکام و فقه از همان نور واحد الهی نشات گرفته است.

این استاد حوزه خاطرنشان کرد: این نور از منبع لایزال الهی گاهی از زبان پیامبر(ص) و امام (ع) و حتی اهل تقوی که سخنانش منطبق بر قرآن و وحی و کلام معصوم (ع)است، بیان شده است.

وی افزود: تربیت شدگان مکتب اهل بیت(ع) با هر وسیله ای می توانند مسیر الهی را نشان دهند، زیرا اساتید این مکتب کسانی هستند که تقوا را سرلوحه خود قرار دادند.

سخنران مراسم ادامه داد: این در حالی است که مدرسه سقیفه و اموی و عباسی و طالبانی با رهبری بی تقواترین و کثیف ترین افراد ایجاد شد.

حجت الاسلام والمسلمین انصاریان بیان کرد: این مدرسه سقفی و اموی و ضد اهل بیتی(ع) است که داعش و جنایت کاران وهابی را که تمام اصول انسانی را زیرپا گذاشته است و به صغیر و کبیر رحم نمی کنند را پرورش می دهد.

وی خاطرنشان کرد: مکتب اهل بیت(ع) با بنیان پاکی و طهارت ایجاد شده است؛ مکتبی که خداوند در خصوص آن می فرماید که رجس وپلیدی از اهل بیت(ع) زمانی که هنوز خلق نشده بودند، گرفته شده است.

وی گفت: این پاکی جلوه قدوّسیت پروردگار عالم در اهل بیت(ع) است و کسانی که بی تقوا بودند در مقابل مدرسه خدا مدرسه سازی کردند و میلیاردها انسان را به جهنم کشاندند.

حجت الاسلام والمسلمین انصاریان اظهارکرد: مکتب پاک اهل بیت(ع) افرادی را تربیت می کند که با یک اشاره عجیب ترین کرامات را خلق می کند؛ کسانی که در مدرسه ولایت تربیت می شوند در هرجا که حضور پیدا کنند رافع خوف از مردم است.

وی بیان کرد: امام معصوم(س) فرمودند که اگر مردم متقی باشند تمام برکات عالم را جذب می کنند و آسمان را به زمین متصل می کنند؛ این افراد با تقوا زمین را معراج آسمانیان قرار می دهند.

این استاد حوزه خاطرنشان کرد: عالی ترین روایات در خصوص امام حسین(ع) در کامل الزیارات وجود دارد که امام صادق(ع) می فرماید که امام حسین(ع) قتلگاه را معراج آسمانیان قرار دادند؛ یعنی ملکوتیان با آمدن به سمت این گودال، مقام شان بالاتر رفت.

وی گفت: جابر، روزی به خدمت امام محمد باقر(ع) می رسد و می گوید که بنده 16 سال خادم شماهستم و آیا شما حقوق مرا نمی پردازید؟ در اینجا امام می فرماید که شما چه می خواهی؟ سپس جابر گفت من دوست دارم که قیمتی ترین گوهر دریای علم تان را به من دهید؛ امام باقر (ع)هم فرمود که گوهر قیمتی این دریا، عمل درست است.

حجت الاسلام والمسلمین انصاریان اظهارکرد: هر کس در هر جایی که حضور دارد، باید بهترین عملکرد را داشته باشد؛ یعنی اگر طلبه است باید بهترین طلبه باشد و اگر در هر پست و شغل دیگری حضور می یابد، باید بهترین عملکرد را داشته باشد تابه وصل خدا برسد

بیانات حضرت آیت الله علوی بروجردی (دامت برکاته) به مناسبت شهادت جانگداز امام باقرعلیه السلام

امام باقر ع مردم را از منطق سیدالشهدا ع آگاه نمودند و در این مسیر، حوزه‌های علمیه را بنیان نهادند

حضرت آیت الله بروجردی (دام ظله) در دروس خارج خود با اشاره به فرارسیدن ایام شهادت امام باقر ^{سلام الله علیه}  فرمودند:

حضور امام باقر ^{علیه السلام} در کربلا

   وجود مقدس امام باقر ^{سلام الله علیه} خصوصیاتی دارند که یکی از این خصوصیات آن است که ایشان بازمانده واقعه عاشورا در سرزمین کربلا هستند. ایشان در مجلس یزید بن معاویه نیز بیانی دارند که در بعضی از کتاب‌های مقاتل ذکر شده است؛ و اساسا، ایشان به اعتبار اینکه با صِغَر سنشان در کربلا حضور داشتند، یکی از ناقلان آن حادثه هستند، و پس از آن واقعه نیز تا روزی که از دنیا رفتند، یعنی در دوران امامت امام سجاد ^{سلام الله علیه} و امامت خودشان که دوران نسبتاً طولانی است، شاهد همه آن وقایعی بودند که در دنیای اسلام اتفاق افتاد و در نتیجه معارف نبی مکرم اسلام ^{صلی الله علیه و آله} و معالم قرآن مهجور شد.

مصائب امام باقر ^{علیه السلام}   

   زندگی امام باقر ^{سلام الله علیه} مواجه با حوادث سرشار از مصیبت و بسیار حساس است  که از تحمل یک انسان متعارف خارج است. حکومت بنی امیه بعد از قضیه عاشورا، توسط امام سجاد ^{سلام الله علیه} و زینب کبری ^{سلام الله علیها} در پایتخت و مرکزشان شکست خورد؛ همان امام سجاد ^{سلام الله علیه} و حضرت زینبی ^{سلام الله علیها} که روزی، آن گونه وارد شام شدند که مردم هیاهو و هلهله می‌کردند و آتش بر سر مبارک امام ^{سلام الله علیه} و کاروان اسرا می‌ریختند، وقتی می‌خواستند از شام برگردند، زنها در وداع با اهل بیت گریه و زاری می‌کردند.

   بنابراین، بنی امیه شکست خوردند و وقتی اعتبارشان را پیش مردم از دست دادند، در واقع، مشروعیتشان از بین رفت و در این حالت، معمولا حکومتها حالت پلیسی و امنیتی پیدا می‌کنند؛ چرا که مردم آنها را نمی‌خواهند و آنها را باطل می‌دانند، ولی چون حکومت‌ها می‌خواهند که بمانند برای بقا به زور متوسل می‌شوند.

رسوایی بنی امیه با قیام امام حسین ^{علیه السلام}

   بنی امیه تا قبل از قضیه عاشورا پیش مردم، مقبولیت داشتند و حتی خلفا، خطبه نماز جمعه می‌خواندند و شاید در نماز هم گریه می‌کردند و از سوی دیگر اعمال زشتشان و مکر و حیله‌اشان علنی نبود؛ اما امام حسین، ماهیت مخفی آنها را علنی کرد که اینها چگونه حاکمانی هستند.

  ایشان به وسیله یاران خود، آن هم با سازماندهی بسیار زیبا در کربلا، عمق فجایع حکومت را به همه مردم رساند. ایشان به برخی می‌فرمودند که شما دور از ماجرا بایستید و نزدیک دشمن هم نباشید که صدمه ببینید، اما خبرها را بگیرید و منتقل کنید تا اینکه خبرنگاری در کربلا شکل گرفت. این هنر سیدالشهدا بود که مسئله کشته شدن تنها در این بیابان دور افتاده نیست که بکشند و قضیه تمام بشود؛ بلکه باید خبر این واقعه، به همه عالم برسد و لذا، همه جا هیاهو شد. وقتی که خبر به مدینه رسید در آنجا قیام عمومی پدید آمد که آنها هم مجبور شدند آن کشتار عجیب و غریب را در شهر رسول الله ^{صلی الله علیه و آله} انجام بدهند که می‌گویند خون مردم تا پای قبر پیغمبر ^{صلی الله علیه و آله} آمده بود.

