حرمت را صفاست...کاش یک شب می نشستم بر ضریح چشم تو بـاز هـم پـابـند پیمان دو چشمت می شدم

تو ای ترجمان عشق در چشمانت...ای بوی خوش یاس در سرایت..دیر بازیست که دلهای عاشق را پناهگاهی..ای پادشاه ملک خورشید...در بارگاهت راهی نیست میان حاجت و اجابت...گدای کوی تو ناج شاهی به سر دارد .به ضریحت پیوند خورده دل هزاران عاشق از هزاران سال پیش.کرامتت کرامت همایونیست و عطایت فراتر از قابلیت ما..گواهی می دهد..از عرشیان تا فرشیان..که تویی یگانه سلطان ملک عاشقی...

کاش یک شب می نشستم بر ضریح چشم تو بـاز هـم پـابـند پیمان دو چشمت می شدم
صحن و ایوان تو را اى کاش جارو می زدم چـون کـبوترها نگهبان دو چشمت می شدم
ضـامن آهـوست چشمان دو شهد روشنت کـاش آهـوى بـیابان دو چشمت می شدم
کاش یک شب معرفت می چیدم از چشمان تو غـرق در دریاى عرفان دو چشمت می شدم کـاش یک شب می شدم خیس نگـاه سبز تو شـاهد اعـجاز بـاران دو چشمت می شدم
کاش یک شب نور می نوشیدم از چشمان تو مـی درخشیدم، چراغان دو چشمت می شدم سخت شیرین است طعم روشن چـشمان تو کاش یک شب باز مهمان دو چشمت می شدم
قیصر امین پور