هیئت  عزاداران  حضرت زهرا سلام الله علیها

هیئت عزاداران حضرت زهرا سلام الله علیها

اصفهان، خمینی شهر، جوی آباد،خ شمس ،خ پروین ،جنب مسجد حضرت امیر، خیمه گاه فاطمی،احیاءگران فاطمیه
هیئت  عزاداران  حضرت زهرا سلام الله علیها

هیئت عزاداران حضرت زهرا سلام الله علیها

اصفهان، خمینی شهر، جوی آباد،خ شمس ،خ پروین ،جنب مسجد حضرت امیر، خیمه گاه فاطمی،احیاءگران فاطمیه

بقیع بی صحن و حرم



از صفای ضریح دم نزنید

حرفی از بیرق و علم نزنید

 

گریه های بلند ممنوع است

روضه که هیچ سینه هم نزنید

 

کربلا رفته ها کنار بقیع

حرفی از صحن و از حرم نزنید

 

زائری خسته ام نگهبانان...

...به خدا زود می روم نزنید

 

زائری داد زد که نا مردان

تازیانه به مادرم نزنید

ریحانه رسول الله(صلى الله علیه وآله وسلم) حلم آن حضرت (علیه السلام)

ریحانه رسول الله(صلى الله علیه وآله وسلم)


حلم آن حضرت (علیه السلام)


http://www.wahidkhorasani.com/web/index.php?option=com_content&view=article&id=1587&Itemid=474&lang=fa


حلم آن حضرت همچون آفتاب براى دوست و دشمن آشکار است، و به نمونه اى از آن اشاره مى کنیم:

روزى آن حضرت سوار بود که مردى شامى او را ملاقات کرد، و شروع به ناسزا گفتن به آن حضرت نمود، و آن حضرت هیچ نفرمود، تا مرد شامى از دشنام دادن فارغ شد. آن گاه امام حسن (علیه السلام) به او رو کرد و سلام نمود و خندید، و فرمود: گمان مى کنم که غریبى و امر بر تو مشتبه شده است، پس اگر از ما رضایت طلبى ، از تو راضى و خشنود مى شویم، و اگر چیزى سؤال کنى عطا مى کنیم، و اگر از ما طلب هدایت کنى تو را ارشاد مى کنیم، و اگر گرسنه باشى سیرت مى کنیم، و اگر برهنه باشى تو را مى پوشانیم، و اگر محتاج باشى بى نیازت مى کنیم، و اگر رانده شده اى تو را پناه مى دهیم، و اگر حاجتى دارى حاجتت را برمى آوریم، و اگر بار خود را به خانه ما فرود آورى و میهمان ما باشى تا وقت رفتنت براى تو بهتر خواهد بود.


چون مرد شامى این سخنان را از حضرت شنید، گریست، و گفت: شهادت مى دهم که تویى خلیفة الله در زمین خدا، خدا آگاه تراست که رسالت خود را کجا قرار دهد، تو و پدرت پیش من دشمن ترین خلق بودید، و اکنون تو بهترین خلق خدا نزد من هستى.

 

ادامه مطلب ...

ریحانه رسول الله(صلى الله علیه وآله وسلم) رفتار آن حضرت (علیه السلام) با مردم

ریحانه رسول الله(صلى الله علیه وآله وسلم) 


رفتار آن حضرت (علیه السلام) با مردم


http://www.wahidkhorasani.com/web/index.php?option=com_content&view=article&id=1584&Itemid=471&lang=fa


آن حضرت (علیه السلام) غلام سیاهى را دید که گرده نانى در دست داشت، لقمه اى خود مى خورد و لقمه اى به سگ مى داد، تا نان تمام شد.

امام (علیه السلام) پرسید چه تو را واداشت که لقمه اى خود بخورى و لقمه اى به آن حیوان بدهى. غلام عرض کرد: از چشمان نگران حیوان حیا کردم که او را مغبون کنم. امام (علیه السلام)فرمود: غلام چه کسى هستى؟ گفت: غلام ابان بن عثمان. پرسید: این باغ از کیست؟ گفت: از ابان بن عثمان. امام (علیه السلام) به غلام فرمود: تو را قسم مى دهم که از اینجا نروى تا من برگردم.


آن حضرت غلام و باغ را خرید، و نزد غلام برگشت، فرمود: تو را خریدم. غلام ایستاد و گفت: السمع والطاعة براى خدا و رسول و براى تو اى مولاى من. فرمود: باغ را هم خریدم، و تو را براى خدا آزاد کردم، و باغ را به تو بخشیدم.۱


 

ادامه مطلب ...

ریحانه رسول الله(صلى الله علیه وآله وسلم) مناقب آن حضرت (علیه السلام)


ریحانه رسول الله(صلى الله علیه وآله وسلم)


مناقب آن حضرت (علیه السلام)


آیه شریفه تطهیر و آن حضرت:

به اعتراف عامه و خاصه او یکى از پنج نفرى است ( على و فاطمه و حسن و حسین (علیهم السلام) ) که آیه شریفه تطهیر در شأن آنان نازل شد .۱

او کسى است که خداوند عالم هر رجس و پلیدى را از روح او زدوده و قلبش را به طهارتى مطهّر فرموده که خزینه اسرار کتاب او باشد، و به آن عصمت، شایسته تفسیر وحى او و اجراى مقررات دین و آئین او گردد.

