حضرت فاطمه معصومه(س)، ستاره درخشان حریم ولایت

اهل‏ بیت پیامبر(ع) چهره‏هاى پرفروغى به جهانیان عرضه کرده‏اند و نامشان ‏مانند ستارگان درخشان در آسمان فضیلتها مى‏درخشد و درخشان ترین ستاره در میان بانوان از سلاله ولایت و امامت تابید و مدینه را منور کرد. 

از عرش خدا باران سپیده می بارید و هلهله فرشتگان شادی آسمانیان را هویدا می کرد، ماه با لبخند، بذر نقره می پاشید و ستارگان در بزم شادی عرشیان آسمان شهر را با حضورشان چراغانی می کردند.

ملائک، شادباش های خداوندی را در سریرهای نور به سرزمین مدینه می فرستادند. شهر غرق در شور، شکفتن گلی از گلستان اهل بیت پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم را انتظار می کشید و خانه امام موسی بن جعفر علیه السلام خود را آماده ضیافت تولدی بزرگ می دید.به ناگاه، فضا از عطر حضور پر شد؛ انتظار به پایان رسید؛ خنده ها شکفت و نوزادی زیبا به ناز دیده باز گشود. پدر که لبخند را هدیه حضور کودک خود کرده بود، نام او را به یادِ مادر خویش فاطمه نهاد.

درخشان ترین ستاره در میان ‏بانوان هفتمین منظومه ولایت، فاطمه کبرى فرزند پاکیزه موسى بن جعفر(ع) است که‏سال‌هاست تشنگان معرفت از حریمش زلال ایمان مى‏نوشند و عارفان با گذر بر زندگى‏ فرزانه ‏وارش و درک لحظه ‏هاى آسمانى شدنش، درهاى عروج را به روى خود مى‏گشایند وبوى وصال را در گستره زمین منتشر مى ‏سازند.

تولد فاطمه معصومه(س) براى اهل‏بیت(علیهم السلام) اهمیتى خاص داشت ‏زیرا این خبر قبل از تولد بارها توسط امام صادق(ع) اعلام مى ‏شد و به این ترتیب‏از همان ایام شیعیان به شناخت مقام والاى وى فرا خوانده مى ‏شدند.

از جمله آنگاه‏که گروهى از شیعیان رى نزد امام صادق(ع) آمدند، حضرت فرمود: آفرین بر برادران‏ما از اهل قم. آنان گفتند:

ما اهل رى هستیم. ولى امام همان جمله پیشین راتکرار فرمود. و ادامه داد: براى خداوند حرمى است که مکه است، حرم رسول، مدینه حرم امیرمومنان کوفه است وحرم من و فرزندانم قم است. بدانید قم کوفه کوچک ماست. بدانید بهشت هشت در داردکه سه در آن به سوى قم است.بانویى از اولاد من در آنجا وفات مى‏کند که نامش فاطمه دختر موسى است. همه‏شیعیان ما به شفاعت او وارد بهشت مى ‏شوند.