بشتابید به سوی بهشت ،کسانی که در زمان غیبت امام عصر ارواحنا له الفداء زندگی می کنند و در این دوران در بوتۀ آزمایش الهی هستند.

بشتابید به سوی بهشت

أَمْ حَسِبْتُمْ أَن تَدْخُلُواْ الْجَنَّةَ وَلَمَّا یَعْلَمِ اللّهُ الَّذِینَ جَاهَدُواْ مِنکُمْ وَیَعْلَمَ الصَّابِرِینَ [1] آیا می پندارید که به بهشت داخل می شوید در حالی که علم الهی ظهور نیافته است و خداوند کسانی را که از شما جهاد کردند و کوشش نمودند و صبر کنندگان را نمی شناسد؟ آیه مبارکه فوق در مورد آزمایش مؤمنین و صبر آنان در برابر سختی ها نازل شده است. کسانی که در زمان غیبت امام عصر ارواحنا له الفداء زندگی می کنند و در این دوران در بوتۀ آزمایش الهی هستند. در ذیل آیه شریفه فوق امام سجاد علیه السلام می فرمایند: «فَما تَمُدَّونَ اِلَیهِ اعینُکُم لَقدَ کانَ مِن قَبلِکُم مِمَّن هَوَ عَلی ما اَنتُم عَلَیهِ یؤخَذَ فیقطع یَدَهُ وَ رِجلَهُ وَ یصلَب ثمَّ تلا (ام حسبتم ...).» [2] «پس آن چه را که چشمان شما انتظار می کشد محقق نخواهد شد تا ممتاز شوید و هر آینه پیش از شما کسانی بر ایمان گرفته شده بودند، سپس دست و پایشان را قطع کردند و ایشان را به دار زدند و با این حال ثابت قدم ماندند.»   عده ای در این بوتۀ آزمایش الهی با تمام سختی ها ایمانشان را حفظ می نمایند، اما تعداد این افراد قلیل و اندک است. امام صادق علیه السلام فرمودند:    «والله لایکون الذی تمدون الیه اعناقکم حتی تمیزوا و تمحصوا ثم یذهب من کل عشره شییء ولا یبقی منکم الا الانذر ثم تلا هذه الایه ...» [3] «به خدا قسم نمی باشد (از شما مگر عده ای که) به سوی او گردن هایتان را می کشید تا این که او را ببینید و مشاهده کنید؛ پس از هر ده نفری از شما که می رود یکی باقی می ماند و باقی نمی مانند مگر عده کمیابی ...» اما عده ای دیگر در مقابله فتنه ها و سختی های دوران غیبت یک یک از دین الهی خارج می شوند. پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم فرمودند: «یصبح الرجل مؤمنا و یمسی کافراً و یمسی مؤمنا و یصبح کافرا! یبیع احدکم دینه بعرض من الدنیا قلیل.» [4] «فرد در حال ایمان صبح می کند و در حال کفر روز را به شب می رساند و در حال ایمان شب می کند و در حال کفر صبح می کند! یکی از شما دین خود را به متاعی اندک از حطام دنیا می فروشد.» فتنه های زمان غیبت امام عصر ارواحنا له الفداء بسیار خطرناک و سهمگین هستند، امیرالمؤمنین علیه السلام در این مورد می فرمایند: «نشانه آن، هنگامی است که مردم نماز را بمیرانند، امانت را ضایع کنند، دروغ را جایز شمارند، ربا خواری کنند، رشوه بگیرند، بناهای محکم و مرتفع بسازند، دین را برای دنیا بفروشند، سفیهان را به کار گیرند، ... قطع رحم نمایند، از هوای نفس پیروی کنند، خونها را سبک شمارند، شهادت های دروغ آشکار شود، فحشا معمول گردد، بهتان، گناه و سرکشی رایج گردد.» [5] در آن زمان است که باید در مقابل سختی ها صبر نمود و خود را به ریسمان محکم الهی امام عصر ارواحنا له الفداء متصل کرد و همواره به دعا و راز و نیاز با آن بزرگ بود و از ایشان درخواست کرد که ما را در راه هدایت خویش نگه داشته و عاقبتمان را به خیر کنند. دستمان را بگیرند و از گرداب سختی ها بیرون بکشند و ما را از مهالک خطرناک آخرالزمان در امان بدارند و در پایداری و حفظ دینمان ثابت قدم. بدانیم اگر در حفظ دینمان کوشش نماییم و بر سختی های دوران غیبت صبر کنیم؛ آنچنان که آیه می فرماید، به بهشت پروردگار داخل خواهیم شد و از نعمات آن سرا نیز بهره خواهیم برد.

[1] آل عمران، 142 [2] تفسیر اثنی عشری، ج 2، ص261 [3] بحارالانوار، ج 52، ص113، باب 21، ص 25 [4] الزام الناصب، ص 64-182-195 منتخب الاثر، ص 425 [5] الزام الناصب، ص 180