نگاهى کوتاه به زندگى امام صادق علیه السلام
علامه حلّى رحمه الله مى نویسد:
فرزند امام باقر علیه السلام ، امام صادق علیه السلام نیز برترین زمانه خویش و عابدترین مردم بود.
سیره نویسان مى گویند: ایشان به عبادت مشغول و از ریاست روى گردان بود.
عمرو بن ابومقدام مى گوید: وقتى به امام صادق علیه السلام مى نگریستم، برایم روشن مى شد که او از سلاله پیامبران است.
آرى، حضرت امام صادق علیه السلام بود که فقه امامیه، معارف حقیقى و عقاید
یقینى را منتشر ساخت. از هیچ چیز خبر نمى داد، مگر این که همان رخ مى داد.
به همین دلیل او را صادقِ امین لقب دادند.
عبدالله بن حسن بزرگان علویون را جمع کرد تا با فرزندش بیعت کنند. امام صادق علیه السلام به او فرمود:
إنّ هذا الأمر لایتمّ;
این کار به انجام نمى رسد.
عبدالله بن حسن از این گفته خشمگین شد.
امام صادق علیه السلام در حالى که به منصور دوانیقى اشاره مى کرد فرمود:
إنّه لصاحب القباء الأصفر;
این مقام به صاحب قباى زرد مى رسد.
وقتى منصور این خبر را شنید، خرسند شد، زیرا مى دانست پیش بینى هاى آن حضرت
به وقوع مى پیوندد و فهمید که حکومت به او مى رسد. زمانى که منصور فرار
کرد، مى گفت: پس چه شد سخن صادق اهل بیت؟!
اما سرانجام، همان گفته، محقق شد و حکومت به منصور رسید.
کتاب های اعتقادی