ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | 4 | |||
5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 |
12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
با مراجعه به مصادر حدیثى اهل سنت به وجود احادیثى پى مى بریم که مى تواند تأیید کننده مضمون حدیث «ولایت» باشد. به برخى از آن ها اشاره مى کنیم:
1 ـ پیامبر(صلى الله علیه وآله) خطاب به على(علیه السلام) فرمود: «انت ولىّ کل مؤمن بعدى ومؤمنة»؛ «تو ولىّ هر فرد مؤمن و زن مؤمنه اى بعد از من هستى».(1)
2 ـ و نیز فرمود: «علىّ ولیّى فى کل مؤمن بعدى»؛ «علىّ ولىّ من از طرف من بر هر مؤمن بعد از من است».(2)
3 ـ و نیز فرمود: «علىّ منّى بمنزلتى من ربّى»؛ «علىّ نزد من به منزله من نزد خدایم».(3)
4 ـ و فرمود: «علىّ ولىّ المؤمنین من بعدى»؛ «علىّ ولىّ مؤمنین بعد از من است».(4)
5 ـ زیاد بن مطرف مى گوید:
از رسول خدا(صلى الله علیه وآله) شنیدم که فرمود: «من احبّ ان یحیى حیاتى ویموت میتتى ویدخل الجنة الّتى وعدنى ربّى وهى جنة الخلد فلیتول علیاً وذریّته من بعده؛ فانّهم لن یخرجوکم باب هدى ولن یدخلوکم باب ضلالة»؛
«هر کس دوست دارد که حیاتى همانند حیات من داشته باشد و به مانند مردن من از دنیا برود و داخل بهشتى شود که پروردگارم به من وعده داده که همان جنة الخلد است، باید ولایت على و ذریّه بعد از او را بپذیرد؛ زیرا آنان شما را از باب هدایت خارج نکرده و در باب ضلالت داخل نخواهند کرد».(5)
6 ـ عمار بن یاسر مى گوید:
رسول خدا(صلى الله علیه وآله) فرمود: «اوصى من آمن بى وصدّقنى بولایة على بن ابى طالب، فمن تولاه فقد تولاّنى ومن تولانى فقد تولّى الله، ومن احبه فقد احبّنى ومن احبّنى فقد احب الله، ومن ابغضه فقد ابغضنى ومن ابغضنى فقد ابغض الله عزّ و جلّ»؛ «به هر کس که به من ایمان آورده و مرا به ولایت على بن ابى طالب تصدیق کرده، سفارش مى کنم، پس هر کس ولایت او را داشته باشد ولایت مرا قبول کرده و هر کس ولایت مرا قبول کند ولایت خدا را داشته است. و هر کس او را دوست بدارد مرا دوست داشته و هر کس مرا دوست دارد خدا را دوست داشته است. و هر کس او را دشمن بدارد مرا دشمن داشته و هر کس مرا دشمن بدارد خداوند عزّوجلّ را دشمن داشته است».(6)
حدیث غدیر و روایاتى که در ذیل آیه «ولایت» نازل شده نیز شاهد صدقى بر احادیث «ولایت» است.(7)