(آیت الله العظمی وحید خراسانی دام ظله) ۱۳۷۴/۸/۲۲ . خلقت حضرت زهرا (س)

 خلقت حضرت زهرا (س)

 در روایتی که امام صادق [علیه السلام] از خلقت روح حضرت فاطمه [علیها السلام] صحبت می‌نمایند، تعبیر این است: خداوند فاطمه را خلق کرد «از نور عظمت خودش». مبدأ خلقت روح چیست؟ مبدأخلقت روح او، دیگر درخت بهشتی نیست. «نُورِ عَظَمَتِه» است.... از نور عظمت خدا خلق شده است.
روح؛ یک چنین روحی، بدن؛ یک چنان بدنی که مایه اش میوه بهشتی است. وقتی ارتباط بین آن روح و این بدن پیدا شود، چنین بشری چه خواهد شد؟ کجا بود و کجا آمد و اینجا که آمد، چه کرد و بعد که فردا سر از خاک بردارد، چه خواهد کرد؟

 در روایتی دیگر پیامبر [صلی الله علیه و آله] می‌فرماید: «خدا فاطمه را از نورش آفرید»، بیان حضرت این است: «آن روح را در حُقّه‌ای قرار داد». تعبیر حقّه مهم است، مثل گوهری که در یک گنجینه‌ای بگذارند. این روح را در آن حقّه قرار داد و «آن حقّه را بر طاق عرش معلّق کرد».

 طعام این روح و این نفس قدسی چه بود؟ طعام او «تسبیح» (سبحان الله) و «تقدیس» (سبوح قدّوس) و «تهلیل» (لا اله الا الله) و «تحمید» (الحمد لله) بود.
تا وقتی که آن روح تعلّق به این بدن نگرفته بود، طعام این روح آن چهار کلمه بود. بحث در این طعام هم بحث دیگری است.
اول طعام «تسبیح» است، بعد «تقدیس» است. و بعد اگر این نکته را دقت کنید، ارتباط حضرت زهرا را با تسبیحات فاطمه در این نشئه و با طعام قدسی اش در آن نشئه، پیدا می‌کنید که چه ارتباطی با هم دارند.

 وقتی این حقائق روشن بشود، معلوم می‌شود که این چه بشری و چه انسانی بود و بیان امام ششم تا حدّی واضح می‌شود که چرا فاطمه، فاطمه نامیده شد؟ فاطمه از «فطم» است و «فطم» به معنای قطع است. فرمود: فاطمه، فاطمه نامیده شد چه این‌که خلق از معرفت او منقطع اند، دست عقل از نیل به مقام منیعش قطع شده است.

(آیت الله العظمی وحید خراسانی دام ظله)
۱۳۷۴/۸/۲۲
.