  استفاده از فرصت‌ها در دوران امام سجاد و امام باقر

  به هر حال، در این قصه، بنی امیه شکست خورد و فضا امنیتی شد و لذا دوران امامت امام سجاد ^{سلام الله علیه} دوران بسیار مصیبت باری بوده است و عیناً این میراث به امام باقر ^{سلام الله علیه} منتقل شد، ایشان نیز در این زمینه بسیار سختی کشیدند و تنها در یک برهه‌ای از اواخر عمر مبارکشان که دستگاه حکومت ضعیف شده بود فرصتی برایشان فراهم آمد.  البته، امام سجاد ^{سلام الله علیه} در همان زمان، تعدادی از افراد را که بیش از صد نفر بودند، همانند ابوحمزه ثمالی را تربیت کردند و خیلی از بزرگان روات که به طبقه سوم بر می‌گردند از اصحاب ایشان هستند و همین سرمایه‌ها به امام باقر ^{سلام الله علیه} منتقل شدند.

تأسیس حوزه علمیه در زمان امام باقر

  زمانی که امام باقر ^{سلام الله علیه} احساس کردند که بنی امیه ضعیف شده است، حرکت علمی و فرهنگی وسیعی را شروع کردند، و معالم رسول الله ^{صلی الله علیه و آله} و حقیقت وحی الهی و اصالت‌ها را تبلیغ کردند. قبل از این، آنچه مردم می‌شنیدند این بود که حسین ^{سلام الله علیه} نوه پیامبر ^{صلی الله علیه و آله} است که به حکومت اعتراض کرده و از روی ظلم کشته شده است؛ اما از منطق سیدالشهدا ^{سلام الله علیه} آگاه نبودند، ولی امام باقر ^{سلام الله علیه} این نقیصه را جبران کردند و در این مسیر، حوزه‌های علمیه را بنیان نهادند تا بعد در زمان امام صادق ^{سلام الله علیه} به اوج خود رسید تا آنجا که امام صادق ^{سلام الله علیه} درباره برخی از تربیت یافتگان این حوزه که حتی قبلا شیعه هم نبودند، همانند زراره و محمد بن مسلم، می‌فرماید که اگر اینها نبودند، فرهنگ و معالم اهل بیت ^{سلام الله علیهم} از بین می‌رفت.

   بنابراین، اگر حرکت فرهنگی امام باقر ^{سلام الله علیه} نبود، ممکن بود که عاشورا تنها در قالب اجمالی خودش و بدون فهم عمیق عاشورا بماند، اما حرکت فرهنگی که امام باقر و امام صادق ^{سلام الله علیهما} در حوزه های علمیه به وجود آوردند، علی رغم فرصت محدود، بهره برداری شایسته از یک موقعیت خاص بود؛ اما پس از این دوران فترت، یعنی زمانی که بنی عباس جان گرفتند و منصور روی کار آمد، مصیبت دوباره شروع شد و خانه امام صادق ^{سلام الله علیه} بسته شد و مامور در خانه ایشان ایستاده بود و کسی حق مراجعه نداشت.

   اما به هر حال، ائمه اطهار ^{سلام الله علیهم} از این سفارش امیرالمؤمنین ^{سلام الله علیه} فرمودند باید فرصت‌ها را قدر دانست، استفاده کردند و در این برهه، حوزه‌های علمیه به راه افتاد. تا آنجا که نقل شده در مسجد کوفه، هفتاد منبر گذاشته بودند که بر روی آنها گفته می‌شد حدثنی جعفر بن محمد ^{سلام الله علیهما} ؛ و در دنیای اسلام حدیث گفتن شأن اصحاب جعفر بن محمد شد و علم از خانه اینها رشد کرد، و در نتیجه اسلام مانگار شد و امروز، ما غیر از اسلامی که داعش و النصره می‌گوید چیزی به نام تشیع و اسلام راستین داریم که در این کتب مانده است و ‌اگر این احادیث و تربیت‌ها نبود، مردم امروز، اسلام را در قالب داعش می‌دیدند، همانجور که قبلا اسلام را یزیدی می‌دیدند و آن را به عنوان الگو معرفی می‌کردند.

  اسلام واقعی از غدیر شکل گرفت که به مردم عرضه شود و امام باقر ^{سلام الله علیه} در بهترین فرصتها این غنیمت را به دست آوردند تا اصالتها را حفظ کند و امام صادق ^{سلام الله علیه} نیز آن را ادامه دادند.

لزوم بهره برداری تبلیغی از فرصتها

    شما را به خدا قسم می‌دهم، که بیایید فرصت‌ها برای تبلیغ دین و عرضه معالم الهی را غنیمت بشمریم. اینکه چه زمانی فرصت مناسبی برای چه کاری است این تدبیر  و درک می‌خواهد. ائمه ما اینجور حرکت کردند امام باقر و امام صادق ^{سلام الله علیهما} این کار را شروع کردند و علی بن موسی الرضا ^{سلام الله علیه} آن را دنبال کرد و  نشر داد، تا آنجا که هر چه بر ائمه ^{سلام الله علیهم} بعد از امام رضا ^{سلام الله علیه} بیشتر سخت گرفتند تعداد وکلای ایشان بیشتر شد و ارتباط معنوی مردم ثبات بیشتری پیدا کرد. امام عسکری ^{سلام الله علیه} که محدودترین امام است که از سامرا حتی برای حج هم بیرون نرفت، اما تعداد وکلای ایشان بیشتر از همه زمان‌ها است و این یعنی ارتباط مردم گسترده‌تر شده است که نتیجه بهره برداری از فرصت‌ها است.

   به هر حال ما در دوران غیبت، گوشه‌ای از آن مسند را بر عهده گرفتیم و وقتی لباس این کار را پوشیدیم شأنی از آن شئون را بر عهده گرفته‌ایم و باید مسئولانه عمل کنیم و از فرصت‌ها بهره بگیریم و آنچه به ما رسیده به نسل خودمان انتقال دهیم و در این مسیر تلاش کنیم.

 والسلام علیکم ورحمة الله وبرکاته.

امام باقر علیه السلام : گویا مؤمنان همان فقیهان

امام باقر علیه السلام : کَأَنَّ الْمُؤْمِنِینَ هُمُ الْفُقَهَاءُ أَهْلُ فِکْرَةٍ وَ عِبْرَةٍ لَمْ یُصِمَّهُمْ عَنْ ذِکْرِ اللَّهِ جَلَّ اسْمُهُ مَا سَمِعُوا بِآذَانِهِمْ وَ لَمْ یُعْمِهِمْ عَنْ ذِکْرِ اللَّهِ مَا رَأَوْا مِنَ الزِّینَةِ  گویا مؤمنان همان فقیهان (فرزانگان دین فهم) و اهل اندیشیدن و پند گرفتن هستند. شنیده هاى دنیوى، گوش آنها را از (شنیدن) یاد خدا کر نمى کند و زرق و برق دنیا چشم آنان را از یاد خدا کور نمى گرداند. کافی(ط-الاسلامیه) ج 2 ، ص 133

برگزاری مراسم عزاداری شهادت امام محمد باقر (علیه السلام) در دفتر حضرت آیت الله علوی بروجردی و مسجد اعظم قم

سخنرانان مراسم: حجج الاسلام والمسلمین آقایان حاج شیخ حسین انصاریان، فرحزاد و حسینی قمی

اَلسَّلامُ عَلَیکَ یا مُحَمَّدِ بنِ عَلِیٍّ باقِرِ العِلمِ بَعدَ النَّبِیِّ

در ایام شهادت مظلومانه حضرت باقر العلوم­

امام­ محمد ­بن ­علی­ الباقر ­(علیهما صلوات اله الملک المنّان)

و نیز شهادت طلیعه ­دار کربلا و نخستین شهید حرکت عاشورا

حضرت مسلم بن عقیل (علیهما السلام)

جامعه شیعه و حوزه ­های علمیه، به سوگ می ­نشینند.

به همین مناسبت مجلس عزاء و ذکر مصائباهل بیت (علیهم السلام) طبق معمول سنواتی

در دفتر حضرت آیت الله علوی بروجردی (مدظله العالی)

«به مدت سه روز»

با حضور اندیشمندان، اساتید، روحانیون، عاشقان اهل بیت عصمت و طهارت (علیهم السلام)،

اقشار مختلف مردم متدین و هیأت مذهبی

برگزار میگردد.

