ستاره ای پر فروغ ؛مراد از ستاره ای درخشنده فاطمه است

ستاره ای پر فروغ
	«...مَثَلُ نُورِهِ کَمِشْکَاةٍ فِیهَا مِصْبَاحٌ الْمِصْبَاحُ فِی زُجَاجَةٍ الزُّجَاجَةُ کَأَنَّهَا کَوْکَبٌ دُرِّیٌّ یُوقَدُ مِن شَجَرَةٍ مُّبَارَکَةٍ زَیْتُونِةٍ لَّا شَرْقِیَّةٍ وَلَا غَرْبِیَّةٍ یَکَادُ زَیْتُهَا یُضِیءُ وَلَوْ لَمْ تَمْسَسْهُ نَارٌ نُّورٌ عَلَى نُورٍ یَهْدِی اللَّهُ لِنُورِهِ مَن یَشَاء ...» [1] «... مثل نور او چراغدانی است که در آن چراغی باشد، آن چراغ درون آبگینه ای و آن آبگینه چون ستاره ای درخشنده. از روغن درخت پربرکت زیتون افروخته باشد، که نه خاوری است و نه باختری، روغنش روشنی بخشد؛ هر چند که به اخگری نرسیده باشد. نوری افزون بر نور دیگر، خدا هر کس را که بخواهد بدان نور راه می نماید... » از موسی بن قاسم، از علی بن جعفر نقل شده که: از حضرت موسی بن جعفر علیه السلام از معنا و تأویل آیه پرسیده شد. حضرت فرمودند: مراد از چراغدان فاطمه، و چراغ حسن و آبگینه حسین است. مراد از ستاره ای درخشنده فاطمه است، که در میان زنان عالم همچون ستاره ای پر فروغ می درخشد. مراد از «روغن درخت پر برکت زیتون» آن است که اینان از تبار ابراهیم اند. مراد از «نه خاوری و نه باختری» آن است که نه یهودی و نه نصرانی هستند. [2] مراد از «روغنش روشنی بخشد» یعنی اگر گفتگویی از اینان شود خاستگاهی علمی دارد. تأویل «هر چند که آتشی به او نرسد، نوری افزون بر نور دیگری» آن است که امامی بعد از امام دیگر در ذریه فاطمه به وجود می آید. و بالاخره، مراد از «خدا هر کس را بخواهد بدان نور راه می نماید» یعنی خداوند با عزت و شکوه، به ولایت و محبت ما هر کس را که بخواهد هدایت می کند. [3]
	[1] سوره نور/ آیه 35 [2] یا اینکه اینگونه ترجمه کنیم که ابراهیم و تبارش نه یهودی و نه نصرانی هستند. [3] ابن مغازلی/ المناقب، ص 317