آیه شریفه مباهله و آن حضرت:

به اعتراف عامه و خاصه فقط او و حضرت امام حسین (علیهما السلام) مراد پروردگار متعال از کلمه «ابنائنا» در آیه شریفه مباهله مى باشند.۲

او کسى است که در مباهله با نصارى ثابت شد که آبروئى در درگاه خدا دارد که اگر دست به دعا بردارد اراده او به امرى وابسته است که ( إِنَّمَا أَمْرُهُ إِذَا أَرَادَ شَیئًا أَنْ یقُولَ لَهُ کُنْ فَیـکُـونُ )۳

او چهارمین از اهل کساء است:

عامه و خاصه روایت کردند که حضرت رسول (صلى الله علیه وآله وسلم) على و فاطمه و حسن و حسین (علیهم السلام)را در زیر عبائى جمع نموده و فرمود: اینان اهل بیت من هستند که خداوند متعال آنان را از هر رجس و گناهى پاک نموده است.۴

 

ادامه مطلب ...

ستارگان بقیع


ستارگان بقیع



در کتاب «وفاء الوفاء» جلد سوم از صفحه 891 به بعد، قبور بزرگان بقیع را نام مى برد. از جمله این که به غیر از ستارگان محراب بقیع (حضرت امام حسن مجتبی و زین العابدین و امام محمد باقر و حضرت صادق علیهم السلام)، انوار درخشنده دیگری در این مکان مقدس مدفونند که به بعض ایشان اشاره می شود:


1. عثمان بن مظعون، اولین مهاجرى که از دنیا رفت [4] و پیامبر گرامى صلّى اللّه علیه و آله در تشییع جنازه او شرکت کرده، فرمود: «طُوباکَ یا عُثمانُ لَمْ تُلْبِسْکَ الدُنْیا وَ لَمْ تَلْبَسْها؛ خوشا به حالت که دنیا تو را نپوشانید و تو نیز خود را با دنیا نپوشاندى» [5]، پیامبر اکرم صلّى اللّه علیه وآله بعد از دفن وى، دستور فرمودند، سنگى را روى قبر وى قرار دهند. جالب این که، سنگ به قدرى بزرگ و سنگین بود که اصحاب قادر بر حمل نبودند و شخص پیامبر صلّى اللّه علیه و آله با تمام قدرت کمک فرمود و بعد از تغییراتى که در بقیع وارد شد، قبر او را از همان سنگ بزرگ شناسایى کردند. پیامبر اکرم صلّى اللّه علیه و آله با این عمل به مردم این درس را داد که قبر افرادى مثل عثمان بن مظعون (که مردى صالح و عابد و زاهد بود، تا جایى که رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله بعد از مرگش، کفن از صورتش کنار زد و صورت او را بوسید) [6]، باید با عزت بماند.

2. فاطمه بنت اسد، مادر حضرت على علیه السّلام زنى که دیوار کعبه براى زایمان او شکافته شد و امدادهاى غیبى هنگام تولد فرزندش از آسمان فرود آمد، یازدهمین نفرى بود که به رسول خدا صلّى اللّه علیه وآله ایمان آورد و حضرت با کلمه «مادرم» به او خطاب مى فرمود، زنى که پیامبر عزیز صلّى اللّه علیه وآله در مرگ او گریه کرد و پیراهن خود را کفن او نمود و چهل تکبیر بر او گفت، زنى که براى دو نفر از اولیاى خدا (پیامبر اکرم صلّى اللّه علیه وآله و امیرالمومنین علیه السّلام) خدمت و مادرى کرد؛ زنى که به خاطر اسلام مهاجرت نمود، زنى که رسول اللّه صلّى اللّه علیه وآله بعد از دفنش با او سخن گفت که: «هل وَجَدْتَ ما وَعَد ربّکُ حقّا، آیا به وعده هایى که پروردگارت داده بود، دست یافتى؟» او هم گفت: «بله»؛ زنى که رسول اللّه صلّى اللّه علیه وآله قبل از دفن او، وارد قبر شد تا مکان را با بدن خود متبرک نماید و براى مدت طولانى مناجات کرد [7]، قبرش در پشت دیوار بقیع در کنار چهار امام واقع شده است.

3. سعد بن معاذ، مردى والا مقام، از یاران وفادار پیامبر اکرم صلّى اللّه علیه وآله که در جنگها همراه حضرت بود و گاهى مورد اصابت تیر قرار مى گرفت، کسى که رسول خدا صلّى اللّه علیه وآله درباره اش فرمود: «همچون استخوان در گلوى کفاری»، کسى که نود هزار فرشته، در تشییع جنازه او به زمین آمدند؛ او از علاقه مندان مخلص على علیه السلام بود، درماجراى «خندق» مجروح شد. رسول اکرم صلّى اللّه علیه وآله براى او دعا مى کرد و در تشییع جنازه او شرکت نمود. [8]

قبر حلیمه سعدیه در بقیع

4.حلیمه سعدیه، زنى روستایى که در صحراى مکّه زندگى مى کرد، ولى پاک و سالم بود و توفیق شیر دادن به پیامبر صلّى اللّه علیه وآله، تنها نصیب او شد، زیرا دهها زن براى شیر دادن حاضر شدند، اما رسول خدا صلّى اللّه علیه وآله هیچ یک از سینه ها را به دهان نگرفت [9].