سخنرانان روز دوشنبه:

دانشمند محترم و خطیب ارجمند آقای حسینی قمی

دانشمند محترم و خطیب ارجمند آقای حاج شیخ حسین انصاریان

...............................................................................................................

سخنرانان روز سه شنبه:

دانشمند محترم و خطیب ارجمند آقای فرحزاد

دانشمند محترم و خطیب ارجمند آقای حاج شیخ حسین انصاریان

...............................................................................................................

سخنران روز چهار شنبه:

دانشمند محترم و خطیب ارجمند آقای حاج شیخ حسین انصاریان

...............................................................................................................

زمان:  30 شهریور الی 1 مهر  1394- 7 ذی الحجه الی 9 ذی الحجه 1436

ساعت: 11 صبح

مکان: خیابان انقلاب (چهارمردان) کوچه 6 بیت حضرت آیت الله العظمی بروجردی (قدس سره)

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

ضمنا به همین مناسبت

مجلس عزاء و ذکر مصائباهل بیت (علیهم السلام) طبق معمول سنواتی

با سخنرانی:

خطیب عالیقدر و دانشمند محترم استاد­حاج ­شیخ­ حسین ­انصاریان

در مسجد اعظم قم برگزار می­ شود.

زمان: یکشنبه 29 شهریور 1394 برابر با 6 ذیحجه الحرام 1436

بعد از نماز مغرب و عشا «به مدت سه شب»

مکان: مسجد اعظم قم

دفتر تولیت مسجد اعظم قم           

دفتر حضرت آیت الله علوی بروجردی (مدظله العالی)

گرامیداشت هشتم شوال المکرم سالروز تخریب حرم مطهر ائمه بقیع (علیهم السلام)

مراسم عزاداری و سوگواری با سخنرانی حجت الاسلام والمسلمین آقای سید حسین مومنی

السلام علیکم یا اهل بیت النبوه و موضع الرساله

هشتم شوال المکرم 

سالروز تخریب حرم مطهر ائمه بقیع ^{(علیهم السلام)} 

 را خدمت حضرت حجت بن الحسن العسکری ^{(عجل الله تعالی فرجه الشریف)}

و همه شیعیان جهان تسلیت عرض می نمائیم.

به همین مناسبت ویژه برنامه سوگواری در

دفتر حضرت آیت الله علوی بروجردی ^{(مدظله العالی)}

برگزار میگردد.

سخنران:

خطیب ارجمند حضرت حجت الاسلام  والمسلمین آقای سید حسین مومنی

همراه با مداحی مداح اهل بیت (علیهم السلام)

زمان:  شنبه 8 شوال 1436 مصادف با 3 مرداد 1394

ساعت: 11 صبح

مکان: قم، خیابان انقلاب، کوچه 6، بیت حضرت آیت الله العظمی بروجردی (قدس سره)

پایگاه اطلاع رسانی دفتر حضرت آیت الله علوی بروجردی ^{(مدظله العالی)}

گفتگوی خبرگزاری حوزه با حضرت آیت الله علوی بروجردی به مناسبت سالروز تخریب قبورائمه بقیع (علیهم السلام)

روز هشتم شوال  یادآور واقعه‌ بسیار تلخ تخریب قبور مطهر ائمه بقیع (ع) در مدینه است

بسم الله الرحمن الرحیم

پیشینه تخریب قبورائمه (ع) از حرم امام علی (ع) تا قبرستان بقیع

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دفتر حضرت آیت الله علوی بروجردی در گفت و گو معظم له با خبرگزاری حوزه،‌ به مناسبت سالروز تخریب قبور مطهر ائمه بقیع (علیهم السلام) ایشان فرمودند:

 روز هشتم شوال  یادآور واقعه‌ بسیار تلخ تخریب قبور مطهر ائمه بقیع (ع) در مدینه است: داستان تخریب قبور، در تاریخ اسلام سابقه دارد و نکته ای که باید در ابتدا به آن اشاره کرد این است که در دوران اولیه، دو قبر به طور ویژه مورد هجمه واقع شدند که نخست قبر مطهر امیرالمؤمنین (ع) در نجف و دیگری قبر مطهر سیدالشهدا(ع) در کربلا بوده است.

وی با بیان این که حضرت علی(ع) چه پیش از شهادت و چه بعد از آن، مورد دشمنی و هجمه گسترده‌ای قرار داشتند، اظهار داشت: جریان خوارج و دشمنی های آنان با حضرت امیر(ع) از یک سو و کینه و دشمنی بنی‌امیه با آن حضرت از سوی دیگر، ایشان را مورد تکفیر شدید قرار داد؛ به گونه‌ای که به مدت شصت سال به طور رسمی بر سر منابر، آن حضرت سب می‌شدند.

این استاد حوزه ادامه داد: امام علی(ع) مسائل آینده را پیش‌بینی کرده بودند؛ از این‌رو در وصیت خود اعلام داشتند که قبر ایشان مخفی باشد و کسی از آن آگاه نباشد و روایات مختلفی در این زمینه وجود دارد.

آیت الله علوی بروجردی ابراز داشت: در روایتی آمده است که شب هنگام، چهار تابوت از چهارگوشه کوفه بیرون رفت تا حتی سمت و سوی محل دفن این امام همام نیز مشخص نباشد؛ ازاین‌رو قبر امیرالمؤمنین(ع) در شهر نجف، مدت‌ها مخفی بود.

وی افزود: همچنین در روایتی از امام صادق(ع) نقل شده است که در سفری همراه با پدرم به بیابانی رسیدیم و در آنجا پدرم کناری نشست و شروع کرد به اظهار ادب و گریه کردن. پرسیدم اینجا کجاست؟ فرمودند: قبر جدمان علی‌بن‌ابی‌طالب(ع) است. این قبر جز برای افرادی خاص، همچون امام صادق(ع) مخفی بود و در زمان هارون‌الرشید آشکار شد؛ یعنی در تمام دوران بنی‌امیه قبر حضرت امیر(ع) مخفی بود.

 این استاد حوزه با اشاره به داستان کشف قبر امیرالمؤمنین(ع)، خاطرنشان ساخت: آن گونه که در کتاب‌های اهل سنت نقل شده، داستان از این قرار است که روزی هارون‌الرشید برای شکار به بیرون بغداد رفته و آهویی را دنبال کرده بودند تا اینکه با صحنه‌ شگفتی مواجه شدند. دیدند که این حیوان به‌جای اینکه فرار کند، در نقطه ای نشست و هرچه به او نزدیک می‌ شدند، با آرامش و بدون هیچ وحشتی نشسته بود و حرکت نمی‌کرد. هارون به اطرافیانش گفت: اینجا خصوصیتی دارد که این حیوان این گونه مؤدب نشسته است. او به اینجا پناه آورده است. ازاین‌رو پیرمردان آن منطقه را آوردند و درباره آن محل از آنان پرس‌وجو کردند. آنان گفتند: از پدرانمان شنیدیم که قبر امیرالمؤمنین علی‌بن‌ابی‌طالب(ع) در این منطقه است و بعدها نیز همین مطلب را از حضرت موسی‌بن‌جعفر(ع) هم استفسار کردند. پس از آن، بنایی در همان زمان بر روی قبر ساخته شد؛ اما متوکل عباسی چون می دید که قبر آن حضرت ملجأ و پناهگاه شیعیان است و مردم به زیارت آن می‌روند، آن بنا را تخریب کرد و از بین برد.

