حضرت زهرا سلام الله اى فاطمه! چرا مانند پدرت حرم و بارگاه ندارى؟!

و هرگاه کبوتران قلبم دل تنگى مى‏کنند و زندان سینه‏ام را تاب نمى‏آورند ، آن‏ها را به پرواز در مى‏آرم تا بر فراز آستانت بچرخند و خودشان را معطر به عطر حریم فاطمى نمایند؛ زیرا تو زاده برترین پیامبرى و لیاقت داشتى همسر بهترین انسان‏ها باشى. تو همان حوریه انسیه هستى که ملائک خادمانت بودند و غُبار خانه‏ات را سُرمه چشم مى‏کردند. تو فاطمه‏اى هستى که از بهشت برایت غذا مى‏آمد و پیامبرصلى الله علیه وآله سلام خدا را به تو مى‏رساند. تو همان هستى که هر روز، نور وجودت بر امیرمؤمنان‏علیه السلام درخشش مى‏کرد و شهر مدینه را روشن مى‏کرد. اما آن‏ها کجا باید بال بگسترانند؟! اى فاطمه! چرا مانند پدرت حرم و بارگاه ندارى؟! سال هاست مشتاقانت حیرانند در کدامین کوى به دنبال قبر گمشده‏ات بگردند!! چرا هرگز نتوانستیم عکسى از بارگاه تو همانند فرزندانت، امامان معصوم علیهم السلام داشته باشیم؟! و هنگامى که کبوتران قلبم نا امیدانه باز مى‏گردند، تنها کارى که مى‏توانم انجام دهم این است که پرچم «یازهرا» یى را که بر فراز وجودم افراشته‏ام، در دستان بفشارم و میثاقى تازه با تو ببندم و به تو بگویم: اى فاطمه! تا ابد در دل‏هاى ما جا خواهى داشت و براى همیشه از دشمنانت همانان که محسنت را شهید کردند و تو را آزردند بیزار خواهم بود. ما هیچ گاه فراموش نمى‏کنیم که حق تو را غصب کردند و فدک را به یغما بُردند . دستشان شکسته باد آنان که درب خانه‏ات را آتش زدند و به صورتت سیلى زدند. اى فاطمه! اگر نبودیم آن روز که از تو دفاع کنیم، اکنون کمال نفرتمان از دشمنانت را اظهار مى‏کنیم و از خدا مى‏خواهیم هر چه زودتر فرزندت بقیة اللَّه الأعظم عجل اللَّه تعالى فرجه الشریف را برساند تا انتقامت را از آن ناپاکان بگیرد.