عبدالمطلب بسیار نگران به مسجد الحرام آمد و در کنار کعبه، با حالت پریشانى نشست، پیرمردى حال او را پرسید تا از ماجرا خبردار شد، بعد پیشنهاد کرد که من زنى سراغ دارم بسیار خردمند و خوش بیان و زیبا و آبرومند، از فامیلى بسیار محترم، عبدالمطلب به سراغ پدر آن بانو رفت و بعد از گفتگوهایى، این بانو، دایه آخرین پیامبر آسمانى شد [10]، بعد از دو سال کودک را به مکّه آورد ولى باز هم براى مدت سه سال دیگر، رسول اکرم صلّى اللّه علیه وآله در دامن این بانو زندگى و رشد کرد.

در کتاب «مرآت الحرمین» نقل شده که بیش از ده هزار نفر از اصحاب و تابعین در بقیع دفن شده‌اند. [11]

5. عباس عموى پیامبر اکرم صلّى اللّه علیه وآله که مسؤول آب رسانى به زائران کعبه و مورد احترام همگان بود، تا آنجا که خلیفه دوم در قحط سالى، براى طلب باران، خدا را به مقام عباس سوگند داد. و اشعارى که در مدح پیامبر گرامى صلّى اللّه علیه وآله سرود، معروف است، عباس و حمزه از عموهاى عالى مقام پیامبر اکرم صلّى اللّه علیه وآله هستند. بگذریم که قرنى بعد، دودمان او (بنى العبّاس) که حاکم بر مسلمین شدند به ذریّه و اهل بیت پیامبر صلّى اللّه علیه وآله امام باقر تا امام عسکرى علیهم السلام چه ظلمها کردند که در پیش بینى ها و اخبار غیبى رسول اکرم صلّى اللّه علیه وآله به عموى خود آمده است . [12]

6. ابراهیم، فرزندى که بعد از فوت زینب، رقیه و ام کلثوم، خداوند به رسول اکرم صلّى اللّه علیه وآله عطا فرمود، ولى این کودک هم، بیش از هیجده ماه عمر نکرد، پیامبر عزیز صلّى اللّه علیه وآله در سوگ او بسیار گریست و همین که مورد اعتراض بعضى قرار گرفت، فرمود: گریه اى که برخاسته از عواطف انسانى باشد، مانعى ندارد، آن چه مورد نهى است، اعتراض به مقدرات الهى است (و چاک دادن یقه و فریاد کردن است). [13]

7. قبر سه دختر رسول گرامى صلّى اللّه علیه وآله به نامهاى زینب، رقیه و ام کلثوم، همچنین قبر زنان پیامبر صلّى اللّه علیه وآله (غیر از خدیجه سلام اللّه علیها که در مکّه است و میمونه که در دو فرسخى مکّه است) در قبرستان بقیع واقع شده است . [15]

8. قبر چند تن از شهداى احد در جانب غربى بقیع واقع شده است .

9. نافع (بزرگ قرّاء) و ابو سعید خدرى (از صحابه بزرگ و از هواداران امیرالمؤ منین علیه السلام ) نیز در آنجاست.

10. قبور عاتکه و صفیه، دو عمه بزرگوار حضرت رسول اکرم صلّى اللّه علیه وآله و ام البنین، مادر حضرت ابى‌الفضل العباس ‍علیه السلام نیز در بقیع است، ام البنین چهار فرزند داشت، به نامهاى عباس، جعفر، عثمان و عبداللّه که همه آنان در کربلا به شهادت رسیدند.

عبدالمطلب بسیار نگران به مسجد الحرام آمد و در کنار کعبه، با حالت پریشانى نشست، پیرمردى حال او را پرسید تا از ماجرا خبردار شد، بعد پیشنهاد کرد که من زنى سراغ دارم بسیار خردمند و خوش بیان و زیبا و آبرومند، از فامیلى بسیار محترم، عبدالمطلب به سراغ پدر آن بانو رفت و بعد از گفتگوهایى، این بانو، دایه آخرین پیامبر آسمانى شد [10]، بعد از دو سال کودک را به مکّه آورد ولى باز هم براى مدت سه سال دیگر، رسول اکرم صلّى اللّه علیه وآله در دامن این بانو زندگى و رشد کرد.

در کتاب «مرآت الحرمین» نقل شده که بیش از ده هزار نفر از اصحاب و تابعین در بقیع دفن شده‌اند. [11]

5. عباس عموى پیامبر اکرم صلّى اللّه علیه وآله ،که مسؤول آب رسانى به زائران کعبه و مورد احترام همگان بود، تا آنجا که خلیفه دوم در قحط سالى، براى طلب باران، خدا را به مقام عباس سوگند داد. و اشعارى که در مدح پیامبر گرامى صلّى اللّه علیه وآله سرود، معروف است، عباس و حمزه از عموهاى عالى مقام پیامبر اکرم صلّى اللّه علیه وآله هستند. بگذریم که قرنى بعد، دودمان او (بنى العبّاس) که حاکم بر مسلمین شدند به ذریّه و اهل بیت پیامبر صلّى اللّه علیه وآله امام باقر تا امام عسکرى علیهم السلام چه ظلمها کردند که در پیش بینى ها و اخبار غیبى رسول اکرم صلّى اللّه علیه وآله به عموى خود آمده است . [12]

6. ابراهیم، فرزندى که بعد از فوت زینب، رقیه و ام کلثوم، خداوند به رسول اکرم صلّى اللّه علیه وآله عطا فرمود، ولى این کودک هم، بیش از هیجده ماه عمر نکرد، پیامبر عزیز صلّى اللّه علیه وآله در سوگ او بسیار گریست و همین که مورد اعتراض بعضى قرار گرفت، فرمود: گریه اى که برخاسته از عواطف انسانى باشد، مانعى ندارد، آن چه مورد نهى است، اعتراض به مقدرات الهى است (و چاک دادن یقه و فریاد کردن است). [13]

7. قبر سه دختر رسول گرامى صلّى اللّه علیه وآله به نامهاى زینب، رقیه و ام کلثوم، همچنین قبر زنان پیامبر صلّى اللّه علیه وآله (غیر از خدیجه سلام اللّه علیها که در مکّه است و میمونه که در دو فرسخى مکّه است) در قبرستان بقیع واقع شده است . [15]

8. قبر چند تن از شهداى احد در جانب غربى بقیع واقع شده است .