* تخریب قبر سیدالشهدا (ع)

آیت الله علوی بروجردی با بیان اینکه نمونه دیگر از تخریب قبور در دوران نخستین اسلام، تخریب بارگاه سیدالشهدا(ع) است، تصریح کرد: شرایط خاص کربلا به گونه‌ای بود که این امکان وجود نداشت که قبر مخفی باشد؛ یعنی از همان روز اربعین که طبق نقل فریقین، جابربن‌عبدالله انصاری، صحابی بزرگ پیامبر(ص) با آن کیفیت، به زیارت امام حسین(ع) آمد، محل دفن آن حضرت مشخص بود. پیش از آن هم بنی‌اسد که در دفن شهدای کربلا مشارکت داشتند، شب های جمعه برای زیارت ایشان به کربلا می‌آمدند. بنی‌امیه خیلی متعرض قبر امام حسین(ع) نشدند؛ چون در آن زمان، اصلاً مقتضی نبود که بنایی بر روی قبر ساخته شود؛ بلکه آن را با علامت مشخص می‌کردند؛ اما در زمان بنی‌عباس، فضای مناسبی فراهم شد؛ چون آنها با شعار «الرضا من آل محمد» پیش آمدند؛ یعنی تنها خاندان رسالت که آن همه ظلم بر ایشان روا داشته شده است، می‌توانند به قدرت برسند؛ به همین دلیل عباسیان در آغاز امر، به قبور ائمه(ع) احترام می‌گذاشتند. مثلاً ابوالعباس سفاح، خلیفه اول عباسی، بنایی برای قبر امیرالمؤمنین(ع) بنا کرد و برای قبر سیدالشهدا(ع) هم کارهایی انجام داد. پس از او نیز دوباره بنایی بر روی قبر ابی عبدالله(ع) ساخته شد؛ اما بعدها خلفای عباسی به تخریب‌ آن پرداختند.

وی ادامه داد: اوج این مسئله، در دوران متوکل است؛ چراکه وی هرچند عباسی بود و عباسیان پسرعموهای اهل بیت(ع) بودند؛ اما دشمنی بسیار فوق‌العاده ای با ایشان داشت و این دشمنی را آشکار کرده؛ چراکه نه‌تنها قبر سیدالشهدا(ع) را خراب کرد؛ بلکه بر روی قبر آب نیز بست و با گاوآهن قبر را شخم زد.

این استاد حوزه بیان داشت: در تاریخ نقل شده است گاوی که برای شخم زدن آورده بودند،‌ وقتی به نزدیکی‌ قبر سیدالشهدا(ع) رسید،‌ ایستاد و دیگر پیشروی نکرد؛ ولی چندین بار این کار را تکرار کردند؛ اما آن گاو دوباره همان‌جا می‌ایستاد و پس از آن اطراف قبر امام حسین(ع) را حائر حسینی نامیدند.

آیت الله علوی بروجردی با بیان اینکه به زائران قبر أبی عبدالله(ع) جسارت نیز می کردند، گفت: نخست، زائران را می کشتند؛ اما وقتی مشاهده کردند که نمی‌توانند حریف آنها شوند و هرچه می کشند، باز هم می آیند، گفتند: هر کس که به زیارت سیدالشهدا(ع) بیاید، یک دستش را می بریم؛ باز هم زائران به زیارت می‌آمدند.

وی ادامه داد: در تاریخ نوشته‌اند که شخصی به قصد زیارت امام حسین(ع) خواست به کربلا برود. دیدند که او دو دست ندارد! گفتند: تو که دست نداری، چه چیزی می خواهی بدهی که بتوانی بروی؟ گفت: من در سفرهای قبلی دست‌هایم را دادم، دیدم با یک پا هم می توانم بروم؛ ازاین‌رو آمدم که یک پای من را ببرید تا من بتوانم به زیارت بروم.

این استاد حوزه با اشاره به اینکه این شور شوق و عشق ارادتمندان و علاقه‌مندان، این بنیان را سر پا نگه داشت و در نتیجه، متوکل ها از صحنه خارج شدند، اظهار داشت: ظاهراً معتمد عباسی یا یکی دیگر از خلفای عباسی همراه با  یکی از اصحابش به بیرون رفته بودند. مقابر بنی‌عباس همه مخروبه و بسیار کثیف بودند. همراه خلیفه به او اعتراض کرد و گفت: ببینید؛ مقابر بنی‌هاشم چراغ دارد و زائران به آنجا می‌روند؛ اما چرا قبور پدران شما به این صورت است؟ آنها را تمیز و بنایشان را مرمت کنید و برای تشویق مردم به زیارتشان، به آنها پول بدهید. خلیفه عباسی که انسان آگاهی بود، گفت: ما همه این کارها را کرده‌ایم و پاسخ نداده است. آنچه که مردم را برای زیارت این قبور می کشاند، دل این مردم است و ما در دل آنها جایگاهی نداریم؛ ما در دلها نیستیم و قدرتمان ظاهری است.

*وهابیت و تخریب قبور ائمه(ع)

آیت الله علوی بروجردی با اشاره به تاریخچه وهابیت و با بیان اینکه این گروه پیروان ابن‌تیمیه و عقاید او به شمار می‌روند، ابراز داشت: ابن‌تیمیه دارای دیدگاه‌هایی است که نیاز به نقد دارد و با گذشت زمان محمدبن‌عبدالوهاب مکتب او را به نوعی بازسازی کرد و با استقبال اهل نجد و بنی‌تمیم مواجه شد.

وی ادامه داد: بنی‌تمیم سابقاً از خوارج بودند و با اهل‌بیت(ع) دشمنی داشتند. به هر حال، حکومت وهابیت بر پایه‌های زور شمشیر و حمایت قدرت‌های خارجی شکل گرفت؛ چراکه آنها پس از تصرف مدینه، قبور ائمه بقیع(ع) را تخریب کردند و همچنین قصد تخریب قبر رسول اکرم(ص) را نیز داشتند که به دلیل اعتراض شدید مسلمانان موفق نشدند.

این استاد حوزه با بیان اینکه امروزه در همه جای دنیا احترام به اسوه‌ها و الگوهای مقاومت هر کشور به رسمیت شناخته شده است، خاطرنشان کرد: در هر کشوری (حتی همین کشوری که پرچم وهابیت را بر دوش دارد) یکی از برنامه‌های رسمی آنها در مراسم استقبال از سران ممالک، ادای احترام به مؤسس آن کشور یا نظام و یا تجلیل از سرباز گمنام آن سرزمین است؛ چراکه این مسئله در دنیا به رسمیت شناخته شده است و شیعیان نیز برای بزرگداشت پیشوایان دینی، قبور ایشان را دایر نگه می‌دارند و آنها را مورد توجه و احترام قرار می‌دهند.

آیت الله علوی بروجردی افزود: این مسئله، امری عقلایی است که در همه جا پذیرفته شده است؛ حتی کسانی هم که مذهب ندارند، این را پذیرفته‌اند. در مسکو، بدن مومیایی‌شده «لنین» هنوز هست و افراد، نه برای زیارت، بلکه برای دیدن و ادای احترام، به آنجا می‌روند.

وی با بیان اینکه رشته دشمنی با اهل‌بیت(ع) هنوز هم ادامه دارد، تصریح کرد: ما در سال‌های گذشته نیز مشاهده کردیم که این دشمنی در سامرا تکرار شد و این گروه، به‌محض اینکه در گوشه ای از دنیا تسلط پیدا میکنند، دنائت و پستی خود را اعمال و دشمنی خود را اظهار کرده و آنچه منتسب به اهل‌بیت(ع) است را قلع و قمع می‌کنند؛ حتی اخیراً سلفی های مصر در این کشور هم چنین اقداماتی را شروع کردند که با هجمه مردم روبه‌رو شدند و جلوی این تحرکات گرفته شد.

تخریب قبور، بهانه‌ای برای تخریب اهل‌بیت (ع)

این استاد حوزه گفت: هرچند وهابیان بنای روی قبور را به طور کلی حرام می‌دانند؛ اما روشن است که هدف آنان تخریب قبور و در نتیجه، از بین بردن مکتب امامان همام است.

آیت الله علوی بروجردی بیان داشت: وهابیون حتی در مملکت خود بناهای یادبود درست می کنند و جشن‌های استقلالی می گیرند که زمانی همه این ها شرک بود؛ اما وقتی به اهل‌بیت(ع) میرسند، چنین اظهار دشمنی می کنند.

وی تصریح کرد: معروف است که مفتی درگذشته عربستان، بن‌باز، با افتخار اظهار می کرد که من بیش از چهل سال است که به زیارت پیامبر(ص) نرفته ام.

این استاد حوزه با اشاره به استدلالات وهابیون برای دفاع از مرام خود و توجیه تخریب قبور، اظهار داشت: نخستین استدلال آنان این است که در اسلام اصل زیارت قبور نداریم؛ چون زائران به این قبور  پناه می‌آورند و صاحبان قبر را شفیع قرار می‌دهند و شفاعت شرک است.

