ترس از استدراج(1)از چه مى‏ ترسى؟ دعا کردى و خداى متعال اجابت فرمود.

 ترس از استدراج(1)

یکى از اصحاب امام صادق علیه السلام خدمت حضرت رسید و عرض کرد:

یابن رسول اللَّه؛ دعا کردم خدا به من خانه‏ اى عطا کند، در اندک زمانى خواسته‏ ام برآورده شد. همچنین از خدا هزار درهم خواستم، دعایم مستجاب شد و همان هزار درهم به دستم رسید نه بیشتر و نه کم‏تر. همچنین از خدا خادمى طلب کردم همان شد. یابن رسول اللَّه، من از استجابت فورى دعاهایم بیمناکم.

حضرت علیه السلام فرمودند: از چه مى‏ ترسى؟ دعا کردى و خداى متعال اجابت فرمود.
عرض کرد: خشیت أن أکون مستدرجا؛ از آن ترسانم که مبادا به تدریج به نابودى کشانده شوم.
حضرت علیه السلام فرمودند: حال که مى‏ ترسى مستدرج باشى چه مى‏ کنى؟.
عرض کرد: شکر خدا مى‏ کنم و مى‏ گویم: الحمد للَّه؛ الحمد للَّه که محتاج این و آن نیستم، الحمد للَّه که فلان مشکل را ندارم.
حضرت علیه السلام فرمودند:
«فما أعطیتَ أفضل ممّا أعطیت؛ آنچه (نعمت شکرگزارى) به دست آوردى از آنچه [از مال دنیا] به تو داده ‏اند برتر است».(2)

---

 1) استدراج، از ماده: «درج» (پله = نردبان) به معناى: با تدریج به نابودى کشاندن است.
 2) مستدرک الوسائل، ج 5، ص 310، حدیث 5945.