هیئت عزاداران حضرت زهرا سلام الله علیها

اصفهان، خمینی شهر، جوی آباد،خ شمس ،خ پروین ،جنب مسجد حضرت امیر، خیمه گاه فاطمی،احیاءگران فاطمیه

هیئت عزاداران حضرت زهرا سلام الله علیها

اصفهان، خمینی شهر، جوی آباد،خ شمس ،خ پروین ،جنب مسجد حضرت امیر، خیمه گاه فاطمی،احیاءگران فاطمیه

فاطمه زهرا سلام الله علیها >خطبه ها و سخنان ، سخنان حضرت زهرا سلام الله علیها براى زنان مهاجر و انصار

سخنان حضرت زهرا سلام الله علیها براى زنان عیادت‏کننده[1] اولین اثر خطابه‏ى حضرت زهرا سلام الله علیها آن بود که زنان مهاجر و انصار از این مدتى که هیچ یادى از یادگار پیامبر صلى اللَّه علیه و آله نکرده بودند به عیادت حضرت آمدند و گفتند: اى دختر پیامبر، حالتان چگونه است؟ حضرت فرمود: از دنیایى که با شما باشم متنفرم و آن را رها کرده‏ام، و نسبت به مردان شما غضبناکم. ننگ بر کُند شدن شمشیر و تزلزل فکر!!   
واى بر آنان! خلافت را از کوههاى بلند رسالت به کجا کشاندند؟ از ابوالحسن (على علیه‏السلام) چه چیزى را نمى‏پسندیدند؟ جز صلابت شمشیرش و بى‏پروائى او از مرگ و شدت حمله‏ها و برخوردهاى عبرت‏آموز او در جنگ، و از تبحر او در کتاب خداوند و غضب او در امر الهى. به خدا سوگند، اگر مهارى را که پیامبر صلى اللَّه علیه و آله آن را به او (على علیه‏السلام) سپرده بود در دست او باقى مى‏گذاردند به بهترین وجهى آن را اداره مى‏کرد و اگر خلافت را به او مى‏سپردند برکات آسمان و زمین بر آنان گشوده مى‏شد.
به کدام سو روى آوردند؟! و بر ضد کدامین ذریه‏اى اقدام کردند و بر آنان چیره شدند؟! بینى‏شان بر خاک مالیده باد و پشیمان شوند قومى که گمان مى‏کنند کار درستى انجام مى‏دهند. قسم به لایزالى خداوند، هم‏اکنون فتنه باردار شده است، و پس زمان کوتاهى ثمره‏اش ظاهر مى‏گردد و از آن کاسه‏اى لبریز از خون تازه و سم تلخ کشنده مى‏دوشید. آنگاه است که آیندگان از نتیجه‏ى آنچه پیشینیان پایه گذارده‏اند آگاه مى‏شوند.
سوید بن غفله مى‏گوید: زنان عیادت‏کننده فرمایشات حضرت زهرا علیهاالسلام را براى مردان خود بازگو کردند. پیرو آن عده‏اى از بزرگان مهاجرین و انصار به عنوان عذرخواهى نزد حضرت آمده گفتند: اى سیدةالنساء، اگر ابوالحسن (على علیه‏السلام) این مسئله را قبل از آنکه پیمانى ببندیم بما یادآور مى‏شد سراغ دیگرى نمى‏رفتیم. حضرت زهرا علیهاالسلام فرمود: از من دور شوید (بس کنید)، که با بهانه‏هاى بیهوده‏تان عذر شما پذیرفته نیست و با کوتاهى‏هاى شما جاى هیچ سخنى باقى نمانده است!

[1]بحارالانوار: ج 29 ص 140 ح 30.

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد