نام شاعر: مصطفی فروردین ، به باغ و غنچه و بلبل جسارت افزون شد

غروب بود و دل من دوباره مجنون شد

 

فضای سینه ی تنگم غمین و محزون شد

 

به یاد شاخه ی پرپر شده ز فرط عطش

 

روان ز دیده شد اشکم ، مثال جیحون شد

 

گلی که عرش برین است منزل و مأواش

 

ز ظلم و کینه ی عدوان تپیده در خون شد

 

ز بعد چیدن و پرپر شدن به دست خزان

 

به باغ و غنچه و بلبل جسارت افزون شد

 

از این غم است اگر غرق خون نشسته شفق

 

غروب بود و دل من دوباره مجنون شد

 

شاعر: مصطفی فروردین