9. نافع (بزرگ قرّاء) و ابو سعید خدرى (از صحابه بزرگ و از هواداران امیرالمؤ منین علیه السلام ) نیز در آنجاست.

10. قبور عاتکه و صفیه، دو عمه بزرگوار حضرت رسول اکرم صلّى اللّه علیه وآله و ام البنین، مادر حضرت ابى‌الفضل العباس ‍علیه السلام نیز در بقیع است، ام البنین چهار فرزند داشت، به نامهاى عباس، جعفر، عثمان و عبداللّه که همه آنان در کربلا به شهادت رسیدند.

تقویم شیعه ، 8 شوال ۱۳۹۲ [تقویم شیعه ، 8 شوال] ویرانی قبورائمه بقیع (علیهم السلام)


تقویم شیعه ، 8 شوال



ویرانی قبورائمه بقیع (علیهم السلام)




دراین روز رد سال 1434(1344) ھ قبور ائمه بقیع (علیهم السلام) و نیز قبر حضرت حمزه در احد به دست وهابیون تخریب شد.(1)



علت و انگیزه تخریب این قبور مطهر درکتب مختلفی  که بر رد عقائد ضاله وهابیت تالیف شده بیان گردیده است.



آنان اضافه برقبورمطهرائمه معصومین (علیهم السلام) دیگر قبور را هم  تخریب نمودند که عبارتند از قبر منسوب به فاطمه زهرا (علیهما السلام) قبر مطهر فاطمه بنت (علیها السلام) اسد مادر امیرالمومنین (علیه السلام) قبر مطهر حضرت ام البنین (علیها السلام) قبر ابراهیم پسر پیامبر(صلی الله علیه وآله) قبر اسماعیل فرزند حضرت صادق (علیه السلام) قبر دختر خواندگان پیامبر(صلی الله علیه وآله) قبر حلیمه سعدیه مرضعه پیامبر(صلی الله علیه وآله) وقبور شهدای زمان پیامبر(صلی الله علیه وآله).


وهابیون در سال 1343 ھ  درمکه گنبد های قبر حضرت عبدالمطلب ابی طالب، خدیجه (علیها السلام)  و زادگاه پیامبر(صلی الله علیه وآله) و فاطمه زهرا(علیها السلام)  و خیزران عبادتگاه سری پیامبر(صلی الله علیه وآله) را با خاک یکسان نمودند. درجده نیز قبر حوا و دیگر قبوررا تخریب کردند. در مدینه گنبد منور نبوی را به توپ بستند ولی ازترس مسلمانان قبر شریف را تخریب نکردند.درشوال 1343 ھ با تخریب قبور مطهر ائمه بقیع (علیهم السلام) اشیاء نفیس و با ارزش آن قبور مطهر را به یغما برند.

قبر حضرت حمزه و شهدای احد را با خاک یکسان کردند و گنبد و مرقد حضرت عبدالله و آمنه پدر و مادر پیامبر(صلی الله علیه وآله) و دیگر قبور را هم خراب کردند. درهمان سال به کربلای معلی حمله کردند و ضریح مطهر را کندند و جواهرات و اشیاء نفیس حرم مطهر را که اکثر از هدایای سلاطین و بسیار ارزشمند و گرانبها بود غارت کردند و قریب به 7000 نفر از علما فضلا وسادات و مردم را کشتند. سپس به سمت نجف رفتند که موفق به غارت نشدند و شکست خورده برگشتند. (2)

منابع:
1- مستدرک سفینة البحار: ج 6 ص 66.
2- کشف الارتیاب: ص 77.



بیانات آیت الله العظمی وحید خراسانی به مناسبت سالگرد تخریب بارگاه ائمه بقیع علیهم السلام


بیانات آیت الله العظمی وحید خراسانی به مناسبت سالگرد تخریب بارگاه ائمه بقیع علیهم السلام


baqeiمعظم له در دیدار جمعی از خادمین و هیئات فاطمیه از استان قزوین پس از بیان عظمت روز قیامت و کیفیت ورود حضرت فاطمه (سلام الله علیها) به صحرای محشر فرمودند: شب شهادت او خواب را بر خودتان حرام کردید، روز شهادت او به سر و سینه زدید ، آیا ممکن است روز قیامت شما را فراموش کند؟ اجرتان آن وقت است.

 


ایشان در ادامه فضایل ائمه بقیع را برشمرده، فرمودند: روز هشتم شوال که روز خرابی قبور ائمه بقیع است، اقامه عزا کنیم و این روز را اهمیت بدهیم.