*اثبات شفاعت

 آیت الله علوی بروجردی با اشاره به مسئله شفاعت، ابراز داشت: صریح آیه قرآن است که "مَنْ ذَا الّذی یَشْفَعُ عِنْدَهُ إِلاّ بِإِذْنِهِ" یعنی «چه کسی می تواند نزد خدا برای کسی شفاعت کند، مگر به اذن خدا؟»؛ پس اصل شفاعت ممکن، درست و مشروع است؛ ولی به این شرط که حتماً باید به اذن خدا باشد؛ حال، مکتبی مانند مکتب تشیع، می گوید: ما این اذن الهی برای شفاعت را ثابت می کنیم؛ پس شفاعت شرک نیست و التزام به شفاعت یا شفیع قرار دادن کسی، موجب شرک نمی شود.

*اثبات زیارت

وی با بیان مسئله زیارت و اثبات آن، خاطرنشان ساخت: در مستدرک الصحیحین نقل شده است که رسول اکرم(ص) فرمودند: کسی که حج و عمره به جا بیاورد و مرا زیارت نکند، به من جفا کرده است. اخیراً جزوه‌هایی در بین افرادی که به عمره می روند پخش کرده بودند که این روایت، سخیف و جعلی است؛ در حالی که در مستدرک الصحیحین نقل شده است و بسیاری از بزرگان اهل تسنن و فقهای ایشان، به این روایت استناد کرده‌اند.

حذف اهل‌بیت(ع) هدف اصلی وهابیت

این استاد حوزه با تأکید بر اینکه حذف اهل بیت(ع) هدف اصلی وهابیت است، تصریح کرد: روشن است که مشکل وهابیون، نه مسئله زیارت است و نه مسئله شفاعت؛ بلکه هدف آنان شکستن اساس اهل‌بیت(ع) است که پیامبر(ص) آن را هم‌ردیف با قرآن و عِدل آن قرار داده بود.

آیت الله علوی بروجردی با اشاره به اینکه عترت یکی از دو ثقل است، گفت:وهابیون قصد دارند که این ثقل را بکوبند و برای کوبیدن این ثقل، مجبور شدند علم کلام را متحول کنند و خدا را از عدالت انداختند و در همین راستا نظریه جبر را حاکم کرده و با اثبات مسئله تصویب، برای خدا حکمی قائل نشده و در نهایت باعث سقوط مسلمانان به ورطه ای شدند که امروزه هر مکتب غیرالهی به این مکتب شرافت دارد و همین مسئله تأثیرات منفی بر فقه نیز گذاشته است.

وی یادآور شد: با چنین فقه و کلامی و با عقایدی همچون عقیده ابن‌تیمیه درباره تجسم خدا، دیگر نمی توان به تثلیث مسیحیت اشکال وارد کرد و در همین راستا باید گفت: چگونه است که عقیده تجسم خدا شرک نیست؛ اما شفاعتی که بر اساس آیه مَنْ ذَا الّذی یَشْفَعُ عِنْدَهُ إِلاّ بِإِذْنِهِ مشروعیت دارد، شرک است؟

این استاد حوزه اظهار داشت: مسئله، بحث شرک و توحید نیست؛ بلکه مسئله این است که عترت باید از بین برود و از دل ها خارج شده و به هر صورتی باید این کار انجام شود.

*پیروزی فکر و مکتب بر تخریب قبور

آیت الله علوی بروجردی با بیان اینکه با کشتن و ترور و با تخریب قبور، هیچ‌گاه نمی‌توان فکر را از بین برد، ابراز داشت: مکتب با تخریب یک بنا از بین نخواهد رفت و این گروه گمان می کنند اکنون که قبور امام مجتبی(ع)، امام سجاد(ع)، امام باقر(ع) و امام صادق(ع) تخریب و با خاک یک‌سان شده، توجه از آنها برداشته شده است؛ اما در ایام عمره یا حج، معلوم می‌شود که چقدر مورد توجه‌اند.

وی ادامه داد: شیعیان عربستان در روزهای معمولی جرأت نمی کنند به زیارت ائمه بقیع بروند؛ ولی وقتی زائران از کشورهای دیگر می‌آیند، آنها هم جسارت پیدا کرده و به زیارت می‌آیند.

این استاد حوزه یادآور شد: در تمام بقیع، توجهی که به این چهار قبر می‌شود، در هیچ منطقه ای از بقیع دیده نمی شود و بعد از این چهار قبر، قبری که عجیب مورد توجه و زیارت است، قبر ام البنین(س) است که از وابستگان به همین خاندان می باشد.

آیت الله علوی بروجردی تصریح کرد: به هر حال، همان گونه که جریان لعن امیرالمؤمنین(ع) به مدت شصت سال، حادثه عجیب و لکه ننگی در تاریخ اسلام است؛ تخریب قبور ائمه نیز چه در زمان متوکل و چه در این زمان توسط بهائیان، لکه ننگی است و نه‌تنها نزد عاشقان اهل‌بیت(ع) و نه پیش افراد متدین، بلکه نزد همه عقلای عالم و همه اهل فکر، کاری ناشایست و نادرست است.

وی در پایان با بیان اینکه امیدواریم که خداوند به همه ما توفیق دهد تا بتوانیم فکرمان را اصلاح کرده و درست بیاندیشیم، گفت: چوبی که مسلمانان در طول تاریخ 1400 ساله خود خوردند، از کج‌فکری‌ها، بی‌بصیرتی ها و انحرافات بوده که متأسفانه هنوز همچنان ادامه می دهند.

خود را در دنیا چنان منزل ده که گویى ساعتى در آن منزل دارى وسپس از آن کوچ می کنی.

امام باقر(علیه السلام)

فَانزِل نَفسَکَ مِنَ الدُّنیا کَمَثَلِ مَنزِلٍ نَزَلتَهُ ساعَةً ثُمَّ ارتَحَلتَ عَنهُ.

خود را در دنیا چنان منزل ده که گویى ساعتى در آن منزل دارى وسپس از آن کوچ می کنی.

