پیشوایان معصوم علیهم السلام ـ جلد سوم ، طرح شبهه اى پوشالى ، پاسخ به شبهه

طرح شبهه اى پوشالى

ابن تیمیّه مى نویسد:

«این سخن وى که «او (امام صادق علیه السلام) به عبادت مشغول و از ریاست روى گردان بود»، از تناقض گویى هاى امامیه است. زیرا طبق باور شیعه، بر امام واجب است براى ریاست و امور مربوط به آن اقدام کند. در آن زمان نیز فقط او امام شیعیان بوده است. اگر قیام به امر امامت واجب است، پس باید گفت: این کار از اهتمام به عبادات مستحب لازم تر و مهم تر است».

پاسخ به شبهه

در پاسخ به شبهه اى که ابن تیمیه مطرح مى کند، چنین مى گوییم:
امامى که از راه نصّ امامت او ثابت شده است، هر زمان که مسلمانان به او روى آورند و با او بیعت کنند و از او قیام به ریاست و حکومت را خواستار شوند، واجب است که براى پذیرش بار این مسئولیت اقدام کند. اما مردم و مسلمانان چنین نکردند.
به طور کلى، حکومت و ریاست از شؤون مربوط به امام بر حق است. اگر زمینه این کار را فراهم گردد، اقدام به آن بر او واجب است. در غیر این صورت مطالبه آن بر او واجب نیست. هم چنان که درباره پیامبر صلّى الله علیه وآله نیز همین مطلب وجود دارد.
در عبارات ائمه اهل بیت علیهم السلام چنین مطالبى بسیار یافت مى شود. هم چنان که حضرت على علیه السلام نیز چنان چه در نهج البلاغه آمده، این سخنان گهربار را بیان کرده اند.
از سوى دیگر، آن چه علامه حلى رحمه الله در خصوص اهتمام حضرت امام صادق علیه السلام به عبادت و پرهیز از ریاست نقل کرده اند، از سخنان شیعیان نبوده تا تناقض گویى شیعه باشد، بلکه از سخنان علماى اهل سنت درباره آن حضرت است، چنان چه علامه حلى رحمه الله فرمود: «سیره نویسان مى گویند که...».
البته در سخنانى که از ابن جوزى، ابونعیم اصفهانى و شهرستانى نقل شد، دیدیم که آنان در شرح حال حضرت امام صادق علیه السلام بیان کرده اند که آن بزرگوار از طلب ریاست به دور بود.

ابن تیمیه این سخن را به خود علامه حلى رحمه الله نسبت مى دهد تا بتواند پس از آن، ادّعاى تناقض گویى شیعه را مطرح کند.

کتب و تألیفات کتاب های اعتقادی پیشوایان معصوم علیهم السلام ـ جلد سوم