در پایان این دیدار معظم له با اشاره به پیشامد صادقیه فرمودند: کسانی که روز شهادت حضرت صادق (علیه السلام) پای پرچم عزای او به سر و سینه می زنند ، اینها برای خود خاتم النبیین عزاداری می کنند. این است که این فرصت ها از دست ما رفته. ان شاء الله این سعادت را حفظ کنید، آن وقت مصیبت کبری داهیه دهیا این است : همچو کسی قبرش ویران است. هشتم شوال می آید کنار آن قبر زائری نیست.


  ادامه مطلب ...

اطلاعاتی پیرامون تخریب قبور ائمه بقیع (ع)

هر شیفته‌ای که دل به مدینه روانه می‌کند، بر غربت قبرستان بقیع ناله می‌کند. تربت مطهر چهار امام معصوم(ع) تنها با سنگ‌چین‌هایی نمایان است که زائر آن اجازه زیارت ندارد و باید به دل گریه کند. بقیع سند مظلومیت همیشگی شیعه است و بررسی و آگاهی از پیشینه آن ضروری است تا گوشه‌ای از جایگاه تاریخی و اجتماعی پیشوایان شیعیان را نمایان سازد.

در ادامه مطلب، مطالبی ارزشمند و مفید و عکسهای قدیمی در این ارتباط را ملاحظه فرمایید.


«بقیع؛ بغض شیعه در گلوی تاریخ»

(تاریخ تخریب قبور: هشتم شوّال سال 1343 ه.ق[91 سال قبل])

 

ادامه مطلب ...

سوگنامه تخریب قبور ائمه بقیع(ع)


 

السَّلامُ عَلَیْکُمْ أَئِمَّةَ الْهُدَى السَّلامُ عَلَیْکُمْ أَهْلَ التَّقْوَى السَّلامُ عَلَیْکُمْ أَیُّهَا الْحُجَجُ عَلَى أَهْلِ الدُّنْیَا

السَّلامُ عَلَیْکُمْ أَیُّهَا الْقُوَّامُ فِی الْبَرِیَّةِ بِالْقِسْطِ السَّلامُ عَلَیْکُمْ أَهْلَ الصَّفْوَةِ

السَّلامُ عَلَیْکُمْ آلَ رَسُولِ اللهِ السَّلامُ عَلَیْکُمْ أَهْلَ النَّجْوَى  ادامه مطلب ...

بقیع را بهتر بشناسیم


بقیع را بهتر بشناسیم



تاریخچه

پیشینه تاریخی بقیع به دوران قبل از اسلام می رسد ولی در کتب تاریخی به روشنی قدمت تاریخی آن مشخص نشده است. بعد از هجرت مسلمانان به مدینه، بقیع تنها قبرستان مسلمانان گردید. مردم مدینه قبل از آمدن مسلمانان به آن جا اجساد مردگان خود را در دو گورستان «بنی حرام» و «بنی سالم» و گاهی نیز در منازل و خانه های شان دفن می کردند و در واقع بقیع اولین مدفن و مزاری است که به دستور پیامبر اسلام صلی الله علیه واله توسط مسلمین صدر اسلام به وجود آمده است.

اولین شخصی که در آنجا به توصیه پیامبر صلی الله علیه واله دفن شد عثمان بن مظعون بود که از دوستان نزدیک پیامبراکرم و امیرالمومنین علی بن ابیطالب علیهما السلام به شمار می رفت؛ امیرالمومنین علی علیه السلام در سخنانشان او را بسیار یاد می کردند و از روی علاقه شان به او، نام یکی از فرزندان خود را عثمان نهادند. رسول خدا صلی الله علیه واله برخی از شهدای اُحُد و نیز فرزندشان، ابراهیم، را در آنجا دفن کردند و به این ترتیب بر شرافت آن افزودند. بعدها که عثمان پسر عفان در قبرستان یهودی های مدینه به اسم حس کوکب دفن شد، معاویه بقیع را به قدری گسترده ساخت که قبر عثمان در بقیع قرار گیرد.
بقیع هم اینک مدفن 4 امام معصوم، امام حسن مجتبی، امام سجاد، امام باقر و امام صادق علیهم السلام است. همچنین قبراکثر همسران پیامبراکرم و نیز عباس عموی پیامبر و فاطمه بنت اسد، مادرگرانقدرامیر المومنین علی علیه السلام و برخی دیگر از بزرگان در این قبرستان قرار دارد. بقیع قبرستانی است مورد احترام همه فرقه های اسلامی، و اکنون در چند قدمی حرم پیامبر صلی الله علیه واله قرار دارد.

ویژگی‌های بقیع

 

ادامه مطلب ...