بحارالأنوار، ج 75، ص 165

زیارت، چیستی، هدف و چرای تأکید بر آن

چیستى معناى زیارت‏

واژه «زیارت» از «زَور» گرفته شده است، ابن فارس واژه شناس معروف، در کتاب معجم مقاییس اللغه می‌نویسد:
الزاء والواو والراء، أصل واحد یدلّ على المیل والعدول؛1
این واژه که از حروف «ز»، «و» و «ر» تشکیل شده، نشان دهنده تمایل و عدول است. حالِ زایر نیز از همین مقوله است؛ چرا که وقتى فردى به زیارت فرد دیگرى مى‏رود، تمایل به سوى او یافته و از دیگران عدول مى‏کند. زایر یعنى کسى که به یک طرف میل پیدا مى‏کند و از ماسواى آن عدول مى‏نماید. پس واژه «زَور» به معناى میل و عدول است. براى مثال، زایرى که به آستان بوسى و زیارت امام رضا علیه السلام شرف‏یاب مى‏شود، در واقع به حضرتش میل نموده و خود را با تمام وجود در محضر آن حضرت مى‏بیند و از ماسواى آن بزرگوار عدول و اعراض کرده است.
محدّث بزرگوار شیخ طریحى در مجمع البحرین مى‏نویسد: در دعایى آمده است:
اللهمَّ اجعلنی من زوّارک؛2
خدایا! مرا از زایران خود قرار بده.
این دعا چه معنایى دارد؟ چرا که خداى تعالى جسم نیست تا مکانى خاصّ و جهتى معیّن داشته باشد.
معناى دعا چنین است: خدایا! مرا آن چنان قرار بده که فقط به تو تمایل و توجّه داشته باشم.
وقتى انسان به خدا تمایل نمود، در واقع از ماسواى حضرت بارى تعالى اعراض و عدول کرده است و از کسانى شده که به آن درگاه باشکوه پناه آورده، از او یارى طلبیده و کارى با ماسواى او ندارد.
صاحب مجمع البحرین در ادامه مى‏نویسد: در حدیث آمده است:
من فعل کذا فقد زار اللَّه فی عرشه؛3
هر که فلان عمل را انجام دهد، خدا را در عرش خودش زیارت کرده است.
یعنى خدا را قصد کرده و به او تمایل نموده و از ماسواى خدا عدول و اعراض کرده است.
به سخن دیگر، اثر این عمل چنین است که خداى تعالى این شخص را به خود اختصاص مى‏دهد، تمایل او را به سوى خودش قرار داده و او را از ماسواى خود منقطع مى‏نماید.
زیارت در حقیقت، حضور حقیقى زایر نزد زیارت شونده است. از این رو، در بعضى کلمات آمده: «الزیارة حضور الزائر عند المزور».
بعضى گمان مى‏کنند که این حضور همان حضور ظاهرى جسمى است و حال این که روایاتى براى زیارت حضرت رسول صلى اللَّه علیه وآله و ائمه اطهار علیهم السلام از راه دور داریم که نشان مى‏دهد مراد حضور واقعى قلبى است که همان «میل»و «توجّه» است و تحقق عنوان «زیارت» و ترتّب آثار آن دائر مدار حضور و توجّه باطنى است؛ از این رو خیلى از اوقات انسان در زیارت‏گاه حضور بدنى دارد، امّا چون قلب او و فکرش در جاى دیگر است اثرى بر آن حضور بار نمى‏شود.
به راستى چه مقام والا و با شکوهى است که تمام تمایل و توجّه انسان فقط به سوى خداوند متعال باشد، به گونه‏اى که همواره به طرف حضرت حق حرکت کند، ماسواى او را پشت سر قرار دهد و از هر آن چه جز اوست عدول نماید که در نتیجه چنین انسانى ممحّض و خالص در خداوند متعال مى‏گردد. اگر خداوند این کار را با انسانى انجام دهد و او را بپذیرد، او را از «مخلَصین» (خالص شدگان) براى خود قرار داده است.
این چه مقام والایى است؛ مقامى که تمام تلاش‏گران راه توحید در پى آن بوده‏اند و اساساً هدف همین بوده است!
زنده بودن امامان‏
اکنون به اجمال باید یادآور شد که بر حسب دلالت آیات و روایات و ادلّه دیگر ما معتقدیم که انبیاى الهى و اوصیاى آن‏ها زنده هستند. آن بزرگواران زایران خویش را مى‏شناسند و به آن‏ها عنایت دارند.
در کامل الزیارات آمده است: حضرت امام صادق علیه السلام درباره حضرت سیدالشهداء علیه السلام فرمود:
وإنّه لینظر إلى زوّاره، فهو أعرف بهم وبأسمائهم وأسماء آبائهم وما فی رحالهم من أحدهم بولده، وإنّه لینظر إلى من یبکیه فیستغفر له ویسأل أباه الاستغفار له ویقول له: أیّها الباکی! لو علمت ما أعدّ اللَّه لک لفرحت أکثر ممّا حزنت، وإنّه لیستغفر له من کلّ ذنب وخطیئة؛4 

بیانات حضرت آیت الله علوی بروجردی (دامت برکاته) بعد از درس خارج فقه به مناسبت شهادت امام باقر (علیه السلام)

با حرکت علمی و فرهنگی امام باقر شاگردان بسیاری مانند زراره و محمد بن مسلم تربیت ‌شدند.

امام باقر وارث کربلا

حضرت آیت الله علوی بروجردی با اشاره به ایام شهادت حضرت امام باقر ^{علیه السلام} فرمودند: وجود مقدس امام باقر ^{علیه السلام} شخصیتی هستند که خودشان در کربلا حضور داشتند، و لذا وارث حادثه کربلا می‌باشند و هم دقیقا آنچه بر سر امام علی بن الحسین ^{علیه السلام} در آن دوران خفقان عجیب در مدینه پدید آمد را به چشم دیده‌اند؛ یعنی هم ابراز احساسات مردم قبل از قیام امام حسین ^{علیه السلام} را دیدند و هم ترس و اضطراب مردم در دوران علی بن الحسین ^{علیه السلام} را که منجر به تنهایی و غربت امام ^{علیه السلام} شده بود؛ امامی که به زعم همان مردم مدینه، امامت امام را قبول نداشتند، ولی لا اقل، به عنوان یکی از فقهای مدینه تلقی می‌شد؛ به طوری که حتی امروزه نیز در صحن دوم مسجد النبی، که نام فقهای مدینه نوشته شده، نام علی بن الحسین ^{علیه السلام} هم جز آنان است؛ اما به هر حال، چون ایشان پسر امام حسین ^{علیه السلام} و از آل و تبار علی بن ابی طالب ^{علیه السلام} است از نظر مردم آن زمان، قدر و قیمت نداشته است.

نقش امام باقر در ایجاد حرکت عظیم فرهنگی

 در این شرایط و با وجود خفقان عجیب و غریب، امام باقر ^{علیه السلام} به امامت می‌رسند. ولی ایشان در آن شرایط بحرانی برای رواج اندیشه اصیل معارف اهل بیت ^{علیهم السلام} یعنی همان چیزی که جبرئیل بر پیغمبر نازل کرده و دیگران سعی در تبدیل و تغییر آن داشتند و مانع ترویج حقایق می‌شدند، کاری را شروع کردند که امروز برای ما یک درس فوق العاده است، به طوری که ما امروز، بر سر سفره این امام همام نشسته‌ایم.

  امام باقر ^{علیه السلام} برای ایجاد یک حرکت عظیم فرهنگی، در آن زمان، تک به تک افراد مستعد از اهل سنت را مثل زراره،‌ محمد بن مسلم و ... پیدا کرد و آرام آرام آنان را مورد تعلیم و تربیت قرار داد تا اینکه آنان خودشان معارف حقه را منتشر کردند؛ به طوری که در شأن ایشان روایت شده که اگر آنان نبودند، آثار دین محو می‌شد.

  به طور کلی، رواتی که بنابر طبقه‌بندی آیت الله العظمی بروجردی ^{اعلی الله مقامه}  در طبقه 4 محسوب می‌شوند، همان کسانی هستند که به دست امام باقر ^{علیه السلام} تربیت شدند. مثلا زراره، که روایات زیادی از او وارد شده، آنقدر اوج گرفت که دشمن قصد جان او را کرد و امام برای اینکه جان او  را حفظ کند و بماند، او را از خود میراند و لعن می‌کند تا انتساب او به اهل بیت در نزد آنان منتفی شود. اگر امام باقر این حرکت را آغاز نمی‌کردند، این افراد تربیت نمی‌شدند.

اوج گرفتن حرکت فرهنگی در زمان امام صادق

 البته، در زمان ایشان حوزه علمی ایشان چندان توسعه نداشت، ولی ادامه کار ایشان در زمان امام صادق ^{علیه السلام} پیگیری شد  که به اوج خود نیز رسید؛ به طوری که ابن عقبه، شاگردان امام صادق ^{علیه السلام} را 4 هزار تن می‌شمرد و این در زمانی بود که بنی امیه ضعیف شدند و با وجود منازعات سیاسی، یک قدری امکان تحرک علمی برای شیعه بیشتر بود؛ به طوری که فردی می‌گوید که دیدم در مسجد کوفه 70 کرسی درس گذاشته‌اند و روی هر منبری یک نفر نشسته و می‌گوید حدثنا جعفر بن محمد ^{علیهما السلام}.

ماندگاری حرکت عظیم فرهنگی در اسلام

 بنابراین، حرکت عظیم فرهنگی ایجاد شد به طوری که بعداً که حتی موسی بن جعفر ^{علیه السلام} به زندان رفت، ولی به آن حرکت لطمه نخورد و حتی بیرون راندن امام رضا ^{علیه السلام} از مدینه نیز باعث توقف آن نشد، بلکه آن را اوج داد؛ به طوری که کل ایران و مجموعه سرزمین‌های فارس را از مخاطبین کلام ایشان پر کرد. همان افرادی که جاهلیتشان به حدی بود که روزی به قول معروف، قربة الی الله جمع شده بودند و به سبب بغض از امیرالمومنین ^{علیه السلام} ، به سمت سیدالشهدا ^{علیه السلام} سنگ می‌انداختند، روزی فرا رسید که در نیشابور، وقتی علی بن موسی الرضا به آنجا ^{علیه السلام} می‌رسد تمام مردم جمع شدند که نقل شده چهار هزار دانشمند با قلم دان طلا تا از علی بن موسی الرضا ^{علیه السلام} حدیث و معارف اهل بیت را بگیردند، این همان حرکتی است که امام باقر آن را شروع کرده بود.