گزا رش تصویرى از قبور ائمه بقیع علیهم السلام


اَلسَّلامُ عَلَیْکُمْ اَئِمَّةَ الْهُدى، اَلسَّلامُ عَلَیْکُمْ اَهْلَ التَّقْوى، اَلسَّلامُ عَلَیْکُمْ اَیُّهَا الْحُجَجُ على اَهْلِ الدُّنْیا، اَلسَّلامُ عَلَیْکُمْ اَیُّهَا الْقُوَّامُ فِى الْبَرِیَّةِ بِالْقِسْطِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکُمْ اَهْلَ الصَّفْوَةِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکُمْ آلَ رَسُولِ اللَّهِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکُمْ اَهْلَ النَّجْوى، اَشْهَدُ اَنَّکُمْ قَدْ بَلَّغْتُمْ وَنَصَحْتُمْ وَصَبَرْتُمْ فى ذاتِ اللَّهِ، وَکُذِّبْتُمْ وَاُسْیئَ اِلَیْکُمْ فَغَفَرْتُمْ، وَاَشْهَدُ اَنَّکُمُ الْأَئِمَّةُ الرَّاشِدُونَ الْمُهْتَدُونَ، وَاَنَّ طاعَتَکُمْ مَفْرُوضَةٌ، وَاَنَّ قَوْلَکُمُ الصِّدْقُ، وَاَنَّکُمْ دَعَوْتُمْ فَلَمْ تُجابُوا، وَاَمَرْتُمْ فَلَمْ تُطاعُوا، وَاَنَّکُمْ دَعائِمُ الدّینِ، وَاَرْکانُ الْأَرْضِ، لَمْ تَزالُوا بِعَیْنِ اللَّهِ، یَنْسَخُکُمْ مِنْ اَصْلابِ کُلِّ مُطَهَّرٍ، وَیَنْقُلُکُمْ مِنْ اَرْحامِ الْمُطَهَّراتِ، لَمْ تُدَنِّسْکُمُ الْجاهِلِیَّةُ الْجَهْلاءُ، وَلَمْ تَشْرَکْ فیکُمْ فِتَنُ الْأَهْوآءِ، طِبْتُمْ وَطابَ مَنْبَتُکُمْ، مَنَّ بِکُمْ عَلَیْنا دَیَّانُ الدّینِ، فَجَعَلَکُمْ فى بُیُوتٍ اَذِنَ اللَّهُ اَنْ تُرْفَعَ، وَیُذْکَرَ فیهَا اسْمُهُ، وَجَعَلَ صَلوتَنا عَلَیْکُمْ رَحْمَةً لَنا، وَکَفَّارَةً لِذُنُوبِنا، اِذِ اخْتارَکُمُ اللَّهُ لَنا، وَطَیَّبَ خَلْقَنا بِما مَنَّ عَلَیْنا مِنْ وِلایَتِکُمْ، وَکُنَّا عِنْدَهُ مُسَمّینَ بِعِلْمِکُمْ، مُعْتَرِفینَ بِتَصْدیقِنا اِیَّاکُمْ، وَهذا مَقامُ مَنْ اَسْرَفَ وَاَخْطَاَ، وَاسْتَکانَ وَاَقَرَّبِما جَنى، وَرَجى بِمَقامِهِ الْخَلاصَ، وَاَنْ یَسْتَنْقِذَهُ بِکُمْ مُسْتَنْقِذُ الْهَلْکى مِنَ الرَّدى، فَکُونُوا لى شُفَعآءَ، فَقَدْ وَفَدْتُ اِلَیْکُمْ اِذْ رَغِبَ عَنْکُمْ اَهْلُ الدُّنْیا، وَاتَّخَذُوا آیاتِ اللَّهِ هُزُواً وَاسْتَکْبَرُوا عَنْها، یا مَنْ هُوَ قآئِمٌ لا یَسْهُو وَدآئِمٌ لا یَلْهُو، وَمُحیطٌ بِکُلِّشَىْ ءٍ، لَکَ الْمَنُّ بِما وَفَّقْتَنى، وَعَرَّفْتَنى بِما اَقَمْتَنى عَلَیْهِ، اِذْ صَدَّ عَنْهُ عِبادُکَ، وَجَهِلُوا مَعْرِفَتَهُ وَاسْتَخَفُّوا بِحَقِّهِ، وَمالُوا اِلى سِواهُ، فَکانَتِ الْمِنَّةُ مِنْکَ عَلَىَ مَعَ اَقْوامٍ خَصَصْتَهُمْ بِما خَصَصْتَنى بِهِ، فَلَکَ الْحَمْدُ اِذْ کُنْتُ عِنْدَکَ فى مَقامى هذا مَذْکُوراً مَکْتُوباً، فَلا تَحْرِمْنى ما رَجَوْتُ وَلا تُخَیِّبْنى فیما دَعَوْتُ، بِحُرْمَةِ مُحَمَّدٍ وَ الِهِ الطَّاهِرینَ وَصَلَّى اللَّهُ عَلى مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ. اَلسَّلامُ عَلَیْکُمْ اَئِمَّةَ الْهُدى، وَرَحْمَةُ اللَّهِ وَبَرَکاتُهُ، اَسْتَوْدِعُکُمُ اللَّهَ، وَاَقْرَءُ عَلَیْکُمُ السَّلامَ، آمَنَّا بِاِللَّهِ وَبِالرَّسُولِ وَبِما جِئْتُمْ بِهِ، وَدَلَلْتُمْ عَلَیْهِ، اَللّهُمَّ فَاکْتُبْنا مَعَ الشَّاهِدینَ.


ضریح مطهر امام حسن، امام زین العابدین، امام باقر و امام جعفر صادق علیهم السلام (قبل از تخریب)

 

ادامه مطلب ...

ارکان کمال بشر در امام حسن مجتبی (علیه السلام)


ارکان کمال بشر در امام حسن مجتبی (علیه السلام)


[تصویر:  102.jpg]... ما نشناختیم اهل بیت (ع) را! حسرت این است: عمر گذشت نفهمیدیم چه داریم! گوهری داشتیم و نشناختیم و مردیم!
مردی با خنجر خون‌آلود از خرابه بیرون آمد، مردم ریختند در خرابه، دیدند یکی در خاک و خون دست و پا می‌زند.مرد را با خنجر خون‌آلود گرفتند.
  ادامه مطلب ...

ویژه نامه به مناسبت ولادت امام حسن مجتبى علیه السلام

ویژه نامه به مناسبت ولادت امام حسن مجتبى علیه السلام

ولادت نور


 

ادامه مطلب ...

جانم کریم اهل البیت علیه سلام

گرچه خاکی ست ولی مرقد او کعبه ی ماست

نام آن گرچه بقیع است ولی عرش خداست

 

حرم کرب و بلا جلوه ی بیت الحسن است

حَسَنیه ست به هرجا که حُسینیه به پاست

 

طالع هرکه حسینی ست یقیناً حسنی ست

که حسین ابن علی هم حسن دوم ماست

 

حسنی هستم و از حشر چه باکی دارم

که سر و کار غلامان حسن با زهراست

اعمال ناشایست عایشه

همزمان با فرارسیدن ۲۸ صفر که مصادف است با شهادت سبط اکبر امام حسن مجتبی

(سلام الله علیه) به گوشه ای از اعمال ناشایست عایشه در مورد حضرت  میپردازیم

تمامی مطالب از کتب اهل سنت است (خواهشا ما رو به توهین و فحاشی متهم نکنید)


علما و دانشمندان اهل سنت  نقل کرده‌اند که عائشه سوار بر قاطر آمد و اجازه نداد که امام مجتبى علیه السلام در کنار پیامبر صلى الله علیه وآله دفن شود.


اولین روایت :


ابن عبد البر قرطبى، دانشمند پرآوازه اهل سنت در کتاب بهجة المجالس مى‌نویسد:


لما مات الحسن أرادوا أن یدفنوه فی بیت رسول الله صلى الله علیه وسلم، فأبت ذلک عائشة ورکبت بغلة وجمعت الناس، فقال لها ابن عباس: کأنک أردت أن یقال: یوم البغلة کما قیل یوم الجمل؟!.


هنگامى که حسن (علیه السلام) از دنیا رفت، خواستند که او را در خانه رسول خدا (ص) دفن کنند؛ پس از این کار جلوگیرى کرد، سوار بر قاطرى شد و مردم را جمع کرد. ابن عباس به او گفت:

(تو مى‌خواهى همان کارى را که در جمل انجام دادى انجام بدهی) تا این که مردم بگویند: «روز قاطر» همان طورى که مى‌گویند روز شتر ؟


ابن عبد البر النمری القرطبی المالکی، ابوعمر یوسف بن عبد الله بن عبد البر (متوفاى 463هـ)، بهجة المجالس وأنس المجالس، الجزء الأول من قسم الأول، ص100، باب من الأجوبة المسکتة وحسن البدیهة، تحقیق: محمد مرسی الخوئی، ناشر: دار الکتب العلمیة ـ بیروت، الطبعة: الثانیة، 1981م.


اعمال ناشایست عایشه علیه دردانه رسول الله (صلی الله علیه و

در آستانه فرارسیدن ۲۸ صفر مصادف با شهادت امام حسن مجتبی (سلام الله علیه)

هستیم و روایت دیگری از اعمال ناشایست عایشه

 

برعلیه  دردانه رسول الله (صلی الله علیه و آله وسلم)

را هنگام تشییع پیکر مطهر امام خدمت دوستان تقدیم میکنیم .


 

روایت دوم از اهل سنت:


 بلاذرى در انساب الأشراف و إبن أبى الحدید در شرح نهج البلاغه نوشته‌اند:


وتوفی فلما أرادوا دفنه أبى ذلک مروان وقال: لا، یدفن عثمان فی حش کوکب ویدفن الحسن ههنا. فاجتمع بنو هاشم وبنو أمیة فأعان هؤلاء قوم وهؤلاء قوم، وجاؤوا بالسلاح فقال أبو هریرة لمروان: یا مروان أتمنع الحسن أن یدفن فی هذا الموضع وقد سمعت رسول الله صلى الله علیه وسلم یقول له ولأخیه حسین: هما سیدا شباب أهل الجنة. فقال مروان: دعنا عنک، لقد ضاع حدیث رسول الله ان کان لا یحفظه غیرک وغیر أبی سعید الخدری إنما أسلمت أیام خیبر، قال: صدقت، أسلمت أیام خیبر، إنما لزمت رسول الله صلى الله علیه وسلم فلم أکن أفارقه، وکنت أسأله وعنیت بذلک حتى علمت وعرفت من أحب ومن أبغض ومن قرب ومن أبعد، ومن أقر ومن نفى، ومن دعا له ومن لعنه.

فلما رأت عائشة السلاح والرجال، وخافت أن یعظم الشر بینهم وتسفک الدماء قالت: البیت بیتی ولا آذن أن یدفن فیه أحد.