لزوم پاسداری از مکتب اهل بیت و ترویج آن

  بنابراین، ما در این مسیر باید بدانیم که ما وامدار امام باقر و امام صادق ^{علیهما السلام} هستیم و آنچه امروز بر سر آن نشسته‌ایم و از آن بهره‌برداری می‌کنیم، در واقع، سفره آماده‌ای است که قبلا، این بزرگواران برای ما آماده کردند و ما مسئولیت خودمان را بدانیم و همانطور که آنها تمام همّ و توانشان را در این مسیر به کار گرفتند، ما هم تمام این مسئولیت را برای حفظ و ترویج آن داریم؛ یعنی توقعی که از ما طلبه‌ها وجود دارد، غیر از توقعی است که از افراد عادی است؛ چرا که به ما، به چشم محمد بن مسلم و زراره ها نگاه می‌کنند و ما امروز حمله علوم و معارف آنها هستیم. پس باید قدر خودمان را بدانیم و اگر حمله هستیم، صلاحیت این حمل را در خودمان از بین نبریم و با تقوا آن را حفظ کنیم تا بتوانیم با همان صورت، در دنیای امروز همان تاثیرگذاری را داشته باشیم که آن اصحاب و آن شاگردان در آن روز داشتند.

 والسلام علیکم و الرحمة الله و برکاته

بیانات آیت الله العظمی وحید خراسانی به مناسبت سالگرد تخریب بارگاه ائمه بقیع علیهم السلام

معظم له در دیدار جمعی از خادمین و هیئات فاطمیه از استان قزوین پس از بیان عظمت روز قیامت و کیفیت ورود حضرت فاطمه (سلام الله علیها) به صحرای محشر فرمودند:

شب شهادت او خواب را بر خودتان حرام کردید، روز شهادت او به سر و سینه زدید ، آیا ممکن است روز قیامت شما را فراموش کند؟ اجرتان آن وقت است.

ایشان در ادامه فضایل ائمه بقیع را برشمرده، فرمودند: روز هشتم شوال که روز خرابی قبور ائمه بقیع است، اقامه عزا کنیم و این روز را اهمیت بدهیم.

در پایان این دیدار معظم له با اشاره به پیشامد صادقیه فرمودند:

کسانی که روز شهادت حضرت صادق (علیه السلام) پای پرچم عزای او به سر و سینه می زنند ، اینها برای خود خاتم النبیین عزاداری می کنند. این است که این فرصت ها از دست ما رفته. ان شاء الله این سعادت را حفظ کنید، آن وقت مصیبت کبری داهیه دهیا این است : همچو کسی قبرش ویران است. هشتم شوال می آید کنار آن قبر زائری نیست.

بیانات حضرت ایت الله علوی بروجردی به مناسبت ولادت با سعادت امام محمد باقر علیه السلام بعد از درس خارج اصول

امام باقر مطالب و ارزشهای فراموش شده در جامعه اسلامی را مجددا احیا کردند

امام باقر پرچمدار تبیین معروف

در آستانه ولادت باسعادت وجود مقدس امام محمد باقر ^{علیه السلام} هستیم.

وقتی که در تاریخ زندگی ائمه ^{علیهم السلام} بررسی می‌کنیم، یکی از موارد بسیار اصیلی که می‌توانیم به عنوان نمونه از جهت عرضه معروف در جامعه، بر آن تکیه کنیم وجود مقدس امام باقر ^{علیه السلام} است؛ یعنی امام باقر ابتدا کننده دوران جدید در تاریخ اسلام بود؛ چرا که دوران تند و سخت بنی امیه که با هر صورتی آمدند و حاکم شدند، از پیش ایشان گذشته بود. حتی آن ارزشهایی که امیرالمؤمنین ^{علیه السلام} منادی آن بود؛ حتی آن رغبت و استقبال عمومی که مردم درب خانه علی ^{علیه السلام} جمع شدند و ایشان را به زور بیرون کشیدند و خلافت را به او واگذار کردند، از بین رفته بود و لذا با وجود آنکه امام مجتبی ^{علیه السلام} اعلام جنگ کرد ولی مردم به ایشان پشت کردند تا آنکه بعدا، قضایای کربلا پیش آمد؛ یعنی فشار آنقدر زیاد بود که همین مردم مدینه، دیگر به فرزندان فاطمه زهرا ^{علیها السلام} و علی بن ابی طالب ^{علیه السلام} پشت پا زدند و وقتی دیدند که امام حسین ^{علیه السلام} از مدینه بیرون می‌رود، اصلا کاری به او نداشتند.

شهادت حسین بن علی سبب بیداری مردم از جهالت به معروف بود

  تا آنکه مردم بعد از قضایای کربلا تازه بیدار شدند و قیام کردند،‌ و حاکم بنی امیه را کنار زدند و فعالیتهایی در مدینه شروع کردند، که یزید به آنها حمله کرد و واقعه حره را پدید آورد؛ یعنی وضعیت به گونه‌ای بود که یزید لشکری را به مدینة الرسول می‌فرستند، که در اطراف مدینه خیمه می‌زدند و تا صبح عربده مستانه داشتند و صبح به مردمِ داخل مسجد النبی حمله می‌کردند و خون اهل مدینه و حتی زن‌ها و دختران مدینه را مباح کردند، تا آنکه خون در کنار قبر پیغمبر جاری شد.

   این واقعیت است و افسانه نیست که آنقدر به زنان تجاوز کرده بودند که تا سالها قید بکارت در قرارداد ازدواج حذف شده بود. مردم در شهرهای مختلف ظلم آنها را دیدند اما دیگر نفسی در نمی‌آمد؛ چرا که زور گویی حاکم شده بود که جرأت نفس کشیدن به کسی را نداد.

   لذا دوران امام سجاد نیز به سختی گذشت. امام سجاد ^{علیه السلام} فردی بود که حتی مردم از ترس حکام، جرات نگاه کردن به ایشان را هم نداشتند. و گاهی از اوقات، تعبیراتی از امام سجاد ^{علیه السلام} نسبت به مردم مدینه وجود دارد که ایشان از آنها خیلی دلگیر هستند.

فرصت تاریخی در تبیین معارف در زمان امام باقر

   ولی، برای امام باقر ^{علیه السلام} فرصت جدیدی پیش می‌آید که ضعف بنی امیه و بعدا انتقال قدرت است که البته در زمان امام باقر ^{علیه السلام} ، بنی امیه خیلی ضعیف شدند ولذا، وقتی حکومت روی سرنگونی گذاشت، کسانی به امام باقر ^{علیه السلام} مراجعه کردند، و امام باقر نیز آنها را تشویق می‌کردند تا آنکه جمعیتی که اکثرا سنی بودند در کنار ایشان، جمع شد و برخی به تشیع نیز روی آوردند؛ کسانی که بعدا امام صادق درباره آنها فرمودند: اگر اینها نبودند اصلا دین از بین می‌رفت. بنابراین، امام باقر شروع به عرضه معروف کرد و مطالب و ارزشهای فراموش شده در جامعه اسلامی را مجددا احیا کردند؛ جامعه‌ای که آنقدر مسخ شده بود که گویا جوامع مسیحی و یهودی از آنها بهتر بود؛ یعنی، حکومت اسلامی اموی به هیچ چیز ملتزم نبود. و بنی امیه دقیقا همان جاهلیتی بود که پیغمبر با آن جنگیده بود؛ یزید علناً شعر میخواند:

                       لعبت هاشم بالملک فلا                  خبر جاء ولا وحی نزل

نهضت فرهنگی امام باقر

    امام باقر در مقطع زمانی خود، وظیفه‌ای که یک روحانی در عصر ما و روزگار ما برعهده دارد: « أَنْ تَقُومُوا لِلَّهِ مَثْنَى وَ فُرَادَى»[1] بر عهده گرفت و دانه به دانه، افراد مستعد را نشانه کرد و آنها را جمع کرد تا آنکه درس و بحث در همین حوزه‌های علمیه امام باقر ^{علیه السلام} آرام آرام تجلی یافت و مردم به آن ارزش‌ها علم و اطلاع پیدا کردند.