هنگامى که امام حسن علیه السلام از دنیا رفت(به شهادت رسید)، خواستند که او را دفن کنند، مروان اجازه نداد و گفت: نه، عثمان در حش کوکب (قبرستان یهودیان در کنار بقیع) دفن شود و حسن در این جا؟ بنى هاشم و بنى امیه براى یارى یکدیگر جمع شدند و اسلحه آوردند. ابوهریره به مروان گفت: آیا تو از دفن حسن در این جا جلوگیرى مى‌کنى؛ در حالى که از رسول خدا شنیدى که به او و برادرش حسین مى‌گفت: «این دو سردار جوانان اهل بهشتند»؟ مروان گفت: رهایم کن، حدیث رسول خدا ضایع شده، اگر غیر از تو و ابو سعید خدرى آن را حفظ نکرده باشند، تو در زمان فتح خیر اسلام آوردى. ابوهریره گفت: راست گفتى، در زمان فتح خیبر اسلام آوردم؛ اما همواره ملازم پیامبر بودم و از او جدا نشدم، از او سؤال مى‌کردم و به این کار عنایت داشتم، تا این که دانستم و شناختم که رسول خدا (ص) چه کسى را دوست دارد و از چه کسى بدش مى‌آید، چه به او نزدیک است و چه کسى از او دور، چه کسى را گذاشت در مدینه بماند و کى را تبعید کرد، چه کسى را دعا کرد و چه کسى را لعن.

وقتى عائشه اسلحه و مردان را دید و ترسید که شر بین آن‌ها بزرگتر شود و خونریزى شود، گفت: خانه، خانه من است، اجازه نمى‌دهم که کسى در آن دفن شود.


منبع:


البلاذری، أحمد بن یحیی بن جابر (متوفاى279هـ)، أنساب الأشراف، ج1، ص389، طبق برنامه الجامع الکبیر.

إبن أبی‌الحدید المدائنی المعتزلی، ابوحامد عز الدین بن هبة الله بن محمد بن محمد (متوفاى655 هـ)، شرح نهج البلاغة، ج16، ص8، تحقیق محمد عبد الکریم النمری، ناشر: دار الکتب العلمیة - بیروت / لبنان، الطبعة: الأولى، 1418هـ - 1998م.


سومین روایت در مورد تشییع پیکر امام حسن علیه سلام

سومین روایت


در مورد تشییع پیکر امام حسن و جلوگیری عایشه از این کار

یعقوبى در تاریخ خود مى‌نویسد:


وقیل أن عائشة رکبت بغلة شهباء وقالت بیتی لا آذن فیه لأحد فأتاها القاسم بن محمد بن أبی بکر فقال لها یا عمة ما غسلنا رؤوسنا من یوم الجمل الأحمر أتریدین أن یقال یوم البغلة الشهباء فرجعت


عائشه در حالى که سوار بر قاطر خاکسترى رنگى شده بود، گفت: این خانه من است، به هیچ کس اجازه (دفن) نمى‌دهم. قاسم بن محمد بن أبى بکر جلو آمد و گفت: اى عمه، ما هنوز سرهاى خود را (از ننگ) بعد از روز شتر سرخ نشسته‌ایم، تو مى‌خواهى که مردم بگویند «روز قاطر خاکستری»؟ پس عائشه بازگشت.


الیعقوبی، أحمد بن أبی یعقوب بن جعفر بن وهب بن واضح (متوفاى292هـ)، تاریخ الیعقوبی، ج2، ص225، ناشر: دار صادر – بیروت.


عایشه از دفن پیکر امام حسن جلوگیری میکند...


عایشه از دفن پیکر امام حسن علیه سلام جلوگیری میکند...
 

چهارمین روایت در مورد برخورد عایشه با پیکر مطهر امام حسن:


ابوالفداء در تاریخ خود نوشته است:


وکان الحسن قد أوصى أن یدفن عند جده رسول الله صلى الله علیه وسلم، فلما توفی أرادوا ذلک، وکان على المدینة مروان بن الحکم من قبل معاویة، فمنع من ذلک، وکاد یقع بین بنی أمیة وبین بنی هاشم بسبب ذلک فتنة، فقالت عائشة رضی الله عنها: البیت بیتی ولا آذن أن یدفن فیه، فدفن بالبقیع، ولما بلغ معاویة موت الحسن خر ساجداً.


(امام) حسن (علیه السلام) وصیت کرد که او را در کنار جدش رسول خدا (ص) دفن کنند، وقتى از دنیا رفتند، خواستند به وصیت او عمل کنند، در این زمان مروان از جانب معاویه حاکم مدینه بود، پس او از این کار جلوگیرى کرد، نزدیک بود که بین بنى امیه و بنى هاشم به خاطر این مسأله فتنه شود؛ پس عائشه گفت: خانه، خانه من است، من اجازه نمى‌دهم که او در این جا دفن شود، پس او را در بقیع دفن کردند؛ وقتى خبر از دنیا رفتن (امام) حسن به معاویه رسید، (از شادی) سجده کرد.


أبو الفداء عماد الدین إسماعیل بن علی (متوفاى732هـ)، المختصر فی أخبار البشر، ج1، ص127، طبق برنامه الجامع الکبیر.


و در آخر اینکه:


طبق مطالبی که در ۳پست اخیر گذشت، عائشه از دفن پیکر مطهر امام مجتبى علیه السلام در خانه پیامبر جلوگیرى کرده است، با این وجود چند تا سوال اینجا پیش میاد که باید آقایون اهل سنت جواب بدن:


چرا عائشه از دفن امام مجتبى علیه السلام در کنار جدش رسول خدا صلى الله علیه وآله ممانعت کرد؟

آیا مالکیت این خانه در اختیار عائشه بود؟

چه کسى این خانه را به او داده بود؟

اگر او از رسول خدا صلى الله علیه وآله ارث برده بود، چرا دختر پیامبر از این ارث محروم شد؟

اگر مال عموم مسلمانان و جزء بیت المال بود، چرا اجازه دفن نداد؟

چرا به ابوبکر و عمر اجازه دفن داد؟