  لذا تا زمان امام باقر ^{علیه السلام} تمام ائمه اربعه اهل تسنن، متاخر از ایشان هستند؛ یعنی امام باقر ^{علیه السلام}  قبل از دوران آنها شروع به تعلیم و تدریس کردند، کتابت حدیث ممنوع بود؛ به گونه‌ای که حتی در دوران امام سجاد، کسی جرات نداشت که حدیث نقل کند تا آنها بتوانند احادیث انحرافی و جاهلی را در جامعه عرضه کنند و لذا، آرای فقهی، در دوران امام باقر مختلف شد و هر فقیهی از آنها نظری می‌داد، و در میان مردم حکم می‌کرد؛ در حالی که امر قضا یک حکم واضح می‌خواهد تا قاضی بتواند روی آن حکم کند.

  به هر روی، آنها کاری کردند که افرادی که منادی قال رسول الله ^{صل الله علیه و آله} هستند، زیاد شوند تا حرف اصلی در این میان گم شود؛ اما امام باقر ^{علیه السلام} در این دوران می‌خواهد منابع اصیل وحی از کتاب وسنت را از زبان آبائشان عرضه کند؛ یعنی آن اسلامی که پیغمبر ^{صل الله علیه و آله} آورده این است و این کار را شروع کردند.

دستاورد نهضت حسینی با علوم صادقین تداوم یافت

   زمان امام باقر ^{علیه السلام} به گونه‌ای بود که خون سیدالشهدا ^{علیه السلام} به تنهایی نمی‌توانست این اثر را داشته باشد. خون سیدالشهدا بنی امیه را ساقط کرد، و مشروعیت را از آنان گرفت ولذا،  امام باقر ^{علیه السلام}،  در این فرصت، ارزش‌ها را تبیین کردند؛ بطوری که اگر امام باقر شروع نمی‌کردند و بعد از ایشان، فرصت برای امام صادق ^{علیه السلام}  پیش نمی آمد و نهضت فرهنگی و علمی اسلام شکل نمی‌گرفت و آن نتایجی که از عاشورا نشأت می‌گرفت، کمرنگ می‌شد.

حوزه‌های علمیه وارث علوم صادقین

   در عظمت علمی امام باقر ^{علیه السلام} در تاریخ نوشته‌اند که در دوران موسی بن جعفر ^{علیه السلام} در مسجد کوفه، هفتاد کرسی بحث علمی گذاشته بودند و صاحب هر کرسی می‌گفت حدثنی جعفر بن محمد؛ تا آنجا که حتی أئمه اربعه سنی هم نتوانستند خودشان را جدا بگیرند و آنها هم تحت تاثیر این نهضت علمی واقع شدند، این نهضت علمی بنیان گذاشته شد که امروز، وارث آن، همین حوزه‌های علمیه برای تبین معروف و شناسایی آن هستند.

   امروز، حوزه‌های علمیه وامدار امام باقر ^{علیه السلام} هستند و ایشان آغاز کننده راه و قیام فرهنگی هستند: « أَنْ تَقُومُوا لِلَّهِ مَثْنَى وَ فُرَادَى»[2]، یعنی حضرت افراد را نشانه رفتند و اختیار کردند و به آنها حدیث آموختند تا هریک مبلغ مذهب تشیع باشند تا آنجا  که در دوران بعد مورد تعقیب حکومت قرار گرفتند و حتی امام صادق ^{علیه السلام} مجبور می‌شد تا برای اینکه جان امثال زراره و محمد بن مسلم را حفظ کند، مطالبی بگوید که اینها از ما نیستند و آنها لعن کند؛ در حالی که  امام صادق ^{علیه السلام} در شأن اینها فرموده بودند که اگر اینها نبودند، همه چیز ضایع می‌شد.

   به هر حال ولادت باسعادت شخصی  که پرچمدار تبیین معروف و معارف اسلام است را تبریک میگوییم ؛ کما اینکه سیدالشهدا ^{علیه السلام} و امام مجتبی ^{علیه السلام} نیز در عرصه‌های دیگر پرچمدار اقامه و عرضه معروف هستند. والسلام

---

[1] . سوره سبا، آیه 46.

[2] . سوره سبا، آیه 46.

ولادت با سعادت حضرت امام محمد باقر علیه السلام مبارک باد

ولادت با سعادت حضرت امام محمد باقر علیه السلام مبارک باد

میلاد سراسر نور پنجمین شمع هدایت و بحر کرامت، حضرت باقر العلوم علیه السلام را به ساحت مقدس حضرت بقیة الله الأعظم مهدی موعود ارواحنافداه و مسلمانان جهان تبریک عرض می نماییم.     جهت دریافت تصویر با کیفیت بالا کلیک کنید

امام باقر ( علیه السلام ): پشیمانی از گناه برای توبه کافی است

امام باقر ( علیه السلام ):

کَفَی بالنَّدَم تَوبَهً.

پشیمانی از گناه برای توبه کافی است

(جهاد النفس ح 770)

قال الامام الباقر (علیه السلام):هر چشمى در روز قیامت گریان است، مگر سه چشم:

قال الامام الباقر (علیه السلام):

کُلُّ عَیْنٍ بَاکِیَةٌ یَوْمَ الْقِیَامَةِ غَیْرَ ثَلَاثٍ عَیْنٍ سَهِرَتْ فِی سَبِیلِ اللَّهِ وَ عَیْنٍ فَاضَتْ مِنْ خَشْیَةِ اللَّهِ وَ عَیْنٍ غُضَّتْ عَنْ مَحَارِمِ اللَّهِ

هر چشمى در روز قیامت گریان است، مگر سه چشم:
چشمى که در راه خدا بى خوابى کشد، و چشمى که از ترس خدا اشکش جارى گردد، و چشمى که بر آنچه خداوند حرام کرده است بسته باشد (به مناظر حرام نگاه نکند).

الکافی جلد : 2 صفحه : 80

 اینجا بین الحرمین مدینه است + تصاویر

اینجا بین الحرمین است…

 

هوایش هوایی دیگر است…

 

خاکش جنس دیگری دارد…

 

اینجا کوی دلدادگان و عاشقان الله ست…

 

اینجا دوراهی بین الحرمین است…

 

و مگر می‌توانی به سادگی انتخاب کنی…

 

همین که رسیدی پای دلت می‌لرزد…

 

اینجا چنددقیقه ای بغض می‌کنی و می‌نشینی…

عالم آل محمد علیهم السلام: شیعیان ما کسانی هستند

عالم آل محمد علیهم السلام:

شیعیان ما کسانی هستند که تسلیم امر و نهی ما باشند، گفتار ما را سرلوحه زندگی ـ در عمل و گفتار ـ خود قرار دهند، مخالف دشمنان ما باشند و هر که چنین نباشد از ما نیست.

بحارالأنوار: ج65، ص167، ح24

طرح گرافیکی (ویژه شهادت حضرت امام محمد باقر علیه السلام)

اس ام اس تسلیت شهادت امام محمد باقر(ع)

اس ام اس تسلیت شهادت امام محمد باقر(ع)

آرشیو کامل اس ام اس های شهادت امام محمد باقر (ع)

تسلیت باد شهادت جان گداز بنیان گذار نهضت علمی علوی

و شکافنده علوم الهی، حضرت امام محمد باقر علیه السلام . . .

.

.

.

پنجمین حجّت و هفتم معصوم  / بابى اَنْتَ که گشتى مسموم

اى فداى حق و قربانى دین / کرده یک عمر نگهبانى دین

شهادت امام محمد باقر(ع) تسلیت باد